Schoonmoeder blijft stoken in relatie

Oei, lastige situatie! Weet je man hoe je je voelt? Ik zou het met hem overleggen en hem ook bij zijn ouders aan laten geven wat wel en niet wenselijk is, gewoon in het gesprek waarin je ook aangeeft hoe laat jullie zoontje bijv naar bed moet. Jullie kind, jullie regels.

Overigens vind ik het niet meer dan normaal dat er tegenover een kind niet negatief over de ouders wordt gesproken maar ik snap je angst. Hopelijk kan je man je zo helpen en kun je je schoonouders gerust op laten passen.

 

Wat vind je vriend ervan? Hij lijkt me de aangewezen persoon om zijn moeder hier op aan te spreken. En oppassen zou ik persoonlijk niet doen. Maar daar moet je met je vriend samen uitkomen. En dan samen tegen hun zeggen dat je evt voor andere opvang kiest. Dan vormen jullie 1 front en word stoken lastiger

 

Wauw wat een herkenbare situatie! Tussen mij en mijn schoonmoeder ook niet koek en ei, maar dat is een verhaal voor later

Ten eerste: het is jouw kind. En als jij het niet wil hebben dat Pietje, Jantje, Klaartje of wie dan ook op jouw kind past, dan heb jij het goed recht om dat te weigeren.
Ten tweede: wat zegt jouw vriend/man hier over? Begrijpt hij jouw situatie? Heb je hem verteld waar je mee zit?
Ten derde: heb je geprobeerd om met je schoonouders te praten?

Succes!

 

Oef, Herkenbaar! dit had ik ook bij m'n ex.
Na een aantal keren flink ruzie hebben gemaakt heb ik het opgegeven en haar der gang laten gaan. Zelfs nu zie ik haar af en toe als ze mijn dochter ophaalt voor het weekend bij haar vader. en weet ik dat ik moet oppassen wat ik zeg, omdat alles anders wordt doorgegeven of verteld.

Als jij je er niet goed bij voelt, niet doen! echt niet. Misschien kwets je hun ermee, maar jij moet ook met een goed gevoel weg kunnen gaan.

en als ik jou was, zou ik het uitspreken wat je dwars zit! jullie willen op jullie kleinzoon passen? prima! ik ben zijn MOEDER. en zolang je geen respect voor mij hebt, vind ik het niet nodig dat je oppast. take it or leave it, of draai het om, als ze er is, kil/kortaf etc doen, 'na-aapgedrag' wil nog weleens helpen, hielp bij mij toen wel.

Succes! en niks doen of toelaten wat je NIET wil! het is jouw zoon!

 

Ik heb geen kinderen maar kan me er een goede voorstelling bij maken. Als mij schoonmoeder mij geen kans geeft en me zo behandelt, vervolgens zo kinderachtig is dat ze geen gesprek aan zou willen... Voor geen goud dat ik mijn kind daar zou achterlaten en ik zou van mijn man verwachten dat hij achter mij keuze staat als ik zo behandeld zou worden.

Snap dat dit zo makkelijk gezegd is hoor, maar het is, of praten en oplossingen zoeken dan zou ik er over na willen denken en anders gewoon zeker niet!

 

Als zij al een gesprek weigert, zou ik ik oppas weigeren.

Eerst een goed gesprek, daarna zien we wel verder!

 

Denk dat je vriend ook duidelijk tegen zijn moeder moet zeggen dat het nu genoeg is geweest en dat ze geen vervelende opmerkingen meer over jou hoeft te maken omdat ze anders maar een tijdje wegblijft.

Ik zou dat echt niet accepteren... kan ze wel je schoonmoeder zijn en zij de moeder van je partner, maar dit lijkt me echt onacceptabel...
Wat zijn sommige mensen toch koekoek zeg....

Succes hoor en laat je niet gek maken

 

Herkenbaar probleem. Alleen is het hier de schoonvader vooral. Twijfel wel of hij niet het vuile werk voor schoonma oplost of niet.

Stoken voordat mijn zoon d'r was, stoken om tegen mij in te gaan na zijn geboorte en aanvallend zijn. Ik ben sociaal niet heel sterk omdat ik angstig ben. Waardoor ik het heel lastig vind als de sfeer dwingend of negatief is.

Ik ben trillend het gesprek aangegaan en heb ze verteld dat grootouderschap te verdienen valt. En niet op te eisen. Dat ze op bezoek mogen komen als het gezellig is. Maar dat ik de moeder ben.

Oppassen zou ik in jou situatie ook niet laten gebeuren. Nog een situatie die niet op te eisen valt voor grootouders, maar te verdienen.

