Ons zoontje van 4 moest vanavond naar bed, we lagen samen in het grote bed, vaak valt hij in slaap na enkele minuten, en dan leggen we hem over in zijn eigen bedje. Maar bijna elke nacht komt hij op onze kamer om tussen ons in te kruipen. Dat vinden wij geen probleem. Tot zijn eerste jaar sliep hij bij ons op de kamer dus hij vindt het prettig om iemand in zijn buurt te hebben denk ik. Maar nu zei hij uit het niets: "mama, waarom staat er s'nachts een meneer in de kamer.." Welke meneer schat? en waar staat hij dan? Hij sprong uit bed, om te laten zien waar de meneer staat.. Ok, hoe ziet die meneer er uit dan? Heeft hij haar of een bril? Nee mama, hij is groot en donker, net zo groot als papa maar wel onzichtbaar Wat doet die meneer dan daar, praat hij tegen jou of ben je bang, of is het een lieve meneer? Nee hij zegt niets maar ik ben niet bang. Zie je hem dan vanuit jou bedje? (hij wees een plek aan die vanuit zijn en onze kamer te zien is) Toen zei hij, als wij slapen, wordt ik wel eens wakker tussen jou en papa in, en dan staat hij daar.. Wat moet ik hier nu mee. Ik geef eerlijk toe, ik ben doodsbang nu.. pfff waarom eigenlijk? Ik vind het gewoon eng.. Ik heb al een hele tijd gehad, dat zowel ik als mijn zoontje om klokslag 00:00 uur wakker werden. Ik heb uiteindelijk de wekker gewoon weg gedaan, omdat ik het een soort van eng vond. Dan dacht ik wel eens, wordt hij wakker van iets of wat.. Ik vertelde het mijn man net, en die zei dat ik niet bang hoefde te zijn. Als er iemand is, die zich verbonden voelt met ons of ons huis van 100 jaar oud, dan is dat toch ok. Maar ik slaap nu dus liever met de lampen aan.. Zouden jullie hier iets mee doen, en zo ja wat. Of gewoon laten voor wat het is, al ben ik bang dat het mij niet zomaar los laat. Ik geloof best in geesten oid. Of dat je een beschermengel hebt, maar nu ben ik gewoon bang. Mijn man kwam boven om de kleine man nog een kus te brengen, en toen zei ik goh, vertel papa eens wat je mama net vertelde. En hij vertelde het exact hetzelfde weer..
Kinderen vertellen dit vaker. Gelukkig is hij niet bang, hij klinkt vrij nuchter zoals kinderen dat kunnen zijn. Probeer dat zelf ook te zijn! (Al snap ik t heel goed) Want als mama angstig wordt over die meneer dan wordt hij dat wellicht ook. Laat hem erover vertellen als hij dit wil maar ik zou er verder weinig aandacht aan geven. Zoiets gaat meestal vanzelf weer weg net als fantasievriendjes ed
Ik wil eerst even reageren op het stukje van om klokslag 12.0u wakker worden. Mijn telefoon- een redelijk oude Samsung- die tevens dient als mijn wekker zet elke dag om 12.00u s nachts als het van de ene dag de volgende dag wordt even het scherm aan. Dit is gewoon een mechaniekje in het systeem. Ik wordt hier ook wel eens wakker van. Kan het bij jou ook niet zoiets zijn? Wat betreft die meneer: de kans lijkt mij het grootst dat hij gewoon schaduwen ziet en dit interpreteert als een meneer. Mensen zien in onduidelijke beelden nou eenmaal graag andere mensen- ongetwijfeld te herleiden op de menselijke evoluatie, waarbij een dergelijke "afwijking"vast nuttig was. Mijn dochter heeft ook al van alles op haar kamertje gezien. Als ik dan met haar meekijk, zie ik bijvoorbeeld vaak dat de plant die op de kast staat in het donker deel uitmaakt van wat ze ziet als meneer of mevrouw. Zij kan vaak ook tot in de kleinste details beschrijven hoe de meneer of mevrouw gekleed was , etc., maar ik herken meestal precies haar eigen voorkeuren en kennis in de beschrijvingen (kleren hebben patronen van haar kleren of kleren van een vriendinnetje of tekenfilmfiguurtje). Kortom ik denk dat de kans dat het gewoon een hersenspinsel van hem is heel erg veel groter is dan de kans dat het een geest is . Ik snap best dat je het een beetje griezelig vindt, maar ik denk dat dit rationeel gezien écht niet nodig is.
