Ik zit in een soortgelijke situatie, maar dan met de tante van mijn man. We hebben dan wel niet letterlijk bonje zoals bij jullie, maar door dingen die gezegd zijn achter mijn rug om, weet ik dat ze mij niet mag. Ik kom daar bewust niet keer en zij is ook niet welkom in mijn huis. Als mijn man ervoor kiest om met de kids daarheen te gaan, vind ik het prima. Het blijft immers hun tante. Logeren en daar blijven zonder mijn man erbij gaat niet gebeuren. Wie weet wat er over haar losse lippen rolt over mij in de buurt van mijn kinderen. Dus mijn antwoord is ook nee, niet logeren
Fnee, echt niet dat mn kind dan gaat logeren Kom zeg, je mag je kindje niet eens zelf halen/brengen. Alsof zij t voor t zeggen hebben. Ze moeten dan eerst maar eens open staan voor een goed gesprek. Als ze niet normaal kunnen doen tegen jou, dan weet ik niet of ik mn kind uberhaupt in hun handen zou vertrouwen.
Als mijn man er niet bij zou zijn, dan zou ik mijn zoon daar niet willen hebben. Samen met hem oke, maar logeren dus pertinent niet. Totdat de situatie tussen mij en zijn zus opgelost/uitgesproken zou zijn. Overigens vind ik het wel een vreemd verhaal, waarom moet jouw zoontje daar logeren als verrassing voor haar aanstaande?
De vraag waarom ze dat als verrassing wil doen komt vaak terug ik zal proberen dat te beantwoorden. Ik denk dat ze niet door heeft dat het om een kind ga in plaats van een leuk kado. Ik vind het zelf ook raar een verjaardag van een oom te vieren waar je vader en moeder niet bij zijn. Ik weet dat ze gek zijn op ons zoontje maar dan nog om deze reden zou ik ons zoontje ook laten gaan maar dan inderdaad om te spelen niet om te slapen.
Ik zou het ook niet toestaan hoor. Wat wil ze je zoon gaan vertellen dan wanneer hij gaat merken dat jij echt nooit mee komt? Dat ze hem wel leuk vind en jou niet, zijn eigen moeder?
Tja, het is jouw verhaal en hoe je sz hier tegen aan kijkt wordt niet verteld, dus het is wel eenzijdig. Het is dus lastig om geen partij te trekken voor jou. Als ik ergens niet welkom ben, dan gaat mijn kind daar ook niet heen. Eigenlijk heel simpel dus.
Iemand die bewust liegt tegen je en slecht over je praat is in mijn ogen daar ook te in staat tegen je kind als jullie er niet bij zijn. Voor mij zou logeren, zonder dat 1 van ons er bij zou zijn, dus een no-go zijn. Dit geld ook voor op visite gaan trouwens. Al zou ik mijn man nooit verbieden om te gaan, wel zou ik verwachten dat bij zo'n bewezen actie van zijn zus hij het voor mij zou opnemen.
Nou, als mijn man ergens wel welkom is, is ZIJN kind dat ook. Vooral bij zijn eigen zus en tante van ons kind. Als ik ruzie heb met mijn schoonzus, staan mijn kinderen daar buiten. Die mogen best liefde ontvangen van hun tante en oom, en ze hebben een directe band net hun familieleden, die loopt niet via mij. Helemaal als het gaat om familie van hun vader. Voor mij is mijn kind geen strijdmiddel binnen de familie en absoluut geen partij in ruzies tussen volwassenen. Helaas worden kinderen daar te vaak wel voor gebruikt. Buiten dat zou ik mijn 2jarige in deze situatie niet laten logeren, misschien wel als papa ook blijft slapen.
Trouwens de mensen die zo stellig zijn dat wanneer ze niet welkom zijn het kind ook niet gaat.. best hard. Stel je hebt woorden gehad met je schoonouders en jullie willen elkaar niet met zien, dan mag je man met kind daar ook niet langs?
Ik ken helaas verschillende kinderen die hun oma niet mogen kennen, puur omdat mama oma niet kan harden of daar ruzie mee heeft om dingen die volledig buiten de kinderen spelen. En dan heb ik het over jarenlang, gewoon weten dat je een oma hebt (zelfs vlakbij), maar daar van mama niet heen mogen.
