Hallo, Ik heb de twijfelachtige eer om mij ook hier te mogen melden... Vandaag zijn wij keihard van onze roze wolk gelazerd. De afgelopen 5 weken waren een achtbaan van emoties, maar de laatste week waren we eindelijk toch wel erg blij en begonnen we er in te geloven... Op 3 augustus begon de achtbaan. Op dag 13 van mijn cyclus kreeg ik ineens rood/roze slijmverlies.. Dit hield een paar dagen aan en op advies van een vriendin heb ik op 7 augustus een test gedaan, een tuurstreep!! Helemaal flabbergasted, want ik zat pas halverwege mijn cyclus... Na een heftig weekend kon ik maandag 10/8 terecht bij de vk voor een echo omdat ik geen flauw idee had van de termijn.. Op de echo was alleen wat verdikt slijm te zien, vlgs de vk kon het 2 dingen betekenen: een vroege mk of nog te korte termijn.. Een nieuwe afspraak gemaakt voor vandaag en de afgelopen weken door blijven testen. Testen liepen prachtig op naar megaknal en vanmorgen stond er 3+ op de cb test. Maar bij de vk zag ze wederom niks op de echo. De bm was leeg. Het vermoeden ontstond dat het een eug was, maar ook in de eileiders zag ze niks. Met lood in onze schoenen een verwijsbrief gekregen voor het zh. Gelukkig konden we vanmiddag meteen terecht. De echoscopiste heeft mijn hele baarmoeder uitgeplozen en uiteindelijk vonden we een vruchtje. Het zit alleen genesteld in get littekenweefsel van mijn keizersnede en zou dus nooit levensvatbaar kunnen zijn. Er was geen hartactie en het vruchtzakje was te klein voor de termijn.. Heel verdrietig maar ergens wel opgelucht dat het niet in mijn eileiders zit. In het gesprek met Gyn besproken hoe nu verder, maar in eerste instantie moet ik nu wachten tot mijn lichaam het gaat afstoten, dat kan echter nog weken duren, ook gezien de knaltesten... Dat vind ik het meest frustrerende van alles, want zolang het er zit kunnen we ook niet verder😢 Nu eerst maar even uithuilen en hopen dat het snel eruit komt...
Meid, wat ontzettend rot! Eigenlijk is dit ook een soort EUG. Het vruchtje is gaan nestelen op een plek waar het geen overlevingskans heeft. Ik heb een EUG in mn eileider gehad, het is ontzettend bitter. Je hoeft niet per sé af te wachten als het emotioneel te zwaar voor je is, maar ik kan me voorstellen dat je je lichaam wel een kans wilt geven. Heel veel sterkte!!
Vanwege de plek ( het zit echt in een nisje) denken ze dat medicatie niet gaat helpen en dat curettage te riskant is... De Gyn wil het dus echt even aankijken helaas
Jeetje zeg, wat ontzettend klote!! Sorry voor m'n taalgebruik. Ik herken het gevoel van je wolk af donderen. Ik ben er vorige week woensdag vanaf gedonderd. Ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen de komende tijd! Xxx
Ik wilde je héél veel sterkte wensen. Want een ongelofelijke teleurstelling moet dit zijn...heel verdrietig. Ik heb helaas ook wat teleurstellingen gehad op dit gebied en ik weet wat je doormaakt. In 1 klap al je blijdschap weg. Misschien wil je dit nu niet horen maar ik zou het toch graag even willen vertellen. Onlangs is n vriendin van mij in Amerika hetzelfde overkomen. Maar in de eerste instantie groeide het vruchtje steeds maar door. Dat was nog best riskant maar ze hebben het kunnen laten stoppen met groeien. Dat vond ze het ergst zei ze. Op de echo kwamen ze er door n oplettende gyn achter dat t vruchtje in het litteken was gegroeid. Daarvoor leek het gewoon goed. Uiteindelijk is t allemaal goedgekomen en na een pauze weer in verwachting geraakt. Maar ze houden vaak een ' wait and see approach ' aan, zodat het lichaam het zelf kan oplossen. Ik hoop dat dat snel gebeurd. Ik heb 9 maanden geleden een keizersnede ondergaan en ben nu weer in verwachting maar ik zit vrijwel zeker in een miskraam (bloedingen helaas) maar daardoor denk ik uiteraard ook hierover na. Ben toch n beetje bang dat ik iets te snel weer in verwachting ben geraakt. Maar bij die vriendin van me zat er drie jaar tussen dus dan zal het wel misschien niet zo'n verband hebben... Ik wens je, en iedereen die iets soortgelijks meemaakt, een gezonde fantastische zwangerschap in 't verschiet toe. Veel sterkte!