Ik heb er ook heel nuchter over gedaan tegenover hem hoor, het is inderdaad niet de bedoeling dat hij merkt dat ik er een angstig gevoel bij kreeg..
Mijn zoontje kon amper praten toen hij zei dat hij steeds 'mensen' zag, meestal thuis maar ook als we ergens anders waren. Hij ging zwaaien, lachen, en met hen praten, hij was totaal niet bang. Bij mijn schoonmoeder zag hij steeds twee kindjes op zolder, daar 'speelde' hij mee. Tja ik vond het wel een beetje eng maar hij was niet bang dus ik dacht niets aan de hand. Tot een nacht ging hij midden in de nacht krijsen, echt dood eng, we schrokken ons kapot. Naar zijn kamer gerend en hij zei dat er een enge meneer in zijn kamer ziet die hem pijn wilt doen. Hij bleef maar in de hoek van de kamer kijken en aanwijzen, daar zit hij mama, daar, hij was echt doods bang! Zelfs mijn man die heel nuchter is werd bang, laat staan ik. Toen hebben we hem tussen ons in genomen en met moeite viel hij in slaap. De volgende dag kregen we via via een tel nr van een soort medium die ons zou helpen. Mijn man geloofde er niet in maar goed, we lieten hem toch komen. Die man zei dat hij een 'nieuwetijds' kind was en dat hij idd bovennatuurlijke dingen zag. Hij zei dat hij zijn 'gave' kan afsluiten en het huis reinigen. Of het echt waar was twijfelen we nog steeds, maar eerlijk is eerlijk, hij heeft sinds dien niets meer gezegd over onzichtbare mensen en hij is ook niet meer bang om in zijn kamer te slapen. Dus als jouw zoontje echt last ervan zal krijgen, zou je wel een consult bij zo'n medium kunnen proberen. Alleen pas maar op want er zijn heel veel neppe er tussen, het beste is via via denk ik en niet zo maar van de internet.
Zoals jij het omschrijft klinkt het inderdaad een stuk minder eng Misschien beeld hij zich ook wel wat in, maar het klinkt inderdaad heel griezelig. Wat betreft dat 00:00 uur, ik heb zelfs de wekker wel eens gezet 10 minuten voor die tijd, om te horen of er iets van een bepaald verkeer oid langskwam. Maar dat is niet zo. Toen de jongste nog een stukje jonger was, werd hij dus vaak om 00:00 uur huilend wakker. Maar vaak wordt ik zelf ook om exact die tijd wakker. Maargoed dat zal wel toeval zijn. Oh, waarom ben ik toch ook zo'n bangerd.. Vroeger had ik altijd de hoop dat het vanzelf over zou gaan, maar ben inmiddels al 39.. dus dat zal wel niet meer gebeuren Overdag ben ik nooit bang ofzo, maar ik ben nooit gek geweest op de nacht, ik hoor altijd iets (althans dat denk ik) dus toen mijn zoontje hierover begon... pffff
Ok.... ik vraag mij nu af waarom ik dit topic nou perse moest lezen.... Als je het niet vertrouwd of fijn vindt, zou ik een medium zoeken. Je kan natuurlijk ook gelijk aannemen dat het misschien niets was, maar zo n medium kan echt iets voor je betekenen. Dan weet je in ieder geval zeker dat het weg is of er helemaal niets aan de hand was.