Dit. Helemaal mee eens. En ik zou er toch ook even over na moeten denken om mijn 2/jarige daar te laten logeren. En dan denk ik dat het zou mogen, al is het maar om een geste te doen. Als je kind het maar naar z´n zin heeft toch? Ik heb ook echt nooit een leuke band gehad met heel mijn schoonfamilie niet, dus ik begrijp je gevoel wel. Ze vonden mij te min (dochter van een bijstandsmoeder). Maar toch wilde ik niet dat mijn kinderen daar de dupe van zouden worden want zelf heb ik al geen familie. Maar ik zal nooit vergeten hoe ik door het slijk gehaald ben daar... We dulden elkaar en kunnen door 1 deur, maar dat komt echt van mij af hoor. Maar bijv. smoeder zal aan mij nooit niet hoeven vragen of ik met haar naar een ziekenhuis controle ga want dat kan ze wel vergeten en dat voelt ze prima aan. Maar alle 4 mijn kinderen hebben een prima band met de familie van mijn man en zo hoort het ook.
Hmm lastig. Aan de ene kant zou ik mijn kinderen liever niet bij iemand hebben die niet normaal kan doen tegen ons of mij. Aan de andere kant denk ik, je man kan er blijkbaar wel mee omgaan, dus dan zou ik mijn kind er misschien wel laten spelen. Maar logeren ...nee.
Wat een topic, en wat een reacties. eerste wat ik lees is MIJN kind, zucht, het is dan nog altijd ons kind. Vader heeft daarin net zoveel te vertellen als moeder. Mooiste is natuurlijk dat je het eens bent, maar dat lukt nou eenmaal niet altijd. Ik zou ons kind nooit als strijdmiddel gebruiken, (ik heb van dichtbij mee gemaakt dat het wel gedaan werdt, en er waren er maar 2 de dupe, de kids en ook op een leeftijd van 3 jaar al). Ik zelf zou als manlief er achter zou staan zoonlief wel laten gaan, Ik zou zoonlief gewoon uitleggen dat ik niet zo lekker was en er geen woorden aan vuil maken. Je zegt zelf ook ergens dat je zelf ook een onderdeel bent van de ruzie, we horen maar 1 kant, schoonzus ziet het wellicht heel anders, kan daar dus niet over oordelen. Maar men moet eens ophouden met mijn kind, zonder mij komt Mijn kind ook niet enz enz. jammer dat het nog altijd gebeurd.
Ik heb het niet over mijn zoon maar over onze zoon en ja het zou raar zijn om jezelf helemaal schoon te praten. Ik zal iets gedaan hebben waardoor zij mij niet meer over de vloer wil maar ze wil ook geen gesprek dus is het voor mij moeilijk te achterhalen. Wat betreft het uitleggen ik zou daar ook niet over liegen dus gewoon zeggen mama is niet welkom. Ik vind eerlijkheid heel erg belangrijk
Ik vind het moeilijk.. Wij hebben ooit een conflict gehad met de ouders van mijn man. Zijn moeder heeft mij toen zo beledigd dat mijn man zelf tegen haar gezegd heeft dat hij geen stap meer binnen zou zetten voordat het uitgepraat zou worden. In deze situatie konden we de kinderen daar echt niet heen laten gaan. Dat had voor mij en ook voor mijn man echt niet goed gevoeld. Ik kon ze echt de liefde en t plezier van en met onze kinderen niet gunnen als ze zo over mij praatten en dachten. Dat is toch logisch? Gelukkig is het wel weer uitgepraat, maar t blijft toch altijd een zwakke plek in onze relatie met elkaar. Gelukkig merken de kinderen dat niet, maar ik voel het wel.
ik heb de rest van de antwoorden niet gelezen maar ik heb gestemd op b dat ik dan niet zo kinderachtig wil zijn, er zit echter wel een grote maar aan als mijn kind bij zijn/haar tante logeert moet mijn kind dat leuk vinden, dat wil zeggen dat er dus niet geroddeld over dergelijke opmerkingen worden gemaakt tegen mijn kind, ook ga ik ervan uit dat tante dus normaal doet tegen jou kindje, als dit alles van toepassing is en zij gewoon gek is op jou kindje en jou kindje op haar zou ik dit niet in de weg staan, hun zijn tenslotte ook familie en hebben een andere band als die jij heb met jou schoonzus ze is en blijft zijn tante
Gewoon (met papa) op bezoek zou ik zeker niet tegenhouden. Maar logeren? Nee, zeker niet op deze jonge leeftijd.