Oh ja, dat is wel een goeie. Uiteindelijk En Happy, je hebt wel gelijk ja, die rond de30 schijnt wel gemiddeld te zijn. Maar familie om me heen is juist (veel) eerder, dus ik dacht dat het aan de vrienden lag
Bij mij ook veel rond de 30 trouwens. Mijn studiegenoten zijn er in elk geval allemaal totaal niet mee bezig Als die club er moet komen, roep maar
Bij ons in de omgeving ook inderdaad. Waarschijnlijk staan m'n leeftijdsgenoten raar te kijken als het zover is... Die zijn zelf nog bezig met elk weekend stappen etc., totaal niet met hun toekomst. Laat staan met kinderen. Er zullen vast nog wel meer mensen mee komen kletsen tzt denk ik, toch? naarmate we meer richting 2016 gaan
Hallo dames! Wij willen er ook voor gaan, een kindje in 2016! Erg spannend als ik het nu ook zo typ haha! Ik ben net gestopt met de pil en wil dus even rustig ontpillen, we doen het rustig aan en voor de komende tijd zien we wel hoe het loopt, als het komt is het heel erg welkom, maar als het nog even duurt maakt dat niet uit. Erg leuk om met een klein groepje mee te kunnen praten! @Happy91: Ik snap erg goed wat je bedoeld, ik heb precies hetzelfde. Leeftijdsgenoten zullen misschien apart reageren en mensen die misschien wat verder van mij weg staan, die me nog niet zo goed kennen. Ben er gelukkig wel van overtuigd dat m'n familie wel leuk zou reageren!
Welkom Goudlokj! Heel leuk dat je met ons meekletst Een jaar geleden was ik inderdaad ook heel bang wat andere mensen wel niet zouden vinden als we zwanger zouden zijn, maar nu kan dat me niets meer schelen. Ik laat het nu gewoon los.. Ik weet dat onze familie en vrienden heel erg blij zullen zijn. De mensen die wat verder weg staan van ons moeten maar lekker zelf weten wat ze vinden Hoe oud ben jij ook alweer (ik heb het geloof ik wel ergens in een topic zien staan, maar weet het niet meer). Ik ben bijna 24
Erg goed dat het je inderdaad nu minder kan schelen, bij mij hetzelfde verhaal! Ik vindt het wel erg fijn om met leeftijdgenootjes te praten (ik ben ook 23, wordt in maart 24) die ook een grote kinderwens hebben, die heb ik niet echt in mijn omgeving. Het helpt gelukkig ook wel dat mijn man wat ouder is (28) en mensen het bij hem juist wel heel erg verwachten. Ik wordt vaak wel ouder geschat dus ben toch wel volwassen voor m'n leeftijd denk ik haha! Je leeftijd is soms zo'n stomme stempel die je krijgt opgedrukt!!
Het is inderdaad echt een stempel, jammer dat er mensen zijn die puur en alleen naar het cijfertje kijken. Ik vind, als je er klaar voor bent, dan is het goed toch? Hoe jong of oud je ook bent. Fijn dat we het met elkaar eens zijn haha Hoe lang geleden ben je nu gestopt met de pil? En is je cyclus al een beetje regelmatig of is er nog niks van te zeggen?
Hahah we zitten echt lekker in hetzelfde schuitje. Leuk dat je erbij komt Goudlokj! Hier dus 24 (word in februari 25) en zit gedeeltelijk tussen de ik-moet-er-nog-niet-aan-denken-mensen. Leeftijd is een onzinnig getalletje. Ik zeg nog altijd per ongeluk dat ik 23 ben maar op een bepaalde manier voel ik me ook wel 28 of zo En oh ja, mijn moeder en schoonouders zouden volgens mij ook dolblij zijn te horen dat ik zwanger ben. Daar kijk ik ook echt naar uit, om dat hen t.z.t. te vertellen
Precies wat ik ook heb, ik voel me soms gewoon 28, vaak als ik zeg 23 reageren mensen ook wel verbaasd haha. Mijn ouders en schoonouders zullen ook mega blij zijn, dat weet ik zeker, en helemaal niet verbaasd, hun en andere familie zullen het misschien stiekem al wel een beetje verwachten hihi. Het is nog allemaal erg in het begin stadium haha, ben sinds vrijdag met de pil gestopt, wel even spannend na zo'n 8 jaar de pil non stop geslikt te hebben, dus erg benieuwd of het allemaal een beetje regelmatig gaat zijn. Maar we doen het rustig aan en zien wel hoe het gaat, we hebben er absoluut geen haast bij!
