Geen commentaar, gewoon een vraag. Las net in een ander topic dat iemand zich ergert aan de woorden "kinderen nemen" want die neem je niet, die krijg je volgens diegene. Nu ben ik dus benieuwd, hoe moet dit volgens jou (of iemand die het hiermee eens is) gezegd worden dan? Krijgen staat ook zo vreemd, vind ik. Vroeger kreeg je ze, toen er nog geen anticonceptiemiddelen waren. Moeten we dan concluderen dat je KIEST voor een kind en je ze dan wel of niet krijgt? Degene die zich ergert aan dit topic moet zich maar uiten in het daarvoor bedoelde topic
Ik vind nemen echt zo een stom woord!! Een hond of kat neem je,een kind niet. Ik ben dus echt voor krijgen. Als je geluk hebt..
Ik geloof dat je kinderen krijgt, een hond neem je, kinderen krijgen is niet zo vanzelfsprekend als dat sommige het zien.. Daarnaast zie ik het als een zegening (klinkt misschien zweverig), dus wat mij betreft neem je geen kinderen maar krijg je ze..
Ik zou, in geval van kinderwens, het hebben over 'proberen een kind te krijgen' i.p.v. 'Kinderen nemen'. Nu weet ik uit ervaring dat het niet altijd van een leien dakje gaat, dus ik vind praten over 'kinderen nemen' sowieso wat voorbarig en (als ik het mag zeggen) de goden verzoeken...
Ik erger me er niet aan als iemand zegt een kind te willen nemen. Maar spreek zelf van 'krijgen'. Ik denk niet dat mensen die van nemen spreken, zich bewust zijn dat dit kwetsend kan zijn voor een ander en het ook zo niet bedoelen.
Ik vind dat mensen die zich hier echt zo druk om maken, teveel vrije tijd hebben om daar mee bezig te zijn.... Nee serieus.... het maakt mij niet uit hoe mensen het zeggen. Het is meer wat ze bedoelen te zeggen. Ik kan me voorstellen dat je je irriteert aan mensen die er heel makkelijk over doen (alsof het allemaal vanzelf sprekend is). Maar als mensen spreken over het nemen van kinderen, terwijl ze zich wel realiseren dat het niet zo vanzelfsprekend hoeft te zijn dan kan ik me echt niet voorstellen dat je je zo 'opfokt' over een woord.
Ik vind het te triest voor woorden als mensen hierover vallen. Iedereen weet wat er bedoeld toch. Krijgen/nemen.... Wat maakt het uit.
Het ligt eraan. Ik kan me voorstellen dat "nemen" niet prettig in de oren kan liggen bij iemand die moeite heeft een kind te krijgen. Niet iedereen heeft dat geluk dus zelf spreek ik over "krijgen". Toch zit er wel een deel van waarheid in. Er komt geen ooievaar aanvliegen maar 9 van de 10x is het gepland en vrij je met de bedoeling een kindje te maken. Zelf maakt het me niet uit of iemand over "krijgen" of "nemen" spreekt, er wordt hetzelfde bedoeld.
Ik denk dat je de keuze neemt. En met geluk krijg je ze dan. Nemen vind ik meer klinken als een soort "vast" gegeven. Alsof dat altijd 100% lukt. Krijgen is altijd een vraag of het daadwerkelijk zo is. Tenminste zo voelt het voor mij. Overigens interesseert het me verder weinig hoe iemand zich uitdrukt.
Kinderen krijg je, of probeer/hoop je te krijgen. Ik vind 'een kind nemen' een vervelende uitspraak (en nee, ik heb niet teveel vrije tijd, enkel andere ergernissen )
Tsja dan ben ik maar triest maar ik irriteer me grandioos aan het woord nemen. 7 jaar MMM hebben me dat wel geleerd.
Eigenlijk zie ik t meteen al in dit topic trouwens dat degenen die volgens onderschrift het moeilijker hebben om zwanger te raken zich meer ergeren aan het woord "nemen" dan degenen die daar geen moeite mee hebben/hadden. Dat bedoel ik niet vervelend trouwens maar ik denk dat dat meteen de kern is waarom de 1 er wel over valt en de ander niet.
Een kind is geen ding ... Je kiest ervoor om zwanger te willen worden, net zoals je ervoor kiest om een hond te nemen, of een hamster. maar als het je gegeven is, krijg je kinderen. Nemen gaat een vanzelfsprekendheid vanuit die gewoon niet is. Ik stoor me in zoverre niet aan, dat ik iemand niet zal verbeteren, maar ik denk wel dat zo iemand geen enkel idee heeft hoe het is om aan die andere kant te staan ...ignorance is bliss denk ik dan 😉
Dat is ook zo. Maar wat ik ook vervelend vind is dat mensen zeggen: we nemen een kindje! Ze stoppen met de pil en verwachten dan vaak ook nog dat het meteen diezelfde maand raak is en als het dan wat langer duurt,zeg een maand of 8 dan word er al gezegd dat ze eindelijk zwanger zijn. Ook daar kan ik me gruwelijk aan irriteren.
Is iets persoonlijks, ik was direct zwanger en toch vind ik niet dat ik een kind genomen heb, wel heb ik de keus genomen dat ik een kindje zou willen!
Ik spreek zelf over kinderen 'krijgen' ook met de reden dat het bij ons niet van een leien dakje is gegaan. Ik zeg er niks als mensen spreken over kinderen 'nemen'.
Mooi verwoord. Sluit ik me bij aan. Alleen soms, heel soms, doet het zeer als mensen het over 'nemen' hebben, al zal ik daar niemand op aanspreken.(En ja hoor jullie mogen best vinden dat teveel tijd heb en triest ben).
Je besluit om samen een kind te nemen, en dan is het maar de vraag of je die ook werkelijk krijgt haha zo zie ik het maar. Ik zeg altijd wel dat ik 3 kinderen heb gekregen nooit dat ik 3 kinderen heb genomen.
Ik heb mijn oudste zoontje na een week verloren en al eerder 2 miskramen achter de rug. Nu ben ik van mening dat je een kind inderdaad niet 'neemt', maar 'krijgt' en dat met gods gratie. Maar ergeren als iemand een ander woord gebruikt dan ik dat zou doen? Nee absoluut niet! Ik ga er van uit dat deze mensen zelf wel weten dat het niet vanzelf gaat. En dat er meer bij komt kijken dan het besluit dat het de juiste tijd is voor een kindje in je leven. Ik erger me pas als mensen daadwerkelijk doen alsof het niets is. Alsof je inderdaad naar de dierenzaak gaat voor een Cavia. Maar iemand zijn complete gedachtegang veroordelen d.m.v. één woord? Nope.