Als er vrienden van ons zijn dan vraag ik rond een uur of 17.00 of ze blijven eten. Als ik niet genoeg in huis heb halen we wat. Vind dat juist gezellig en gastvrij. Kinderen uit de straat stuur ik wel naar huis. Is ook een paar keer voorgekomen dat kinderen om 17.30 zouden worden opgehaald en de ouders een uurtje later kwamen. Tja, dan heeft je kind dus al met ons mee-gegeten .
Vriendjes gaan gewoon voor het eten naar huis, tenzij anders is afgesproken. Visite mag rustig mee blijven eten. Meestal weet of vermoed ik dat wel van tevoren, zodat ik zorg dat ik genoeg in huis heb. In noodgevallen halen we wel patat of chinees of zo.
Dat vond ik dus irritant .. Als mijn man in de file stond/staat eren wij inplaats 18:00 dan 18:30 en zijn vriendjes gewoon 18:00 uur .. Stuur het kind dan gewoon naar huis.. Want ik stond natuurlijk al te koken en rekende op mijn eigen kind .. Wat logisch is ...
Als ze al oud genoeg zijn om alleen naar huis te kunnen. Anders is het jouw verantwoordelijk om je kind op tijd op te halen lijkt mij.
Hier laat ik zelden kindjes mee-eten. Maar dat komt door de beperking van mijn zoon die die extra prikkels niet kan verwerken, dus eet ik het liefst alleen met mijn kids.
Ik denk dat ze bedoelt dat je in weinig andere culturen op de wereld weggestuurd wordt omdat mensen willen eten. Zelfs in de armste landen zullen ze hun bord eten met je delen. Ot: ik zal nooit iemand de deur wijzen vanwege het eten. Wij koken altijd zodat tenminste 1/2 borden extra overblijven. Die neemt mijn man volgende dag mee naar zijn werk, sommige maaltijden maak ik nog uitgebreider zodat zijn collega's ook mee kunnen eten. Dus als mensen hier binnenvallen/ blijven zitten is er altijd genoeg. Een kind helemaal, als het van de ouders mag, mag het van ons altijd.
Het gaat hier om kindjes die niet zelf naar huis kunnen, maar moeten worden gebracht of opgehaald. Ik ga ze niet tijdens het koken wegbrengen omdat de ouders te laat komen. Ik laat ze ook niet toekijken als wij zitten te eten, ze eten gezellig mee. Nooit klachten over gehad hoor.
Grappig dat je er op deze manier naar kijkt. Ik zie avondeten als een gezellig momentje met gezin. Iedereen is eindelijk thuis, zit aan tafel en kan vertellen over de dag. Vind het dan ook een prive momentje voor het gezin en moet er niet aan denken om steeds vriendjes erbij te hebben. IN de weekenden, waarbij het hele gezin vrij van werk en school is, vind ik het weer anders. Natuurlijk heeft dit niets met delen of geld te maken.
Het is niet de manier waarop ik ernaar kijk (ja, ook wel), maar de meeste mensen op de wereld. Als nog meer mensen aan mijn tafel zitten wordt het over het algemeen niet minder gezellig, of wel? Alsof je dan niet over de dag kunt praten? Eventuele geheime onderwerpen misschien buiten gelaten. . De meeste argumenten die ik lees en hoor gaan overigens wel degelijk over het eten, wel/niet voldoende koken, het is al zo duur enz.
Wij krijgen zelden onverwacht visite. Dus meestal is het bezoek gepland. En eigenlijk altijd zal dat dan op de zaterdag zijn. Dan eten we patat en dat hebben we genoeg in huis en anders gaan we even langs de snackbar. Geen probleem. Volwassenen kunnen dus gewoon onverwacht mee eten. Vriendjes bonjour ik gewoon de deur uit als het etenstijd is. Die worden thuis verwacht. En ik verwacht mijn kinderen ook gewoon op tijd thuis. Op de woensdagmiddag komt af en toe een van de kinderen uit school met de vraag of er een vriendje kan blijven eten. Dat is geen probleem. Brood genoeg in huis. Ik zet er een extra bord bij en klaar.
