nee, ik vergeet écht veel (ramen vergeten dicht te doen of sleutels gewoon open en bloot in de auto laten liggen een uur lang..) maar mijn kids nee.. dat kan ik me niet voorstellen, daarvoor dubbel check ik alles teveel met de stoelen en of ze goed liggen en of iedereen er is
Ik kan echt wel een paar scenario's bedenken waarij je een peuter wel kunt vergeten: - Je bent heel vroeg vertrokken en hebt de kinderen slapend in de auto gelegd, die natuurlijk tot de nok toe is volgeladen voor de vakantie. Op een gegeven moment wil er eentje naar de wc en je laat de rest lekker doorslapen, denk je. Na de korte pauze rij je weer verder en ga je er vanuit dat alles achterin nog goed zit. - Je rijdt met verschillende auto's en de kinderen stappen na een korte stop wel vaker bij een ander in de auto. - etc. De politie mag wat mij betreft bepalen of de ouders iets te verwijten is. Laten we blij zijn dat het kind er zonder kleerscheuren vanaf gekomen is.
Nou dit idd. Wat een harde reacties weer. Het lijkt me dat de ouders zich ook dood geschrokken zijn. Fijn om dan nog een flinke trap na te krijgen van alle geweldige ouders, die uiteraard nooit iets verkeerd doen
Eens. En er zit ook een heel groot verschil tussen een kind dat je kwijtraakt of wegloopt of een kind dat je 2 uur lang vergeet.
idd, ben mijn dochter op de camping ook even kwijt geweest, nooit gedacht dat het gebeurd. maar 200km... dat vind ik toch wel erg veel...
Nee, geen enkele ouder is perfect, maar je kind vergeten? Ik vind het ook wat anders dan uit het oog verliezen.
Maar als ik nu praat vanuit mezelf: Kind 1 in de kinderstoel vast maken, Kind 2 in de stoelverhoger kan zelf nog geen gordel vast maken moet ik dus doen. Dan stap ik in kijk nog even achter me of mijn oudste zijn gordel niet raar heeft zitten en zie dus automatisch ook de jongste. En nog voor ik mn motor start hoor ik ze al tetteren op de achterbank samen. Dan vallen ze in slaap. Paar uur later moet ik naar het toilet, ik stop zet mn auto uit kinderen wakker. ( ja echt zodra ik de auto uit zet worden ze wakker)
Het heeft toch helemaal niets met niets verkeerd doen te maken? Mijn man is mijn oudste een keer kwijtgeraakt (in de Hornbach haha), maar goed, dan ga je dus gelijk zoeken. Was me toch wat geweest als hij vervolgens zonder kind naar huis was gereden en daar 2 uur later had opgemerkt dat hij geen kind bij zich had. En daarbuiten, ja, misschien is het wel per ongeluk gebeurd, maar dan nog. Het is gewoon levensgevaarlijk voor een 3 jarige om alleen rond te wandelen op een tankstation, je kunt zelf ook wel indenken wat er allemaal gebeurd had kunnen zijn. Tuurlijk maakt iedereen fouten, niemand is perfect, maar dit is gewoon onverantwoordelijk en gevaarlijk en moet gewoon niet kunnen.
Hahahaha mag ik je even uitlachen.. dit is wat ik bedoel met overdreven. We hebben een compleet normale opvoeding gehad. We zijn lekker Hollands verwend (ja we zijn in nederland verwend), hebben normen en waarden geleerd en er is ons nooit iets ergs overkomen. Zoals je in de andere reacties leest gebeurt het wel vaker, ook op grote afstand reizen. Maar niet 200 km lang
Je checkt toch voor je weggaat of alles en iedereen mee is? En er dan door een radio bericht achterkomen.. Slecht hoor echt. En sowieso dat sommige ouders er maar van uit gaan dat de oudere kinderen wel op de jongste passen of ze in de auto zetten of wat dan ook.. Nee de kinderen zijn de verantwoordelijkheid van de ouders,niet van de oudere broertjes of zusjes..
