Hallo, Sorry voor het hele verhaal! Ik hoop dat jullie mij een stukje advies/ wat antwoorden kunnen geven. Wij hebben een prachtig zoontje van 5,5 week oud dat het goed doet, goed groeit. Tot voor kort sliep hij overdag en 's nachts in de kinderwagen. (We hebben onlangs een co-sleeper aangeschaft voor 's nachts. Hebben ook een ledikant maar dat is nog zo groot...) Nu is het zo dat hij al vrij gauw uren achtereen wakker was. Hij wilde dan eigenlijk alleen maar aan de borst...ook veel sabbelen, anders huilde hij. Op een gegeven moment zag je dat hij moe werd en regelmatig viel hij in slaap aan de borst. Dan legde ik hem terug in de kinderwagenbak. Soms sliep hij dan verder, vaak werd hij weer wakker en ging dan weer huilen. Ondanks pogingen tot wiegen etc. Ook een speentje hebben we geprobeerd, zelfs zo'n speciale die de tepel nabootst, maar die wil hij echt niet. Het in bed leggen en weer wakker worden herhaalde zich een aantal keer tot hij uiteindelijk dan toch in slaap viel... De periodes dat hij wakker was en niet in slaap kon komen werden echter steeds langer... Op een gegeven moment was hij een keer 5,5 uur wakker. Duidelijk doodmoe, maar iedere keer werd hij weer wakker en ging hij weer huilen. Uiteindelijk kon ik hem toen in slaap lopen in de draagdoek. Vanaf dat moment ben ik de draagdoek vaker in gaan zetten om hem in slaap te helpen. Hij was nog steeds wel een aantal uur achtereen wakker maar wanneer ik zag dat hij echt heel moe werd, kon ik hem in slaap helpen in de draagdoek. Op dit moment begint hij wat meer met lachen, contact maken en komt er een beetje interesse in speeltjes. Wanneer hij wakker is hoeft hij minder veel aan de borst en is hij ook op andere manieren wat te vermaken. Maar, hij valt overdag helemaal niet meer in slaap in bed. Als ik hem er slapend in leg wordt hij binnen vijf minuten weer wakker... En huilt hij. Eerst nog een beetje jammeren, maar al gauw echt overstuur. Wakker in bed leggen gaat ook niet. De enige manier lijkt hem in de draagdoek doen. Dan valt hij vaak vrij snel in slaap. Regelmatig protesteert hij een paar minuten, maar daarna slaapt hij. Soms slaapt hij vrijwel direct. Ik probeer hem dan na een tijdje vaak wel in de kinderwagen te leggen. Soms slaapt hij daar dan verder, maar ook regelmatig dat hij dan weer wakker wordt en we weer van voor of aan beginnen. Overigens heb ik aan alle voorwaarden voldaan alvorens hij in bed gaat... Hij is moe, hij heeft een volle buik en een schone luier, dus daar ligt het niet aan. 'S nachts, is dit ook niet zo. Hij slaapt 's nachts ongeveer twee uren, wordt dan wakker. Ik voed hem, ene borst- verschonen- andere borst en ik leg hem weer in bed. En dan is het goed. Hij sliep tot voor kort dus 's nachts ook in de kinderwagen, dus aan de kinderwagen zelf ligt het niet. Nu heb ik een aantal vragen... -Is dit normaal? Heb ik iets verkeerd gedaan? -Blijft dit zo? Zal hij nog wel leren om wel in bed te slapen overdag? En zo ja, wanneer ongeveer? -Het maakt het vaak lastig om een stukje met hem te gaan wandelen of met hem weg te gaan in de auto... Want als hij niet slaapt in de wagen...Is het toch vrij gauw huilen... Wanneer wordt dit gemiddeld anders? Wanneer kan hij gewoon een stuk wandelen en rondkijken zonder dat hij hoeft te huilen? -Ik moet natuurlijk ook over een tijd aan het werk...Vanaf december, maar de gastouder zal denk ik niet met hem in een draagdoek rondwandelen...Hoe moet dat dan? Of zal het dan over zijn? -Is er iets dat ik hieraan kan doen of is het 't beste dit te accepteren? Ik wil hem niet laten huilen. Hij is al vrij gauw overstuur dan en dat wil ik niet... Hem troosten terwijl hij in de kinderwagen ligt lukt ook niet.
