Ach de ene keer erger je er aan, de andere keer niet. Vandaar dat ie er nu wel bij staat, want daar ging het topic toch over, waar erger je je aan vandaag
Dat ik ziek ben, en me echt bleeeeehhh voel. Maar dat het met een huis vol kids en man dan soms lastig is om even met rust gelaten te worden.. Is het nou zo ingewikkeld allemaal? Als ik niet thuis ben gaat het leven toch ook gewoon door? En jaaaaa ik voel me écht beroerd. Dus nee ik kan niet nog even stofzuigen vanmiddag, als je het niet héél erg vind?! ::x
Vandaag wederom nog geen ergenissen die dusdanig zijn dat ze mijn humeur beinvloeden. Wederom weer een fijne dag, Moet ook zeggen naarmate ik ouder en wijzer wordt me ook niet meer zo heel snel irriteer of erger aan bepaalde dingen.Kost me alleen maar negatieve energie en daar heb ik mezelf alleen maar mee. Ik kan me wel gaan ergeren aan een auto die voor me rijdt en best iets harder op zijn gaspedaal mag drukken maar ik kan ook bedenken van ach zolang ik niet harder rijd dan de toegestane snelheid hoef ik ook geen bon te ontvangen. Ik ga niet als een malloot zo'n persoon inhalen en dat die uiteindelijk weer achter me staat bij het stoplicht want dat is te genant en dan kan ik me wel ergeren haha
Nou je mag dit topic best wat luchtiger zien, dat je je ergens aan ergert betekend niet dat je dag meteen verpest is
Ergeren doet iedereen zich weleens, we zijn allemaal mensen. Ik erger me aan de vriend van mijn man. Die zou hier om 4 uur zijn om te braaien (bbq), maar vertrekt nu pas van huis. De kinderen helemaal hyper, want hun grote vriend komt, maar ze moeten zo naar bed en dan willen ze erbij blijven en aargh beetje irritant dus. Maar als hij er eenmaal is, is het altijd wel weer gezellig en ben ik zo over mijn ergernis heen
Aan mezelf Telefoon wegleggen en gaan doen wat je moet doen! Ipv he bah wat moet er nog veel gebeuren 😡
Haha dit had mijn berichtje kunnen zijn man is met drie kids even weg eb alleen de baby van 4 maanden maar die kan zich ook niet vermaken terwijl ik al zoveel doen moet. De was is mega kasten raken leeg en als ze zo komen dan heb ik nog niks kunnen doen
Hier precies hetzelfde!! Gelukkig heb ik nu wel vakantie, dus morgen de boel maar eens goed aanpakken hier.
Hmmm... Dit heb ik ook wel eens hoor! Het ene moment heb ik nou eenmaal veel meer tijd om te reageren dan het andere.
Ja dat kan ook natuurlijk, maar heb al een "verleden" met haar. Als ze andere mensen ineens weer interessanter vindt dan mij, dan gedraagt ze zich ook zo. Heeft er al twee x voor gezorgd dat ik dan zeg: DOEI en verder ga met andere dingen en dat zij dan na een paar maanden weer met hangende pootjes terugkomt en zoveel spijt heeft blabla. En eigenlijk word ik dat nu wel een beetje zat haha Als zij dus weer zo vaag doet dan heb ik al weer zoiets van: "oh is het weer zo laat?" maar we zullen zien
Volgens mij zeg ik nergens dat mijn dag verpest is wanneer ik me ergens aan heb lopen ergeren. Ik merk wel dat wanneer ik me veel aan het irriteren ben aan van alles en nog wat dat dat wel invloed op mijn humeur heeft en dat het daardoor ook invloed heeft op mijn dag. Aan dingen als voordringen in winkels en bumperkleven,overdreven toeteren als je niet direct wegrijdt bij groen licht kan ik me geeneens meer irriteren.Ik hoop alleen maar voor die mensen dat ze het niet voortijdig aan hun hart zullen krijgen hihi.
Dat mensen bij het Linnaeushof pal aan het zwembad rand gaan zitten te roken..... wat bezielt je????? categorie: spreek ze vooral niet aan anders kan je een paar meppen verwachten.... zucht heel irritant!
Op het moment even aan mij vriend die nootjes zit te eten terwijl we de afspraak hadden niet meer te snaaien s'avonds.
Wespen. Ik hield me zo sterk als het kon voor zoontje en om geen schande te maken op het terras maar heb een blauw plek en schrammen. Ipv te rennen verstijf ik dan helemaal en ga ik mezelf knijpen, krassen. Denk ik toch. Zag het ineens, niet doorgehad dat ik dat had gedaan en het zweet druipte van mn handen af. Ik zweet nooit!
vandaag heel erg last van wespen gehad. Nichtje en stiefdochter hadden paardrijdwedstrijd en wij zaten met de hele familie op het terras man oh man werden echt aangevallen door die beesten... Blehhhhhh
Vandaag heb ik mij een aantal keren geërgerd aan mijn partner. Hij had mij van tevoren beloofd me ECHT te helpen met een aantal zaken. Hapjes maken en de kamer versieren voor de verjaardag van ons kind, helpen bedienen van gasten, etc. Hij wist dat ik nog een hele dag te gaan had en al minstens anderhalve dag al dan niet langer op de been was; en hij ging op moment suprême op de bank zitten een dik boek van de LOI lezen. Zowwww, ik dacht dat ik uit mijn vel sprong! Dat heb ik toen ook laten merken. Ik vind dat luie gedrag op dat soort momenten echt tenenkrommend. Dat werkt als een rode lap op een stier. Vervolgens vroeg ik hem (uiteraard lekker achterover leunend op een stoel) of hij even een paar bakstenen wilde pakken om voor de achterdeur te leggen omdat de wind hem anders met een rotklap dicht sloeg en er 3 kinderen daar aan het spelen waren waarvan de jongste net een jaar was en hij kwam een soort van boos naar me toe omdat hij het graag liever had willen horen; ik commandeerde hem alleen maar. Terwijl ik iedereen van eten/drinken/taart wilde voorzien, ons kind aan het verschonen was en weetikveelwat allemaal aan het doen was. Serieus; 3, 2, 1... EXPLOSIE! Run!!!! Ik heb echt een gruwelijke rothekel aan prinsengedrag. Het was onze verjaardag (als in, de verjaardag van ons kind) en wie waren er de hele dag op de been? Ik, en zijn vader en moeder. Hij maakt er echt een sport van om zo weinig mogelijk te doen. En ik snap wel dat hij het niet leuk vind om zo hard te moeten werken - maar hee, hallo, het gaat allemaal niet vanzelf ofzo, chop chop. Het spreekwoord vele handen maken licht werk krijg ik er maar niet ingestampt bij hem. Dat is vrij storend.