Het zit mij persoonlijk heel erg dwars dat er heel veel mensen zijn die vinden dat BV (of KV) de norm moet worden. Voor mij voelt het alsof we volgens die mensen gewoon allemaal eenheidsworsten moeten zijn. Terwijl in mijn ogen iedereen zelf die keuze moet kunnen maken zonder daarover veroordeeld te worden. Als je één ding de norm maakt dan betekent dat automatisch dat een andere groep als "abnormaal" wordt gezien. Dat vind ik jammer en niet nodig. En sowieso vind ik het ook heel erg hoe er word omgegaan met vrouwen die KV geven. Echt een heel groot gedeelte van de vrouwen begint met BV, het zijn er maar heel weinig die vanaf de start met de fles beginnen. Onderweg vallen er veel vrouwen af... De een omdat ze niet wil kolven op het werk, de ander omdat het gewoon niet lukt. Vooral voor die laatste groep is het soms echt heel erg moeilijk, merk ik. (Ik heb inmiddels een support-groep op internet gevonden waar veel vrouwen zitten die dit hebben meegemaakt, dus ik weet dat ik niet de enige ben) Het voelt best *piep* als je heel graag bv had willen geven en dan noodgedwongen op zoek moet naar informatie over kv en het enige dat je kunt vinden is "borstvoeding wordt aangeraden, dus tot een leeftijd van 6 maanden mogen we je geen informatie geven". Dus ja, in plaats van altijd maar weer die domme mommy wars te voeren, kunnen we niet eens solidair met elkaar zijn en gewoon voor elkaar opkomen ipv alleen maar te proberen anderen te overtuigen van ons gelijk?!
Misschien moet je eerst eens gaan proberen om er vrede mee te krijgen dat bv niet lukte en je voor een prima alternatief hebt gekozen. Dat maakt je veel weerbaarder tegen 'veroordelingen' van anderen. Ik las het net ook bij een ander,,zij voelde zich een minder goede moeder als zij onderschriften van anderen las. Het klinkt makkelijker als het is hoor, maar je maakt het je zelf ook veel makkelijker. Zolang je nog op zoek bent naar support van anderen die het zelfde mee gemaakt hebben, heb je dus behoefte aan mensen die het met je eens zijn. Hoeft echt niet hoor. Het is/was toch jouw keuze en jouw kind?
Bolkje, voor mij is de norm borstvoeding en ik hoop ook dat dit zo mag blijven of het de norm weer wordt. Als bij 5 maanden slechts 25% nog borstvoeding geeft, dan kun je het nu toch eigenlijk niet de norm noemen. MAAR lukt de borstvoeding niet en dit kan vanwege allerlei redenen, dan is kunstvoeding gewoon een goed alternatief. En hierom zal ik een andere moeder echt niet minder vinden. De keuze om simpelweg niet eens borstvoeding te proberen, begrijp ik niet, maar ik begrijp wel meer niet en dat maakt niet dat ik die ander minder waard vind.
Bv wordt de norm nooit meer in de toekomst verwacht ik aangezien je ook voeding in de winkel kunt kopen waar je kind net zo goed en gezond van kan opgroeien. Met andere woorden: waarom moeilijk doen als t ook makkelijk kan? Ik heb zelf borstvoeding geprobeerd maar het was voor ons beide ellende. Nu met flesvoeding ziet ze er super uit en is ze vrolijk. Dan kan ik geen reden bedenken waarom ik had moeten doorzetten oid en velen met mij: de meeste kindjes zowel fv als bv zijn gewoon hartstikke gezond (gelukkig!)
Ik snap het eerlijk gezegd ook niet zo goed, dat vrouwen er zo mee kunnen zitten als die bv niet lukt. Ik ben na 3 weken ploeteren overgestapt op kv, werd oa behoorlijk depri van die bv. Jammer, maar helaas. Ik kan er verder absoluut niet mee zitten; waar hebben we het in vredesnaam over?? Het is maar bv, het is niet zo dat een kind ten dode is opgeschreven als die bv niet lukt.
Haha als die bv loopt is het gemakkelijker dan kv. Dat gedoe 's nachts om een flesje op te warmen. Dus dat ben ik niet met je eens.