Maar dan had je toch gewoon je kind op moeten halem? Ik ga geen heel gezin laten wachten of al eten zonder het vriendje die dan toe moet kijken... Het is maar net wat je logisch vind... Ach en wat we dan thuis over zouden hebben gaat de vriezer in hoor ... net zo makkelijk
Hier eet iedereen die rond etenstijd er is gewoon mee! Die paar aardappeltjes of dat stukje vlees meer of minder maken echt niet uit!
Ik gelukkig ook niet. Iedereen mocht vroeger blijven eten bij ons thuis, er was altijd meer dan voldoende eten in huis. En anders werd er nog snel wat gekocht of iets afgehaald. Zeker bij vrienden, familie en goede kennissen zou het niet in mij opkomen om iemand weg te sturen, kan mij daar helemaal niks bij voorstellen! En nu ik in het buitenland woon zou het al helemaal ongehoord en ongepast zijn, de mensen zijn hier altijd ontzettend gastvrij en vrijgevig!
Haha..ik zit hier eigenlijk te klapperen met mn oren (of ogen, kan ook). Dat er toch zo moeilijk gedaan kan worden over zoiets simpels als een bord bijschuiven..Ik vind het zoals ik al zei heerlijk als iemand blijft eten. Gezelligheid aan tafel, ik ervaar het juist als nòg gezelliger omdat we dan langer natafelen. Ik heb altijd wel iets extra's in de vriezer (vissticks bijv) of in de koelkast. Maar ik maak altijd al enorme hoeveelheden dus vind dat totaal geen moeite.
Bij mij is dit nog niet aan de orde, maar als vrienden/familie er nog zijn dan kunnen ze gewoon blijven eten. Meestal heb ik nog wel wat in huis en zo niet, dan bestel ik wat te eten voor ons allemaal.
Borden bijschuiven gaat vanwege praktische redenen hier wat lastig. Ik heb eten in huis voor ons drietjes: twee volwassenen en een dreumesje. Ik kan nu eenmaal slecht nog een aantal extra porties erbij toveren zonder dat het wel heel karig wordt (ik kook graag, maar wel vooral met verse ingrediënten en die heb ik niet onbeperkt in huis). Weet ik van te voren dat iemand mee wil eten dan vind ik dat alleen maar leuk, dan pak ik nog eens extra uit. Als vrienden of familie onverwacht langskomen en rond etenstijd nog bij ons zijn gaan we vaak uit eten, probleem ook opgelost .
Hiet eten er zelden vriendjes mee omdat ik daar gewoon geen zin in heb haha Ik heb het al druk genoeg met drie kinderen en alles wat de hele dag door binnen komt druppelen dat ik blij ben als de storm weer even gaat liggen. In de weekenden vind ik het geen probleem maar komt zelden voor en rijd ik net zo lief naar de Mac.
Hier hangt het een beetje af van de persoon in kwestie . Bij sommigen krijg je het gevoel dat ze eindeloos blijven "plakken" en alle signalen dat het wel klaar is negeren. Dan ben ik inderdaad op plaats minder subtiel. Bij anderen heb ik dat gevoel totaal niet en dan ben ik ook zo gastvrij als maar zijn kan. Wb speelkameraadjes; is nog niet echt aan de orde, maar daar zou ik niet moeilijk over doen. Wel altijd in overleg met de ouders. En komt het niet zo goed uit, dan stuur ik ze net zo goed gewoon vriendelijk naar huis.
In het weekend loopt het nog wel eens anders dan gepland of plan juist niks en zien wel hoe of wat, dat vind ik op zich juist gezellig maar hoop verder eigenlijk wel dat mijn kind later naar huis wordt gestuurd als het gezin waar hij speelt gaat eten of dat ik in ieder geval gecontact wordt of hij mag blijven eten.