Ik ben zo ook de eerste weken doorgekomen. Overdag in draagdoek, s nachts tussen ons in. Op een gegeven moment werd het beter en kon ze los van mij in slaap komen in bed als ik er naast blijf zitten. Op dat punt zit ik nou nog steeds en dat vind ik prima en heel normaal voor een baby. Oftewel, maak je geen zorgen. Het kan zo veranderen. En maak je echt niet druk over de gastouder. Je ziet vaak genoeg dat kindjes hele andere dingen doen, opeens wel zelf slapen bijv.
Je zoontje is nog erg klein, in de weken voordat je gaat werken kan er nog heel veel veranderen. Hier ook een moeilijke slaper de eerste weken, maar na een maand of 3 ging het beter, al is het nooit een geweldige slaper geworden. Als jij geen problemen hebt met de draagdoek zou ik hem voorlopig lekker daar in doen en dan zelf 1 moment op de dag kiezen dat je hem probeert in z'n bedje te laten slapen, lukt het niet, dan gewoon weer in de draagdoek. Hier de eerste weken ook wel de draagdoek gebruikt, maar niet zo fanatiek, ik deed het hier als volgt. Zoontje viel vaak bij mij in slaap, als hij dan goed en diep sliep legde ik hem over in zijn bed, op zijn buik! Als die kleintjes namelijk lekker warm met hun buikje tegen de jouwe aan leggen voelt het heel vreemd en onveilig als je ineens op je rug wordt gelegd. In het begin deed ik zelfs het bedje nog voorverwarmen met een kruik of ik legde hem bv. op de bank op het plekje waar ik net zelf had gezeten. Als ik hem wakker in bed legde dan probeerde ik hem in z'n bedje te troosten, aaide over z'n hoofdje en hield z'n speentje vast. Als dit niet werkte ging ik met 'm in de schommelstoel op z'n kamer zitten en dan viel hij vaak bij mij in slaap en kon ik hem overleggen. In de wagen slapen deed hij hier ook niet echt, soms op z'n buikje. Wel sliep hij in de maxi cosi, dus soms gebruikte ik die maar gewoon. Bv. lekker even naar de stad rijden met de auto, dan was hij onderweg in slaap gevallen, dan even een uurtje de stad in of ergens wandelen en dan weer terug, had hij toch een poosje liggen slapen. Deed dit maximaal 1x per dag want te lang in de maxi cosi is natuurlijk ook niet goed. En bij de oppas gaat het vaak toch heel anders hoor. Ik kreeg hier thuis met mijn zoontje maar geen ritme, maar met een maand of 7/8 draaide mijn zoon bij de gastouder met haar ritme mee, voor de andere 2 kinderen die ook 2x op een dag sliepen. Hier pas echt een ritme gekregen vanaf 11 maanden toen m'n zoontje overging naar 1 slaapje. Voor nu zou ik gewoon proberen het voor jullie beiden zo makkelijk en plezierig mogelijk te maken. Ik was de eerste weken ook heel erg bezig met hij moet slapen en hij moet in z'n bed en weet ik wat hij nog meer moest. Achteraf wel eens spijt van en denk ik, had ik maar wat meer van die tijd genoten dat hij zo klein was en de situatie gewoon geaccepteerd hoe hij op dat moment was. Het komt uiteindelijk vanzelf wel goed... Mocht je natuurlijk het idee hebben dat je zoontje echt ergens last van heeft, dan daar natuurlijk actie op ondernemen. Maar ik lees zo in eerste instantie eigenlijk niks vreemds voor een baby van 5 weken.
