Ik zie nog die foto voor me van die jongen uit Volendam.. " Dit is m! Mochten we van de radar verdwijnen weten jullie welk vliegtuig het is" De toespraak van oud minister Timmermans kippenvel!
Vanochtend kort maar heftig herdenkingsmoment op het schoolplein gehad. Alle leraren pinkten een traantje weg en met hen vele ouders. Zo bizar, vorig jaar zaten ze op de laatste schooldag nog met hem aan tafel te borrelen, nu herdenken we hem en vanmiddag zal hij er niet bij zijn. Dubbel gevoel en het blijft zo onwerkelijk. De kinderen denken alleen maar aan vakantie
Bizar he? Toch merk ik dat de oudste linken legt met wat ze op tv ziet. Ze zegt dan ineens Hey, ... heeft nu geen vakantie he want is ook niet op school geweest, maar ligt in een zwarte auto. Zag het net nog op tv.
Oh ja hou op. Ik denk nog vaak terug aan mn klasgenoot die om kwam. Alle dingen die zij nooit meer zal meemaken. Mijn dochtertje van toen 5mnd op mn arm.. nooi zal zijn dat geluk kennen. Je wordt je op zo'n dag nog een beetje extra bewust van je eigen sterfelijkheid.
Bah ja, die foto. En die dag, ook ergens voordat ze vertrokken had hij ook nog gepost: Mind your step, mind your step. Achteraf had ik bij allebei de posts zo'n naar gevoel, wat eng en dubbel.
Hier hebben ze niets op tv gezien, hebben het klein en bij ons gehouden. Ze kenden die leraar niet persoonlijk, wel zit zijn neefje bij onze oudste in de klas en woont hier in de straat, zij zijn hier weer komen wonen (woonden in Zwitserland) een half jaar na de ramp.
Klein houden ging hier niet echt. Het kwam net iets te dichtbij om het weg te houden bij de kindjes. Het raakte onze familie, onze school, ons dorp, mijn werk .....
Nee dan kan je het niet klein houden inderdaad.... Hier nog een mooi gedicht geschreven door een goede vriendin van de zus van meneer Bart.
houd niet droog bij deze topic en al die documentaires, ik vind het zo triest nog steeds. zal denk nooit weggaan.
Ik ken ook niemand die omgekomen is. Maar wel via via die dan weer mensen kende. Ik ben er vorig jaar een week overstuur van geweest. Ik heb de vlucht zelf ook gevlogen in 2010 met Malaysia Airlines en alles kwam weer boven. Het zijn zulke veilige vliegtuigen. Maar dan word er 1tje neergehaald. Je ziet ze gewoon lopen vol vreugde door die slurf. Lekker op vakantie. Lekker relaxed in het vliegtuig en dan ineens zwart niks meer. Onbegrijpelijk.
het houd mij nog veel bezig mensen die op weg waren om vakantie te vieren werden ineens betrokken bij een oorlog ik weet nog hoe onrespectvol ik het vond hoe ze met de mensen omgingen ze staan te filmen terwijl ze daar lagen aan hun spullen zitten, tassen openen, hun paspoorten laten zien en zelfs geld plunderen van hun rekening het onderhandelen om hun zo snel mogelijk naar nederland te laten komen etc en kippenvel had ik toen de eerste kisten terug kwamen naar nederland
Ben er stil van, heel mooi! Heftig dit, alweer een jaar geleden. Ik heb niet veel gezien ivm vakantie maar wel een stukje van de toespraak van de vrouw van de piloot. Moest wel even slikken hoor.
Ik blijf het ook heftig vinden. Wekelijks kijk ik even op internet of er nog nieuwe berichten over de toedracht is, of ze de laatste slachtoffers geïdentificeerd hebben. Heg lijkt me vreselijk voor de nabestaanden. Afgelopen week de docu van hart van nederland bekeken: werken op de rampplek. Als je die tandarts hoort praten, pfff.. heftig Een oud buurjongen zat ook in het vliegtuig. Kende hem verder niet, maar zo besef je wel dat het allemaal erg dicht bij komt.
Er zaten 50 brabanders in het vliegtuig, dan heb je al snel connecties. Voor ons waren het een gezin uit het dorp, zoon en kleinkinderen van een client waar ik werk, achterneef van mijn man met zijn gezin. En een hele goede vriendin verloor een van haar beste vrienden.