Pfff, ik moet even mijn ei kwijt. Verschillende topics geopend mbt onzekerheden over onze dochter. Onze dochter is nu 6,5 week oud en gedraagt zich overdag zeer onrustig waardoor ik niet meer weet wanneer ze nou echt honger heeft of dat er iets meer aan de hand is. Kort samengevat: - Overdag onrustig - Slaap niet kunnen vatten - Als ze slaapt is dit vaak zeer kort en ze valt al zeker niet alleen/zelf in slaap - Tussen de voedingen door veel kleine beetjes spugen.. - Boeren gaat soms lastig - Veel op handjes sabbelen / happen - Met armpjes en beentjes maaien - Veel speekselvloed Ze weegt nu 3960 en mag dus ongeveer 600 cc hebben maar ik gaf haar ongeveer 100 cc meer. Ik weet onderhand niet meer hoe ik het moet verdelen omdat ik haar hongersignalen niet meer herken door de onrustigheid. Oja, snachts is er niks aan de hand. Wat denken jullie? Wat zou het beste werken voor haar. En zou er meer aan de hand zijn?
Nog geen ervaringen kindjes. Maar denk dat belangrijk is dat ze in een bepaalde ritme komt. Inbakeren al geprobeerd? En stephanie lampe heeft naar horen zeggen ook een goed boek hierover geschreven baby in een droomritme. Succes/sterkte!
Waar slaapt je dochter? Ik heb mijn zoontje met 8 weken boven in zijn bedje gelegd, omdat hij beneden niet meer wilde slapen. Heb je al eens een draagdoek of draagzak geprobeerd? Dat was (is) hier ook een groot succes. Boeren ging hier ook moeizaam, totdat we de Dr Brown fles gingen gebruiken. Wil ze een speentje? Misschien meerdere speentjes uitproberen, mijn zoontje wilde bijvoorbeeld alleen de Nuk Genius hebben.
Lijkt toch nog honger of zuigbehoefte. De zuigbehoefte kan je idd stillen met een speen. Mijn zoontje van bijna 5 weken is vergroeit met zijn speen. Hij was groot met zijn geboorte 4300 en weegt nu ruim over de 5kg. Dus zit al op grote flessen, maar dit is nog wel conform de richtlijnen. Hij krijgt wel voeding met johannesbroodpitmeel, omdat hij veel voeding opgaf. Als het toch honger is (dan spugen ze vaak de speen weer uit) misschien toch fles ophogen of voeding voor hongerige babys proberen als je tegen de max aan zit qua hoeveelheid. Heb je verder regelmaat rond de voedingen? Zoals altijd hetzelfde ritueel... wakker, schone luier, fles, boeren (ook halverwege fles), even kroelen en weer slapen. Dat geeft vaak ook rust bij de baby. Dat ze nog niet zelf kan inslapen is wel normaal op deze leeftijd trouwens. Maar het is idd zo lastig inschatten wat ze willen als ze zo onrustig zijn. Ik kon het de eerste paar weken ook niet zien, dit is mijn tweede, dus heb al ervaring hij begint nu eindelijk verschillende huiltjes te doen.
Eigenlijk hebben we zo'n beetje alles geprobeerd. Ze slaapt in de box. Eigen kamertje heb ik geprobeerd maar dat blijft hetzelfde tafereel. Inbakeren helpt ook niet. Daar lijkt ze hysterisch van te worden.. En een puckababy heb ik ook geprobeerd maar daar maait ze nog steeds enorm in. Ik gebruik ook dr. Brown flessen idd.. Ook altijd hetzelfde ritueeltje rondom de voedingen.. Het enige wat ik van jullie tips nog kan proberen is echt alle speentjes aanbieden.. Dat maar proberen dan!
