Hier bmi 36.5... en oh jee... ik draag nooit maar dan ook nooit make up. Wat zullen mensen wel niet van mij denken.. Dat ik zwaar eczeem krijg als ik make up op doe ziet niemand want ik draag het nooit. Mensen kunnen zoveel oordelen over anderen. Ik denk altijd maar zo, als iemand zo oordeelt over mensen die die niet kent dan mist diegene eigenschappen die ik zelf wel heb en erg blij mee ben. Zoals respect voor de medemens.
Dus dat! Ik heb een collega die is echt mager! En die eet alleen maar pizza's patat en gebakken aardappels en als hij groente eet, dan eet hij zo'n magnetron maaltijd. En drinkt ook nog eens 3 liter cola per dag incl de nodige energie drankjes
Als ik eerlijk ben... Ja, ik denk wel (ver)oordelend over mensen met grof overgewicht... Ik geloof ook niet de uitspraken van 'ik eet niet (te) veel'. Of nou ja, óf die mensen zitten in de ontkenning en willen de waarheid niet onder ogen zien óf die mensen kunnen het niet onder ogen zien en denken dat hun calorieinname normaal is. Dat laatste is denk ik vaak ook het geval. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die niet beter weten nl. Hier: ik ben zelf iemand met een trage schildklier, ik moet een hoge dosering Thyrax slikken om me een beetje lekker te voelen. En toch maar een bmi van 20 ofzo. Door deze eigen ervaring voelt de 'smoes' schildklier altijd een beetje laf. Eenmaal aan de medicijnen en je schildklier onder controle is je lijf weer net zo gezond als die van een ander. Dik word je in mijn ogen wanneer je meer voedsel inneemt dan dat je verbrand. Als je toch dik bent zonder dat je veel inneemt zal je lichaam wel minder nodig hebben dan dat je inneemt op basis van je bewegingspatroon.
Ik neem dikkere mensen niet minder serieus of denk dat ze dom zijn. Nog nooit over nagedacht zelfs. Ik let eerder op uiterlijke verzorging, dat wel. Maar dat heeft volgensmij niks met je postuur te maken.
Ik neem mensen die ongezond leven/eten wel minder serieus. Aan dik zijn kan je soms niets doen en dat is van de buitenkant niet te zien. Maar gezond leven bepaal je zelf. Als ik soms lees wat zwangere vrouwen hier bijvoorbeeld eten, dan denk ik wel: goh besef je wel dat er een kindje in jou groeit dat leeft van wat jij hem of haar geeft? Of dat ze dan klagen over te veel aankomen, dan denk ik wel, gebruik je hersenen eens en kies voor gezonde opties! Sorry, dan kan ik mensen niet zo serieus nemen. Maar ik vind gezond leven dan ook heel belangrijk. Overigens gaat het me niet om mooi zijn, wel om gezond zijn. Obesitas hebben is gewoonweg niet gezond. Dat wil niet zeggen dat volslanke dames niet alsnog prachtig kunnen zijn, maar het moet niet gepromoot worden om maar alles te eten, want f.uck het schoonheidsideaal. Nee, het gaat erom dat je meer gezondheidsrisico's hebt als je te zwaar bent.
Heb je gelijk in. Verschilt nogal per persoon. Ik heb veel mensen met morbide obesitas in mijn familie, slank zullen ze nooit worden door hun genen. Maar maat 42-44 moet prima te halen zijn, als ze normaal zouden eten. Dat doen ze echter niet. Je mag er alleen niets van zeggen, want 'ze zijn erfelijk belast' Kinderen daarvan worden ook vaak dik, want hebben van ouders niet geleerd wat gezond en normaal is. Dat vind ik een heel kwalijke kwestie. Als ik hier dan lees over Petra die zoveel sport en danst, dan denk ik: petje af! Je bent een voorbeeld voor velen!
Misschien moet je er ook niet gewoon gelijk alles over denken en gelijk conculsies trekken. Laatste zwagerschap heb ik bewust heel gezond geprobeerd te eten omdat ik de zwangerschap daarvoor zoveel was aangekomen (heb niet eens bepaald eten gehad wat ik steeds wilde hebben of slechte zwangerschapsverslavingen) en toch ruim 25 kg aangekomen. Volgens de gynaecologe waar ik onder controle stond kan dat wel gewoon maar heb je erge pech als het gebeurt.
Maar dan heb ik het toch niet over jou? Je hoeft je dus niet aangesproken te voelen. Ik had het over de vrouwen die niet gezond aten tijdens de zwangerschap.
Is morbide obesitas een gen-afwijking? Je hebt wel zoiets als bouw. Ik ben breed. Ik heb de schouders van Ranomi en de heupen van Beyoncé. Daartussen zat de laatste jaren teveel vet. En ik zal nooit een BMI krijgen van 20, nooit. Ik werk er keihard aan. Ik ben nu op vakantie en het is hier bloedheet. Ik sport dus niet mijn gebruikelijke 3x per week en ik beweeg eerlijk gezegd ook niet zoveel. Ik loop, zwem en that's it. Dus moet ik keuzes maken: geen frites en pizza, maar een salade of pasta met rode saus. En niet iedere dag een ijsje. Al zou ik wel willen hoor, ik lust alles. Maar kijk naar mijn onderschrift: ik wil niet terug! Ik heb nu een goed figuur en durf eindelijk korte rokjes aan. En mijn grootste overwinning is die bikini! Ik vind het veel te leuk zo, wil nooit meer te dik zijn. Dat is een mindset, klaar.
