Ok .. nu voel ik me dus nog slechter .. Hoe lastig moet het voor mijn dochter zijn zo`n moeder te hebben die zo niet flexibel is... Blijven eten vind ik trouwens dan weer niet zo erg. Zeker lunchen niet die ene boterham meer of minder.. avondeten ja sorry dat wil ik het liefst toch van te voren weten. Ik kook behoorlijk afgepast nu eet een kind niet zo heel veel meestal maar toch. Het zal ook best wel eens wel kunnen hoor, maar niet altijd. Is hier trouwens nog niet aan de orde geweest ( lunch wel ) Werken jullie ook ? Misschien dat het daaraan ligt. Die kostbare vrije uurtjes heb ik vaak vrij vol gepland.. Overigens zei mijn dochter gisteravond dat ik de Allerliefste moeder van de hele wereld was dus... echt onder lijden doet ze nog niet
Maar je hebt er wat moeite mee, maar het mag toch wel, dat een vriendinnetje komt spelen? Je dochter merkt er niets van dat jij het een beetje vervelend vindt. Ik werk 4 dagen per week, maar heb er niet zo'n moeite mee. Denk dat het meer aan je karakter ligt.
Ik was vroeger ook zo. Eigenlijk komt het nooit uit. Ik heb dat gevoel nu nog steeds wel soms, maar ik geef daar niet aan toe. Na kind 2/3 ergens heb ik het gewoon losgelaten. Kan ook denk ik niet anders, want die andere kinderen hebben op den duur ook wel door dat ze niet welkom zijn. En dan houd je kind weinig vriendjes/vriendinnetjes over.
Avondeten vind ik trouwens nooit een probleem. Dan maak ik wel wat meer aardappels, pasta etc. Dat vind ik zo Hollands/gierig om iemand dan weg te sturen voor het eten. Best wel schandalig vind ik dat.
Ja echt ? Ik vind het weer niet zo netjes om ongevraagd ergens aan te willen schuiven.. Als wij avondeten dan probeer ik zo afgepast mogelijk te koken zodat we niets weg hoeven te gooien. Ik vind het erg gezellig als mensen blijven eten, maar graag wel even van te voren aankondigen..
Ik kan dat met de beste wil van de wereld niet, we maken altijd een pan/wok/ovenschaal vol, wat niet opgaat gaat in de koelkast of vriezer. Maar zal echt nooit vergeten toen ik een keer bij een vriendin zou blijven eten, ze belde op en zei dat haar moeder had gevraagd hoeveel aardappels en lepels groente ik at zodat ze daar rekening mee kon houden. Ik stond echt met mond vol tanden.. wist ik veel, bij ons werd het eten nooit afgemeten en er werd gekookt voor een hele leger.
Ik kook nooit teveel maar als er een onverwachte gast is, maak ik voor mezelf wel een omelet met groenten, dat heb ik altijd in huis. Of bak een paar pannenkoeken als toetje. Hoeft allemaal niet zo moeilijk te zijn.
Bij kinderen denk ik dat ik het minder erg vind - bij volwassenen stiekem wel. Ik haat onverwachtse visite. Tenzij de schoonmaakster net geweest is (dinsdagochtend na 11 uur), is het hier gewoon een rommeltje. Er staan bekers/borden, overal ligt er speelgoed, soms ligt er wat was naast de wasmand (ja, dat vind ik ook irritant, maar wat doe je er aan) en dergelijke of heb ik gewoon een pyjamaochtend tot aan het middagslaapje ofzo en dan komt er ineens visite. Dat vind ik wel vervelend. Maar wanneer ik de boel op orde heb of er komt een kind spelen dat totaal oblivious is, ben ik spontaan genoeg Zolang ik het entertainment niet hoef te zijn of extra mijn best moet doen dan.
Ik hoorde laatst iets moois. Een kind onthoudt niet hoe schoon of georganiseerd het thuis was wel hoe gezellig.
