Hoi ik zit met een probleem en ik kan er wel over praten met mijn vriendin en ouders maar toch die trekken partij voor mij. Sinds een jaar of 3 zijn er problemen met mijn sz en sm inmiddels is het met sm weer redelijk en kunnen we weer door 1deur dit is natuurlijk heel erg fijn voor onze zoon. Maar nu doe het volgende op wij mijn vriend en ik krijgen iedere keer woorden vanwege zijn zus terwijl ze hem ook als een stuk vuil behandelt. Dat wij woorden krijgen is omdat zoon lief daar mag gaan logeren maar ik als moeder ben er niet welkom. Dit gaat erbij mij dus niet in en ik wil daarom dus ook niet dat onze zoon daar gaat logeren. Ik heb voorgesteld om een gesprek met een therapie sessie aan te gaan zodat er een keer normaal gesproken word dit is voor sz nogal moeilijk niks kan normaal moet altijd maar met een grote mond. Ze wil dit niet en heeft het afgewezen nu gaat ze binnenkort trouwen en ik mag komen vanwege mijn vriend en kind. Daarbij komt dat ze liegt over wat ik gezegd zou hebben of niet toen ze de laatste keer onze zoon terug bracht eigenlijk ben ik er helemaal klaar mee en wil ik het liefst rust maar als zij blijft stoken tussen mij en mijn vriend dan is die rust ver te zoeken. Wat zouden jullie hier mee doen wel of niet logeren
Zeker niet logeren! Je moet ook normaal de bijzonderheden kunnen bespreken en het is voor je zoon ook geen normale gang van zaken als er niet normaal met elkaar omgegaan wordt!
Kind niet welkom ik niet welkom kom op voor jezelf en laat je vriend lekker alleen naar bruiloft gaan
Ik kies voor niet ligeren. Ik zou namelijk geen zin hebben om mijn kinderen uit te moeten leggen waarom ik niet welkom ben. Kinderen zijn te klein om dit te begrijpen.
Wat zegt je vriend? Ik had vroeger ook geen goede band met mijn schoonfamilie maar mijn kinderen kwamen er wel gewoon, die hadden er niks mee te maken.
Die wil wel dat onze zoon gaat logeren dus hier zitten we niet op 1lijn ik ben natuurlijk ook ergens de fout ingegaan met deze problemen weet alleen niet waar daarom ook eens uit te praten met iemand die ervoor geleerd had. Ik heb er een probleem mee omdat ze ook nog lieg en ik vermoed in de hoop dat wij er ruzie door krijgen gelukkig was mijn moeder hier toen ze hem terug brachten dus die heeft alles bevestigd wat ik al verteld had en dit zonder het van te voren te weten
Maar hij kan dat toch ook gewoon een middag spelen, waarom logeren? Heeft bij toch niks aan op leeftijd.
Omdat haar aanstaande jarig is en ze dat als een verrassing wilt doen. Hij mag er gerust ook nog over de vloer komen maar het logeren zie ik in deze situatie gewoon niet zitten.
No way! Mijn kinderen komen niet bij mensen over de vloer die geen respect voor mij op kunnen brengen.. Ik zou 't overigens ook niet waarderen als m'n man daar wel vrolijk heen zou gaan, als hij weet wat er is gebeurd en hoe er over mij (en blijkbaar ook over hem) gedacht en / of gepraat wordt.
Mijn kind mag erheen zolang mijn man erbij zou zijn. Ik zou in deze situatie namelijk niet erop durven vertrouwen dat er geen rare dingen over mij worden gezegd als ook mn man er niet bij is. Maar ik zou mn kind dus ook niet weghouden. De relatie die ik heb met mijn familieleden mag niet teveel van invloed zijn (tenzij uit bescherming van mijn kind) op de relatie tussen mijn kind en een familielid.
