Hoi ben inmiddels beetje radeloos, thuis kan ik slecht gedrag afstraffen door op mat enzo en negeren. Maar nu liep ik bij de huisarts, en weer....: rennen door wachtkamer, zowel de oudste( net 4) als de jongste ( bijna 2).....als ik vraag zachter te doen, Ja zeggen en gewoon niet doen...op stoel zetten of in de wagen of elders omdat ze herrie maken??? nou dan doen ze er nog schepje boven op...nog harder gillen. ben ik bij de huisarts, er telkens doorheen drammen: mama, mama!! ik wil iets zeggen, mama mama ben je al klaar....Ik leer haar Pardon zeggen, of sorry en dan " mama mag ik iets zeggen, en dan wachten tot ik antwoord geef en als ik zeg evenw achten dan even wachten".....maar ze zegt oke en gaat door met....MAMA! MAMA! kan de ander niet eens verstaan...en dat is ALTIJD en overal waar ik ben en met iemand praat. en weer als ik dan weg zet dan gaat ze gewoon keihard staan gillen en de boel bij elkaar gillen achteraf thuis straffen helpt niet, ze lacht gewoon en gaat op mat zitten of naar kamer...niet onder de indruk en de jongste als die iets wil, en niet krijgt...gaat ze ook gillen....en daar geld zelfde voor. wat doe ik fout, ik ben echt radeloos inmiddels want niets maakt indruk en mensen kijken we overal aan van " hou die kinderen eens stil " ik wil niet gaan straffen met hele radicale dingen, zoals morgen geen monkey town, of vanavond niet meer spelen...want dat is te ver weg.....ik straf meteen door op dat moment geen aandacht te schenken...alleen bij een huisartsm of winkel gaan ze dus zo hard gillen dat de hele buurt me aankijkt HELP Dank je wel
Ach wat rot en was ook herkenbaar! Ik had het bij de supermarkt en speeltuin en heb het volgende gedaan: We gingen naar de supermarkt. (= leuk) afgesproken met kinderen: niet gillen en niet rennen anders direct naar huis. Lopen winkel in, ze beginnen de gillen, heb ze gepakt, omgedraaid en mee naar huis genomen. Paar keer gedaan in verschillende situaties en het was over. Dus ik zou het gaan oefenen, dus nep naar de dokter oid gaan. En veel succes, tis niet makkelijk!!
Precies zo doe ik het ook. Ze krijgen 1 waarschuwing, luisteren ze niet krijgen ze of straf of we gaan naar huis. En dit houd ik consequent vol, ook als het mij dus niet uit komt.
Ja das wel een,idee ja. En dan thuis wel op mat ofzo? Ja want dokter als ik echt moet kan ik niet naar huis gaan.
In een dergelijke situatie zou ik proberen de kinderen dan ergens onder te brengen ipv ze mee te nemen. Je raakt zelf immers ook onder spanning van "wat als...." je kids voelen dat natuurlijk ook feilloos aan. Kan je ze niet onderbrengen, dan direct aan het begin van het gesprek met de HA aangeven dat je weggaat met de kinderen zodra ze zich misdragen???
Ik neem mijn kinderen ook niet mee naar de huisarts of de tandarts inderdaad, ze hebben daar niets te zoeken. En als we thuiskomen omdat ze zich misdragen hebben mogen ze inderdaad de gang op. De kookwekker gaat dan aan en zodra die af gaat en ze zich normaal gedragen (dus niet krijsen/huilen) mogen ze er weer vanaf. Vertel ik dat ik het gedrag niet leuk vond en gaan we verder tot de orde van de dag.
Als mijn dochter ergens niet luisteren wil waarschuw ik 2 keer, daarna kan ze ergens in de hoek. Maakt me niet uit waar ik ben . Thuis straffen vind ik dan overbodig omdat het incident soms een uur of 2 geleden is en ze dan niet goed meer weten wat ze gedaan hebben.
