Hoe gaan jullie om met de teleurstelling als het weer een ronde niet is gelukt? Ikzelf merk dat ik daar onderhand enorm veel last van heb.. De eerst rondes ging het wel en kon ik de tijd voor de eisprong alles los laten om dan 2 weken zenuwachtig wachten.. Nu na 7 rondes is de teleurstelling als het weer niet raak is vreselijk.. Elke keer realiseer ik me hoe moeilijk sommigen het hebben en dat ik nog echt niet zo lang bezig ben.. Maar ohh boy de angst dat het misschien helemaal nooit lukt wordt ineens wel groot.. Hoe laat ik het los??
Geen idee, zit ook nog steeds te wachten op de ideale tip na nu in de 16de ronde beland te zijn. Persoonlijk vind ik de teleurstelling iedere keer lastiger te verwerken.
Ik probeer de natuur een beetje te helpen en daarbij hou ik van controle... Ik drink granaatappelsap, slik Maca, tarwekiemolie en Etos zwanger worden maar ik zit nu in ronde 4 en deze ronde slik ik die suplementen erbij.. Ook temp ik en gebruik ik ovulatietesten.. Sommige vinden het overdreven dat ik dit nu al doe maar het geeft mij rust
Loslaten gaat niet, er wellicht minder op te focussen wel? Dus niet alle testen in huis halen die er zijn, maar rond je vruchtbare periode het extra gezellig maken? Zelf vind ik het verschrikkelijk die teleurstelling. Na twee jaar mocht ik mij een paar maanden terug eindelijk zwanger noemen en helaas is dat geëindigd met 10 weken zwangerschap.. Nu is de teleurstelling in mijn eigen lichaam alleen maar groter en de angst of het weer een keer raak zal zijn meer aanwezig. Ik hoop vurig dat ik over een maand mij weer zwanger mag noemen, maar ben ook heel bang dat ik met ivf zal moeten starten. Hoe ik er mee om ga? Praten, heel veel praten. En daarnaast zoek ik afleiding in sporten, gezelligheid en werk. Ik hoop dat jij ook de juiste afleiding zult vinden. Maar rond de NOD zal het heel moeilijk zijn jezelf er van af te leiden
Ovulatietesten heb ik gebruikt en kwam erachter eisprong tijd op dezelfde tijd, zeer stipt dus maar mijn hele cyclus verloopt tot op het uur voorspelbaar.. Ik merkte dat ik de ovulatietesten aan de kant moest doen omdat ik juist van die controle nog gekker doe dan anders.. Maar misschien zijn die pillen van Etos of iets wel een goede tip, misschien helpt het echt of misschien helpt het met het idee dat ik er alles aan doe..
16e ronde? Jee dan mag ik dus echt niet zeuren..hopelijk kun je de teleurstelling snel achter je laten en genieten van een zwangerschap!
Ik hoop dat je jezelf over een maand weer zwanger mag noemen! misschien is je tip om op iets anders te focussen wel een goede.. Nu nog bedenken waarop
Ik heb dus nog geen duidelijke cyclus daarom helpt het mij om wel te testen en tempen.. Ik ben bang dat ik mijn ei anders mis
Als je DE tip hebt gevonden dan hoor ik 'm ook graag. Inmiddels einde ronde 13e en ook deze maand verwacht ik er weinig van...
Volgens mij is de teleurstelling onvermijdelijk...je wilt het zo graag! Hoe langer je bezig bent, hoe groter de teleurstelling wordt! Als iemand weet hoe je die voorkomt, dan hoor ik het ook graag! Ik huil altijd even een potje als ik weer ongesteld ben en probeer me daarna maar weer te focussen op de nieuwe kans! Zal ook wel een beetje overlevingsmodus zijn, want als ik al mijn gevoelens toelaat is het niet te doen geloof ik!
Hahaha focussen op de tip, ja dat kan natuurlijk ook. Ik vind dat iedereen teleurgesteld mag zijn; de wens is denk ik altijd heel groot. Er niet aan denken of er proberen niet mee bezig te zijn; tja soms gaat dat goed en andere momenten niet. Ik baal heel erg van mijn lichaam. Voor mijn gevoel laat het met in de steek (en dat heeft het al vaker gedaan). Dat vind ik nog het lastigste eraan. Gelukkig heb ik al een dochter van 4 jaar en een bbz gehad in nov 2014, dus zwanger raken kan ik. Nu maar hopen dat de onderzoeken uitwijzen dat alles goed is en ik gewoon dikke pech heb dat het nog niet weer is gelukt
Mss helpt het om jezelf niet te verwijten dat je er mee bezig bent. Dat is logisch toch? Je wilt dit heel graag dus natuurlijk maak je je zorgen. Je wilt zeker weten dat dat kindje er zal komen. Mijn persoonlijke ervaring is dat hetgeen waar je je tegen verzet, extra veel energie en aandacht vraagt. Misschien werkt het het beste om er iedere maand als je je zo verdrietig voelt, juist even aandacht aan te geven. Het verdriet en mss ook de angst dat het niet wil lukken even de ruimte geven. Ik denk dat je jezelf en je emoties dan serieus neemt en de rest van de maand beter in je vel zit. Liefs
Wat een goede tips van jou Apie, hier heb ik zelf ook wat aan. Ik herken het enorm wat je beschrijft Simmie, hopelijk snel wat geluk voor je!
Fijn om te lezen dat ik niet alleen ben met mijn gevoel.. Ook vind ik het erg fijn om wat goede tips te lezen en dje zal ik zeker proberen te gebruiken...
Pffff... ik snap het! Ik ben nu ook een maand of 9 van de pil af... en bij mij wil t ook niet lukken. Daarnaast 2 keer positieve testen gehad... Eerste was in ronde 6... een week erna toch ongesteld, dus waarschijnlijk vroeg mis gegaan. Afgelopen ronde 3 dagen (!) Positieve testen... en veel tuurders. Achteraf zouden de positieve testen op mijn eisprong hebben gereageerd. Echt een tegenvaller! Ik vind ook niet dat ik moet zeuren.... maar het is wel een realistisch gevoel dat iedereen die ervoor gaat zal begrijpen. Je gaat er niet voor niks voor, toch? Wat het voor mij zo moeilijk maakt...is dat ik in de tijd dat wij ervoor gaan, al 7 stellen (die dichtbij ons staan) hebben verteld zwanger te zijn. En ik ben eerlijk waar heel blij voor ze...maar wil het zelf ook.. Wat ik ook lastig vind... ik dat mijn cyclus zo wisselt. Ik gebruik ovulatietesten..maar wanneer begin je daar nou jee als je cyclus varieert tussen de 30 en 60 dagen! Pfff...
Klopt! Ben laatst na de positieve testen (die negatief werden en er niet een menstruatie kwam).. naar de HA gegaan. Die heeft mij toen doorverwezen.. gelukkig deed hij niet moeilijk over dat er nog geen jaar verstreken was... hij vond 29 toch wel een leeftijd waarop ik iets eerder mocht gaan.