Ik zal in het kort mijn voorgeschiedenis vertellen: In december 2013 ben ik met 18.4 weken bevallen van een zoontje. Die zwangerschap was al vanaf week 10 vol klachten. Buikpijn en harde buiken, en uiteindelijk weeën. Opgenomen met 18 weken met 4 cm ontsluiten en uitpuilende vruchtzak. Het vermoeden was dat ik cervixinsufficientie had, maar vanwege lekkage van vruchtwater kwam ik niet meer in aanmerking voor cerclage. Na 3 dagen kreeg ik koorts en begonnen de infectie parameters op te lopen. Er is toen besloten om een bevalling op te gaan wekken. Na een dag werd onze zoon geboren. Achteraf bleek dat ik een forse infectie met gbs in de placenta had. De gbs was in week 12 ook uit mijn urine gekweekt, dus de gedachte is toen geweest dat de bacterie via de bloedbaan in de placenta is gekomen. Echter, ze kunnen cervixinsufficientie niet uit sluiten omdat er geen metingen zijn gedaan door de verloskundige. Nu ben ik inmiddels eindelijk weer zwanger, ruim 13 weken. M'n buik is rustig gebleven op wat groei pijntjes na. Ben wel op advies van de gyn vanaf 11 weken halve dagen gaan werken ( heb een lichamelijk zware baan in de zorg). Sinds zaterdag heb ik ineens weer harde buiken. Baarmoeder voelt dan ook echt verkrampt, als een hard tennisballetje onderin m'n buik. Zelfs bij aanraking verkrampt het. Dus gisteren naar het ziekenhuis geweest. Daar is alles gecheckt. Urine is schoon, beebje deed het prima, placenta lag mooi aan, geen koorts of hoge bloeddruk. Cervix was wel wat korter. Afgelopen dinsdag was die 5.5 cm, en nu 4.5 cm. Maar dit was een normale variatie volgens de medisch vk. Is dit zo? Ik kan er nergens iets over vinden op internet. Ik moet morgen weer terug voor een nieuwe meting en een afspraak bij de gyn om ea te bespreken. Ik heb nog gevraagd om proluton, daar hadden ze het tijdens de opname over gehad dat ik dat misschien zou moeten krijgen, maar dit zou nog te vroeg zijn. Iemand ervaring hiermee? Uiteindelijk ben ik redelijk gerustgesteld naar huis gegaan, maar het blijft eng. Een verklaring van de verloskundige was dat harde buiken bij een tweede zwangerschap vroeger kunnen komen, en helemaal als je al een gevoelige baarmoeder hebt. Misschien heb ik dat ook wel, maar dat werd tijdens de eerste zwangerschap ook steeds gezegd en dat is niet goed afgelopen. Ik zit nu dus maar thuis, ben niet gaan werken, en probeer me zo rustig mogelijk te houden. Het lijkt daarmee wel iets beter te gaan. Ik heb echt even positieve verhalen nodig want de moed zakt me enorm in m'n schoenen. Iemand die dit ook heeft meegemaakt? Tips?
Ach ik kan me je zorgen goed voorstellen Ik heb zelf een vroeggeboorte meegemaakt om andere reden (zwangerschap afgebroken omdat ons dochtertje niet levensvatbaar was) en stond erop dat ze alles uitzochten voor ik weer zwanger werd. En ben daarna ook heel goed begeleid. Ik zou morgen zeker opnieuw informeren naar proluton en een cerclage. Ik vind het echt een risico om jou zo door te laten lopen en weer een vroeggeboorte te riskeren. Al is het maar voor je gemoedsrust! Als mama van een overleden kindje vind ik dat je daar gewoon recht op hebt, om serieus genomen te worden. Dikke knuffel en ik hoop dat alles goed mag gaan.
Bedankt voor je lieve reactie. Een kindje verliezen is inderdaad vreselijk . Wat naar om te lezen dat het jou ook is overkomen. Een cerclage is geen optie bij harde buiken, dus ik kom daar sowieso niet voor in aanmerking ben ik bang... Dus dan zou de proluton het enige zijn volgens mij, naast (bed)rust. Ik ga idd straks even ea opschrijven zodat ik morgen niet weer buiten sta en van alles vergeten ben te vragen. Moet wel zeggen dat ze super lief zijn in het zh, hoef maar te bellen of mag gelijk komen. Het wordt wel serieus genomen deze keer. Maar heb een beetje het gevoel dat zij ook niet goed weten wat ze met me aan moeten.
Maar je schrijft vk.. loop je dan niet in het ziekenhuis bij een gynaecoloog? Deze zijn toch net wat kundiger! Verder kan ik je helaas niet helpen. Ik wil je veel sterkte wensen en ik hoop dat je beebje nog lekker veilig blijft zitten en over 27 weken gezond ter wereld komt!
Jawel maar in het zh wordt je vaak ook door de medisch vk gezien, en die geven vaak de meeste uitleg. Gyn is altijd even snel binnen voor het medische deel en dan weer gevlogen. Ik loop niet bij een 'standaard' vk.
