Gelukkig nog maar 8 weken houd ik mij voor, en dan heb ik zwangerschapsverlof! Tot die tijd probeer mijn werkdagen uit te zitten, niet omdat ik het werk niet meer leuk vind nee omdat er gewoonweg (vrijwel) niets te doen is! Ik werk bij een vrij klein bedrijf. Vorig jaar april besloot de accountmanager een andere uitdaging te zoeken, zijn goed recht. Maar sindsdien is er niemand aangenomen die zijn functie overneemt en wordt hierna ook niet actief gezocht. Dit betekent dat er geen nieuwe klanten bijkomen en na ruim een jaar mijn bezigheden op een dag dus inmiddels bestaan uit: - PC opstarten en inloggen op telefoon - Mail checken, wauw 2 mailtjes! Beantwoorden! - Hmm zou er nog meer mail zijn? Verversen.. Nope.. helaas! - Wat zullen we dan eens gaan doen? - Dan maar surfen.. Zwangerschapspagina, nieuwspagina's, social media.. - He er wordt gebeld.. Marketing, nee we zijn niet geïnteresseerd. - Zou er nieuwe mail zijn? Klanten die hulp nodig hebben? Nog steeds niet.. - Wat kunnen we dan eens gaan doen? - Laat ik even naar het toilet lopen.. - Check mail weer.. geen nieuwe mail, geen telefoon.. - Dan maar weer surfen.. - Telefoon gaat, dit keer wel een klant.. Simpele vraag, 5 minuten later is dit opgelost. - Nee nog steeds geen nieuwe mail.. - Hoe laat is het? Tijd voor een kopje thee dan maar.. - Is het al 17:00 uur? We hebben hier al meerdere malen over gesproken met de werkgever, ik ben namelijk niet de enige die haar dag zo doorkomt. Collega's hebben er ook last van, we willen zo graag lekker actief zijn maar zonder nieuwe opdrachten is dit niet te doen. Bestaande klanten hebben weinig problemen, gelukkig, dus bellen en mailen niet. En mijn werkgever? Die haalt zijn schouders op.. Hij weet het maar doet er niets aan! Dat stoort mij denk ik nog wel het meeste. Sommige mensen zeggen, lekker zeg je geld verdienen met niets doen maar ik vind het helemaal niet lekker! Laat mij maar lekker de hele dag bezig zijn in plaats van dit, de dagen duren ontzettend lang en elke ga ik met meer tegenzin naar het werk. Mijn vriend stelde al voor om een andere baan te zoeken, 'Je hebt zo veel meer in je mars' maar dit is helaas niet het goede moment. Dus er zit niets anders op dan heel hard die 8 weken af te tellen en daarna lekker te genieten van het zwangerschapsverlof en maar heel hard hopen dat het volgend jaar beter wordt.
Je verhaal komt me zo bekend voor! Hier is het precies hetzelfde. Ik zou ook liever een baan hebben waarbij je bezig blijft en waarbij de tijd om vliegt. Hier zit ik iedere dag af te tellen.. Nog 6 uur te gaan. Nog 5 uur.. etc. Ik heb een ereader die me een beetje de dag door helpt. (ik lees ondertussen ongeveer 2 boeken in de 4 dagen dat ik werk). Verder heb ik helaas geen tips voor je..
Wat rot Freddel! Zo'n zelfde situatie dus. Fijn dat je nog een beetje de dag doorkomt met de e-reader, zal anders de mama magazines maar eens mee gaan brengen
Ooh vreselijk. Ik had dat ook, ik was tijdens mijn zwangerschap controleur uitgaande goederen. Maar hoefde alleen de spullen op de pallets te controleren, terwijl er in de avonddienst bijna niet met pallets werd gewerkt. Dus moest mezelf vaak bezig houden. Ik telde ook de dagen af en was blij toen ik eindelijk met verlof ging. Maar ik hoefde maar tot 29 weken te werken dus dat scheelt
Ik werkte via een uitzendbureau. Mijn zwangerschapsverlof zou in principe van 24 juli tot 14 november zijn. Op 26 november moest ik er voor 6 maanden uit bij het uitzendbureau omdat ik dan 2 jaar voor hun werkt. Dit hebben ze nu gecombineerd met me zwangerschapsverlof. Dus ben sinds 21juni thuis tot 1 Januari
Heel herkenbaar, zit helaas al jaren in zo'n functie. Bij elke nieuwe leidinggevende heb ik weer hoop. Maar helaas,3 leidinggevenden en een reorganisatie verder en ik ben geen stap verder. In het voorjaar met pz besproken en die vonden t erg, maar ook dat ik dan maar op zoek moest naar een baan buiten dit bedrijf. Ook voor mij niet het juiste moment. Probleem is alleen doordat ik nu diverse malen aan de bel getrokken heb, maar er niks mee gedaan wordt krijg ik er zelf echt last van. Lichamelijk dus. Ellende is t. Bizar ook dat ze er bij jou niks aan doen. Je zou toch zeggen dat je baas een goed lopend bedrijf zou willen?
Heb al een voorstel gedaan maar 3 keer raden, ook daar wordt niet serieus op gereageerd. Dat werkgever er maar 2 dagen per week, en steeds vaker één, is maakt het er niet makkelijker op. Nu ik nog 'maar' 8 weken werken moet heeft het voor nu geen nut meer. Wellicht na het verlof maar weer eens aankaarten. Jeetje Jeszss, al jaren?!! Niet te geloven toch.. Nou inderdaad, de werknemers willen wel maar met zo'n houding.. Niet te geloven! Ik moet hem werkelijk over alles achter de broek aan zitten. Enige voordeel van die houding is dat mijn voorstel voor andere werkdagen, na het verlof, direct werd goed gekeurd.
Mjah helaas al jaren. Met ups en downs hoor dat wel. Maar slechte economie en kinderen krijgen is niet handig voor een nieuwe baan vinden. En de flexibele werktijden en thuis werken zijn ideaal voor de eerste jaren. Gelukkig hier over paar maanden ook verlof en daarna zien we weer verder. Voor jou worden t dus 8 lange weken nog tot je verlof, en laatste loodjes wegen al zo zwaar
Ik zou niet te vaak roepen dat je niets te doen hebt. Voor je het weet wordt je ontslagen. Je functie is immers niet meer nodig...
Daar maak ik mij geen zorgen om, de bezetting is zo minimaal en mijn functie moet dan vervangen worden. Deze is namelijk niet overbodig. Dan kan hij iedereen ontslaan Er moeten nieuwe opdrachten binnen komen, dat is dé oplossing!