Jij ook veel sterkte! Ik snap de redenatie van het Zh wel, alleen vind ik het heel frustrerend dat ik me nu enorm zwanger voel, misselijk en spugen, terwijl ik weet dat het nergens toe leidt.. Daar word ik erg verdrietig van.. En het feit dat we nu niet verder kunnen.. Het vruchtje op zich ben ik niet verdrietig over, deze zw heeft vanaf dag 1 niet helemaal goed gevoeld en het was nooit levebsvatbaar geweest.. Maar het limbo waar we nu in verkeren, daar word ik echt knetter gek van...
Ook hier nog even een dikke knuffel en een hart onder de riem. Heb veel aan je gedacht vandaag. Wat vreselijk dat je je nog zo zwanger voelt en alleen maar machteloos af kan wachten... Hou je haaks!
Je kunt bij de huisarts vragen om een pilletje tegen de misselijkheid. Heb ik bij m'n derden mk ook gedaan. Scheelt de helft. Heel veel sterkte
Ik begrijp je zo goed... Ik had dat al bij mijn missed abortion, ik was heel erg beroerd en wilde er zsm vanaf. Ik had toen de optie medicijnen en daarna curretage maar helaas is dat bij jou in dit geval wat complexer. Ongelofelijk shit zeg. Mischien kun je ze idd iets vragen tegen de misselijkheid, even iets sterkers om er door te komen. Ik wens je nogmaals veel sterkte en hopelijk ben je er snel vanaf en kun je weer verder!
Als jij er bang voor bent dat je te snel zwanger geraakt bent, of bang dat t vruchrje evt ook in een nisje is ingenesteld, zou ik eens een afspraak maken bij de gyn, om eens te kijken of het litteken geheel gedicht is. Ik zit zelf in de mmm waardoor de kans op een bbz is groter is dan normaal. Maar na de keizersnede van de jongste checken ze bij iedere behandeling mijn litteken. Ik vroeg waarom ze dit deden en dit had te maken met het terug plaatsen van het embryo. Als er een nisje zou zitten, moeten zij daar rekening mee houden en mogen ze hem daar niet in de buurt terug plaatsen. Omdat de kans op een bbz dan nog groter is. En de kans dat t dan in je buikholte terrecht komt is ook groot. Bij de een heelt de wond/litteken goed en snel en geheel, bij de ander kan het wel maanden duren. Of gaat het nooit helemaal dicht. Ts, meis wat verschrikkelijk. Ik weet dat er bij bbz ook wel eens medicaties voorgeschreven worden die helpen. Ik kan alleen zo 1.2.3 niet op de naam er van komen. Het is een soort van chemokuur. Zou je evt niet kunnen vragen/overleggen of je hiervoor in aanmerking komt? Ik snap dat ze t eerst willen afwachten, maar wat als t vruchtje enorm sterk is? Dan kan het straks misschien voor meer schade zorgen dan je lief is...
Wat lief, dank je Ups en downs.. Ben erg angstig voor wat komen gaat, net nog getest, helaas nog knalpositief dus ik denk niet dat het al in aantocht is.. ik wou dat het voorbij was dat we dit achter ons kunnen laten... Op mijn werk waren ze erg begripvol, ik ben nu thuis aan het werk, maar officieel ziekgemeld, dus geen druk, maar wil me toch een beetje nuttig maken...