Zij vinden van wel. Denken dat ze ermee geboren zijn. Maar ik zie gewoon hoeveel ze eten, al 30 jaar. Als ik dat zou eten, zou ik ook van maat 34 naar maat 46 zijn gegaan, ongeacht mijn 'goede genen'.
Dan heb ik mezelf niet goed uitgedrukt. Ik bedoelde de eerste zin van die alinea erbij 'als ik zie wat sommige zwangere dames eten' Dus voel je niet aangesproken. Ik weet hoe vervelend het is, als je juist zo je best doet.
Ok, excuses dan. Ja, en heb regelmatig te horen gekregen 'moet je dan niet wat gezonder eten'... Heel frustrerend. Helemaal omdat ik juist zoveel kilo's kwijt was voor de zwangerschap, komt het er allemaal weer zo aan.
Even met betrekking tot mezelf hoor. Maar wie zegt dat ik dat niet belangrijk vind? Ik denk dat ik gezonder eet samen met mijn gezin als de meeste dunne mensen. Koek snoep en chips? Geen van alles in huis Ja wat de kinderen getrakteerd krijgen dat gaat is een pot en doen ze heel lang mee. Mijn menu van vandaag. Ontbijt 2 volkoren beschuit met 30+ kaas en thee en een sinaasappel Tussendoor een 200 gram magere kwark met bosbessen (kaal vind in het helaas niet te eten) Lunch. 3 sneden waldkorn brood met kipfilet Tussendoor 2 rijstwafels met rookvlees Diner 300/400 gram groente 150 gram vlees en een schepje aardappelen Tussen door kwark met bosbessen 6 eetmomenten op een dag zoals voor geschreven. Ik ben net terug van een ronde skaten wat ik iedere dag een uur doe daarnaast loop ik iedere dag zo'n 12 kilometer. En twee keer in de week spinnen. Zeg het maar waar het aan ligt dan. Artsen kunnen de oorzaak niet vinden ik heb nu al zoveel artsen gezien 5 diëtisten versleten. Ik vind gezond leven heel erg belangrijk maar dat ik nog steeds een maat 48 heb geloven mensen dat niet Ik zit totaal in een isolement. Skaten doe ik op een afgelegen terein waar ik eerst met de auto heen rij omdat ik niets de buurt gezien wil worden.
Ik vind het fijn te lezen dat veel stevige vrouwen zich gewoon volwaardig behandeld voelen en voormalige dikkere mensen geen verschil merken. Ik ben van maat 52 naar 36 gegaan en vind het een wereld van verschil. Vooral in simpele dingen: hoe je bijvoorbeeld in een winkel wordt geholpen en hoe je op feestjes door onbekenden wordt aangesproken.
Waarom voelen de vrouwen die ik niet bedoel zich aangesproken? Jij eet toch gezond, dan bedoel ik jou toch niet? Ik vind het onwijs knap hoe goed je je best doet! Lees mijn eerste alinea van wat je quote nog maar eens! Hardwerkende vrouwen zoals jij bedoel ik helemaal niet.
Ik ben dik geworden tijdens de zwangerschappen. En kreeg het er niet af... conclusie van de dietist: ik eet veel te weinig!!! Wat nou je kunt niet dik zijn zonder teveel te eten. Jeetje wat een onnozele reacties zeg.
Ik heb echt even zitten nadenken over je vraag TS, en schrok ook wel toen ik las dat mensen die veel zijn afgevallen merken dat ze, nu ze slank zijn, meer serieus genomen worden. Ik heb zelf overgewicht. Mijn bmi is nu +/- 31. Echt teveel. Ik ben al wel een paar weken flink aan het sporten en op mijn eten aan het letten. Ben vastberaden om een gezond bmi te krijgen. En waarom? Natuurlijk voor mezelf. Maar ook omdat ik niet wil dat mijn dochter straks degene met de dikke moeder op het schoolplein is. Kinderen zijn vreselijk hard naar elkaar. Ik las hier eerder dat als je zo'n instelling hebt, daar kinderen met zo'n gedachte uit ontstaan. Nou dat geloof ik niet, ik zal dit niet tegen mijn dochter vertellen. Ik wil dat ze trots op haar moeder kan zijn en dat ze zonder schaamte of bang voor een opmerking naast mij kan lopen. Ze is nu gelukkig echt nog jong, maar dit speelt dus duidelijk voor mij mee. En ja, mensen die overduidelijk dikker zijn dan ik neem ik soms minder serieus. Maar dit gaat dan wel om de mensen die er naast te dik, ook nog onverzorgd uit zien. Of mensen die teveel hun best hebben gedaan. Teveel make-up, leuke kleding maar de verkeerde maat (te klein), dat soort types. Tegelijkertijd neem ik slanke, onverzorgde mensen ook minder serieus dus dit ligt niet zozeer aan het postuur.