Zit er toch wel mee en hoor graag jullie mening er over. Afgelopen zaterdag heb ik mijn moeder en mijn zusjes verteld van onze zwangerschap. Een vriendin die ik al vanaf groep 3 ken had ik ook uitgenodigd. Zij kwam wat later en wij zaten met zijn allen aan tafel een spel te doen. Ik gaf haar een tompoes met een ooievaar met daarbij februari 2016. Ze had het gelijk door en feliciteerde mij. Nu komt het, alleen mij. Mijn vriend die naast haar zat kreeg geen felicitatie, mijn moeder en zusjes niet. Vind het eigenlijk best wel raar en voel mij gekwetst, vooral voor mijn vriend. Stel ik mij aan? is toch normaal dat tenminste mijn vriend word gefeliciteerd? Ze bleef ook mee eten en ze zei geen gedag of bedankje voor mijn moeder. Achteraf bedenk ik mij dat dit soort dingen vaker gebeurd zijn. Zelf bedank ik liever te veel dan niet. Moest het even kwijt, is zaterdag gebeurd maar denk er toch aan.
Ja, je stelt je aan. Niet iedereen is nou eenmaal zo sociaal handig om te bedenken dat het leuk is om ook de vader en de familie te feliciteren. Misschien niet zo leuk, maar om daar nou helemaal gekwetst over te zijn vind ik persoonlijk toch wel aanstellen.
Misschien was ze wel zo overdondert door het nieuws dat ze straal vergeten is, dat er ook nog een aanstaande vader in het verhaal hoort en een familie... Misschien deed het wel heel veel met haar... misschien was ze ergens wel een beetje verdrietig, waardoor ze dit allemaal vergat... Niet meteen van het negatieve uit gaan. Vraag haar anders eens? Als ze al zo lang je vriendin is, moet je hiermee bij haar terecht kunnen.. Succes.
Ach niet druk over maken joh, niet iedereen is sociaal zo sterk. Dat je ermee blijft zitten en zelfs gekwetst bent vind ik aanstellerij. Je kent haar toch langer dan vandaag. Persoonlijk vind ik iedereen feliciteren ook vreselijk . Bij een verjaardag feliciteer ik ook alleen de jarige. Ik denk dat je vriendin het totaal niet verkeerd bedoelt.
Ik zou het niet zo erg vinden, ze heeft jou gefeliciteerd en ik denk dat ze het op die manier voor iedereen wel bedoelt heeft. Als ze jou nou ook niet gefeliciteerd had werd het een ander verhaal.
Ik feliciteer eigenlijk nooit iemand IRL met een zwangerschap. Wel met een geboren baby. Zeg altijd wel dat ik heel blij ben voor ze, dat wel. Maar weet niet of ik dat ook tegen iedereen persoonlijk zeg, volgens mij niet. Vind ik eerlijk gezegd ook niet zo nodig...
Misschien komt ze er nog wel mee, in al haar enthousiasme is ze het waarschijnlijk vergeten. Ik zou me er niet zo druk om maken. En anders geef je een hint dat jij en babypapa er reuze blij mee zijn...
Ik denk niet dat ze daarbij stil heeft gestaan, zou mij ook kunnen overkomen in enthousiaste en de verrassing. Ik neem aan dat ze niet met opzet je vriend niet feliciteert...Dus ja ik denk wel dat je je een beetje aanstelt.
Gekwetst zou ik me zeker niet voelen hierdoor, ze heeft jou toch gefeliciteerd of iig niet een of andere rare opmerkingen gemaakt. Ik zou verder ook nooit een oma of tante feliciteren met een zwangerschap zou niet weten waarom dit nodig zou zijn.
Bedankt had ik even nodig! heb het nooit van de kanten bekeken die jullie vermelden. Enige wat ik wel vind is dat ik de baby wel draag maar het net zo veel van mijn vriend is. Dus in die zin vind ik een woordje richting mijn vriend wel gepast. Maar goed daar zal ze vast idd wel overdondert zijn en er niet aan gedacht hebben. Blame het ook maar aan de hormonen want normaal trek ik mij niet zo snel van iets aan.
Zou mij ook zo kunnen overkomen. En ja, misschien netter om je vriend te feliciteren (al snap ik echt dat het er bij inschoot), maar om je hele familie te feliciteren??? Dat vind ik niet zo vanzelfsprekend. Dus pieker er niet over, is niet de moeite waard om je druk over te maken!
De een is wat handiger op sociaal gebied dan de ander. Maar is je vriend hierdoor ook gekwetst? Vaak vergeet men dat bijv. grootouder of tante worden ook heel speciaal is en best een felicitatie verdiend.
Ik denk dat je hormonen al goed hun werk doen . Nee echt, waar maak je je druk om? Ik zou er geen energie meer aan verspillen om hier over na te denken, ze zal het vast en zeker niet kwaad bedoeld hebben. Ik ben ook zo iemand die het kan vergeten, sterker nog, dat is me wel eens gebeurd en daar kwam ik dan veel later pas achter. Niks aan te doen en "gelukkig" hebben meer mensen dat lees ik nu
Ik laat het ook lekker los. Sta weer op de grond hoor dames! Had ook nog een giga drukke dag op het werk en ben gewoon moe.
Ik zou dat gevoel ook hebben hoor. Mijn zus zegt altijd dat ik teveel van mensen verwacht, omdat ik zelf wel enthousiast zou reageren/bedanken/enz. Het zit waarschijnlijk gewoon niet in haar.
Ik vind t juist vermoeiend als mensen ook altijd mijn ouders feliciteren bijv bij geboorte van onze kids en verjaardagen... Ik feliciteer ook de man en vrouw maar ga niet hele familie af bij een zwangerschap.