Heb je al een draagdoek geprobeerd? Er was een periode dat mijn kleintje echt alleen maar in de doek rustig werd. Ik heb wat afgewandeld, want als ik ging zitten of stilstaan, dan werd hij weer onrustig. Maar vaak na een minuut of 20/30 had ik hem echt in slaap.
hoelang he je inbakeren geprobeert? een baby moet hier aan wennen ik zou het een paar dagen proberen elk slaapje... ze hebben nog geen controle over hun rompje dus het zal niet zijn dat ze boos is dat ze niets kan bewegen.. op een gegeven moment weten ze dat als ze ingebakert worden dat ze mogen slapen en slapen ze ook dieper omdat ze zichzelf niet wakker slaan.. baker je wel strak genoeg in? min dochters hebben ook even moeten wennen maar eenmaal gewent hielp het tegen krampen refluxklachten en waren ze rustiger doordat ze niet oververmoeid waren.. mijn tip even doorzetten ( mits er natuurlijk alle medische oorzaken uitgesloten zijn)
Inderdaad het boek baby in een droomritme aanschaffen. Kan heel verhelderend werken als je het even niet meer weet.
Ik zou denken honger, zuigbehoefte of in het ergste geval iets van verborgen reflux wat zeer doet? onze kleine is nu bijna 4 weken, 3700 gram en krijgt 135cc (120+4 scheppen) ₩er voeding aangeboden, dan kom je zo boven die 600cc uit (en ook boven 700cc) want vaak pakt hij zelfs 7 voedingen. Hij kreeg 110cc (90 + 3 scheppen) en dat vonden ze bij het cb aan de weinige kant voor zijn gewicht. vandaar dat ik me afvraag of ze gewoon nog honger heeft. is het iets om een fles met meer aan te bieden en te kijken wat ze er mee doet? mondjes terug geven is in principe normaal maar als ze zuur ruikt uit haar mond zou het reflux kunnen zijn waar ze last van heeft. anders zou ik inderdaad een speen proberen.. of een andere fles, dat ze niet genoeg heeft aan de dr. Brown fles waardoor ze nog zuigbehoefte heeft nadat ze hem op heeft.
Leg je haar op de rug te slapen? Heb je op de buik al geprobeerd? Hier ook een buikslaper als hij op zijn rug ligt doet ie geen oog dicht. Mijn oudste is ook een buikslaper.
Ts wat is je doel? Je hebt in en vrij korte periode 5 topics geopend over de onrust en het voeden van je baby. Echter na een paar reacties reageer je niet meer. Je denkt richting reflux, oke prima, maar volg je dan wel alle leefregels bijvoorbeeld op. Ik denk dat je in dezelfde periode als je de topics hebt geopend zoveel tips en adviezen hebt gekregen dat je ze nooit allemaal goed kan hebben geprobeerd. Voor elke verandering moet je namelijk een bepaalde tijd berekenen voor je kunt merken of iets helpt. Je kan niet na 1x proberen zeggen dat iets wel of niet helpt. En elke wijziging kan juist tijdelijk onrust veroorzaken. Ik denk, nav jouw topics, dat er mogelijk te veel onzekerheid en onrust in jou zit. En dat je dit overbrengt op je kindje. En dat je daardoor een onrustige baby hebt. Ga dus voordat je de oorzaak bij je kindje legt eens kijken waar de onrust bij jou vandaan komt. Heeft het moederschap je verrast? Is het zwaarder dan je dacht, zo ja wat is zwaarder en wat kan jij hieraan veranderen evt icm je partner. Wat kan ervoor zorgen dat jij weer ontspant? Pak eerst dat aan en maak een plan van aanpak die voor jou/jullie. Kan je het niet alleen? Het is geen schande om hulp te vragen bij instanties die hiervoor bedoelt zijn. En denk niet dat jij de enige bent die het als zwaar of heftig ervaart. Of onzeker bent. En het gras bij de buren lijkt groener, maar is het zelden. En ga erna eens kijken wat je met jullie kindje kan doen. Maak eens een dagboek. Wanneer voeding, wannneer huilen, wanneer slapen, wanneer tevreden wakker. Soms lijkt een baby veel onrustiger dan dat het is. Dan is er 1 tot 3 uur onrust terwijl je het ervaart als de hele dag onrustig. Of blijkt er toch te veel onrust te zijn en dan kan je bijv langs je ha met het dagboek om uit te leggen wat jij ervaart. Dit is absoluut niet als aanvallend bedoelt.
