Hi dames, Als ik terug denk aan de bevallingen waren er 2 momenten waarin ik helse pijn ervoer 1) bij de eerste bevalling toen mijn zoontje middels een vacuumpomp eruit werd getrokken (zonder ruggeprik) en 2) bij mijn 2e zoontje toen 'het hoofdje stond'..(ook zonder ruggeprik) Wat een verschrikkelijke gevoel. alsof ik in de fik stond en dat duurde nog enorm lang toen ze mij gingen hechten Is dit bij elke bevalling zo? ik wil graag een 3e maar zie daar zo tegenop... en hoe overleven mensen dit die een tweeling/drieling baren? want het doet al ontzettend veel pijn, laat staan dat er dan nog een 2e uitmoet hoe was jullie ervaring hierin? of je nu wel of niet een tweeling hebt mogen baren..
Het 'hoofdje staan' heb ik niet gevoeld. Ben zelf ook heel benieuwd hoe het straks voelt bij mijn 2e. Maar elke bevalling en elke vrouw is anders dus denk helaas dat je je er echt niet op kan voorbereiden wat je gaat voelen en wat niet
Ja, als het hoofdje 'staat' is het pijnlijk. Maar ik moet zeggen dat ik beide bevallingen dat prima te doen vond (en ja, bevallen zonder ruggenprik oid). Leuk is anders maar het gevoel ervaart wel direct hoe ver je baby onderweg is. Zo bekeek ik het en eigenlijk vond ik dat wel het mooiste moment haha. Als het hoofdje daarna er door heen is floept hij/zij er best snel uit en is het moment voorbij. Maar goed, pijnlijk is het zeker. Gelukkig had ik bij beide geen enkele uitscheuring/hechting dus misschien dat het dan toch een andere beleving is.
Oef ja ik vond het echt verschrikkelijk, dat moment dat het hoofdje 'blijft hangen' en je op de volgende perswee moet wachten tot de baby er helemaal uitkomt.... Dat moment staat mij inderdaad nog zéér helder voor de geest ja! Zie er dus ook behoorlijk tegenop dat dat dalijk weer moet... Ach ja het is voor het goede doel he...
Ik kan ne het monent dat 'het hoofdje staat' als de dag van vandaag herinneren. ... Wat branden!! Ongelooflijk. Daar vind ik weeen, ondanks flinke weeenstorm niets bij. Geen pijnstilling oid gebruikt. Toen het hoofdje stond kon de draai niet goed worden gemaakt en heeft de gyn baby helpen draaien... waardoor ik een flinke ruptuur kreeg. Auw! Desondanks blijft het een wonder en vobd ik de bevalling geweldig! Bijba uitgerekend van de tweede ... benieuwd hoe dat gaat. Deze ligt nig in stuit en wil toch eerst bevalling ptoberen...mocht het niet lukken dan grijpen ze direct in. Ik zou een 3e kinderwens niet laten vanwege de pijn....dat het hoifdje staat... elke bevalling is anders. Succes met het maken van je keus!
Joh, maar dan kun je toch op voorhand vragen of ze je perineum verdoven? Is redelijk standaard en dan voel je weliswaar druk, maar geen pijn.
Was inderdaad een pijnlijk moment maar gelukkig duurde dat maar heel even. Ik vond het, zonder pijnbestrijding goed uit te houden..
Ik ben in bad bevallen en dan voel je sowieso minder. Ik bleek ook uitgescheurd te zijn, niets van gevoeld ook niet na de bevalling dat ik iets raars voelde ofzo. Ik het het hoofdje wel voelen staan. Ik weet nog dat de VK toen zei: 'dat doet even pijn he?' Maar ja ik had het erger verwacht dus vond het meevallen. Mijn vk zei dat als je gewoon in bed bevalt dat ze dan een warme lap tegen je kruis drukken als het hoofdje staat. Zo voel je die pijn niet zo goed.
Bij mijn eerste zoon vond ik het ook heel pijnlijk toen het hoofdje stond. Alsof je in de fik staat idd Bij mijn tweede zoon lag ik in bad en vond ik het helemaal niet pijnlijk toen het hoofdje stond, geen brandgevoel in elk geval. Dus de volgende keer ga ik zeker weer in bad!
hoe bedoel je??? buiten een washandje dat ertegen aan gehouden wordt weet ik niets hierover. Kan dit echt???? Ik ga zeker voor een derde maar vond die pijn vreselijk misschien ook omdat ik grote kids heb gebaard. Mijn tweede kwam eruit als een superman om het nog erger te maken bijna 4,1 kg
Ja dat heet bevallen... dat 'fikkende' gevoel had ik ook bij beide bevallingen. Als ik mag gokken zal dat een 3e keer niet anders zijn. Maarja eenmaal eruit is het ook voorbij toch?
Haha ja hoor, zowel bij gyn als vk Bij mijn eerste gehad (deden ze standaard in het ziekenhuis bij een eerste bevalling), bij de tweede om gevraagd en spuit lag al klaar maar hij kwam ineens het hoekje om en nu voor de derde weer besproken met zowel vk als gyn (sta bij beiden onder controle) en beiden vonden het een normaal en makkelijk verzoek. Van die verdoving zetten voel je amper iets en ik zie alleen maar voordelen: staan hoofdje voel je amper en als je naderhand gehecht moet worden, zit de verdoving er al in. Helpt deze wetenschap tegen je angst?
Bluh, ik vind dat zo flauw. Als je risicoloos de pijn kunt wegnemen én het angstige gevoel vooraf kunt verminderen met die wetenschap, waarom zou je dat dan niet doen? Pijn hoort ook bij een kies laten trekken en als 'ie eruit is, is de pijn prima te handelen, maar ik wed dat jij ook kiest voor een verdoving bij de kaakchirug.
Ja heel veel mensen weten dat idd niet maar de vk als gyn kunnen daaronder een verdovend prikje geven..
Is dat net zo'n prik als bij het hechten? Want dat vond ik echt het allerergste van de hele bevalling
nouuu wat ben ik blij hiermee dat neemt zeker weten veel spanning weg ontzettend bedankt! Dat extreme was wel weg maar het bleef nog lang branden. Misschien omdat ik was uitgescheurd..maar ik heb echt zitten schreeuwen vd pijn.
hmzz dat fikkende gevoel was naar maar vond het niet extreem. Ik ben ook uitgescheurd en heb tot bijna 4 maanden last gehad van onder Ben daar ook bang voor bij een tweede. Ik voel nu nl nog een hard stukje zitten va litteken weefsel. Ik ben bang dat dat bij een tweede bevalling niet meerekt waardoor ik nog meer uitscheur. De pijn tijdens het uitscheuren heb ik niet echt gevoeld geloof ik.
Bij mijn eerste vond ik het wel meevallen, maar toen heb ik ook een uur geperst en werd alles langzaam uitgerekt. De tweede wilde er bij de eerste perswee al uit en toen ben ik halverwege de perswee gestopt met persen omdat het zo zeer deed. Ik heb toen heel voorzichtig geperst, maar had echt het idee dat het niet ging passen. Grlukkig is het ook het laatste wat je doet voor de baby er is, dus als het het ergste is, is het ook meteen over. Dat daarna de placenta er ook nog uit moest vond ik echt niet leuk