Want dat gaat overal zo makkelijk en van 2x 20 uur werken kan iedereen rondkomen. Ik denk zomaar dat we dan een gigantisch huizenprobleem in Nederland krijgen.
Dat is heel fijn voor je man! Ik ken beide kanten. Heb familie die binnen een maand weer een baan hadden na reorganisaties. Ook vrienden die jaren thuis zaten. En voor schoonmaken/oppassen/horeca nog geweigerd werden, want te hoog opgeleid. Sommige mensen hier denken er echt te licht over.
Ik herken dit wel op een wat andere manier. Je leert in willekeurig welk baantje ook "werknemer zijn". Ik leerde dat vanaf mijn veertiende, vijftiende in een zomerbaantje op kantoor en op zaterdag bij de bakker (begon op mijn dertiende met folders rondbrengen, en heb bijbaantjes gehad tot na mijn afstuderen). Later in het echte werk (na de universiteit) zag ik collega's zonder werkervaring, toch al de prinsjes en prinsesjes die blijkbaar geen geld hoefden te verdienen, vaak een heel puberale inslag hebben als het op werkhouding aankwam, en "fouten" maken die ik en mijn zaterdag-collega's ooit bij de bakker maakten. Zo onprofessioneel! Die kwamen dan ook in botsing met de supervisor die met volwassenen dacht te werken... Meer ontopic: als je een goede basis hebt vind je wel wat. Zonder basis kan het lastig zijn!
Op het kdv van mijn dochter werken 2 leidsters van de 3 met hbo, nou "vroeger" was dit precies niet het geval.. Beide leidsters konden geen werk vinden in hun werkveld dus zijn ze het een niveau lager gaan zoeken en ja werkgevers zeggen dan niet snel nee.. Dus als iedereen onder zijn niveau werkt is er voor de lagere niveaus weinig over.
Ja, ik denk dat er werk is als je maar goed je bent doet om een baan te vinden. Als ik kijk naar mijn omgeving zijn er genoeg banen. Mijn schoonzusje is tot 2x toe benaderd voor een baan, net klaar met haar opleiding en dus geen ervaring. Mijn broer is tot 3x toe benaderd voor een baan, ook net klaar met zijn opleiding, wel al wat ervaring. Een kennisje welke een hoop ervaring heeft maar niet de juiste papieren kan nu uit 3 banen kiezen! Ik denk dat een hoop te maken heeft met je instelling en de manier waarop je een baan zoekt.
Over een jaar is het verplicht dat op elke kdv een hbo'er staat, dus zo gek is dat eigenlijk niet. Hebben ze er gelijk 2 Het ligt er ook heel erg aan in welke sector je solliciteert en welke regio je werkt. Hier in zuid-Holland zit de zorg nog steeds flink dicht. Ik ben in 2014 afgestudeerd en heb een half jaar op mwd functies gesoliciteerd (en ik heb werken/leren gedaan. Dus ervaring) maar kreeg alleen maar brieven terug met 'er zijn nog 400 andere solicitanten dus we hebben een selectie gemaakt' en uiteindelijk werk ik nu binnen de Flexpool van een grote psychiatrische instelling. Want met mijn diploma kon dat. Maar daar stellen ze ook harde eisen om daar te kunnen werken. En het is Niet het gene waar ik voor gestudeerd heb. (Nu heb ik het prima naar mijn zin en vind ik de ggz erg leuk. Maar het biedt geen zekerheid. ) In Limburg kon ik zo aan de slag. Daar zochten ze veel maatschappelijk werkers. Het is gewoon heel afhankelijk, waar je woont en welke sector je solliciteert. Er zijn niet voor niets heel veel werkloze.
Nee, ligt ook heel erg aan de sector waarin je werkt. Ik zit in de zorg, met vaste aanstelling. Maar ben mijn baan ook niet zeker door de grote bezuinigingen in de zorg. Veel collega's zijn al noodgedwongen ontslagen . En ja die bezuinigingen in de zorg gebeurt in het hele land. Geen enkele zorginstelling heeft haast vacatures want ze moeten hun eigen personeel al lozen. Ben zelf fysiotherapeut en het is tegenwoordig normaal dat je een van de 150 sollicitanten bent . jongeren die zijn afgestudeerd gaan GRATIS werken /stage lopen om hun ckr registratie te mogen behouden. Het is echt vreselijk ! Ik mag in mijn handen knijpen met deze situatie, maar schijt ondertussen ook 7 kleuren dat ik een brief op de mat krijg...