Wij hadden ook een onrustige baby maar zoals t hier boven staat het kwam ook deels door mezelf.. Het is onze eerste en je wilt alles perfect en met z'n 2tjes doen.. maar echt 18 uur lopen met baby wordt je niet vrolijk van maar dood moe ofwel geirriteerd en dat voelen ze.. Mijn moeder en schoonzus zagen dit bij ons gebeuren en zijn vaker bij ons langs geweest zodat wij even rust hadden waardoor de baby ook rust kreeg.. Uiteindelijk begonnen met inbakeren en echt de 1ste week vond t zielig huilend in slaap viel ze maar daarna zag ik haar rust en toen kregen wij ook rust.. Na 3 weken waren we helemaal op elkaar ingespeeld zal ik maar zeggen.. T is nu een heerlijke baby lacht brabbelt enz. En sinds kort valt ze in slaap zonder huilen! Lachend en gapend en brabbelend valt ze tijdens het inbakeren al in slaap. Kijk ook eens op inbakeren.nl daar staat heel veel informatie. Het komt vast goed met jullie en de kleine! Maar probeer idd te kijken zoals hierboven staat waar t 'probleem' zit. Succes!
Is de bevalling snel gegaan of juist langzaam? Onze zoon was ook heel onrustig. Kon van rustig slapen ineens over gaan in onbedaarlijk huilen. Het bleek dat de spieren in zijn nek verkrampt waren. Zijn 4 keer bij een chiropractor geweest en een wereld van verschil.
Hoi allemaal, Heel erg bedankt voor jullie adviezen! Ik denk dat jullie zeer zeker gelijk hebben dat het deels door mijn eigen onrust komt. Ik vind mijn dochter zo zielig als ze niet meer uit een huilbui komt. Kan haar niet troosten op geen enkele manier.. Ik merk dat er thuis enorm veel irritaties ontstaan onderling door het slaapgebrek en door het continue gehuil van onze dochter. Mijn man komt thuis uit zijn werk en maakt eigenlijk alleen een huilend kind mee. Ook beseft hij niet goed hoe mijn dag eruit ziet en hoe zwaar ik het af en toe heb. Ik heb al aan alle kanten hulp gevraagd maar nog niet professioneel inderdaad. Misschien is dat niet onverstandig. Ook dat idee van jezelf dat het huilen heel de dag duurt klopt. Meestal is het wat korter dan dag je denkt maar voor je gevoel duurt het heel de dag. Ouderschap heeft me niet echt verrast. Ik wist wel dat het zo zwaar kan zijn. Maar denk dat je het je niet volledig voor kan stellen zolang je het niet meegemaakt hebt. Een roze wolk is iig ver te zoeken! Ik heb de verschillende opties denk ik ook nog niet lang genoeg geprobeerd dus dat ga ik nu eens doen. Heb haar straks ingebakerd en dan valt ze na een half uur huilen eindelijk doodmoe in slaap om na 5 minuten weer gillend wakker te worden. Zo zielig 😞 Ik weet ook niet zo goed wat ik hier wil bereiken.. Sorry als ik overkom als iemand die alleen advies vraagt en niet reageerd maar kan nog niet goed de rust vinden.. Iig heel erg bedankt voor de adviezen!
Oja, trouwens een lange bevalling maar toen de persuasie begon moest het allemaal snel snel en is ze met een knip en vacuüm gehaald en had de navelstreng strak om haar nek.. Ben inmiddels 2 x bij een osteopaat geweest maar die heeft ook geen hele gekke dingen gevonden.