Overigens is het bij ons wel zo dat als partner niet welkom is wij niet naar de desbetreffende persoon gaan, uit principe en loyaliteit naar partner... maar mijn kind mag bijvoorbeeld wel naar mijn zus als mn moeder erbij is die ik voldoende vertrouw dat ze het niet toestaat dat er rare dingen worden gezegd... (Dit is trouwens niet van toepassing bij ons, maar theoretisch reizen)
Ik krijg er kriebels van dat het een verrassing is voor haar vriend. Dat is geen (bloed)familie van je zoontje. Waarom is het belangrijk dat een kind daar blijft logeren op een onlogisch moment? Een kind is toch geen verrassing? Kortom, mijn zoontje zou echt niet mogen gaan.
Sorry, ik vind het net knap van je schoonzus dat ze je zoontje wel wil laten logeren.. Het is tenslotte zijn tante... Nu ja ik kan me ook niet voorstellen dat mijn schoonzus zoiets zou doen.. Maar ik lees toch dat jij naar de trouw gaat... Maar hoe gaat het dan precies: jij mag daar niet binnen? Dus stel je laat je zoon daar logeren: dan mag je hem brengen tot aan de deur maar je mag niet even binnen om wat dingen uit te leggen over gewoontes enzo? Dat verandert wel het verhaal...
Ik weet nog niet of ik naar het feest ga en ze komen hem hier halen en mijn vriend mag hem dan na zijn werk weer opkomen halen en dan aansluitend een bbq maar dit doet hij niet. En dat logeren is niet knap hoor dit is echt eigen belang mijn zoontje moet nog 3 worden dus hij vraagt er zelf nog niet om.
zou mijn kindje niet naar een schoonzus brengen als dat zo zou moeten. Dan bekijkt ze het maar, als ze hem wil zien kan ze bij jou langskomen op jou voorwaarden. wat een mens zeg, zie ook totaal het nut niet van het logeren (je kind is nog te klein om het goed te snappen). waarom zou je HAAR een plezier doen om je kind daar te laten slapen als verrassing voor haar aanstaande...???? Verder moeten jullie denk ik (wat je zelf al aangeeft) wel een keer om tafel om een en ander uit te spreken, want het is natuurlijk wel belangrijk dat je zoontje op de een of andere wijze met zijn tante en oom (neefjes/nichtjes) contact heeft.
Sorry maar als ik niet welkom ben, dan gaat mijn kind er ook niet naartoe en zo denkt mijn man er ook over. Sowieso vind ik het erg vreemd dat ze jullie zoontje te logeren wilt hebben als verrassing voor haar aanstaande? Krijg daar toch vreemde gedachten bij .
TS, over de situatie is mijn eerste idee dat ik het ook heel onprettig zou vinden als mijn zoon ging logeren. Ik zou het zelf ook hebben! Maar jouw eerste en grootste probleem ligt niet bij schoonzus of jouw zoontje. Probeer open aan jouw man uit te leggen op een rustig moment wat je voelt. Breder dan die situatie en niet met het doel om gelijk te krijgen. Enkel om een werkbare situatie met jouw man te krijgen en elkaar te begrijpen (het eens worden hoeft niet, dat kan in compromis later). Zorg dat hij begrijpt dat je naar een oplossing zoekt, niet de schuld geven (ook niet aan schoonzus). Als jij en man afspraken kunnen maken over wat te doen, en als hij jou kan begrijpen hoe pijnlijk het is als jij niet welkom bent, en hij vervolgens niet de kant van zijn eigen vrouw kiest, ben je een stuk verder. Vanuit het wederzijdse begrip kun je gezamenlijk een standpunt innemen. En dat zal vast voor beide water bij de wijn zijn. Dan kan schoonzus daar niet tegenin gaan: jouw man brengt het als hij jou begrijpt niet meer als "ja, lastige minimuis wil dat", maar als "wij hebben samen besloten". Ze kan moeilijk ingaan tegen haar eigen broer en vader van jullie zoontje, en nog mooier als ze dat wel probeert . Eerst wederzijds begrip met, van en voor jouw man, compromis en afspraken en dan samen het beleid stellen naar de schoonfamilie (en ieder ander buiten jullie gezinnetje).