@Leraje; We wonen ergens in het Midden-Oosten, specifieker zal ik nu nog niet zijn. Alhoewel ik me niet voor kan stellen dat hier meelezers speciaal voor mij zijn, weet je het natuurlijk nooit. Voor mij is het nu het perfecte moment om nog een kindje te krijgen; als wij weer in NL wonen wil ik graag aan het werk. @Goudlokj; welkom bij de club! Spannend dat je al gestopt bent met de pil! Hoelang willen jullie het aanzien voordat jullie echt gaan proberen? Je hebt zo te lezen in een relaxte houding in deze spannende tijden, wat ongetwijfeld heel fijn is. Qua leeftijd/reactie omgeving; ik heb dus juist het omgekeerde. Mensen blijven maar vragen of wij er ooit nog eentje samen gaan maken, hahaha! Ik roep dan altijd 'nee' omdat ik het graag als iets tussen ons 2 zie, maar mijn man is zo'n idioot die dan zegt 'je weet maar nooit' met een dikke knipoog, of expres even over m'n buik heen aait, hahaha!
Inderdaad, ik snap erg goed dat het bij jou juist het tegenovergestelde is. Ik zou graag wat meer horen van 'goh gaan jullie al aan kindjes beginnen?' en jij waarschijnlijk wat minder haha! Maar het belangrijkste is je gevoel en niet je leeftijd toch Eigenlijk willen we het meteen proberen, het zal natuurlijk wel even duren voor alles weg is uit mijn lichaam van de pil (ook wel erg blij dat ik ermee kan stoppen, blijft rotzooi..). Heb er niet veel ervaring mee hoelang het echt duurt voordat zoiets dat weer op de rit is, maar ik geloof dat m'n cyclus altijd aardig netjes was, ik kan me niet herinneren ooit problemen ermee te hebben gehad gelukkig, de reden dat ik aardig vroeg begonnen ben met de pil was door veel acne, en je houd het natuurlijk aan naarmate je een relatie krijgt. Dus erg benieuwd hoe dat zal gaan de komende weken. Haha ik lijkt er rustig onder (ben ook wel een rustig persoon van mezelf) maar van binnen sta ik de stuiteren hihi! Vindt het lastig dat je zoiets niet echt met close mensen deelt, 'nou wij gaan ervoor hoor..' Ben wel echt van het praten over dat soort dingen met mensen die close zijn, maar aan de andere kant ook wel weer speciaal dat je zoiets alleen samen met je partner deelt!
Ik heb het juist precies andersom, ik voel me nog geen 30 (en word ook áltijd (veel) jonger geschat, maar ben het toch helaas echt Nou ja, ik werd als tiener ook altijd jonger geschat, ik ben gewoon laat in mijn ontwikkeling denk ik Bij ons vraagt familie er wel heel erg naar, beetje pusherig ook. Dan zeg ik altijd, doe maar rustig Maar vriendinnen zitten een beetje in hetzelfde schuitje, ook zelfde leeftijd, die zitten een beetje te piekeren of ze het wel willen of niet, wel of niet met deze partner, etc. Van mijn meest dichtbije vriendinnetjes is nog niemand zwanger (en denk ook dat ik daarvan de eerste zal zijn), maar van de ietsje verder weg wel drie al kindjes. Maar daar is het heel erg 'we zullen wel zien'.
Spannend geheimpje, hè! Ik heb het alleen aan m'n beste vriendin verteld omdat ik het écht niet voor me kon houden. Maar dat is dan juist weer het fijne van dit forum, lijkt me. Dat wij het er nu lekker met elkaar over kunnen hebben en stuiteren en giechelen. @Leraje; wat je vertelt is erg herkenbaar. Ik geloof dat wij ook redelijk dezelfde leeftijd hebben en nu dus ook dat 'wanneer komt die van jullie?' én het jonger geschat worden is hier exact hetzelfde. Hoe zit het bij jullie qua voorgevoel? Denken jullie er over na of heb je een bepaald voorgevoel dat zwanger worden makkelijk/moeilijk zal worden? En of je dan een zoon of dochter zult krijgen? (of ben ik nou al teveel aan het wegdromen...? )
Hahahah 'nou wij gaan ervoor hoor!' Ik zie het al voor me. Dat aan je familie vertellen, hoppa. Nee, dat is niet iets wat je doet Lig wel in een deuk als ik me dit inbeeld hahaha. Bij mij is vooral schoonmoeder zo, die vraagt echt super vaak of we al gaan verhuizen, en of we dan als we verhuisd zijn ook gaan trouwen en kinderen gaan krijgen. Dan denk ik echt, holy mikkie, rustig aan he Hahah. Maar wel lekker enthousiast Vriend en ik zijn straks ook al 7 jaar samen dus ergens wordt het van ons ook wel 'verwacht'. Mijn moeder begint er tegenwoordig ook wel wat sneaky over, maar die merkt volgens mij ook aan mij wel dat ik het heel graag wil, dus die went er volgens mij inmiddels aan dat ze best nog wel eens ergens in de komende twee (?) jaar oma kan gaan worden. Vind ik wel lief. Gut, ik heb wel eens van die fantasietjes. Wij hopen heel erg op een meisje als eerste. En ik zie dat ook altijd voor me als ik erover nadenk en fantaseer. Ook omdat we daar al een naam voor hebben, en omdat ons dat op de een of andere manier wel trekt. Maar mijn vriend denkt dan weer: als wij dat zo graag willen en de naam verzinnen zo makkelijk is, zullen we júíst wel een jongen krijgen Hahah, pessimistje. Zwanger worden makkelijk/moeilijk: ik denk nu nog dat het in no time raak is als we het écht gaan proberen, maar je weet het natuurlijk niet.. Ik wil daar eigenlijk ook gewoon vanuit gaan en op hopen, want dat is toch het fijnste scenario... Dat het eventueel niet snel of zelfs helemaal niet gaat, daar deal ik denk ik liever mee als dat zo blijkt te zijn. Ik ben daar wel bang voor hoor (ik ben ook al iets van 3 jaar van de pil af zonder zwanger te worden dus dat is ook al wel opmerkelijk, ook al proberen we het niet en zijn we voorzichtig). Ik lees die verhalen hier op het forum en dat gaat me zo aan het hart. Ik weet hoe sterk die wens is en hoe erg is het dan als die niet vervuld lijkt te kunnen worden? Meh, nee, daar ga ik me voorlopig maar niet op instellen... En jij dan, wegdromende PrettyLove?