Heey meis. K ben vorig jaar met 28wk te vroeg bevallen van mn dochter en uit eindelijk na 4dagen afscheid moeten nemen. Mn cervix was toen verkort.. k hadt bloed verlies en toen ging dus alle alarm belle rinkelen heb toen 1week kunne rekken.maar helaas met trieste afloop. K ben mu weer zwanger. Bij my werd om 2 weken cervix gemeten was rond 4 cm tot wk 24 toen was het ineens 2.5 cm, k hadt vaak harde buiken na het werken (sta de hele dag op mn werk) Ben halve dagen gaan werken en met wk 28 werd k verplicht om te stoppen met werken door arbo arts van mn werk. Mijn gyn zou ingrijpen als 2.of korter werd. Maar tot nu toe veel rust.. niet te veel bukken tillen enzo is niet nog korter geworden (of het daardoor komt geen idee) Mn streef was wk32 halen en zit morge op wk 34. Hou hoop, het is moeilijk. Xxx
Ik denk dat een cerclage inderdaad niet gedaan wordt met harde buiken maar zou zeker vragen naar protulton! En stoppen met werken en bed rust . Mijn ceflix was met 18 weken nog 3.6 en vorige week was hij bij de beste meting 1.4. Ze hebben hier wel een cerclage geplaatst maar ook puur omdat ik geen harde buiken heb .
Ik heb daar gister naar gevraagd maar dat doen ze niet bij deze termijn kreeg ik als antwoord. Maar ga er morgen zeker nogmaals naar vragen, want harde buiken bij deze termijn zijn ook niet standaard. Misschien moeten ze dan van hun protocol afwijken. Zijn er bij jou eerder cervix metingen gedaan? Is het inderdaad normaal dat het in een paar dagen ineens een cm korter wordt? Ik zit gelukkig nog lang niet op een verkorte baarmoedermond, maar schrok wel. En jij zou dus plat gaan? Goed te lezen dat er bij jou wel een cerclage is geplaatst, dat lijkt me toch wel een geruststellend idee of niet? @Kloe: ik kan me je verhaal nog herinneren idd. Goed te lezen dat je al zo ver bent!! Super!! Varieerde jouw cervixlengte ook?
Ja cervix is een soort spier.. dat kan per metingven per minuut verschillen. Ze plaatse indd niet zomaar cerlage (heeft voor en nadele en geeft ook niet 100% garantie ) Er is wel een studie waar je mischien voor in aanmerking komt Dit is de link Quadruple P trial K kwam niet in aanmerking voor omdat toen nog niet kort genorg was en later was k te ver in zwangerschap Mischien hebbje er wat aan. Xxx
Oké fijn dat dat dus idd klopt. Idd cerclage is voor mij geen optie. Onderzoek ook niet, want mijn baarmoedermond is niet verkort ( nog niet). Maar zal het in gedachten houden als het wel zo is. Al zie ik een onderzoek niet zo zitten, wil gewoon de beste behandeling eerlijk gezegd.
Wij zijn net terug uit het zh voor de controle na zondag: Cervix is dezelfde lengte als zondag! Dus de harde buiken doen niks daarop . Verder alles nogmaals gekweekt ook al vermoeden ze dat daar niks uitkomt. Proluton ( progesteron) willen ze niet geven omdat het alleen zinnig is bij directe verkorting van de baarmoedermond, en dat is bij mij dus ( nog) niet het geval. Je zou het nu dan alleen geven voor mijn eigen gemoedsrust en dat willen ze eigenlijk niet. Snap ik ook wel weer. Het idee is dat mijn baarmoeder erg gevoelig is. Dus rustig aan, maar hoef niet plat. Mag ook nog 1x per dag m'n paardje blijven knuffelen . Verder geen zware dingen doen, en niet meer werken voorlopig. Dus lekker op de bank, maar wel gewoon opstaan om eten en drinken te pakken en S avonds een blokje om. Als er iets veranderd moet ik gelijk bellen en gaan ze de cervix weer meten, als het hetzelfde blijft moet ik over 2 weken terug komen.
Madelein, ik heb geen ervaring maar wil je wel even een hart onder de riem steken. Ik heb zelf ook al enkele weken harde buiken bij 2e zwangerschap en ik doe niets door de Hg. Vorige zwangerschap helemaal niet gehad dus het hoeft echt niets te betekenen. Het is en blijft gewoon superspannend.
