Inderdaad, gelijk een beest in bed. Mijn man is dyslectisch, mijn dochter vermoedelijk ook. Tja, dan laat je officiële brieven toch even door een ander nakijken. Ik kijk ook alle presentaties van mijn man na. Hij kan een woord honderd keer lezen en nog steeds fout spellen. Overigens, eerst was hij gewoon met alles makkelijk geworden, maar voor zijn opleiding moest hij alsnog een cursus Nederlands doen. Hij spelt woorden nog steeds fout, maar werkwoorden vervoegen gaat sindsdien wel veel beter, dat zijn gewoon vaste regels op een paar uitzonderingen na. Op dit forum lees ik meestal over die fouten heen. Anders zou ik hier niet meer mee kunnen lezen of gek worden. Zal zelf ook regelmatig een foutje maken, so be it.
Ook aan dyslexie kun je tegenwoordig heel veel doen! Er zijn bijvoorbeeld lenzen die er voor zorgen dat het langzaam verdwijnt. Mijn man had het ook en heeft door deze lenzen helemaal geen last meer van zijn dyslexie.
Dat laatste inderdaad. Ik vind dat zo onprofessioneel en het stoort me dan ook ontzettend. Wel zie ik spelfouten met -dt direct
Ik weet niet of zij Dyscalculie ook met lenzen kunnen verhelpen, maar mijn man had er echt heel veel baat bij met zijn Dyslexie. Hij haalde echt alle letters door elkaar, en hij kan nu door deze lenzen een boek lezen. Het is trouwens van Xlens. Ze hebben tegenwoordig ook brillen voor kinderen.
Minstens de helft van de mensen die beweert dyslexie te hebben is nog nooit getest en zou ook niet als dyslectisch worden getest. Gelukkig moet je op school e.d. nog steeds een officiële verklaring hebben want het is gewoon storend hoe vaak mensen spel- en grammatica fouten daarop gooien.
O ja, met kerst had ik een briefje ingevuld voor mijn zoontje dat ik saucijzenbroodjes ging maken. Zag ik later dat ze het had "verbeterd" naar: sauseisenbroodjes... Ik bedoel, pff..
Jammer joh, spelfouten op forum. Er zijn wel ergere dingen in het leven Als ik maar begrijp wat er bedoeld word.
Dit inderdaad. Mijn broertje heeft dyslexie en dat is toch echt heel anders dan fouten als 'me moeder' 'ik wordt' en 'enigste'.
"Ik ga IS lekker NA ME moeder DER tante toe". Tenenkrommend vind ik dat. Vooral IS waar EENS moet staan. Aaaahhhhrrgg
Ja niet iedereen is even goed in taal. De Nederlandse grammatica is ook wel erg omslachtig. Ik red me er aardig mee en bij twijfel vervang ik het woord door loop, loopt, lopen. Welke er dan ook hoort. Maar taalfoutjes vind ik soms wel irri, maar ja iedereen maakt ze vast wel eens. Maar woorden als me ipv mijn/m'n vind ik wel erg irritant. Ik vind het lui en zelfs een beetje dom staan........
Inderdaad! Zo lelijk, het is praat taal ipv schrijf taal. Het is irritant om te lezen, maar lig er niet wakker om.
Maar dyslectie heb je toch ook in vele gradaties? Ik heb dyscalculie, niet heel extreem, maar als iemand me bv. een telefoonnummer geeft wil ik het liefst dat de cijfers een beetje ver uit elkaar staan zodat ik ze niet door elkaar haal wanneer ik het intoets. Of dat ik er wat langer over die om (hoofd)rekensommetjes op te lossen. Maar er zijn ook mensen met dyscalculie die dit >12345< gewoon niet foutloos kunnen lezen...
Niet elke dyslect is hetzelfde natuurlijk, maar... Ik heb ooit een dyslectische jongen in de klas gehad. Dictees maakte hij één op één en haalde dan nog altijd een onvoldoende. En bepaalde andere kinderen haalden natuurlijk altijd op hun sloffen een 10. Totdat... Ik het eerste werkwoordendictee ging afnemen bij die klas. De betreffende jongen heeft werkelijk bij elk woord dat hij opschreef, keurig het schema gevolgd. Dus kon ik tijdens de nabespreking zeggen; "Er is deze keer maar 1 leerling met een tien." De betere spellers zaten elkaar al aan te kijken. Wie zou het zijn? Het was zo mooi om de reactie van deze leerling èn zijn klasgenoten te zien toen ik vervolgens zijn naam noemde! Dat staat echt wel hoog in mijn lijst van 'mooiste momenten als juf'. Verbazing, trots, (En bij een aantal het Goede Voornemen om altijd een werkwoordschema te gebruiken en nooit meer een onvoldoende te halen voor werkwoordspelling. Ik heb nooit meer een klas gehad die zo goed scoorde op dat onderdeel, haha.) Voor mij wel het bewijs dat (vrijwel) iedereen kan leren om werkwoorden foutloos te spellen... Als je maar de moeite neemt om de schema's erbij te gebruiken tot je de regels uit je hoofd kent. Daarna is het echt een makkie. Ik denk dat het bij veel mensen vooral te maken heeft met interesse of de aangeleerde overtuiging 'ik kan dat toch niet'.
Dit ben ik grotendeels met je eens. Ik vond het altijd belangrijk om die dingen te onthouden (ik-vorm is stam, jij/hij/zij stam+t of ik drink nooit t(hee), jij/zij/hij drinkt altijd t(hee), drink je t(hee), inversie met je/jij is stam... uitzonderingen stam eindigt op t is zowel ik, je/jij en hij/zij stam). Maar blijkbaar was ik een enkeling die zo'n dingen belangrijk vond. En later had ik een vriendje met dyslexie en bij werkwoorden vervoegen ging hij helemaal de mist in. Tot in den treure toe heb ik hem die vervoegingen herhaald en toen hij ook dictee's apart mocht doen en meer tijd kreeg om te denken wel of geen t ging het pakken beter. Ook dingen zoals noch en nog uitgelegd of ligt en licht. Als hij er maar tijd voor kreeg en ook nam dan waren de resultaten echt opmerkelijk veel beter. Ik geef ook toe dat ik zelf ook wel fouten maak hoor, niemand is perfect. Vooral bij typen zijn veel van mijn fouten te wijten aan te snel willen zijn en dan een toets niet goed aanslaan en ook het veelvuldig wisselen tussen qwerty en azerty doet me vaak de das om.