Ik ben zelf 2 keer de ww ontsprongen vorig jaar na 3 tijdelijke contracten moest ik weg, aansluitend een andere baan gevonden... ik was totaal niet kieskeurig dus ik kreeg een baan met onregelmatige tijden, minder salaris en het was bleen mbo functie (hbo opgeleid). Ik vond het prima. Geen ww en geen gat op mijn CV. Ik raakte zwanger, kwam in de ziektewet en raakte dus drze baan kwijt.. Ik heb heel veel brieven geschreven tijdens mijn verlof, steeds krijg ik te horen je komt in de portefuille. Veel via social media en via via ook een gesprek gehad, maar er diende zich nog net een interne kandidaat aan dus ze konden niet met mij verder. Maar tijdens het jaar dat ik weg was bij de werkgever waar ik eerder weg moest heb ik regelmatig mijn gezicht laten zien op borrels. Dat loonde want ik werd door hen benaderd of ik (tijdelijk) wilde komen werken. Ws ben ik daar per januari weg en ik hoop dat ik dan ook weer zoveel mazzel heb. Mijn moeder van 60 haar die heeft het daarentegen niet zo makkelijk!!!!
Het zal zeker moeilijker zijn dan vroegah toen we met z'n allen in een gouden bubbel leefden in Nederland. En ja, helaas speelt leeftijdsdiscriminatie zwaar hier, als je 45+ bent ben je al snel afgeschreven hier. Idioot natuurlijk, in veel andere landen word je dan juist op handen gedragen wegens je levens-en werkervaring. 😏 Maar goed feit blijft, ben je hoogopgeleid (universitair) en je hebt werkervaring dan is het geen probleem, de kans dat je ooit langere tijd zonder werk komt te zitten is heel klein. Tenzij je in de softe/kunstzinnige hoek werkzaam bent. Voor de HBO+ -ers wordt het al een stuk moeilijker tenzij je in de gewilde IT/technische hoek bent afgestudeerd en werkzaam bent. MBO en lagergeschoold is alweer een stuk moeilijker natuurlijk. Zeker als je een gat op je cv hebt, (te) hoge eisen stelt, niet flexibel bent of simpelweg je persoonlijkheid niet mee hebt. De grootste groep werklozen is te vinden in deze groep en ik denk ook de meiden hier op ZP. Ik ben zelf een werkgever, heb vele mensen in dienst van ongeschoold tot gepromoveerd, maar als ik sommige reacties hier lees denk ik al meteen 'jou zou ik als werkgever inderdaad niet hoeven'. Zoals bvb diegene met een aantal kinderen zonder auto en rijbewijs die bij voorbaat al alleen maar beren op de weg ziet en niet in zichzelf wil investeren. Bij een enkele reactie denk ik 'jij mag zo langskomen voor een gesprek'. Dat zijn diegenen die zoals het overkomt echt doorzetten, bij wie het enthousiasme ervan afspat en die weten wat het is om (hard) te werken en flexibel te zijn. En wat Amdaa hierboven al zegt, het kan mij dan niet eens schelen in wat voor werk of baantje dat geweest is! Ik streef ernaar om minstens 30% van ons personeelsbestand zelf uit te zoeken en neem ik de eindbeslissing. Afhankelijk van de functie kijk ik in eerste instantie niet eens naar diegene zijn cv. Ik heb een lang gesprek op kantoor, ga soms met ze lunchen. Ik wil weten wat voor persoon ik voor mij heb, hoe staat hij/zij in het leven wat voor levenservaring heeft hij, hoe denkt hij over bepaalde zaken. Dan kan diegene nog zo'n prachtig cv hebben maar dat is slechts een stukje papier, als je het als persoon bij mij laat afweten houdt het gewoon op. Kortom, als je een toekomstige werkgever kan laten zien dat je de 'x factor' hebt maak je al zó veel meer kans dan dat je als laagopgeleide zonder werkervaring maar verwacht dat de uitzendbureau's jou benaderen. Ik geloof eerder in 'geluk kan je afdwingen' dan in 'geluk heb je of heb je niet'. Dit is ook de persoonlijke ervaring van mij, mijn man en de vele mensen om mij heen. 😊
Er is altijd voor iedereen werk te vinden. Ook al is het een folderwijk of een krantenwijk of thuiswerk. Werk is er altijd, maar ik ben wel eens dat het in verschillende branches ontzettend moeilijk is om werk te vinden waar je voor bent opgeleid. (Bijvoorbeeld) En als je als hbo'er als schoonmaker aan de slag wilt krijg je vaak te horen voor jou 10 andere want je opleiding is te hoog. Daar ben ik het wel mee eens. En buiten dat heeft het ook vaak met je instelling te maken.
