Oké, ik ben vast overbezorgd of bekrompen ofzo, of ik moet mijn zoon leren loslaten...., maar het volgende zit mij dwars. Gisteravond hadden wij een info-avond van school. Het blijkt dat Aiden op 2 oktober een uitstapje heeft naar een varkenshouderij. (Ze hebben nu het thema Boerderij in de groep). Dat betekent dat er verschillende ouders gecharterd zullen worden om de kinderen daar naartoe te gaan rijden in auto's. Wij zitten zelf met ons werk. Dus kunnen niet meerijden , wat dus betekent dat Aiden, net 6 weken op school, bij een compleet wildvreemde in de auto moet stappen om daar naartoe te rijden en weer terug. Ik zie dat zelf eigenlijk niet zo zitten . Ik stel me vast aan ofzo, maar wat zouden jullie doen? Je prille kleuter met een gerust hart mee laten gaan? Iets proberen te regelen met je werk zodat je toch zelf mee kunt gaan? Hem niet mee laten gaan, maar oppas regelen ofzo? Alvast bedankt voor jullie reacties!
Het hangt een beetje van je kind af. Als je hem elke ochtend huilend van je af moet plukken, zou ik zorgen dat je óf zelf mee kunt óf hem bij een vertrouwde oppas proberen onder te brengen. Maar als dat niet zo is, zou ik hem gewoon laten gaan, hoor. Echt vrijwel alle kindjes vinden zo'n uitstapje super leuk!
Ik zou het ook niet zo zien zitten, daarom regelde ik altijd dat ik zelf mee kon. Maar ik snap dat dat niet voor iedereen mogelijk is. Misschien kun je aan de juf vragen welke ouders er wel mee gaan en tegen die tijd even kijken welke ouder je daarin vertrouwt. Over een maand ken je waarschijnlijk al wat mensen van het schoolplein (of eventueel afspreken)? Dan kan je daarna altijd nog kijken of je het ziet zitten en hem anders eventueel thuishouden. Maar dat laatste zou ik zelf niet zo snel doen, want zulke uitstapjes zijn juist heel leuk voor kinderen! Ik ging dus zelf altijd mee met uitstapjes en er zijn regelmatig ouders van nieuwe kindjes even naar mij toe gekomen om te kijken bij wie hun kind in de auto zou komen (en om even te melden dat ze het spannend vonden).
Ja ik wel. Ik zou wel willen weten bij wie hij in de auto vervoerd wordt en er op staan dat dat in een goedgekeurde autostoel gebeurd. Geef ook vaak hun eigen stoel af op school. Misschien als je een gesprekje aangaat met de desbetreffende ouder je al meer gerustgesteld bent? Als je het niet ziet zitten zou ik zelf proberen te rijden en dus vrij regelen. Ik vind nl wel dat die uitstapjes het echt leuk maken voor de kids. Die van mij zijn er in ieder geval heel enthousiast bij dit soort dingen. Maar goed, jij kan jezelf en je zoon het beste inschatten.
Mijn tweede is eind mei begonnen bij de kleuters. Ze hadden midden juni een uitstapje naar de boerderij. Hij was zelf dolenthousiast, dus was hier geen probleem. Maar ik ben daar vrij makkelijk in, hoewel ik wel even gecheckt heb bij wie hij in de auto zat . Bij juf, dus dat scheelde alweer. Zit namelijk 1 moeder bij waarvan ik niet zo'n hoge pet op heb
Ik doe daar echt niet moeilijk over het zijn allemaal ouders die weten echt wel hoe ze moeten rijden neem ik aan Hier zat de de ene keer bij een vader in de auto en daarna bij de juf.. Ik zou hem gewoon lekker mee laten gaan
Wij proberen dan wel zelf te rijden, want als ik zie hoe de meeste kinderen vervoerd worden in de auto: onverantwoord! Vijf kinderen los in de auto, staand tussen de stoelen, nergens stoeltjes te bekennen, ouders geen gordels om: nee, dat geeft mij niet echt een fijn gevoel.
Ik vond de eerste keer ook heel eng, het hoort ook bij loslaten. En met de autostoelen is ook zo een ding...op korte afstanden mogen ze wel zonder en aan de ander kant zijn ze voor een gewone stoelverhoger soms nog niet groot genoeg, dus moet je met de autostoel slepen en moet het ook net allemaal in de auto van de ander ouder passen, die vaak nog meer kindjes moet rijden... Ik vind dat mijn zoon gewoon aan alle activiteiten op school mee moet doen, het is hartstikke leuk voor ze, maar ja, als echt iets gebeurd vergeef je dat jezelf nooit. Aan de ander kant, de ouders hebben hun eigen kind in de auto, dus ik ga ervan uit dat ze net zo zorgvuldig met mijn kind omgaan als met hun eigen. Ik was een van de eerste weken als hulpouder meegegaan bij de sportdag, ook om het een beetje mee te maken en te kijken, hoe mijn zoon zich gedraagt op school. Het was notabene binnen in een sporthal, maar toch is mij een kindje twee keer ontsnapt om zonder iets te zeggen naar toilet te gaan...die was ik dus een tijdje kwijt, ik schrok daar achteraf toch wel van, hoewel er niets is gebeurd...als ouder ben je je eigen kind gewend en heb je geen idee hoe andere kinderen uit de groep luisteren of reageren, maar aan de ander kant moet zich mijn zoon ook vrij kunnen ontwikkelen en kan ik niet altijd in de buurt zijn.