Hallo, Weet niet of je ooit gehoord hebt van de tienminutenregel? Heeft bij mij heel goed gewerkt. Mijn zoon is nu 10 weken en slaapt echt heel erg goed nu. Ik heb zoonlief zodra ik zag dat hij moe werd telkens in zijn eigen bedje gelegd..... Ook hier zelfde verhaal: huilen, overstuur raken etc. Op een gegeven moment las ik over deze regel: na tien minuten huilen, er naartoe gaan, even een aai over de bol en evt tutje geven en welterusten zeggen (niet uit bedje pakken en weinig oogcontact maken). Dan weer weg gaan... Begint hij dan weer opnieuw? Weer tien minuten wachten en na die tien minuten nog steeds huilen? Weer hetzelfde doen! Op een gegeven moment lijkt het of ze dan in de smiezen krijgen dat ze moeten slapen wanneer ze in bedje liggen. Doordat wij dit hebben toegepast slaapt zoonlief nu echt altijd in zijn bedje. Het is ff lastig om hem te laten huilen.... maar heeft bij ons echt z'n vruchten afgeworpen. Nu zeggen ze altijd: zo'n kleintje niet laten huilen etc etc... maar ze moeten het wel leren en ze mogen ook best eens huilen toch... Weet niet of je iets aan mijn tip hebt maar lig veel succes! (K)
Deze regel is absoluut af te raden bij borelingen. Hij is getest bij baby's ouder dan 6 maanden en dient ook vanaf die leeftijd pas gebruikt te worden (en zelfs dan vind ik het een slechte regel). Tegenwoordig is er steeds meer bekend over de schadelijke effecten van het laten huilen (ja, ook gecontroleerd laten huilen) bij baby's. Je kleine is "nog maar" 5,5 week oud en heeft 9 maanden bij je in de buik gezeten..... wat een verwachtingen alweer van zo'n kleintje. Geef er aan toe, want het gaat vanzelf weer beter
Af te raden? Het is mij zelfs aangeraden?!? En het werkt... Maar zo zie je maar dat ze overal wat anders zeggen/adviseren... Maar idd... mocht je dit niet prettig vinden of je voelt je er niet goed bij... dan accepteren dat het zo is
Ik vind dit persoonlijk heel erg. Waarom wil je een kind, om hem vervolgens aan zijn lot over te laten. Hoop dat je kind jou later niet all alone laat wanneer jij in een bejaardehuis komt. Anders zou je verwend raken. Ts ik kon dit topic zo hebben geopend maanden terug. Inmiddels is ze 6 mndn en slaapt ze dag en nacht in eigen bed. Terwijl ze de eerste twee maanden dag en nacht op mijn buik sliep
Je kindje heeft het opegegeven want hij weet toch dat zijn roep niet gehoord wordt. Het werkt voor het in slaap krijgen. Maar dat wilt niet zeggen dat je jouw kindje niet hebt geschaad! En dat is een verschil.
Meen je dit echt?!? Wat ben jij een dramaqueen zeg...!! Het is volgens mij verder niet de bedoeling om elkaar aan te spreken op elkaars manier van doen/handelen/opvoeden. We reageren hier allemaal om elkaar te helpen... dus (gefrustreerde) dames... laten we elkaar lekker in elkaars waarde laten ipv verwijten dat kinderen door ouders geschaad worden etc.... hoe durf je....
gezien alle reacties die je overal op geeft (je profiel).. denk ik dat jij verder niks beters te doen hebt dan overal reacties op geven en mensen verwijten dat ze dingen niet goed doen... Ieder doet het op zijn eigen manier en ook jij zal dat moeten accepteren ondanks dat het niet jouw manier zou zijn.... Wellicht baantje bij het CB zoeken?
Hier juist andersom na de geboorte sliep die van voeding tot voeding in zijn wiegje in een zijligging kussen Nu is die 5 maanden en overdag slaapjes van 30 minuten overduidelijk oververmoeid valt alleen aan de borst inslaap als ik hem overleg meteen wakker en begint het weer Pas tegen uur of 00:00 houd het op dan slaapt die tot uur of 05:30 voeding dan probleemloos tot 08:00 en dan voeding dan weer meteen door tot uur of 11 Ik heb het maar geaccepteerd dat ik geem avond voor mezelf heb maar de ochtend soms ben ik zo moe dat ik maar ook ga slapen slapen Heb nog 3 andere kids waarvoor ik moet opstaam voor school en die regelma tui g snachts wakker worden
Onze jongste sliep de eerste 4 maanden alleen in de draagdoek of als we met hem wandelden in de wandelwagen. We hebben wel steeds geprobeerd om hem wakker in z'n bedje te leggen. En ineens viel hij in slaap in z'n bedje. Eerst korte slaapjes, maar ook dit werd steeds beter. En inmiddels is hij een hele makkelijke slaper, gaat wakker z'n bed in, pakt een speen en gaat heerlijk slapen. Voor nu zou ik dus doen wat werkt, en dat is de draagdoek. Blijf ondertussen wel het bedje proberen. En dan komt het vast goed!