Hee meis, ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Niet kado maar wel mooi gekregen Ik heb je tijdens je tijdens je zwangerschap en bevalling van je zoontje gevolgd en ook wel eens gepost. De variatie van 5,5 / 4,5 van de lengte van de baarmoederhals is inderdaad normaal. Ik heb echter zelf altijd begrepen dat progesteron preventief gegeven kan worden bij een onrustige baarmoeder, zeker als vroeggeboorte is de voorgeschiedenis bekend is. Dus niet pas als de baarmoederhals al aan het verkorten is! Ik heb het iedere zwangerschap aangeboden gekregen (na de eerste zwangerschap waarbij mijn dochter prematuur geboren is. Godzijdank gezond) Het zal zwaar voor zijn om de goede weg hierin te volgen, zeker met verdriet en de angst die op je drukt. Maar advies? Ik zou absoluut rust houden tot week 32 of 34 en me verdiepen in het gebruik maken progesteron injecties en voorkoming van vroeggeboorten. (Daar is wel iets over te googlen toch?)
Om te beginnen van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat spannend voor je. Ik heb hier al vaker gelezen dat een cerclage bij harde buiken niet mogelijk is. Ik heb echter toch echt met 21 weken een cerclage gekregen in een academisch ziekenhuis terwijl ik al vanaf 14 weken harde buiken had. Ik moet er wel bij zeggen dat het op dat moment alles of niets was aangezien ik ontsluiting en een uitpuilende vruchtzak had. Omdat een cerclage op die termijn en in die toestand niet veel voor komt hebben ze geen standaard protocol gevolgd. Ik kreeg wel utrogestan bolletjes. En zie mijn onderschrift Geboren bij ruim 37 weken. Veel sterkte!
@myself: bedankt voor je positieve woorden . Jij ook nog heel veel sterkte met de hg en harde buiken. @Maja: Dank je wel . Mbt de progesteron, het klopt idd dat dit gegeven wordt bij eerdere vroeggeboorte zonder oorzaak. Alleen bij ons is wel een oorzaak gevonden, namelijk een forse infectie. Wellicht dat dit de reden is dat ze er bij mij niet zo happig op zijn? Je onderdrukt dan immers ook mogelijke symptomen van infectie, ik had toen namelijk extreem veel pijnlijke harde buiken. Er is me op het hart gedrukt te bellen en gelijk langs te komen als de harde buiken pijnlijker worden of ritmisch worden. De proluton zou dit onderdrukken, waardoor een infectie mogelijk veel te laat opgemerkt wordt. Dat is logica waar ik wel wat mee kan, en waar ik ook voor durf te gaan. De harde buiken die ik nu heb geven stress en onrust in mn kop, maar zijn absoluut niet pijnlijk. Het hangt ook echt samen met beweging en opstarten in de ochtend. Ik neem inderdaad zo veel mogelijk rust. Lekker op de bank, en 1x per dag even naar buiten. ik merk trouwens wel dat het vandaag eindelijk wat minder lijkt. Misschien maakt uk gewoon een enorme groeispurt door. Hij/zij was trouwens ook flink fanatiek aan het gymmen gister, weet niet of je daardoor ook nog extra harde buiken kan krijgen? @light: ja dan is het inderdaad alles of niks. Destijds toen ik opgenomen werd met 4 cm ontsluiting zou ik ook een nood cerclage krijgen, alleen braken mn vliezen vlak voor de operatie . Achteraf maar goed, want met die infectie hadden de gevolgen voor mij heel ernstig kunnen zijn. Ze blijven bij mij wel elke 2 weken cervix metingen doen, dus als de boel verkort word ik alsnog doorgestuurd.
Ik ga voor je duimen hoor! Ik zie dat je al veel meegemaakt hebt, het wordt tijd dat je nu wat meer geluk hebt! Toitoitoi.
Dank voor je lieve woorden! Moet zeggen dat het wel beter aanvoelt nu. Maar doe ook echt heel weinig momenteel . De tijd gaat wel super langzaam dat is een groot nadeel. Maar ja alles voor deze uk!
Hier ervaring met vroeggeboortes, er is daarna ook een oorzaak gevonden. Ben aan de medicijnen gegaan, en heb toen een goede voldragen zwangerschap gehad. Wel had ik echt periodes dat ik opeens heel veel harde buiken had. 1 keer dacht ik zelfs dat de weeën weer waren begonnen. Ik zelf denk achteraf dat het een combinatie van stress en groeispurtjes was. Hier kreeg ik vanaf 16 weken elke week proluton, maar dat was alleen maar voor de zekerheid aangezien de oorzaak bekend was. Dus ik denk dat het uiteindelijk niet veel heeft bijgedragen aan mijn goede zwangerschap. Ook hier een stressvol moment gehad dat cervix opeens een cm korter was na harde buiken. Maar die is de rest van de zwangerschap zo gebleven uiteindelijk. Sterkte, en ik ga duimen dat de rest van je zwangerschap heel saai zal zijn! De tijd gaat langzaam, maar het gaat echt voorbij!
Ik wordt wel blij van je verhaal eerlijk gezegd, geeft weer wat hoop dat het wel kan! Mag ik vragen wat bij jou de oorzaak was de vroeggeboortes ( heb je er meerdere gehad? ) Ik moet wel zeggen dat nu ik gerustgesteld ben door het zh de harde buiken ook minder zijn, niet weg maar wel minder. Lijkt dus alsof stress hier ook gelijk op mijn buik slaat.