Ik wou ook net gaan slapen... Maar die titel he.. Gelukkig is je kleintje niet bang. En het kan idd gewoon bij de fantasie horen en weer over gaan. Maar persoonlijk geloof ik er ook wel in dus ik zou zelf n beetje bang zijn. Wellicht de persoon die hier eerder heeft gereageerd eens een pb sturen voor contact gegevens van die medium.. Gevalletje baat het niet schaad het niet?
Het is een beetje off-topic, maar wil toch even reageren Dit stukje is heel herkenbaar, ben dan geen 39, maar ik hou ook niet van de nacht, vooral het donker. Slaap al vanaf dat ik klein was met een nachtlampje of lichtje aan, en nu dus nog steeds. Ik moet gewoon om mij heen kunnen kijken en kan dus totaal niet slapen als het pikkedonker is. Ik zal hier waarschijnlijk ook niet meer vanaf komen. Wat betreft jou verhaal, ik zou het ook wel eng vinden. Ik zou in jou geval, misschien ook voor je eigen gemoedstoestand toch eens gaan kijken om een medium in te schakelen. Succes.
Ik herken dit verhaal heel goed, heb hier namelijk zelf als kind jarenlang last van gehad. Niet alleen toen ik 4 was, maar ook ouder en ik was ook altijd klaarwakker. Heb hier later ook vaak naar gezocht en het komt over de hele wereld voor, de omschrijving is vaak exact hetzelfde (man, groot, donker maar onzichtbaar en toch duidelijk te zien, doet niks maar staat en kijkt en geeft veel angst, vaak een hoed op). Ook ik heb vaak schreeuwend in mijn bed gelegen, omdat ik voelde dat die man mij pijn wilde doen. Ik wil je hiermee niet bang maken, veel ouders willen het graag afdoen als hersenspinsel, fantasieverhaal, iets bedachts. Maar de angst kan ik me te duidelijk voor me halen om het zo gemakkelijk van me af te zetten. Ook ik sliep heel vaak bij mijn ouders of broer als kind, had last van slapeloosheid omdat ik doodsbenauwd was. Ik kan je dus niet precies vertellen wat het is en hoe het komt, maar wel dat je je kind serieus moet nemen. Niet te snel zeggen 'dat er niks is' bijvoorbeeld, want wat je er zelf ook van denkt, voor het kind is er wel degelijk iets. Dit is geen idee voor 's nachts trouwens, maar als je googled op 'hat man' vindt je vrij veel over dit verschijnsel.
Ik kon niet slapen en dacht laat ik even op zp... Ik dacht bij de titel al oh dat kan ik beter nu lezen nu... ... te laat
Ik zou "geesten pray" voor je zoontje kopen. water (met parfum) in een flesje doen, en dan gewoon een paar keer samen sprayen zodat de geest en je zoontje allebei kunnen slapen
Nieuwetijdskind..... hmpf Je zoontje heeft waarschijnlijk gewoon een levendige fantasie. Hem serieus nemen, zonder dat je bevestigd dat het echt is, werkt het beste. Hij "ziet" namelijk wel écht iets (zoals iemand hiervoor al beschrijft ).
Ik ben jarenlang bang geweest voor een groep 2 autostoel. Die werd snachts een enge hond die nog net in de deuropejing te zien was. Had toen de leeftijd dat ik niets tegen mn ouders vertelde, vaak in slaap gevallen met een nachtlampje of mn rug er naar toe. Ik wist heel goed waar de schaduw vandaan kwam en toch zag ik die hond er in. Maar kan me voorstellen dat je het doodeng vind als je zoontje zoiets zegt. Onthou dat het voor hem echt is, dus die er niet te simpel over.