Ik zou ze idd na 2 x waarschuwen beide in de hoek zetten. Daarvoor zeg ik dat als hij niet wil stoppen hij in de hoek kan tot ik klaar ben. Thuis houd ik de 3 minuten aan maar dan moet hij maar wachten tot ik klaar ben. En mocht hij toch doorgaan (wat ik nooit meegemaakt heb eigenlijk) dan zou ik zeggen dat als hij niet stopt hij die middag ook niet iets lekkers krijgt (wat hij dan normaal wel altijd krijgt).
Hoe gedragen ze zich op psz/ kdv ed? Hebben ze daar geleerd om op hun beurt te wachten bij het praten. Hoe hebben jullie dit thuis geoefend? Heb he bepaalde afspraken met ze over een teken oid die jij geeft zodat ze weten dat je ze hebt gehoord maar nog even bezig bent? Wat hier altijd goed werkt is: - vooraf goed uitleggen waar we heen gaan en wat er gaat gebeuren - uitleggen welk gedrag we van kinderen verwachten en waarom - afspraak maken over wachten/spelen enz - als ze me nodig hebben en ik praat is de afspraak dat ze even aan mijn arm trekken, en ik mijn andere hand op het handje van het kind leg. Zo laat ik weten dat ik ze heb gehoord en dat ze eventjes moeten wachten. Als dat niet kan steek ik even mijn vinger op, dat betekent ook dat ze even moeten wachten. Daar naast hebben we thuis veel geoefend met mondje op slot en fluisterstem praten, voor de situaties waar dat nodig is. Overigens zou ik nooit straffen met iets wat in de toekomst gebeurt, of wat niks met situatie te maken heeft. Dat heeft geen enkele zin
Sowieso niet uitgesteld straffen of met iets dat niets met het ongewenste gedrag te maken heeft, dat werkt totaal niet. Hier zijn we niet zo van het straffen, maar als het echt niet anders kan, dan moet 't maar. Bij de dokter zou ik haar op de gang of in de hoek hebben gezet bv, als ze niet stil kan zijn terwijl jij een gesprek voert, moet ze maar even ergens anders zijn. Maar over het algemeen neem ik haar alleen mee naar de dokter als het over haar gaat, als ik voor mezelf ga, regel ik oppas.
Thuis pas straffen heeft helemaal geen zin. Lik op stuk is wat kleintjes snappen. Met andere woorden: 'als je gaat gillen of niet luistert, dan gaan we naar huis' en dat dan ook doen! Ook als je zelf eigenlijk wel zou willen blijven. Kan dat niet, dan zou ik ze niet meenemen. En als je ze toch meeneemt, 'dreig' dan niet. Want ermee dreigen, maar niet doen, dat is funest voor je geloofwaardigheid. Het is overigens ook geen straf, maar een afspraak/belofte. Of consequentie/gevolg, maar net hoe je wilt. Je pakt ze niks leuks af (straf), maar je voed ze op (oorzaak en gevolg).
Ja zo doe ik het ook. Dat werkt heel goed voor mijn dochter. Ze weet heel goed dat er overal wel een stoutplek is. Al is het in een winkel, dit heeft ze een paar keer geprobeerd en nu kan ik eigenlijk overal met haar naartoe. Ze kent haar grens goed. Na de stoutplek praten we altijd even. Ze moet dan zeggen waarom ze daar zat en we geven elkaar een kus en een knuffel. En dan is het ook klaar. Ik zorg er dus voor dat ik ergens anders net zo consequent ben als thuis. Ik trek me niks aan van wat de mensen om me heen ervan vinden. Anders is het verwarrend voor het kind.