Wij hebben altijd een gek voorgevoel dat we een meisje zullen krijgen, hij vooral heel erg. Maar een jongen zouden we ook heel tof vinden, dus eigenlijk maakt het ons niet veel uit. Meisjes namen vonden we altijd het makkelijkst, dat wordt meer een uitdaging met welke naam van de zoveel die we leuk vinden haha. Sinds een tijdje een gave jongens naam gevonden, en op de één of andere manier blijf ik die naam overal tegenkomen, heel grappig, hebben jullie dat ook weleens gehad? En of het makkelijk zou gaan het zwanger worden, ik hoop het! Al gaan we niet echt gericht beginnen zou het wel spannend vinden als het ineens heel snel ging! Als het nog even zou duren zouden we het ook niet erg vinden, maar ik snap dat als het je na een aantal jaar nog niet lukt je wel gaat kijken waardoor dat komt. En jij inderdaad PrettyLove, je zit zo te horen stiekem ook al lekker weg te dromen? Leuk is dat he!
Goeie leeftijdsverdeling Alleen weet jij dus wel al hoe het is om een kind te hebben. Ook wel bijzonder hoor, toen ik achttien was was ik dus nog echt supernaief en 'jong'. Maar als je zwanger bent, dan moet je wel een slag maken denk ik. Wat betreft voorgevoelens... ik dénk nu dat het bij ons vrij snel raak zal zijn. Dit omdat bij mijn ouders het twee keer in één keer raak was, en die allebei uit vruchtbare lijnen komen. Mijn man ook uit groot gezin, en er bij zijn broers en zussen dus al enige 'ongelukjes' zijn gebeurd Daarbij ben ik superregelmatig en zijn we allebei fysiek fit. Dus het zou wel flink tegenvallen als het langer dan een jaar zou duren. Wat betreft jongens en meisjes: Ik dacht altijd meisjes, maar dan vooral omdat ik me niet zo goed kon voorstellen dat ik een jongetje zou hebben (veel nichtjes, toen nog weinig neefjes) én omdat mijn broertje een ronduit vreselijke puber was, dus ik denk onbewust dat je met meisjes een leukere band hebt dan met jongens Maar ondertussen denk ik dat dat toch wel meevalt Dus maakt het me niet meer zo uit. Meisje vind ik nog steeds wel logischer dan jongetje.
Ha, hier vallen de schoonouders heel erg mee (die zijn meer van "doe het alleen als je je er goed bij voelt!"). Hoewel, mijn váder loopt de laatste tijd opeens hints te droppen. Hij ziet bij vrienden en familie hoe leuk het is om opa te zijn geloof ik Maar hier zijn het vooral de (schoon)zussen die zelf al kinderen hebben en die lekker lopen te pushen hoe leuk het wel niet is
Zijn jullie ook al zo met namen bezig? Nu is dat misschien een tik van mij want dat deed ik als kind al voor poppen en boekpersonages maar de doopnamen voor een meisje liggen al klaar en ik weet ook vrij zeker elke eerste namen ik wil. Alleen denk ik dat manlief de jongensnaam weigert
Hahah wij doen dat echt al vanaf het begin van onze relatie, nadenken over namen. Maar dat komt ook door mij, ik fantaseer al vanaf ik gok ongeveer mijn twaalfde over namen voor mijn kinderen later haha. En die namenobsessie van mij begon toen ook. Lijsten op papier bijgehouden van alle verschillende soorten namen haha. Gelukkig kan dat nu digitaal Maar ja, vriend en ik zijn heel zeker van onze meisjesnaam. Jongensnaam wordt nog een groot euvel. Ik probeer wel eens wat te opperen weer, dan stuur ik hem een lijst waar hij soms niets en soms 1 of 2 namen uit overhoudt. Ik ben dus wel benieuwd hoe dat zal gaan, als we ooit zwanger blijken van een jongetje.