Slaapt jullie kleine op zijn rug? Bij ons maakte het een enorm verschil dat we Kane op zijn buik hebben gelegd. Sliep er veel beter door. Ik weet dat het niet mag maar ons zoontje slaapt er veel beter door en we zorgen dat we alle maatregelen nemen om het veilig te laten verlopen. Persoonlijk heb ik niks met laten huilen. Het onderzoek waar een van de dames het over heeft is wel degelijk gedaan en daar kwam inderdaad uit dat laten huilen stress veroorzaakt bij je kind en ze leren dat je 'er niet bent' voor de wanneer je ze langere tijd laat huilen. Dit was voor mij een reden om meteen te reageren op gehuil, maar ieder zijn ding natuurlijk! Als het voor jou wel werkt en je het zo zou willen/kunnen dan kan je het altijd proberen. Daarnaast is je kindje nog echt jong, waarschijnlijk heeft hij nog gewoon huidhonger na 9 maanden met je verbonden te zijn. Ik gaf hier vaak, wanneer mogelijk, aan toe door mijn zoontje op me te laten slapen. Wanneer ik hier tijd voor had vond ik dit geen probleem en we voelde ons daar beide prettig bij. Nu hij ouder is merk ik dat hij het contact minder nodig heeft en slaapt hij beter zonder mij. Het zal vanzelf veranderen, het is naar mijn idee een natuurlijke gang van zaken. Je kindje en jij zijn 9 maanden verbonden geweest, hij hoorde je hart en voelde je warmte. Na 5 weken in zo een spannende wereld wil hij zich geborgen voelen. Als het kan en je er de tijd voor kan/wil nemen zou ik er daarom gewoon nog even aan toe geven. Het wordt vanzelf minder. Kane is nu bijna 3 maanden en je ziet al verschil! Hij slaapt wel bij ons op de kamer zodat hij ons hoort en ik makkelijk op hem kan reageren wanneer hij mij nodig heeft.
Bedankt voor de reacties en ervaringen al dames! Goed om te lezen. Fijn om te horen dat het herkenbaar, oké is en niet een probleem. Ik vind het zelf ook niet erg, soms gewoon onhandig, maar dat geeft niet. Het is ons eerste kindje en ik ben ook gewoon onzeker. Goed om te weten dat ik er aan toe kan geven, dat het waarschijnlijk vanzelf anders wordt. Ik denk dat ik me er dan gewoon bij neerleg dat dit zo is en ondertussen wel regelmatig blijf proberen hem in zijn bedje te leggen, al dan niet wakker. Laten huilen voel ik mij inderdaad, zoals genoemd in mijn grote verhaal , niet prettig bij en wil ik niet. Weten jullie met welke leeftijd het wat gemakkelijker wordt wakker een stuk met hem te wandelen in de kinderwagen/ in de auto te gaan? Nu gaat hij nog huilen dan... @Lisa: Hij slaapt trouwens inderdaad op zijn rug, soms overdag op zijn zij. Ik wil wel eens proberen hem op zijn buik te leggen overdag, wanneer ik er bij ben... Maar hoe leg ik hem precies neer? De enige keren dat hij op zijn buik komt te liggen is wanneer we oefenen, voor zijn nekje, dan leggen we zijn armpjes onder hem zeg maar... Maar dan begint hij vaak al gauw te protesteren. S.ijmen slaapt ook bij ons op de kamer.
