Ik ben niet van de fluwelen handschoentjes hoor, maar ik ken een jongetje dat toen hij 5 was kinderen expres pijn deed en erbij moest lachen, en rare uitspraken had. Ze dachten toen ook dat zijn geweten niet goed ontwikkeld was en het naarmate hij ouder werd alleen maar erger zou worden. Nu 10 jaar later is het een ontzettende lieve jongen met een goed ontwikkeld geweten en hij bleek later een vorm van autisme te hebben. Dus daardoor weet ik dat het met het jongetje nog helemaal goed kan komen. En zoals ik al eerder gezegd heb we waren er niet bij en horen het verhaal van een kant.
Jij kan echt niet verder kijken dan dat je neus lang is en jij bent zelf zeker zo'n persoon die haar eigen kinderen de hemel inprijst en roept: "dat doen die van mij nooooit". Ga je eens verdiepen in de psychiatrie en de redenen waarom mensen bepaalde dingen doen, dan ga je over heel veel dingen anders denken. Het gaat hier tenslotte niet over een volwassen persoon maar een KIND.
Dames, We kunnen ons voorstellen dat bij een onderwerp als deze de emoties hoog op kunnen lopen, maar maak het niet persoonlijk. Val elkaar niet aan. Beheer Zwangerschapspagina
Een volwassene die vermoord en een stoornis heeft doet dit ook vanuit die stoornis hoor Hij is alleen toevallig wat langer op de wereld. Dus OF zowel het gestoorde kind als de gestoorde volwassene zijn "zielig" OF ze zijn t allebei niet. Maar t is niet zo dat een kind van 5 nog zielig is en als ie tien jaar ouder is zou je wel wat terug mogen doen
Bij een kind zijn de hersenverbindingen nog veel minder sterk. Bij een volwassene werken deze veel efficiënter en zijn ze al veel meer ontwikkeld. Een volwassene heeft veel meer besef van oorzaak en gevolg. Daarbij kan een persoonlijkheidsstoornis nog niet toegewezen worden bij kinderen en is het dus lastiger te behandelen. Een volwassene heeft al heel wat jaren achter de rug en wordt al vaak geholpen. Dus wel een degelijk een verschil.
Meen je dat nou?! Ik dacht dat het algemeen bekend was dat kinderen nog volop in ontwikkeling zijn en dat hun brein nog helemaal niet in staat is om oorzaak en gevolg te matchen. Overigens worden volwassenen die een moord of misdaad plegen vanuit hun stoornis psychisch behandeld. Dit jongetje zal ook behandeld worden. Het heeft helemaal geen zin om wraak te nemen. Dat maakt van jou geen beter mens. Maar het gebrek aan empathie en begrip bij sommigen hier vind ik minstens zo schokkend als wat dit jongetje heeft gedaan
Heb zelf nu een meisje van vijf. Als ik dan zou moeten gaan vergelijken het kind niet ( zielig mag vinden) wie vangt het kind dan op niemand?? Dus een kind van vijf wat dit gedaan heeft moet je maar helemaal afbranden en niet troosten? Wie troost het dan?? Kom net de huiskamer in en een dochter met een prachtige glimlach had oogschaduw op gedaan. En lachte van leuk he mama. dit is nog onschuldig moet ik dan boos worden of geef ik mijn kind op dat moment een glimlach terug en denk van je bent nog echt een meisje van5. Onschuldig stout zijn. Wel weten van misschien vind mama het niet fijn maar toch heb ik het gedaan. En ik werd niet boos nee ik moest ook lachen en kon mij verplaatsten in mijn dochter. Het is hier ook vaker gezegd wat doet een 5 jarige alleen buiten?? Terwijl de ouders nog slapen?? Dat kindje had geen toezicht ik bleef vanmorgen ook op mijn bedje liggen even wel met deur open en dochter kon geen kwaad. Ja dan zou je zeggen dat make up. Maar daar is het een meid voor. Je mag best wat empathie voor de dader hebben, en dat is al vaker gezegd omdat het een kind is en nog steeds blijft. Misschien is het hele verhaal wel anders dan nu zo de media in gegooid.! Of dat kind dat hondje moedwillig heeft ( verdronken) of er iets onschuldigs aan en bij zit. Dat weet ik niet ik was er niet bij! En ik geef ook om dieren zeker maar ik geef ook om kinderen en ook om zieken kinderen. Zieken volwassenen ook maar daar kan ik beter afstand van nemen omdat die hun onschuld al kwijt zijn. Een kind heeft tot een bepaalde leeftijd ook nog een stuk onschuld in zich. Ook als het een (hondje verdrinkt) je weet niet hoe het gegaan is. Die moeder kan ook het hele verhaal verkeerd gezien hebben. Wie weet wilde de kinderen ( zonder toezicht) het hondje schoonmaken en wassen. En ging het mis en wat is dan een nuchtere uitspraak. Nu is die dood. Mijn zusje deed toen ze klein was ook de kat in de wasmachine. Gelukkig had ze een oplettende zus ik dus die haar moeder ging halen mama ze doet de kat in de wasmachine. Ze heeft nu 4 katten.!