Fijn dat hier wel wat nuchtere antwoorden komen. Vroeger was mijn zusje bang voor de krokodillen op de gordijnen. En ik had op m'n tiende een serieuze vrees voor de vampier op het dak. En zelfs op latere leeftijd ben ik regelmatig wakker geworden met de stellige overtuiging dat er een mega-spin boven m'n gezicht hing. Het is heel normaal dat mensen dingen herkennen in wat ze zien. En dat ze daar verhalen omheen bedenken- of dat nou bij hun volle bewustzijn is of in hun fantasie. Maar het lijkt me niet zo gezond om er direct een geest, een nieuwetijdsverhaal of een medium aan te koppelen. Dat is allemaal geldklopperij uiteindelijk. En dan kun je zeggen: ja, maar ik voel me daar toch beter bij en dat is me veel waard. Maar ik zou voorstellen dat je, als je zelf vind dat het verhaal om die man een positievere wending moet krijgen, zelf het verhaal verandert. Bedenk ïets vrolijks en bewaar je geld voor een leuk uitje of een verjaardagscadeau.
Mijn dochter is 8 en heeft een tijdje geleden niet willen inslapen of kwam snachts wakker. Zij zag een dame met rode! Naaldhakken en een oude vrouw die neerzat met een wandelstok in haar handen. In het begin wisten wij ook niet hoe we hiermee moesten omgaan, maar na een week niet slapen, zijn we beginnen opzoeken en raad vragen aan familie. Blijkbaar komt dit vaak voor bij kinderen en niet omdat ze fantasie hebben , maar omdat ze "toegankelijker" zijn voor zo'n dingen. ( geloof me , ik geloof niet in geesten en zo, maar toen begon ik toch te twijfelen. We zijn dan iedere avond met haar naar haar kamer geweest en gevraagd of ze pijn gedaan werd door die dames. Mijn dochter zei dat ze soms wakker gemaakt werd door die mevr met stok ( ze duwde die stok in haar rug). Ik en mijn dochter hebben dan op een avond , heel rustig en beleefd gevraagd of die dames aub wilden weg gaan omdat dochter bang was. Mijn dochter heeft nog een week gezegd dat die dame met rode schoenen eens kwam kijken en zwaaide maar direct weer wegging. Daarna heeft mijn dochter er nooit meer over gesproken. Tot een week geleden begon mijn jongste dochter , zij is zes, ze was aan het spelen , ze speelde juf, en ze was aan het praten, en ik vroeg met wie ben je aan het babbelen en ze antwoordde : met die mevr met rode naaldhakken . ( ze wees er ook naar) Zij had niets van die nachtelijke toestanden gehoord en er zat meer dan een half jaar tussen. Dus ik denk maar dat het voor het kind niet leuk is als iemand aan hem twijfelt als hij er echt in gelooft
Ik heb het even opgezocht... Maar die plaatjes die je erbij ziet, zag jij die man zo? Enorm creepy ik zag namelijk een man die er net zo uitzag. Als ik uit mijn raam keek stond hij in de tuin naar mij te kijken. brrrrrr. Ook eens zo'n man de bus ingestapt. Toen ik omkeek was die man er niet. Terwijl hij me toch echt voorbij was gelopen Ik heb super veel van dat soort vage dingen meegemaakt. Nu inmijn huis ook nog steeds af en toe. Mijn dochter heeft ook wel eens wat gezien. Ik neem haar altijd serieus en ik vraag of hetgeen weg wilt gaan. Meestal werkt dit voldoende.
Ja die man was zo. Het is heel gek want hij is aan de ene kant heel vaag, want donker, meer een contour, maar tegelijkertijd heel duidelijk daar. En ik word altijd een beetje moe van mensen die zichzelf 'nuchter' verklaren, omdat ze hier niks van geloven en het afschuiven als fantasie. Ik ben als mens behoorlijk nuchter. Dat wil niet zeggen dat wij weten wat er allemaal bestaat en dat alles wat je niet kent onzin is.