Ik heb een foto toegevoegd hoe hij ligt. Armpjes boven/naast zijn lichaam. Wat er vaak gebeurd is dat hij op mij in slaap valt en ik hem dan zo in zijn box leg. Even wennen met zijn hoofdje want in heb begin legde ik hem soms met zn neus naar beneden. Ik draaide dan rustig zijn hoofdje naar de zijkant zodat zijn neusje vrij lag. Nu leg ik hem vaker zo meteen neer, speentje in en even over zijn rugje en hoofdje koelen en dan is hij zo weg. Sorry voor de rare kleuren, dat komt omdat het de babycam is 's nachts en dan zijn de kleuren erg raar
Ja, laat me raden: door het consultatiebureau, of niet? Die staat er niet om bekend up-to-date te zijn als het om adviezen rondom eten en slapen aankomt. Maar let me educate you: De misleiding van het en De schaduwkant van slaaptraining (check vooral even de linkjes in de bronvermelding). Verloskundigen aan de Maas | Praktijk in Rotterdam - Laten huilen? Cry It Out - 6 Educated Professionals Who Advise Against It | BellyBelly (medisch professionals en hun mening over het "laten huilen") Cookies op AD.nl 'Baby's laten huilen is gevaarlijk' https://www.psychologytoday.com/blog/moral-landscapes/201112/dangers-crying-it-out Psychologist: Crying It Out Damages Baby
Hier ook gehad.....totdat meneer 18 uur per dag gedragen wilde worden. Op een gegeven moment was ik wel klaar mee (ondanks dat er vast super mama's zijn die ze 24 uur per dag dragen). Toen langzaam over gaan hevelen naar de co sleeper. Gaat nu redelijk (slaapt alleen niet langer dan 45 min achter elkaar) en hij is nu 12 weken. Op lastige momenten (begin avond) draag ik hem nog wel. Alleen slaapt hij steeds minder snel in de draagdoek want er is zo veel te zien! Als die eenmaal in de doek slaapt dan slaapt hij wel uren! Jammer dat er mensen zijn die elkaar veroordelen. Als iemand voor een aanpak kiest die niet bij je past wil dat niet zeggen dat die per definitie fout is. Ieder zijn eigen opvattingen, meningen en visie... Ik ga er vanuit dat iedereen het beste wilt voor haar kind. Er gaan veel wegen naar Rome!
Ik ga altijd uit van het volgende principe: "Do the best you can until you know better. Then when you know better, do better." De laatste jaren is er steeds meer onderzoek gedaan naar de effecten van het laten huilen bij baby's. Ik zuig dus niet uit mijn duim dat het niet goed is voor een baby jonger dan 6 maanden (zie de door mij genoemde bronnen hierboven). Tijden veranderen en opvattingen veranderen. "Cry it out" is hopeloos verouderd, net als tips als "laat ze maar even huilen, is goed voor de longetjes". Jij noemt het veroordelen / niet bij je passend en ik, in de geest van de Engelse spreuk hierboven, probeer informatie over te brengen zodat mensen tenminste beter weten. Wat ze er verder mee doen moeten ze zelf weten, maar ze kunnen dan in ieder geval niet meer beweren dat ze het niet wisten....
Er zullen vast ook onderzoeken zijn die een andere conclusie hebben, denk ik. Zelf niet naar gezocht, maar ik ga er vanuit dat ze er best zullen zijn. Fijn dat je het wilt delen met anderen en die moeten zelf kijken wat ze ermee kunnen. Na mijn eerste zoon ben ik zo onzeker geweest over dit soort dingen. Had me voorgenomen om dat nu niet meer te zijn. Maar helaas is dat niet zo. Door dit soort berichten voel ik me soms echt een slechte moeder omdat mij zoon huilt en blijft huilen. Ik heb het al eerder getypt er zijn zoveel mensen die zeggen ' ik laat mijn kind niet huilen'....Hoe doe je dat in een auto? Auto aan de kant? En zo zijn er nog tal van voorbeelden. Ik kan nu eenmaal niet voorkomen dat hij huilt en ik kan het ook niet altijd voorkomen. En dat houdt dus in als ik de onderzoeken en mensen mag geloven dat ik miin kind schade toe breng. En als ik het goed interpreteer doe ik dat nu bewust omdat ik nu beter moet weten. Ik doe wat ik kan, met de beste intentie maar helaas ben ik geen pefecte mama.