nou wat pittig meid. ik woon zelf nu bijna 5 jaar in Spanje en krijg het soms ook te kwaad. kun je niet wat vaker zélf heen en weer vliegen? ik ging in het begin 4x per jaar (goedkoop en slim boeken) ook als verjaardagskadootje vroeg ik vraag aan de mensen die me in Ned wilden zien een bijdrage, (dat deden ze graag!!) en zo had ik al één ticket gekregen iedereen blij en ik blij. ik ging alleen, zonder mijn man, en zal ook alleen zonder hem, en (hopelijk) mét ons kindje straks een paar x per jaar gaan. en mijn ouders komen ook 2 x per jaar hier. en tja, het ís gewoon erg moeilijk soms. het wordt wel "beter", echt, je gaat je steeds meer thuis voelen in je land waar je woont (hopelijk) en dan besef je dat het het waard is. ik mis ook erg mijn beste vriendinnen. soms dacht ik wel eens "waar ben ik mee bezig?" maar dit is nu mijn thuis en zie mezelf écht niet terug gaan. plus: één van mijn beste vriendinnen is zélf ook geemigreerd (naar Hong Kong nota bene) dus.... zo gaat het leven nou eenmaal.. het klinkt wel of je band met je vader wel heel "ver" gaat. ik bedoel het is ook mooi, maar jij maakt je al zorgen dat hij zich verlaten gaat voelen etc. hij is ook een volwassen man, hij redt het echt wel! een béétje loslaten missch wel een idee ? of zeg ik nu iets verkeerds .. ik denk dat het gemis ook groter is door de hormonen, en zo´n belangrijke gebeurtenis!! maar de band hoeft écht niet minder sterk te zijn hoor!! mijn neefjes weten precies wie ik ben, we laten berichtjes voor elkaar achter op de whats app (ze zijn 2 en 4). veel skypen en fimpjes etc sturen. dochtertje van vriendin weet het ook precies en ik weet zeker dat de band van ons kindje mijn haar/zijn opa en oma en familie óók heel goed zljn. liefs en sterkte!
İk heb zojuist via een vriendin een heel mooi stukje tekst ontvangen. Hierdoor ben ik gaan inzien dat ik uberhaupt al heel trots mag zijn dat mijn vader er nog is, ondanks hij haar 2 maandjes later gaat zien. İk moet gaan waarderen wat ik wél heb in plaats van het huilen om wat ik niet heb. Het heeft echt mijn ogen geopend, het stukje tekst.. Er zijn mogelijkheden zoals Skype en fotos, mogelijkheden die andere vrouwen niet hebben die in dezelfde situatie zitten. Bedankt voor jullie medeleven en jullie verhalen. Het doet me goed om te voelen dat ik niet de enige ben. Hoe vaag dit ook mag klinken. İk zal proberen er met positieve ogen tegenaan te kijken in plaats van negatieve. Op deze manier zal het gemis minder zijn en zal het uitkijken naar een ontmoeting tussen opa en kleindochter alleen maar groter en mooier worden. Liefs x
Wat een mooi verhaal! En tegelijkertijd erg ontroerend. İk snap precies hoe je je voelt en het idee van een ticket bijdrage vind ik zo een slecht idee nog niet. Mijn man hoeft ook niet elke keer mee, absoluut niet. Maar dan moet er wel geld zijn om zelf over te kunnen vliegen. Hoop dat ik volgendjaar Februari naar nederland kan overvliegen, als de kleine zo een 3 a 4 maanden is. Bedankt voor het delen van je verhaal, erg mooi.
Wat je aangeeft over je realisatie na de tekst van je vriendin vind ik erg mooi. Misschien nog een extra tip, waarom vraag je hem niet hoe hij er in staat en bijvoorbeeld, wat hij leuk zou vinden om wat van jullie dochter mee te kunnen krijgen? Dan weet je zeker dat je het 'juiste' doet (al denk ik dat je dat sowieso al doet, vind het lief dat je zo over je vader nadenkt).
ik zag je vraag in t andere topic, ik ga je straks een pb sturen. Heb wel nuttige info voor mbt tot alleen Turkije
Graag gedaan nu ben ik wel benieuwd naar dat stukje tekst wat mooi dat je er nu anders tegen aan kunt kijken. Echt knap v je hoor! Je bent zeker niet de enige! Het zal nog met ups en downs gaan misschien het gevoel maar dat mag. ik ga donderdag naar nederland en heb Zoooooo n Zin! Heerlijk gewoon. man ziet me graag gaan want hij weet dat hij een blije vrouw terug krijgt. Zijn er wel goedkope tickets? Gewoon sparen hoor het is het waard he. Vooral als je kindje nog zo klein is. xxx
Voor buitenlanders gelden andere regels dan voor Saudi's. Zo mag ik bijvoorbeeld alleen directe eerstegraads familie uitnodigen en geen ooms, tantes, neven, nichten of vrienden. Ook hebben wij een speciaal uitreisvisum nodig etc. Mijn schoonzusje mag bijvoorbeeld niet het land in omdat ze niet is getrouwd met mijn broer.
Oh ja! Wij hebben allemaal een iPhone en die hebben een functie "album delen". Elke dag zet m'n zus een fotootje of meerdere in dat album en dan komt dat op al onze gsm's terecht. We zien ze zo veranderen dag tot dag en hier genieten we erg van!
Hai Ik woon sinds 11 jaar in Turkije en heb een zoontje van 3 en een beeb onderweg.helaas is mijn moeder overleden voordat ze mn zoontje kon zien maar dat laat niet weg dat er veel andere mensen in nl zijn die ik mis.met mijn zoontje had ik geen skype, maar zette ik regelmatig foto's op fb.en we zijn met 6 weken al met hem naar nl gevlogen om iedereen daar te zien. De beste vriendin van mn moeder was in Tr toen onze kleine net 5 dagen was (last minute geboekt direct na de geboorte) met allemaal leuke kaartjes 3 cadeautjes uit nl.en jee wat deed dat me goed zeg!Turks familie superieure maar zo'n andere kijk op een eerste periode!die nl nuchterheid was een welkome afleiding! Nu je vader...Hoe hem erbij betrekken. ..eerst eens met hem bespreken misschien?wat wil hij Hoe ziet hij de eerste periode voor zich?en verder idd skype. De eerste dagen zal je vast elke dag foto's willen sturen maar daarna kom je ook in je eigen ritme terug en zal de afstand weer wat overhand nemen. Is het geen optie dat je vader een last minute boekt meteen na de bevalling en een paar dagen komt?en dan bijv ticket 50/50 doet? Neyse wens je veel sterkte en inderdaad wees blij dat je zulke lieve be gaande ouders hebt! Ben daar maar blij mee...is helaas niet iedereen gegund!