Ik reageerde ook meer op khlo dat ze zegt dat ze kan garanderen dat ze haar kind nooit vergeet ... Op het moment zelf je kind vergeten kan ik me nu best voorstellen, dat ze niet eerst gecontroleerd hebben OF ze iets ( of iemand ) vergeten zijn kan ik me niet voorstellen Dat dit heeft kunnen gebeuren kan er bij mij ook niet in, wij zijn vorige maand naar zuid Frankrijk geweest Maar bij elke stop hebben we gecontroleerd, dit gaat wel heel erg ver
Begrip?! Als er iets mis met je is waardoor je een afhankelijk kind 2 uur lang alleen laat langs een snelweg zou je überhaupt niet de zorg over je kind mogen in mijn ogen..
Dit. Ik snap best wel dat je je kind uit het oog kunt verliezen en zelfs dat je er op de oprit, of de eerste 5 à 10 minuten na vertrek, achter komt dat je het vergeten bent. Maar dat is echt heel iets anders dan dat je er pas na 200 km achter komt. Ik kan echt niet begrijpen dat er mensen zijn die dit goed proberen te praten of zeggen dat de reacties overdreven zijn.
Ik moest meteen aan de film home alone denken Dit kan toch alleen in de film gebeuren...2 uur niet opmerken dat je een kind mist. Je kan allerlei situaties bedenken om je kind kwijt te raken maar dit vind ik echt wel erg moeilijk te bevatten. Erg sneu trouwens voor dat kindje. Wat moet die wel niet gedacht hebben
Ben inmiddels 22 jaar moeder nu en nee, ik ben echt nooit mijn kind vergeten en ik heb zware tijden gekend in die 22 jaar, maar mijn kinderen ben ik nooit vergeten, ik kan het me echt niet eens voorstellen.
Precies. Het gaat om een kind wat vergeten is en niet een pak melk. En dan nog, je kijkt toch tijdens het autorijden in de achteruitkijkspiegel, dan zie je toch dat er iets ontbreekt op de achterbank. Ook al zit je in de shit, dan is het nog geen reden om je kind te vergeten voor 200 km lang.
Controlfreak much? Dit is borderline obsessief (iedere stop alle passen en sleutels tellen), en zullen de meeste mensen niet doen denk ik.
Controlfreak?! Whahaha wat een onzin! Borderline obsessief? Echt waar haal je het vandaan.... Nee ik.doe dit ook niet maar hier is niks mis mee hoor
Ik let er altijd op dat zoon aanwezig is waar hij hoort te zijn, maar dat is geenszins omdat ik een perfecte ouder ben. Sterker nog: de reden waarom ik check, check en dubbelcheck is omdat ik weet dat de mogelijkheid dat je je kind vergeet bestaat. Dat het niet iets is wat mij nooit zou kunnen overkomen. Al let ik nog zo goed op. Het is maar goed dat je jezelf het niet voor kan stellen, maar is het niet een tikje voorbarig om te zeggen dat zoiets voor jou, als moeder, onmogelijk is? Iemand die zijn kind vergeet doet het (in het gros van de gevallen) niet expres en zal zelf waarschijnlijk ook altijd gedacht hebben dat haar zoiets nooit zou overkomen. Al met al word ik een beetje moe van de mensen die niet verder durven/kunnen te denken dan hun neus lang is. Er zijn namelijk een tal van situaties waarin je een kind zou kunnen vergeten. Denk aan: vermoeidheid, hectiek, slapende kinderen etc. Allemaal dingen waar ook de meest doorgewinterde ouder wel eens tegenaan kan lopen. Al met al wens ik het geen ouder, of kind toe en ik hoop dan ook maar voor de dames die hier heel hard roepen dat ze er met hun pet niet bij kunnen, ook nooit zullen ondervinden dat het echt niet onmogelijk is om dergelijke fouten te maken .
Pffff dat arme kind. Op vakantie let ik ook altijd extra op. Helemaal omdat de jongens zelf in stappen en hun eigen gordel om doen. Verder zijn ze niet altijd luidruchtig. Dus voordat wij weg reden was het standaard 'alles en iedereen in de auto?' En dan 'geld, eten, drinken, zonnebrillen, sleutels, knuffels?' Maar ik kan mij wel voorstellen dat je in een hele drukke situatie zo weg rijdt. Maar nooit verder dan een paar meter want je kijkt toch ook in de spiegels?
Borderline obsessief?? Volgens mij heb jij echt geen idee waar je het over hebt. Wat betreft de discussie...ik garandeer voor 100% dat ik nooit een kind zal vergeten in de auto te doen....en zeeeeker niet er pas 200 km later achterkomen....wat ben je dan voor ouder zeg.
Ik vind het ook wel ver gaan dit verhaal. Wij hebben ook drie kinderen en de jongste zit in het midden en als wij haar zouden vergeten wat me erg onwaarschijnlijk lijkt dan zijn er altijd nog grote broer een zus die alarm zouden slaan. Ik vraag me dan ook af in hoeverre het verhaal geheel op waarheid berust. Paspoorten etc tel ik niet bij iedere stop hihi Die zitten in de laptoptas gestopt en die zullen er niet zomaar uitvallen en al mochten we die zoekraken vind ik dat niet zo heel boeiend moet ik zeggen.
Je moest eens weten wat er gejat wordt op parkeerplaatsen. Dus ja, ik tel/check ook voordat wij wegrijden of alles nog in de auto is ... Niets controlfreak ... gewoon boerenverstand.
Ik doe dat ook en ik vind het niet meer dan normaal, niet borderline obsessief, maar voorzichtig en verstandig... Weet je uberhaupt wel wat borderline inhoudt? Dat ga je toch niet zomaar roepen.
Ik denk dat ze met borderline hier iets anders bedoeld in deze context is de vertaling hier "randje" obsessief .. just sayin'
haha, ja, zo kun je het ook opvatten natuurlijk. Komt vast doordat mijn zusje de diagnose net heeft gekregen en ik het even te snel las. Negeer de laatste opmerkingen dus maar haha.
Woow, 200 km lang je kind niet missen? Gadver wat naar! Je kind uit het oog verliezen of misschien zelfs nog eventjes vergeten.... Oké, daar kan ik misschien nog een heel klein beetje inkomen. Maar zo lang??? Ik snap ook niet dat de andere kids niets gemerkt en gezegd zouden hebben. Hier zijn ze beiden begaan met elkaar en zullen voor elkaar zorgen. Hier gelukkig nooit ook maar een seconde vergeten, kan het me dus ook maar slecht voorstellen... Hier checken wij namelijk ook vanalles en op een parkeerplaats heb ik ze in de auto of aan de hand. En degene die reageert met borderline??? Huh? Heeft er echt totaal niets mee te maken.... Apart..