Bedankt Amelie, lijkt me erg rot! Wat naar dat je dat mee moest maken. Hoop dat me dat bespaart blijft.
Hey Rannie, Op dit moment loopt het bloedverlies wel dagelijks op en heb ik wat pijn maar het lijkt op een heftige menstruatie. Ik denk nog niet dat ik de 'piek' bereikt heb (waar de verloskundige het over had) Ik probeer gewoon zoveel mogelijk door te gaan met alles wat ik deed. Als ik wat meer pijn krijg neem ik een aspirine. Gisteren begon mijn onderrug wat pijn te doen, daar heb ik nu wel wat meer last van. Lief dat je het vraagt X
Wat ontzettend lief! Sorry, ik ben niet zoveel online geweest omdat ik erg veel last heb gehad. Zondag op maandag nacht heb ik weeën gevoeld, erg pijnlijke krampen. Ik heb toen eerst een uurtje (zeg van 23.00 tot 00.00) wakker gelegen, ben in slaap gevallen ondanks de pijn om vervolgens om 02.00 uur tot 04.00 weer met veel pijn wakker te liggen. Paar keer naar de wc geweest maar voor mijn gevoel niets verloren. Toen nam ik nog alleen paracetamol. Maandagochtend niets aan de hand. Maandagmiddag weer vreselijke pijn, verloskundige gebeld. Was allemaal heel normaal en ik moet ook ibuprofen nemen. Dus toen met twee paracatamol en 1 ibu opgelost. Zakte langzaam weer weg, voor mij gevoel weer niets verloren. Afgelopen nacht heb ik echt serieus (en ik ben absoluut niet kleinzerig) helse pijnen gehad. Heb eerst van 21.00 tot 00.00 uur geslapen. Wakker geworden, flink pijn gekregen. Veel op de wc gezeten waar ik met koud zweet, bibberend en bijna overgevend (sorry) het een paar uur heb weten vol te houden. Ik ben weer gaan liggen naar een paar keer flink persen. Voor mijn gevoel kwam er niets en deed het alleen maar meer zeer door dat persen. Ik ben toen tot 04.00 wakker geweest. Bibberend en puffend. We hebben s'nachts de verloskundige (spoednummer) gebeld. Haar leek het dat het dan toch echt zou komen. S'morgen moest ik even terugbellen. Dat laatst heb ik vanmorgen gedaan, nadat ik flink uitgeslapen was. Voor mijn gevoel is er niets geweest. Ik verlies ook bijna geen stolsel (eigenlijk gewoon niets) en verloor ook tijdens het persen gisteren maar weinig bloed. Vanmiddag om 16.00 uur ga ik langs, omdat dit toch wel vervelend wordt. De verloskundige gaat kijken of er nog wat zit en vanaf dan beslissen we verder. Misschien dat ik alsnog gecuretteerd moet worden. Hier zie ik erg tegenop. Vandaag nog niet echt pijn gehad. Vanmiddag heel kort even. Ik heb een ibu genomen. Ben vanmiddag iets meer bloed verloren maar voor mijn gevoel verder niets. Maar ik weet natuurlijk niet hoe dit moet voelen. Ik heb net even onder de douche gevoelt (sorry voor dit detail maar dit vind ik zelf wel prettig om te doen) hoe mijn baarmoedermond was. Deze staat voor mijn gevoel nu wel iets meer open. Ik hoop dat eigenlijk ook dat het vannacht alsnog zelf gaat komen, met een heel stuk minder pijn dan gisteren.
Ik heb je verhaal meegelezen Ludde, Heftig dat het allemaal zo lang duurt. En dan ook nog zo'n pijn doet. Een curettage is ook vreselijk, maar dan ben je er tenminste van af en van de ingreep zelf voel je niets. Hopelijk heb je snel duidelijkheid. Sterkte.
Bedankt meiden Xx Net bij de verloskundige geweest. Het vruchtje zit er nog. Ik heb zelf niet meegekeken maar zij zegt dat het heel dicht bij of zelfs al in de 'uitgang' zit. Iets wat ik zelf al meende te voelen. Het is medisch helemaal verantwoord het af te wachten. Ik heb vanmiddag niet echt veel pijn gehad, iets wat me goede moed geeft. Vannacht wachten we het dus nog af, mede doordat ze denkt dat het er nu snel zal zijn. Mocht ik nu wel heel veel pijn hebben dan moeten we gewoon weer s'nachts bellen en dan wordt er medicatie klaargezet. We moeten deze route volgen, omdat er op dit moment geen medische noodzaak is tot curetteren en omdat het in Amsterdam (hier) blijkbaar de normale procedure is. Eigenlijk vind ik het niet zo heel erg, alhoewel ik me ook al wel deels bij een curettage neergelegd had. Ik hoop dat ik met veel minder pijn binnenkort het vruchtje mag verliezen. De verloskundige waarschuwde mij wel dat ik een foetus ga zien, omdat het zakje er niet meer omheen lijkt te zitten. C'est ca... Ook mag ik diclofenac nemen (zelf gevraagd) mocht ik weer zoveel pijn hebben. Dat vind ik wel fijn, want dit gooit je vrij snel plat Zover ik het nu begrijp is dit niet een hele fijne maar zeker geen uitzonderlijke manier van een miskraam beleven. Al denk ik niet dat dit de regel is. Hoop dat dat in ieder geval een troost is voor mensen die meeleven en ook een miskraam moeten meemaken.