Wat een onzin. Er zijn inderdaad genoeg mensen die niet alles op alles zetten om een baan te vinden of niet onder hun niveau willen werken, maar er zijn meer mensen die wel alles op alles zetten en soms wel een jaar werkloos thuis zitten. Op vacatures reageren mensen uit meerdere provincies tegenwoordig, vandaar dat er vaak bij de vacature staat nu dat je niet meer dan 15km weg mag wonen van de betreffende woonplaats en anders niet hoeft te solliciteren. Bij uitzendbureaus langsgaan om je gezicht te laten zien is hier ook niet meer nodig, je krijgt direct te horen dat je maar via Internet moet reageren op vacatures. Bij mijn man op het werk laten ze allemaal jongens proefdraaien een dag op de werkvloer, proefdag word niet betaald en wekenlang worden er 2 nieuwe jongens per dag langs gestuurd en ze worden het allemaal niet want ze verwachten dat die jongens per direct weten hoe alles werkt, maar wel handig hè voor de werkgever al die weken even wat extra gratis mankracht.
Sja, werkelijk geen idee, daarom had ik het ook tussen aanhalingstekens gezet. Wat voor de 1 jong is, kan voor een ander wel weer oud zijn. Denk verder dat het ook wel afhangt van de regio waarin je woont. Ik woon sinds 2 jaar op het platteland en denk dat je daar sneller een baan hebt dan in de Randstad, waar ook meer mensen een baan zoeken.
denk je echt dat een werkgever iemand van laten we zeggen 26 aanneemt voor een krantenwijk terwijll er genoeg zijn van 16/17 die dat willen doen voor een minder salaris
Ik zei altijd van wel... maaaaaar, ik moet daar toch wel van terugkomen. Mijn man raakte een aantal jaar terug werkloos jaaaaaaren trouwen dienst. 35 jaar, heel veel werkervaring maar geen papieren. Vol goede moed gingen we er tegen aan, 4 sols per week.. De weken/maanden verstreken zo ook de afwijzingen. In het begin zit je vol motivatie, maar na afwijzing 50 begint die al minder te worden. Hij had een geweldige cv volgens iedereen. Maar een baan krijgen ho maar. Over gekwalificeerd alles passeerde de revu. Zelfs productiewerk zat er niet in. Te oud en dus te duur. Een ander half jaar verder en een maand voor we de bijstand in zouden gaan, kreeg hij een telefoontje dat hij op gesprek mocht komen, 1600 euro onder zijn huidige salaris de baan moeten aannemen. Dus nee sorry soms is er echt niets te vinden.
Bij ons worden de folders en krantjes tegenwoordig toch echt rondgebracht door oudere mannen. 50+, bedoel ik daarmee. Dus ja, dat doen ze wel. Maar goed: die hoeven geen kinderopvang te regelen en dan kan dat kleine beetje bijverdienste wel uit. Als je kinderen hebt en tegen dit tarief verdient, betaal je meer aan opvang dan je binnenhaalt, dus ik snap dat moeders dit soort baantjes niet zoeken zolang ze niet-schoolgaande-kinderen hebben.
Er is wel een kentering zichtbaar: werkgevers beginnen wel te zien dat alleen maar jonge werknemers hebben, ook niet handig is. Alleen maar oudere ook niet: je wilt een balans. Die begint er te komen. Mijn werkgever was voor de laatste vacature juist op zoek naar een ervaren kracht die bij voorkeur dus 35+ was. Waarbij 35+ dan dus al als ouder gezien wordt, (en dan 'moet' je dus nog ruim 30 jaar!!!).
Tja lijkt me logisch, het loont natuurlijk niet om een opleiding te doen waarmee je slecht aan een baan komt.,