Dat je je kind uit het oog kan verliezen begrijp ik wel. Soms hoef je alleen al 1seconde de andere kant op te kijken en ze zijn weg. Maar dat je pas na 200km verder door een radiobericht opmerkt dat je een kind mist vind ik wel heel erg. Als wij rijden kijken we regelmatig even naar de kinderen (hoe schattig ze slapen etc) dus snap echt niet hoe dat kan.
OMG..wat een blunder zeg!! En dan ook nog uren later op de radio horen dat je kind gevonden is... Voor hetzelfde geld was het kind verongelukt. .. Dat je je kind "vergeet" is 1, maar dat je er zo'n manier achter moet komen is echt nalatig. Dat kun je toch op geen enkele manier goedpraten zeg...pffff..
Ja, het is levensgevaarlijk!! Daarom zeg ik ook dat die ouders zich vast dood geschrokken zijn. Je moet er toch niet aan denken? Ik denk dat die ouders het ook niet snappen van zichzelf en zichzelf voor de kop slaan. Maar moeten wij dan ook nog eens, zonder het hele verhaal te kennen, hen ook nog zo hard veroordelen?
ik geloof dit soort dingen nooit omdat ik het me echt niet kan voorstellen... je kind uit het oog verliezen oke maar 200 km verderop er achter komen dat ze niet in de auto zit? HOE? kijk je dan nooit achterom? heb je ze niet vast gezet in de auto?
Nou, ik ben nooit vergeten vroeger. Mijn man is ook nooit vergeten. En ik kan je garanderen dat ik zelf mijn kinderen ook nooit zal vergeten . Vergeten is iets anders als ze kwijtraken doordat ze wegrennen oid.
Ga ik het hier neer zetten.........hmm ja toch maar wel... ik ben mijn jongste weleens vergeten, ze was net 2 weken oud, voor het eerst ging ik de kinderen na de geboorte uit school halen, Of ja... De oudste, de middelste ging nog niet naar school, maxicosi in de auto laten staan vond en vind ik geen optie dus maxi cosi mee het schoolplein op, gezellig kletsen met andere moeders die ook staan te wachten, hoe geweldig het is met drie kinderen hoe lief en klein ze is en ze eigenlijk nooit huilt, zoon komt aanlopen en begint met verhalen vertellen over school en we lopen zo hand in hand naar de auto, ik zet ze in de auto ( die een meter of 20 verderop staat ) en denk.... Ik vergeet wat Ik ben dus niet weggegaan zonder haar en kwam er binnen een paar seconden achter dat ik er nu toch echt drie mee moest nemen ipv 2 Het is me nog niet weer gebeurd, maar nooooooit je kind vergeten zal ik in iedergeval niet meer in mijn mond durven nemen
Ik ken werkelijk niemand die ooit zijn kind ergens vergeten is, het lijkt me absoluut niet iets wat 'ieder ouder weleens meemaakt'. Dat je je portemonnee ergens laat liggen ok, maar een kind?? Wij hebben ook 3 kinderen en die blijven op een parkeerplaats constant aan de hand of pal naast ons staan. En waar we ook zijn blijven we constant koppen tellen als de kinderen niet naast ons staan/zitten. Als we wegwillen van een parkeerplaats onderweg op vakantie tel ik zelfs elke keer de paspoorten en creditcards, alle sleutels en zonnebrillen. En dan rijden we pas verder. Arm meisje, hopelijk niet al te grote impact op haar..
Dit vind ik echt totaal iets anders.... dit kan idd iedereen gebeuren! Zelfs instappen, wegrijden en achterin kijken en tot de conclusie komen dat er nog 1 op de stoep staat kan iedereen gebeuren (kan.... dat het iedereen wel eens gebeurt is onzin maar het kan iedereen gebeuren) en nee dat zegt echt niks over jou als ouder of de relatie met je kind Maar 200 km later door een politiebericht?! Nee dan is er echt iets mis met je...
Ja, dat denk ik ook. Misschien waren de ouders wel ontzettend in de war, omdat ze in een heel moeilijke periode zaten. Misschien, misschien, misschien...? Juist als er iets mis is met mensen, zou ik verwachten op meer begrip (niet het begrip dat ze het kind zijn vergeten, maar het begrip dat zij dit vast ook heel erg vinden) dan dit collectieve afmaken van mensen.