Ludde, wat naar dat het zo verschrikkelijk heftig en pijnlijk verloopt en zo lang duurt. Uit je verhaal te lezen lijkt het er nu toch bijna te zijn. Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte met wat nog komen gaat. X
Jeetje wat laten ze je aanklungen zeg. Dit is niet te doen. Ik begrijp het standpunt over curreteren ook niet zo daar in Amsterdam. Blijkbaar is daarin sinds kort van alles veranderd omdat na een curretage de kans op vroeggeboortes ietsje verhoogt lijkt. Een artikel hierover staat in t amc magazine. En een topic hierover is te vinden onder miskramen hier op zp. blijkt dat deze kans van 1 naar 3% gast of zo iets. Meid een curretage is niet leuk. Maar waar je nu doorheen gaatnog veel minder.. En ga niet zelf zitten voelen. Als je bmm openstaat en jij gaat met je vingers voll bacteriën voelen kunnen deze bacteriën voor nare complicaties zorgen.
hey meiden, Gisteren na de echo geen last meer gehad. Vannacht ook niet. We hebben heerlijk kunnen slapen. Vanmorgen brak de hel los. Wat ik maandagnacht heb meegemaakt, begon nu weer. Voor mijn gevoel iets erger... en dat terwijl ik een diclofenac had gehad. Ach ja.. lang verhaal kort gemaakt, ik heb een paar uur flinke pijn gehad. Ineens hield het op (net toen we de verloskundige te pakken hadden die zei dat we naar het ziekenhuis konden voor medicijnen, mochten we dat willen) Ik zei "wacht maar heel even" want ik voelde dat er iets heel anders dan anders was gebeurd. Ik stond op en vloeide extreem hevig (dit had ik overigens vandaag over het algemeen veel meer tijdens de wee-krampen) Ik voelde het letterlijk zitten. Zonder teveel details te geven: ik ben uiteindelijk met moeite (omdat mijn verband niet voldoende was - sorry) op de wc beland en ben daar enorm veel verloren. Dat was het. Tenminste, als dat het niet was dan weet ik het ook niet meer. Gelukkig denkt ook de verloskundige dat dit het wel moet zijn geweest. Ik heb nog wel gekeken maar vanwege de hoeveelheid kon ik niet specifiek een zakje met foetus zien. Vanwege de heftigheid van alles... en de rommel die er gemaakt is, was schoonmaken (mijn vriend is geweldig, hij heeft dit allemaal gedaan zodat ik verder kon!!!) en douchen daarna ook eigenlijk mijn prioriteit dus ik ben verder niet op zoek gegaan. De piek is vanmiddag bereikt en het lijkt erop dat ik dit hoofdstuk nu mag afsluiten. Ik denk wel dat deze miskraam een extreem voorbeeld is... maar mocht ik zoiets ooit weer meemaken (een MA op de echo) dan kies ik denk ik meteen voor de medicatie. Maar dat komt nu dus door mijn persoonlijke ervaring. Nu moet de bloeding langzaam afnemen en houd ik mijn temperatuur een klein beetje (niet dwangmatig want ik voel me best goed nu) in de gaten. Ik denk wel dat ik nog graag een echo wil deze week, om te controleren of het weg is.
Pff heftig Ludde, maar fijn dat het nu achter de rug lijkt te zijn. Idd staan op een echo deze week! Kijken of alles 'schoon' is. Heel veel sterkte voor jouw en je vriend. Duim voor een goed herstel en een mooi plakkertje later. xx
Heftig hoor Ludde. Gelukkig lijkt het nu voorbij te zijn. Het is inderdaad wel slim om een controle echo te laten maken, zodat ze kunnen zien of je baarmoeder schoon is. Heel veel sterkte de komende tijd. Naast de mentale klap kan het lichamelijk ook nog even duren voordat je weer de oude bent. Een miskraam is een aanslag op je lichaam en dan zijn ook alle hormonen er nog. Neem je tijd om te herstellen. Ik hoor voor je dat alles eruit is gekomen, dat je voorspoedig herstelt en snel weer een positieve test in handen hebt.
Lieve Ludde, Ik heb je verhaal met tranen in mijn ogen zitten lezen, alles kwam bij mij ook weer naar boven.. wat klote dat je dit hebt moeten meemaken. Probeer goed je rust te nemen. Heel heel veel sterkte.. en een dikke knuffel Xx