Mijn boefje van net 5 jaar heeft de laatste tijd steeds vaker last van nachtangst. Helemaal overstuur, huilen, schreeuwen en woest om zich heen slaan. Ik kan dan geen contact met hem maken en aangeraakt/getroost worden wil hij dan niet. Soms houdt het even aan en soms gebeurt het meerdere keren per nacht. Wat ik van nachtangst weet is dat de kinderen er zelf weinig van meekrijgen omdat ze in principe gewoon slapen. Hij weet er 's morgens ook meestal niks meer van. Maar ik maak me zorgen over het toenemen hiervan en het gaat me door merg en been, zo zielig. Ik ben momenteel 32 weken zwanger en naast het feit dat ik zelf al zo moeilijk slaap door de dikke buik ben ik ook bang hoe dat straks moet met de kleine erbij. Mijn zoontje is altijd vrolijk en ik vraag me af waar de angsten vandaan komen, misschien school en/of de komst van de baby.. Hebben jullie ervaring hiermee en maken jullie je kindje wakker in zo'n nachtangst? Ik lees hier ook verschillende adviezen over..
Heey, helas heb ik er zelf wel ervaring mee maar dan met mijzelf. Allerlei onderzoeken gehad maar daar kwam niks geks uit ( neurologisch) meerdere medicatie gehad maar niks hielp. Ik zelf merk er inderdaad niks van, hoor vaak de volgende dag dat ik een erg drukke nacht heb gehad . Mijn onder buren worden er zelfs wakker van.. Het heet parasomnia wat ik heb, komt veelal bij kinderen voor maar ook een klein deel bij volwassenen. Oorzaak onbekend. Wel heb ik als ik een enge film heb gekeken of het was een drukke dag er meer last van, veel aan het verwerken dus. Heb ook een periode gehad dat ik dingen zag die er niet waren, was dan helemaal van slag. Al met al geen idee wat je er mee kan doen. Je kan naar de huisarts voor een verwijzing naar een slaapneuroloog. Mijn onderzoeken zijn begonnen in het vu medisch centrum. Helaas is er bij mij dus niks aan te doen en houd het op, ook omdat het zo onbekend is... Het is vooral lastig voor mijn partner, die schrikt zich elke keer dood als ik weer eens angstig wakker word. Soms zo vaak in de nacht dat hij op de bank gaat slapen. Succes! Je mag mij altijd pben
Hier heeft dochter er 1 keer in de zoveel tijd extreem last van. Kijkt dan raar uit de ogen, kijkt je net voorbij, achter je zegmaar en dan keihard gillen van angst. Laatste tijd handen voor de ogen en compleet overstuur. Ik word er zelf altijd een beetje bang van. Want het lijkt net alsof ze wat achter je ziet. Na die tijd weet ze helemaal niks meer. Ik denk wel eens dat het getriggerd wordt door of warmte (te heet in bed) of soms heb ik het gevoel dat als ze slaapt en nodig naar de wc moet, dat ze ook sneller nachtangst krijgt, maar ik weet het niet. Ohh en een te drukke dag helpt ook niet mee.
Mijn dochter heeft ook een tijd van die paniekaanvallen gehad zoals nachtangst wordt omschreven. Alleen zover ik kan vinden zeggen kinderen niks in zo'n aanval? Mijn dochter praatte of schreeuwde wel dingen tijdens zo'n aanval. Doen jullie kinderen dat ook of niet? Sorry, ik heb geen tips. Het is wel heel naar om te zien.
Mijn zoon had dit ook echt erg toen ik zwanger was van mijn jongste zoon, vaak wel 3 keer per nacht. Ik heb ook vaak gedacht hoe het dan zou gaan als de baby geboren was maar toen was het van de ene op andere dag over! Hij heeft het ook nooit meer gehad.
Mijn zoon heeft het ook heel erg gehad, nu heel sporadisch nog een keer. Afgelopen nacht weer eens, maar hij had veel drukte achter de rug ( zijn grote mensen feest, heel druk gespeeld en tot heel laat). Deze keer was het duidelijk, maar toen hij het wel een aantal keer per week had was het lang niet altijd duidelijk waarom. Zoon gilt en huilt heel erg hard, en is dan heel erg sterk en slaat wild om zich heen. We zorgden altijd dat hij zichzelf en ons geen pijn kon doen. Ik vond/ vind het heel naar om te zien, maar niks doen werkte het beste. Vast gepakt worden wil hij dan ook niet, wordt alleen nog bozer. Na een tijdje valt hij weer in een gewone slaap en weet er inderdaad zekf niets van.
Dochter praat wel tijdens zo'n 'aanval'. Ze schreeuwt dan heel hard neeee, ik ben bang, hij wil .... En dan maakt ze nooit haar verhaal af. Maar ze praat wel
Ik heb geen idee wat het precies is, maar weet wel dat we haar op dat moment nooit wakker krijgen. En dan duurt dat tussen de 10-20 minuten en dan plots is ze wakker en weet ze niks meer. Dan moet ze vaak plassen en je legt haar weer op bed en ze slaapt dan direct weer.
Bedankt voor jullie reacties, ik lees heel veel herkenbare dingen! Het is toch wel echt nachtangst, mijn zoontje heeft het vooral na een drukke en hectische periode/dag en de ochtend erna weet hij ook niet meer gelukkig. Ook hij praat en schreeuwt soms en is erg wild en wil zeker niet aangeraakt worden. Het ziet er voor ons heel naar uit en het liefst trek ik hem dan op schoot maar werkt echt averechts. Nou ja, ik zal mijn kinderarts er nog eens naar vragen maar en ik hoop dat het straks met de baby erbij niet erger wordt..