Denk dat je zoon zo'n uitstapje heel gaaf vindt (die van ons zou dat tenminste wel vinden), dus ik zou hem sowieso laten gaan. Wel zou ik iets proberen te regelen op mijn werk, zodat ik zelf mee zou kunnen rijden. Niet omdat ik denk dat andere ouders niet verantwoordelijk genoeg zijn, maar omdat ik zelf nieuwsgierig ben hoe zoiets allemaal gaat. Als je het zelf een keer gezien hebt en het ging allemaal goed, dan is het de volgende keer ook niet zo lastig om je kind aan een ander toe te vertrouwen.
Het is de eerste keer best eng, en begrijpelijk ook. Maar ik heb de kinderen wel gewoon laten gaan. Boerderij, kerk, bos enz, Allemaal met ouders uit de klas. Ik ben met 1 uitje meegeweest. En dat is in principe genoeg, het is niet werkbaar als elke ouder beslist om mee te gaan omdat ze haar kind zelf wil brengen, dan lopen ze daar met 26kinderen en 26moeders en heeft de juf totaal geen leiding. En ieder ouder wil een keer aan de beurt zijn om mee te rijden. Daarom heb ik nooit begrepen dat er moeders zijn die eisen om elke keer mee te gaan, anders gaat hun kind niet mee (zie ik hier op school namelijk), zou gezellig zijn als de moeders van alle kinderen daarmee naar de juf zouden komen.
Ik denk dat ik er niet zo'n moeite mee zou hebben. Wat ik dan wel verwacht is dat hij op de juiste wijze vervoerd wordt, dus in een goede stoel. Mijn kleine gaat vanaf dat hij 10 weken is naar een gastouder en zij neemt hem ook weleens ergens mee naar toe.
Daar zou ik geen enkel probleem mee hebben eigenlijk. Het zijn ouders van andere kinderen en ik neem aan dar zij hun kind ook niet in gevaar brengen. Ik zou een stoel/zitje mee geven en haar veel plezier wensen op de boerderij ... Ik snap,dat her een beetje eng is de eerste keer, maar het niet zien zitten vind ik persoonlijk wat overdreven.
Nou inderdaad. Mijn dochter kwam enthousiast vertellen dat ze met een vriendin onder 1 gordel mocht Dat was dan wel met een kinderfeestje, niet met een schooluitje. Ik zou er geen probleem mee hebben maar gaf mijn dochter in de kleuterklas wel een zitverhoger mee (was de enige die dat deed). Mijn jongste zal ik straks denk ik wel een stoel mee geven want ze is een ukkie en nog lang niet groot genoeg voor alleen een verhoger.
Dat gebeurt als het goed is niet tijdens een schooluitje hoor. School heeft zich aan regels te houden en is onder schooltijd verantwoordelijk. Dus echt niet meer dan 3 op de achterbank, in de gordel en op een verhoger. Ik zou mijn kind zo'n uitje niet onthouden. Als je echt zelf niet mee kunt (daar heb je toch vakantiedagen voor??) dan zou ik vragen of het mogelijk is dat hij bij de juf in de auto komt.
Hier krijg je als ouders ook de vraag of je het autostoeltje van je kind mee wil brengen als ze op stap gaan. Hier gaan dus alle kinderen in de gordel in hun stoel mee. Zo'n eerste keer is best wel spannend, maar kinderen vinden zulke uitstapjes heel leuk. Je kunt ook vragen of jouw zoontje bij de juf in de auto kan. Veel juffen zullen dat vanzelf al doen met de jongste kleuters.
Dat geloof ik best, maar als je zo met je eigen en andermans(!) kinderen omgaat, dan heb ik gewoonweg niet veel vertrouwen in je verdere rijgedrag. Maar, gelukkig kunnen wij meestal of zelf, of ze kunnen bij een ouder in de auto die wij wel vertrouwen of bijv. bij juf én komen die uitjes maar heel sporadisch voor (tot nu toe 3x terwijl mijn dochter in groep 5 zit).
Ik probeer vaak zelf te rijden maar als ik geen oppas voor de jongste heb, dan geef ik haar autostoel mee en vind ik het fijn te weten wie ze bij i de auto zit.
Dit zijn van die momenten dat je als moeder denkt help! Daarom koos ik voor anders. Mijn keuze zou zijn indien mogelijk om mee te gaan. En ja het naar school gaan betekend ook het los laten van je kind. Persoonlijk heb ik ze altijd wel laten gaan en met gezonde angst elke keer gewacht dat ze weer veilig terug waren. Wat een opluchting maar de verhalen van het uitje tellen ook mee. Als je echt geen vrij kan krijgen en/of geen auto hebt zou ik je kind laten gaan. Stoeltje mee kijk om je heen bij de mede ouders welke je er geschikt uit ziet en vragen mag hij met jou mee rijden. Dat doe deed ik wel altijd even wat ouders pijlen welke er mee gaan/gingen.
Maar zo laat school ze toch niet gaan? Als er hier gereden moet worden dan is dat alleen als ze op een echte plek zitten en met gordels. Je kunt evt zelf een verhoger meegeven. Ik zou het zelf op zich geen punt vinden.