Is hij daar niet voor verzekerd? Kost wel wat geloof ik maar dan hoef je niet meteen in de bijstand als je bedrijf failliet gaat.
Wij zouden het wel redden. Hebben ook best lang recht op ww omdat we nu al 12,5 en 10 jaar achter elkaar een vaste baan hebben. Zelfs in de bijstand zouden we het net aan kunnen redden.
nee dat zouden wij zeker niet redden, dan komen we in de problemen.. Darvoor hebben we teveel vaste lasten.. Ik heb uitkering en mijn man verdiend momenteel minder of gelijkwaardig aan die uitkering en we redden het vaak niet of net wel. dus nee als mijn man zijn inkomen ou verminderen hebben we een groot probleem..gelukkig is er zicht op meer uren
Ik zou de auto's ook biet weg doen.. Maar ik betaal nu ruim 200 euro per maand aan benzine.. Die kosten vallen dan wel weg.. Daarnaast is er hier bij de opvang heel veel plek.. Ik zou dan dus het contract tijdelijk on hold zetten en ze thuis houden..
Dat zouden we financieel wel redden. Maar als de ww wordt omgezet in bijstandsniveau voor ons beiden niet meer... Dan moeten we ons spaargeld aanbreken. Zoals het er nu voor staat, zouden we dan nog een maand of 5 op bijstandsniveau kunnen leven... Al met al betekent dat dan 1,5 jaar werkeloosheid voor ons allebei. Nu werk ik 28 uur, mijn partner 38. Nog geen kinderen... Dat zou het plaatje natuurlijk wel iets krapper maken. Nu sparen we 500 euro in de maand gezamenlijk en allebei op onze eigen rekening nog 100 per persoon. Dat zit er met twee uitkeringen niet meer in. Hoewel de autokosten x 2 dan wegvallen. En we recht krijgen op toeslagen waar we nu geen recht op hebben.
Ja wij hebben voldoende reserves. Moet ook want in mijn woonland is geen werk geen inkomen en geen uitkering. 😓
Ja dat zouden wij wel kunnen, maar dan zouden er misschien extra stappen gezet worden door onze 2 vespa scooters te verkopen en misschien de 2e auto maar verder kan alles wel door blijven gaan denk ik. Dus de luxe zaken worden dan als eerste geschrapt en dan moet het zeker te doen zijn.
Ik vind dit een opmerking die je niet kan maken, want je weet niet waar je het over hebt. Je kan helemaal niet bij anderen binnenkijken!
Bij mijn man is dit nu het geval. Maar het betekent niet alleen dat het 70% is, maar ook geen onregelmatigheidstoeslag, geen reiskostenvergoeding en vooral geen piket dienst, en dan tikt het erg hard aan hoor! Dan gaat het om heel want honderden euro's per maand... Wij leven echt niet ruim, hebben geen abonnementen, geen krant, geen sportschool enz. En dan is het net te redden. Maar er moeten geen rare dingen gebeuren. Gelukkig wel spaargeld maar dat willen we niet aanbreken.
Wat suus zegt...het is geen oordeel hoor. Ik schrik ervan...of sta ervan te kijken hoe je het wil noemen. Ik heb al eerder uitgelegd hoe ik dat bedoel. Als je de hypotheek/huur en rekeningen niet meer kunt betalen als je 2×70% van de lonen krijgt dan denk ik dat je net rondkomt toch? Ik vind dat riskant...wat is er nu weer niet goed aan die opmerking?? Volgens mij zeg ik het heel netjes.
Als ik naar mezelf kijk dan scheelt het net iets meer dan 1000 euro per maand als we beiden terug zouden vallen naar 70%. Ik vind dat helemaal niet krap leven dan.
Hier zou dan de schoonmaakhulp eruit gaan, tso voor kinderen, en waarschijnlijk 1 auto. Dan zouden we het prima kunnen redden, met tijdelijk geen luxe vakanties ofzo. In mijn vakgebied is echter zoveel vraag naar personeel dat werkloosheid niet echt een risico is.
Nee dat is een hoop geld. 1000 minder te besteden bedoel je toch? Maar heb je nu al het geld nodig om de rekeningen te kunnen betalen en kunnen eten bij wijze van spreken. Of besteedt je de 1000 aan luxe goederen die je kunt schrappen? Want ik denk gezien de reacties dat ik niet goed kan uit leggen wat ik bedoel. 30% van 2 inkomens missen is veel...dat is 60% van het gezinsinkomen om en nabij. Ik bedoel dus als je nu al het geld dat je binnenkrijgt nodig hebt voor eten, vaste lasten en rekeningen dat dat krap is...dat je dan weinig ruimte hebt. Als het zo is dat je genoeg luxe hebt met het geld dat nu binnenkomt en je kunt daarvan dingen laten vallen die niet noodzakelijk zijn dan is het idd niet zo'n punt.
Dit is puur afhankelijk van het inkomen zelf. Als beiden hard werken om überhaupt rond te kunnen komen (laagste inkomens), dan is ongeveer 30%-50% van het gezinsinkomen (niet 60% overigens) heel veel. Ik geloof zeker dat mensen dan niet rond kunnen komen. Mensen die op minimaal niveau verdienen houden echt geen 30% van hun salaris over voor extra dingen. Vind je dat echt schokkend om te horen?
als je beiden heeeel weinig verdient is dat niet zo raar nee. Maar ik ga uit van gemiddelde salarissen. Het lijkt zoals ik praat alsof wij samen heel veel verdienen maar dat is niet zo hoor. Dat van mij mag je een vergoeding noemen, mijn man verdient mooi zal ik maar zeggen. Maar echt niet heel veel ofzo. Mijn salaris is niet nodig om de kosten te dekken en van mans salaris kunnen we 30% missen en nog normaal leven (huis blijven wonen, verjaardagen vieren, eten,rekeningen betalen) maar qua huis en hypotheek hebben wij daar dus rekening mee gehouden...ik denk dat niet iedereen dat doet.