Dat is helemaal waar idd dat valt dan tegen he Maar ik doelde eigenlijk op wat hierboven allemaal werd geschreven aan dat het hard werken is, intensief, kolven, borstontstekingen etc. Dat als je dat er voor over moet hebben je net zo goed kan denken; laat ik flesvoeding kopen.
Ik denk dat wij een verschillend idee hebben van wat "norm" inhoudt. Voor mij is een norm iets wat van iedereen verwacht word en haast verplicht gesteld word. En iets waar een enorm waarde-oordeel aanhangt en wat heel erg richting geeft aan hoe mensen hun leven moeten inrichten. Waarom kan de norm niet gewoon zijn iedereen bepaalt zelf wat ze het beste vindt in haar situatie, en anderen bemoeien zich daar gewoon niet mee, tenzij dat iemand zijn kindje echt schade toedoet...
Tegen de tijd dat borstvoeding goed loopt (wat ik tenminste hier op het forum lees....) was ons zoontje al van zijn nachtfles af Denk dat hij ongeveer 2 weken echt elke nacht om een fles kwam, daarna nog een paar maandjes af en toe, maar het heeft maar heel kort geduurd
Helemaal mee eens hoor. Ik vind dat elke vrouw over kv en bv juiste informatie hoort te krijgen. Het is erg jammer dat veel vrouwen de feiten over bv niet weten en het is jammer dat over kv tot 6 maanden geen betrouwbare, onafhankelijke informatie te vinden is. Ik vind dat iedereen al die info hoort te krijgen en op basis daarvan een beslissing kan maken of ze bv of kv geeft.
Zo (dikgedrukt) is het nu voor mij ook. Wie ben ik om iets voor een ander te bepalen of daarover te oordelen. Om die reden snap ik ook werkelijk waar niet waarom sommige mensen moeite hebben met het artikel waarmee dit topic is gestart. Dit betekent niet dat ik wel hoop dat het uitgangspunt (dit is voor mij denk ik wat ik met norm bedoel) borstvoeding blijft, omdat ik wel vind dat hieraan wat voordelen zitten verbonden tov het zeker wel goede alternatief kunstvoeding. Bij de eerste heb ik na 3 maanden borstvoeding en drama de overstap gemaakt op gedeeltelijk kunstvoeding en een maand later was ik geheel over. Was voor mij de allerbeste keuze, want ik was helemaal op. Bij de tweede liep het goed en kon ik dus ook langer doorgaan en dat vond ik erg fijn.
Ja, maar ook moet de derde groep niet vergeten worden: de groep voor wie het geen keuze was.... Er zijn heel veel vrouwen die niet goed begeleid worden bij die eerste weken en dat is toch wel heel erg cruciaal. Of dat je medicatie moet slikken die niet in combinatie met BV kan. Of dat je een PND krijgt en het gewoon niet trekt..... Die groep is misschien niet zo groot, maar het is niet zo zwart - wit als veel mensen denken in elk geval...
Oh, dat is lekker! Hier 4 maanden nachtvoeding gegeven, maar dat valt ook nog mee hoor. Had van een vriendin gehoord dat de meestekindjes gaan doorslapen zodra ze 5 kilo wegen en dat duurde hier 4 maanden. Maar dat klopte hier dus wel, zo grappig!