Volgens mij zijn juist die geplande speelafspraakjes heel erg van deze tijd. Wij deden dat vroeger niet, je zag eigenlijk vanzelf wel waar je speelde en dat kwam meestal spontaan. Ik vind het wel fijn, dat spontane.
nou zo erg is het ook weer niet hoor.. Nou ja ik ben dus duidelijk een stuk minder flexibel dan de gemiddelde moeder hier lijkt het .. wat dit soort dingen betreft dan. Overigens heeft het bij mij niets te maken met het feit of mijn huis een rommeltje is hoor. Maar meer, dat ik net een lange wandeling met de hond wilde maken of even in bad liggen of wat werktelefoontjes moest doen of samen met mijn dochter iets wilde gaan doen of nou ja iets wat ik vind dat niet meer kan als er een kindje hier aan het spelen is. ( ze zijn echt nog te jong om ze alleen te laten spelen vind ik ik zit er niet bij, maar blijf wel binnen gehoorsafstand zeg maar.. ) Misschien komt het ook wel doordat ik het al gauw druk in huis vind. Mijn dochter is heel erg rustig en de meeste vriendinnetjes van haar zijn dat niet haha alhoewel ik het allemaal super lieve meiden en jongens vind. Ik kan niet goed tegen gegil en druk gedoe maar wil ook niet de hele tijd roepen dat iets niet mag of dat ze rustig moeten doen. Nou klink ik wel heel vreselijk ... maar goed ... denk nog steeds niet dat mijn dochter er veel last van heeft van mijn neurotische gedrag.
Maar zo zijn alle kinderen meid. Stop twee hele rustige kinderen bij elkaar en binnen de kortste keren weet je niet wat je ziet. Is ook een stukje wennen en je focus ergens anders op leggen. En neem ze lekker even mee naar buiten. Kunnen ze daar rennen en gillen, dan is het er even uit en kunnen ze vaak wat rustiger spelen.
Nee ik vind dat dus normaal om mensen/kinderen te vragen of ze blijven eten, als ze er om 5 uur, half 6 er nog zijn. Dat niet aanbieden vind ik ongastvrij en iemand wegkijken vind ik gewoon echt onbeschoft. Maar zal wel zijn wat je gewend bent denk ik. En zeker met een kind, waar heb je t over. Als bij mij kinderen blijven eten, eten ze met geluk drie happen omdat het anders is als mama's kookkunsten. Maar ik moet wel zeggen, ik kook ook niet afgemeten en er blijft vaak wel wat over. Maar dat gooi ik nooit weg, altijd de koelkast of vriezer in. En ik heb altijd veel boodschappen in huis. Ik koop groentes per kilo en niet oer stuk zeg maar. Dus als er inverwacht een volwassene mee eet, pak ik wat extra groenten en pasta/rijst/aardappel en dat is het dan.
Misschien komt het omdat je 1 kind hebt? Dan is het verschil vaak nogal groot als je er nog een kind bij stopt, want kinderen maken onderling nou eenmaal veel meer geluid dan een kind alleen met zichzelf. Ik was vandaag alleen met onze zoon thuis en het was heeuul stil, ook al speelde hij gewoon heel leuk. Wij hebben bijv altijd 3 kinderen rondlopen, ik merk niet echt of er nou 1 of 2 kinderen komen spelen. 3,4,5 kinderen maakt niet zoveel uit, zolang er geen fikse ruzie komt uiteraard.
Omgedraaid zou ik het ook niet leuk vinden .. als mijn dochter ergens ging spelen en ik kwam haar ophalen en ze had daar meegegeten terwijl ik thuis ook met eten zit te wachten ... Maar goed ik lijk nu wel een heel erg inflexibel mens die niet tegen gillende kinderen kan en nooit iemand over vloer wil zo erg is het echt niet Ik vind onverwacht bezoek nu eenmaal niet echt prettig en hoopte hier herkenning te vinden.. maar hé gelukkig zijn we allemaal anders Overigens als ze eenmaal binnen aan het spelen zijn en ze hebben het leuk is mijn vervelende gevoel meestal weer verdwenen het is puur als die deurbel gaat en ik zie dat er een kind voor de deur staat dat ik eigenlijk altijd denk: " oh nee niet nu " om vervolgens met een bigsmile de deur open te doen en dochterlief te roepen met : " kom eens kijken wie daar is... !! " hupeldepup kom binnen... Maar ook wel een keer.. sorry vandaag kan het even niet want we gaan zo weg/ we zitten net te eten of wat dan ook oh ja ze moet zo naar bed ( pas ging om 19.30u de deurbel nog ..