Het is ook puur onwetendheid.. en dat is zo jammer. Hij houdt echt heel veel van de natuur net als mij. En hij probeert in onze buurt juist het goede te doen voor de natuur. En idd, hij jaagt voor populatie beheer. En alles wat hij schiet eten we op. Hij gaat geen 50.000 euro neer tellen om een diersoort te schieten die al niet veel voorkomt. Echt bizar...
Dat ik overweeg bij mijn man te blijven wonen, ook al heeft hij een ander.. Omdat ik mijn kinderen geen scheiding wil aandoen.. Maar ik weet niet of ik het zelf ga volhouden..
wij hebben nogal een lange gang tussen de woonkamer en de keuken en vind het heerlijk om te rennen als ik bv even naar de wc moet.. haha ben altijd bang dat de buren het een keer zien Dat ik hele gesprekken voer met de hond als we alleen thuis zijn.. Dat ik boodschappen doen heerlijk vind
Ik heb er nog 2: Dat ik altijd tel in m'n hoofd als ik even niks anders te doen heb of spanning weg wil nemen. Bijv in de tandartsstoel, dan tel ik altijd terug van 100 en bij 0 begin ik weer opnieuw of, als ze bijna klaar is vnaf 50 terug. Ik tel altijd hoeveel tijd ikdenk dat iets me gaat kosten, ookal weet ik dat het nooit klopt, en ga het dan ruim inplannen. Maar in de praktijk hou ik me meestal niet aan die planning En als ik bijv links met m'n vingertoppen of teentoppen iets doe moet ik het rechts ook doen. (Bijv krabben met duim over nageltoppen).
Ach meis, wat is dat rot zeg! Ik snap dat je dat je kinderen niet aan wil doen maar van een situatie als die van hun worden ze ook niet gelukkig. Papa die vaak weg is, Mama ongelukkig en een ongemakkelijke sfeer is ook niks! Het is ook belangrijk dat jij gelukkig bent!
Geloof me je kinderen krijgen het nu ook mee.ik heb nu jaren later nog problemen met mensen vertrouwen. (Werk ik aan) Soms is scheiden beter dan samen blijven voor de kinderen en dan jaren lang in die spanning zitten.
Mijn moeder wilde vroeger ook niet weg bij mijn vader, en dat heb ik heel erg gevonden er zijn toch altijd spanningen in huis die je als kind zijnde voelt. Ik was een gelukkiger meisje geweest als mijn moeder dat wel gedaan had. Denk er nog eens goed over na.
Oh wow een medekriebelaarster 😁😁 Ik doe dit eigenlijk al zolang ik me kan herinneren. Lol
* Dat ik uit een zak chips de grote stukken veel lekkerder vind dan de kleine, en dus vaak een halve zak overhoud en uiteindelijk vaak weggooi omdat ik daarvan de overige stukjes chips te klein vind (en dus niet lekker). De komst van Pringles was een uitkomst voor mij! Maar ook gebroken Pringles eet ik niet, zijn ook ""minder lekker" :S Vraag me niet waarom... * Dat ik zelf ongemerkt draai aan mijn haar als ik het los heb. * Ik loop heel veel op mijn tenen (weet zelf ook niet waarom, heb het meestal niet door) * Ik loop een winkel niet binnen als deze verder leeg is, voel me anders te veel bekeken door het personeel.
Heerlijk topic. Voel me opeens vrij normaal naast anderen Ik maak veel woorden zelf. Iedereen die mij goed kent weet wat ik ermee bedoel. Maar in gesprek met een vreemde wordt ik nog weleens raar aangekeken. Moet er toch maar eens op gaan letten voor ik ze ook aan mijn dochter leer. Kleine selectie: Slofels (sloffen/pantoffels) Galletje (gang/halletje) Wammers (boterhammen) O ja, dat ik voedsel doneer aan de voedselbank zonder dat ik ooit daar wat heb moeten afnemen. Blijkbaar is het raar om iets zonder wedendienst te doen...
Hier word ik wel een beetje verdrietig van.. Jij bent ook een mens, en jij hebt net zoveel recht als iedereen op geluk. En ben je dat in deze situatie wel?? Je kinderen voelen het echt wel aan of jij gelukkig bent of niet. En soms moet je daar nu eenmaal voor vechten.
Ik weet het.. ik weet dat dit eigenlijk geen optie is.. Maar het doet zó'n pijn.. En ik weet ook dat dat weer minder wordt, echt waar.. Maar op dit moment ga ik echt kapot. En als ik dan hoor en lees wat voor invloed een scheiding op kinderen heeft, en dat het voor die kleintjes vaak schadelijker is om uit elkaar te gaan dan om in spanning samen te blijven leven.. Ik wil alles doen om ze te beschermen, maar dit kan ik niet veranderen.. Dat is zo frustrerend.. En de jongste is nota bene nog niet eens geboren.. Ik ben 35 weken zwanger.. Sorry.. dit is volledig off topic..
dikke knuffel voor jou meid. Maar hoe afschuwelijk moet het voor jou én de kinderen zijn als ze je man en zijn vriendin samen zien.. Terwijl jij erbij zit.. ik neem aan dat het jou ook waanzinnig veel pijn moet doen om hun samen te zien in jullie woning met jullie kindjes erbij.. Dit mag jij jezelf niet aandoen meid echt niet. Soms is het beter voor de kinderen om uit elkaar te gaan als om bij elkaar te blijven hoor echt waar. (erg offtopic inderdaad maar ik vind het vreselijk wat je doormaakt)
Ik snap je echt wel! Maar natuurlijk hou je dit niet vol en dat hoef je ook niet te doen. Maar ik snap je zorgen zeker. Hopelijk is praten, afspraken maken of relatietherapie een optie. Sterkte!
Eigenlijk is het helemaal niet zo gek dus, al die gekke gewoontes...! Duidelijk hoe verschillend we zijn (en soms ook juist niet). Leuk topic!!
Dat wij geen auto hebben en altijd met de fiets en het OV gaan. Schijnt in Nederland heel raar te zijn, terwijl het juist zo'n klein land is met korte afstanden.