Sowieso heb je gelijk met het bovenstaande wat je zegt, maar ik denk dat de onderstaande groepen echt niet zo klein zijn als je denkt. Een PND is een reëel probleem en kan echt elke vrouw overkomen en dan ook nog eens in verschillende gradaties. Zo werd mijn paniekstoornis een PND genoemd, hoewel ik nauwelijks echt depressief was. Maar het was wel een reden dat ik snel stopte met borstvoeding geven. Inderdaad omdat ik het geestelijk niet trok. Begeleiding vanuit het ziekenhuis laat ook wat te wensen over. Ik beviel nota bene in het EMC. Die zichzelf te boek zet als een borstvoedingsvriendelijk ziekenhuis. Toen ik mijn zoon voor het eerst wilde aanleggen na de keizersnede werd er gezegd: "Laat ons daar maar zorgen over maken." Nitwit als ik was dacht ik dat ik misschien moest wachten door de toegediende medicatie. Iets wat niet eens waar was. Nu baal ik er van dat ik dat niet gelijk in de uitslaapkamer heb gedaan. Rustig, met zijn drietjes. Drinken moest je ook zelf maar regelen. Waar mijn zusje steevast een karaf water naast haar bed kreeg om te hydrateren. Qua eten moest je blij zijn met 3 kleine maaltijden per dag. Ik leefde dus op beschuit met muisjes . Mijn zoon had veel last van mamahonger de eerste nachten. Maar ik kon hem niet zelf terugleggen of oppakken (door de wond). Er was geen enkele verpleegkundige die aangaf dat hij best aan de borst mocht slapen (had mij ook veel nachtrust kunnen opleveren). Sterker nog. Ik moest dus om de 5 minuten bellen om hem weer aan mij te geven, en weer terug te leggen. Ter vergelijking: mijn zusje mocht haar zoontje gewoon lekker aan de borst houden. En een verpleegkundige hield een extra oogje in het zeil zodat mama en baby voldoende rust kregen. Haar borstvoeding kwam dan ook als een tierelier op gang! Maar zelfs zij heeft snel moeten stoppen door kloven a.d.h.v. verkeerd aanleggen. En NIEMAND, zelfs de kraamhulp niet, wist hoe ze dit wel juist voor elkaar kon krijgen.
Voor mij is borstvoeding helemaal geen norm. Zoiets is gewoon persoonlijk. Ik heb zelfs niet eens één bepaalde "goede" reden waarom ik geen borstvoeding heb gegeven. Toen ik hoorde dat ik zwanger was van een tweeling, was de keuze al gemaakt. Als het een eenling was geweest dan had deze waarschijnlijk ook de fles gehad. Waarom weet ik niet goed, het is gewoon een gevoel. Als de meiden veelste vroeg waren geboren en het werd mij tenzeerste aangeraden om borstvoeding te geven vanwege prematuur, dan had ik het waarschijnlijk wel geprobeerd. Maargoed dat is niet het geval geweest en ik heb tot op de dag van vandaag geen spijt gehad van deze keuze, mijn meiden zijn gezond, groeien goed en lopen prima qua ontwikkeling. Ik vind het wel jammer om te horen dat sommige moeders andere moeders verwijten omdat ze het niet eens geprobeerd hebben maar verder zal het me een worst wezen wat men hiervan vindt.
Norah slaapt pas sinds een maand door Maar de eerste maanden had ze ook echt extra voeding nodig. Ik moet zeggen dat ze de laatste week echt goed doorslaapt
Ik heb niet alles weer gelezen, beetje te druk. Maar als ik het dus goed begrijp zeggen jullie, moet iedereen de keus voor zichzelf maken: de fles of de borst (en daar ben ik het mee eens). Zolang je maar geen borsten ziet? Ik ben helemaal pro eigen keuze hoor, dat moet iedereen zelf weten. Maar blijf het echt jammer vinden dat we onze kinderen niet gewoon mogen voeden zonder commentaar als vies en indiscreet. En dat gaat beide kanten op.
Van mij mag iedere moeder zelf weten hoe zij graag haar kind wil voeden. Alleen ik, persoonlijk, voel me er gewoon niet prettig bij als er voor mijn neus indiscreet wordt gevoed, dat heeft voor mij niets met het voeden van een kind te maken maar puur met blote borsten in het openbaar.
Moedermelk komt uit borsten. Ik kan het niet uit m'n elleboog toveren En ik had eerder al uitgelegd waarom ik en vele anderen, liever niet discreet voeden. Dus wat moeten we dan? Thuis bijven? Op de wc gaan zitten ergens? Van tevoren afkolven en het dan geven? Met het risico dat ik ga lekken (ook geen fijn gezicht) en in no time een borstontsteking te pakken heb? Ik snap gewoon niet dat hier gezegd wordt: het is je eigen keuze wat je doet. Maar als je de borst geeft, wil ik het niet zien. En daar mag je als moeder die bv geeft niets van zeggen. Maar oh wee als je iets over kunstvoeding zegt. Dat klopt toch niet? Hoe kunnen we die strijdbijl ooit begraven, als er zo over en weer onbegrip is?