En als dat nou waar zou zijn he, dat kinderen geen oorzaak-gevolg kunnen begrijpen. Waarom zou t jongetje dan "en nu is ie dood" hebben gezegd ? Om een betoog te voorkomen dat het jongetje niet in staat is te begrijpen wat de dood is, dat is weer wat anders; Het gaat om de oorzaak (hondje onder water duwen) en het gevolg (en nu is ie dood). Ik ben benieuwd hoe dit dan kan dat hij dit snapt?
Tja mijn zoontje van 4 zei dat ook toen zn goudvis dood was. Nu is hij dood mama. Maar huilen oid nee hoor hij ging daarna vrolijk verder spelen alsof er niks gebeurd was.
Ja maar kijk, jij hebt het over een normaal ontwikkelend meisje van 5. En ja die doen onschuldige stoute dingen. Die hebben nog totaal geen kwaad in zich. Ze spelen alleen maar. Maar in deze situatie gaat het over een jongetje die in staat is verschrikkelijke dingen te doen zonder empathie. Een jongetje dat zich bezig houd met het vermoorden van dieren ipv het spelen en knuffelen met dieren. Dit kind van 5 is niet zoals jouw dochter van 5. En daarom zou t ook niet behandeld moeten worden als een normaal functionerd kind van 5 maar als een psychopaat. En dan is de leeftijd minder belangrijk want dit kind van 5 is voor zijn leeftijd al veel verder; hij maakt een hond dood zoals een volwassene dit zou doen. Dat is het hele punt, het is niet zomaar een kind van 5 maar een psychopaat van 5. En als je daar geen onderscheid in maakt kan t fout aflopen als ie straks ouder is.
Mijn dochter zegt ook regelmatig 'tja, dan ga je dood' (zoals laatst met dat ongeluk in Alphen a/d Rijn) maar beseft verder nog niet echt wat het inhoudt. Ik weet nog wel dat mijn moeder toen ik een jaar of 5 was uitlegde wat er met mijn broer was gebeurd (doodgeboren) maar ik begreep er verder ook niet zoveel van, dat besef kwam pas toen ik wat ouder was.
Misschien kijkt dat kind ook wel eens tv, er gebeurt zat in tekenfilms. Maar dan ook nog begrijpen dat het hondje ook NOOIT meer terugkomt is toch weer wat anders, dat is voor die leeftijd te hoog gegrepen. Zelfs mijn 8 jarige vind de dood nog maar moeilijk te begrijpen.
Maar hij kent geen oorzaak-gevolg volgens jou dus hoe weet ie dan dat ie dood is? Jij kan t hem verteld hebben.. ? Maar in de situatie van dit joch van 5: hoe weet hij dat?
Nu krijg ik alsnog t antwoord dat ze de dood niet begrijpen.. Dat is wat anders. Het gaat om oorzaak-gevolg wat zij niet zouden moeten kennen. Maar dat klopt dus van geen kanten