Hoe meer hun lopen te trekken hoe meer ik alle afspraken uitstel. Werkt behoorlijk averechts voor hun. En zo hoort het ook. Ok ga niemand zijn/haar zin geven als ze gaan stampen als een klein kind. Hoe oud ze ook zijn.

 

Hier dezelfde situatie gehad, maar daarin ben ik heel duidelijk geweest, ook tegen mijn man. Niet normaal doen tegen mij, niet oppassen. De kids gaan dus naar het kinderdagverblijf.

 

Ik heb ook zo'n minder leuke schoonmoeder.
ze wilde op onze dochters gaan passen elke dag zodat ik kon gaan werken.
Ik heb haar eerst gezegd dat ik er over na wil denken en later er op terug gekomen dat ik het niet wilde dat zij op de kinderen ging passen.

Zij liep ook te stoken tussen onze relatie.
Mijn vriend moest het uitmaken of anders wilde ze geen contact meer.

Ook maakt ze mij helemaal zwart aan die kant van de familie, dus echt geliefd ben ik niet.

Ik heb haar ook gezegd dat ik het niet leuk vind dat ze zo over mij praat en dat er niks van waar is.
Ik heb haar gezegd dat ze niet meer langs hoefde te komen.
Ik heb nooit wat verkeerds gedaan in mijn ogen.

Ik moet zeggen ik vind het ook geen ramp om geen contact meer te hebben.

 

Gooi het over een andere boeg: Laat ze lekker opa en oma zijn. Zonder verplichtingen. Zonder te moeten opvoeden. Dan kunnen ze de kleine lekker verwennen. Want als ze gaan oppassen, dan moeten ze een heel andere houding aannemen.

 

Voor een kind is het niet goed om op zoveel verschillende plekken opgevangen te worden. Persoonlijk zou ik aanraden om maximaal 2 locaties te doen. Dus KDV en je zus is echt meer dan genoeg! Dat zou je ook nog als argument kunnen gebruiken.

 

Ik heb geen contact met mijn man zijn moeder. Ik vind haar niet zo aardig, zeg maar...
Maar mijn dochter is geek op haar en zij op mijn dochter. Ze past één dag in de week op, mijn man brengt en haalt haar, ik wil haar hoofd niet eens zien. Ik ben erg duidelijk geweest hoor. Het is mijn dochter en als ik ooit van mijn dochter iets hoor of een rare opmerking krijg, dan is het echt klaar!!
Ook hou ik verder geen rekening met haar, als ik weg wil of iets plan met mijn dochter dan komt ze dus niet. Mijn man gaat er dan vaak wel een uurtje naartoe met haar op een andere dag.
Tot nu toe gaat dit goed en voor mijn dochter hoop ik ook dat het op deze manier zo kan blijven gaan.

 

Ik vind je vriend een beetje tekort schieten hierin. Ja het is zijn moeder maar hij moet door het leven met jou. Vind dat ie best wel wat duidelijker mag zijn.

Hier ook zo'n geweldige schoonloeder. Ik was in 1e instantie een geschenk uit de hemel..totdat ze in de gaten kreeg dat haar zoon niet meer te manipuleren was en ze niks meer voor hem te bepalen had, toen was het gedaan. Uiteraard was ik de schuldige ondanks het feit dat ik juist degene was waardoor ze hem weer zeer regelmatig zag Er mankeerde opeens van alles aan mij. Mijn man heeft heel duidelijk aangegeven dit niet te accepteren. Toen ze ook nog eens keiharde leugens de familie inbracht en opeens duidelijk onderscheid ging maken tussen mijn dochter en zijn zoontjes heeft ie alle contact met haar verbroken, woest was hij
Van mij hoefde dat laatste niet maar na wat meerdere voorvallen heb ik nu het punt bereikt dat ik volledig achter mijn man zijn beslissing sta en denk; opgeruimd staat netjes, toedeledokie.

 

Nee er passen geen mensen op onze kinderen waarbij wij een slecht gevoel hebben. Of dat nou gaat om de persoon, het contact of de manier van oppassen. Ik zou het niet doen, dat gaat mis. Daarnaast denk ik dat naast het kdv en je zus nog een opvangplek te veel is.

En ja, natuurlijk zijn het ook de kinderen van je man, maar zolang hij niet voor zichzelf kan opkomen tegenover zijn moeder, dan lijkt me dat er bij onenigheid over het oppassen de dingen helemaal oplopen. Daarbij: als een van de ouders zich ergens totaal niet goed bij voelt, dan kan het toch geen optie zijn??

 

dit dus.

 

Mee eens.
Verder, je man is dan wel haar kind, het is zelf geen kind meer, dus moet hij als een volwassene met haar communiceren. Tja, als zij zich dan als een dwarse kleuter gaat gedragen, toedeloe.
Ik zou haar misschien af en toe een avondje of middagje op laten passen, geen vaste oppas.