Voor mij klinkt dit als heel normaal . Alle drie de kinderen hadden dagdelen in ze huilden. Ook vandaag weer een dochter die elke 2 uur gevoed wil worden en Max 1 uurtje achtereen slaapt. En ik ben geen onervaren of onzekere moeder. Heb het geaccepteerd als het is nu eenmaal zo. Je zult zien dat het na 3 maanden ineens een stuk beter gaat. Ik heb alles gedaan in mijn macht (draagdoek, bedje aan hoofdeind omhoog, lang rechtop houden na voeding enenz) maar het blijft hetzelfde. Ik smacht altijd naar de 3/4 maanden leeftijd...
Soms is het beter om in 1 of 2 topics te blijven en te reageren op de momenten dat je wel tijd hebt dan een nieuwe te openen. Dit omdat je dan ook alle tips en adviezen in dat ene of 2 topics hebt staan en je makkelijker terug kunt kijken en lezen. En juist daar de specifieke vragen stellen. Maar goed de topics staan er al Ik denk dat bijna geen enkele vrouw zich voor kan stellen hoe het is om moeder te zijn voordat deze vrouw moeder is geworden. Je bedenkt dat het zwaar en vermoeiend kan zijn, maar je weet niet dat je zo vermoeid kan zijn. En welke emoties er allemaal bij komen. Ook zijn er denk ik maar weinig ouders die echt op die roze wolk zitten en blijven zitten. Bij de eerste heb ik alleen een donderwolk ervaren Even praktisch denken. Kan iemand jou bijstaan en even 1 dagje je ondersteunen of zelfs jou volledige rust geven. Of een paar uur, zodat je even kunt bijslapen? Of dat je partner bijvoorbeeld het morgen even een paar uur 'overneemt'. Soms is een uurtje extra slapen of een lange warme douche al voldoende om even op te laden. En verder denk ik dat het geen kwaad kan om een dagboek bij te houden wanneer huilen, voeden, slapen etc. Dan kan je daarin ook bijhouden wat je probeerd en hoelang. Wat hierboven staat is ook zo, soms is accepteren al de sleutel. Als jij accepteerd dat ze veel huilt ervaar je het minder zwaar. Maar dat moet je wel kunnen. En ja deze leeftijd staat ook bekend als het meeste huilen en de meeste onrust.
Ja je hebt helemaal gelijk hoor! Maar is denk ik puur de wanhoop op zo'n moment en de hoop op tips etc. Mijn moeder heeft nu vakantie en heeft aangeboden om op te vangen dus heel fijn natuurlijk! Al voelt dit voor mij wel een beetje als falen als ik hieraan toegeef. Ik ga ook meer proberen te accepteren dat het nu eenmaal zo is, maar vind het verschrikkelijk moeilijk!
Kan me voorstellen dat het moeilijk is hoor maar 1 advies: maak er gebruik van! Ik heb Jammer genoeg geen familie in de buurt wonen maar anders liet ik mijn moeder met veel plezier zo nu en dan de zorg overnemen! Dat heet geen falen maar verstandig moeder zijn De eerste drie maanden zijn verre van het romantische verhaal wat je vaak voor je hebt als je mama wordt. Tenminste zo heb ik dat 3 maal ervaren. Maar alles is een fase! En zo is dit een fase die ook vanzelf weer over gaat met een maand of 3. Mocht je iets medisch verwachten of je wil gewoon een check up natuurlijk altijd doen! Ik had ook bij 2 kinderen baat bij een osteopaat. Ik woon in Flevoland. Mocht je in de buurt wonen wil ik je graag helpen hoor
Mijn zoontje kon absoluut niet op zn rug slapen, ook ingebakerd niet. Dikke krijspartijen. Sinds hij op zn buik slaapt gaat het veel en veel beter. Draagdoek was mijn redding in het begin. Daar kreeg ik hem rustig in. De juiste fles, ook heel belangrijk! En inderdaad, laat anderen het eens overnemen zodat jij bij kunt tanken. Ga naar een masseur of ga slapen of douchen.