Hoi allemaal, Mijn man en ik zitten op het moment niet op 1 lijn m.b.t. bepaalde regels. Heel erg lastig vind ik dit. Mijn man zit sinds kort weer thuis (werkloos) en is bijvoorbeeld laatst naar de winkel gegaan (ongeveer 5 minuten met de auto), terwijl onze zoon van 4 thuis bleef. Ook is hij zoonlief van school gaan halen terwijl onze baby alleen thuis lag te slapen. Daarbij heeft hij -door een gesprek met zijn moeder- het idee gekregen dat we onze zoon veel te veel binnen houden. Daarom mag hij nu alleen op zn fiets om ons blok heen (dat vind ik wel ok)en naar de speeltuin. Om bij de speeltuin te komen moet hij een rustige weg over, toch wordt daar soms behoorlijk hard gereden. Kortom, ik sta daar niet achter. Dat weet mijn man, maar heeft daar eigenlijk geen boodschap aan. (En ik kan het niet controleren omdat ik werk). Oja, hij gaat rustig op zolder zitten gamen/met school bezig en houdt mijn zoon maar heel af en toe in de gaten. Hoe gaan jullie ermee om wanneer jullie niet op 1 lijn zitten? Ik voel me er echt beroerd door.
Als mijn vriend dat zou doen zou ik mijn dochter niet meer bij hem achterlaten als ik aan het werk was! Je zoon even alleen laten om naar de winkel te gaan en een baby alleen laten als hij je zoon ophaalt? Dat is echt not done! Wie weet wat er in die 5 minuten kan gebeuren! Wat zeg jij hiervan? En wat is zijn reactie daarop? Want als hij te beroerd is de kinderen mee te nemen mag hij eens goed nadenken wat hij denkt dat het ouderschap inhoud. Je zoon alleen voor huis laten fietsen oké.. Ieder zijn ding. Maar oversteken naar een speeltuin is die toch veel te jong voor? Laat hem lekker mee gaan ipv gamen. Klinkt niet echt als een vader die zijn verantwoordelijkheid neemt en ik zou echt pissed off zijn als mijn vriend zoiets zou doen. Dus ik zou een stevig gesprek aangaan.
aatst naar de winkel gegaan (ongeveer 5 minuten met de auto), terwijl onze zoon van 4 thuis bleef. Ook is hij zoonlief van school gaan halen terwijl onze baby alleen thuis lag te slapen. Dit vind ik niet niet op 1 lijn zitten Dit is gewoon strafbaar Zou hem dat gewoon duidelijk uitleggen klaar ermee Het is niet omdat jij hier anders over denkt maar omdat het simpelweg niet mag punt
Ik geloof niet dat het strafbaar is, maar wel dat je het jezelf niet vergeeft als er wat gebeurd. Het is dus goed om in gesprek te gaan. Probeer het ook een beetje los te laten, want er hoeft ook niet 24/7 toezicht te zijn.
Ik vind het nogal heftig om te lezen.... Zoals jij hem beschrijft heeft hij er dus maling aan. Vertel hoe je je voelt en wat er kan gebeuren als hij dit soort dingen doet.
Dank voor jullie reacties. Ik vind zelf een stukje vrijheid wel goed, maar binnen de grenzen. Zojuist een gesprek gehad, hij was het met me eens dat het halen van de boodschappen waarbij zoon alleen thuis was misschien niet zo handig was. De andere x waarbij hij baby thuis liet, was goed bedoeld, omdat hij net lekker lag te slapen. Hem niet alleen naar de speeltuin laten gaan vindt hij een snoepje voorhouden en vervolgens niet geven (daarbij gezegd dat hij zelf ook toezicht kan houden). Met 7 jaar kunnen ze ook nog onder een auto komen>>aldus mijn man. Terwijl ik het juist al wat vind dat hij alleen om het blok mag. Dat vind ik al genoeg "loslaten" voor dit moment. Maar ook al is hij het niet met mij eens, gaat hij onze zoon voorlopig niet alleen de straat over laten steken. Heel blij mee
Sorry, maar ik vind je iets te laks hierin... Dat je op bepaalde dingen verschilt van mening, prima. Of dat de een het wat anders doet/aanpakt dan de ander. Maar ik vind dit heftig om te lezen! Gaat om de veiligheid van je kinderen! Zou ik ab-so-luut niet accepteren.
Als de brand uit breekt ben je ver van huis. Ik zou mijn dochter dan niet meer alleen laten met mijn vriend als dat hier het geval was, gelukkig niet maar gelukkig hebben jullie erover gepraat lees ik.
Goed dat jullie erover gepraat hebben, maar ik vind het wel raar dat hij liever gaat zitten gamen dan met de kinderen bezig te zijn. Als jij thuis bent met de kinderen ga je toch ook niet iets voor jezelf doen? Mijn man werkt vanuit huis en na schooltijd/creche vangt hij de kinderen op totdat ik thuis ben van mijn werk (ik werk 4 dagen). Een keer lag de jongste te slapen, toen heeft hij de babyfoon aan de buurvrouw gegeven om de oudste van school te halen (5 min. lopen), maar we proberen dit te vermijden. Laat staan de oudste alleen thuis laten om boodschappen te gaan doen, dan neem je je kind toch gewoon mee?
Ik merk dat mannen over dit soort dingen sowieso vaker wat "makkelijker" denken. Mijn partner doet dat ook. Bij ons gaat het met name om het consequent zijn (als iets niet mag, dan mag het niet en als je nee zegt zorg je ook dat het "nee" blijft! Dus ook als dat betekent dat je dit 30 keer per dag moet zeggen/uitvoeren). Mijn partner is niet van het "strenge" en bedekt alles met de mantel der liefde, waardoor ik altijd de "boeman" moet zijn. Frustrerend!!! Maar het alleen over straat laten lopen of baby alleen laten, dat is natuurlijk van een heel andere orde! Goed dat je het bespreekbaar maakt in ieder geval. Het kan namelijk ook zijn dat hij het zelf gewoon niet inziet... (zoals vaak het geval is bij mannen hahaha)
Hihih het burgerlijk wetboek is geen bijbel waar je wel of niet in kan geloven Ts goed dat je met je man hebt gesproken en hij inziet dat het niet gaat
Nou, als ik thuis ben met mijn dochter ben ik niet alleen maar met haar bezig hoor. Ik vind het soms wel lekker om eventjes een boek te lezen oid. Kind moet ook zichzelf kunnen vermaken vind ik.