Hoi, Bedankt voor al jullie antwoorden. HElaas doe ik al veel van die dingen, zoals thuis idd zelf laten uitleggen waarvoor ze op de strafmat zaten, en daarna knuffel en kus. Helaas kan ik de kids niet zo makkelijk kwijt als ik even ergens heen moet, en het gebeurd ook in de super markt e.d Mensen vinden hier dat ik zelf maar moet regelen betreft dokter.....voordeel is wel de oudste gaat straks naar school dus kan dan naar de dokter zo plannen dat het tijdens schooltijd is, zodat ik alleen de jongste heb. Miss merken ze idd dat ik geen keus heb en ze dus gewoon gang kunnen gaan, want mama kan toch niet naar huis en eerlijk gezegd als ik bijvoorbeeld belooft heb om naar monkey town te gaan en ze klieren half uur van te voren, zeg ik geen nee omdat ik dan bijvoorbeeld al betaald heb of afgesproken met vriendin die dan ook niet meer kan. maar ga wel oefenen nu met als we bijvoorbeeld ergens heen gaan en ze niet luisteren of vervelend doen we weer naar huis gaan, . ze wil bijvoorbeeld weleens mijn tablet, ze mag dan op youtube froze kijken of taal spelletjes doen van peppa big, maar als ik dan nee zeg dan gaat ze me te keer...dan zeg ik wel, rest van de dag geen tablet meer. en vanmorgen zaten ze maar te klieren met elkaar, heb ik ze allebei even op kamer gezet ( oudste deur open) en even genegeerd, toen ging ze lekker spelen. ( is geen straf voor beide de kamer, is meer een time out van even geen zusje ) denk dat een hoop wel oplost als ze naar school gaat omdat ze dan alleen na schooltijd samen zijn. en ik gewoon mijn boodschappen binnen schooltijd moet doen, waadoor de situaties niet voor doen... ze heeft bij gastouder gezeten en op de PDO ( PSZ) heeft ze maand gezeten en was heel stil, dus tis op school afwachten hoe ze zich zal gedragen, ze is echt toe aan school. ze roept alweer en roept dan zo hard dat de jongste wakker word( mama, mama, mama) heb trouwens wel afgesproken met haar als ik in gesprek ben dan mag ze zeggen pardon en mijn hand vastpakken, dan zeg ik tussendoor JA of even wachten. Alleen helaas is dat voor haar niet genoeg en ze wil nu en direct aandacht.....moet oefenen met haar met uitgestelde aandacht, alleen met oefenen gaat prima, maar in echte leven gaat niet =) de jongste leert ook sssst, alleen die maakt er een spel van....gaat ze schreeuwen enz zegt dan....sssst.....of zachtjes praten en dan erna weer schreeuwen, maar ach die is pas 23 maanden =) en ik ben heel slecht laaste tijd maar doordat ze hele dag aan gillen, ruzie maken en zich vervelen zijn geef ik weleens de tablet om even rust te hebben....ze krijgen elke keer beetje speelgoed of ik keis wat uit maar na 5 min is het leuker om door kamer te rennen samen of zeuren tegen mama om MEER snoep, MEER tv en bij nee ( + uitleg) te gaan drammen.
Maar dat de oudste weer naar school gaat is natuurlijk geen oplossing voor het probleem. Dat gaat het probleem uit de weg. Van een (bijna) 6 jarige mag je wel verwachten dat ze zich in zulke situaties gedraagt...je misdragen en blijven roepen naar mama als die praat pik ik van mijn 2,5 jarige al niet. Nu ben ik allemaal niet van de strafmat en dat soort maatregelen maar als het voor jullie werkt zou ik in elk geval een stuk consequenter worden. En niet de tablet geven omdat ze vervelend zijn...dat is het gedrag in stand houden. En ondernemen jullie ook dingen...al is het maar een eind lopen of fietsen omdat je zegt dat ze de hele dag zo doen...als kinderen maar wat rond moeten hangen de hele dag dan heb je grote kans op dit soort gedrag.
Hi Ja we ondernemen heeeel veel. Elke dag paar keer lopen en speeltuin. Me vriendin zei zelfs je gaat teveel weg.,dus nu een week rustiger aan gedaan en schema gemaakt. Oudste is net 4.(juli) Ja ga zeker oefenen met consequent zijn. En mee nemen moet,helaas maar dan ook proberen me minder aanbte trekken van wat ander zegt.
Hoe reageer jij op het gegil van je dochter nadat je nee hebt gezegd? Overigens hadden ze bij de huisarts waar ik zat in de spreekkamer ook een kinderhoekje. Vond dochter super interessant.