Wij hebben voor 2 kinderen 1 dag pw kdv nodig. Hier betalen we 672 pm voor. Daarnaast gaat 1 van de kinderen nog naar de psz voor 159 pm. Ik werk 16u pw, en mijn man gewoon fulltime. Onderaan de streep houden we van mijn salaris 10eu per maand over, na alle teruggaves. Werk is leuk, maar breng dus alles naar de opvang. Wat zouden jullie doen, en waarom?
Ik zou blijven werken omdat ik de geestelijke uitdaging fijn vind en bovendien is het moeilijker om straks als je wel weer zou willen werken lastiger een baan te vinden met een gat op je CV. En de kosten vd kinderopvang zijn tijdelijk bso straks als ze naar school gaan kost minder omdat je minder uren hoeft af te nemen.
Moeilijk! Aan de ene kant vind ik het kdv/psz goed voor kinderen, en werken goed voor jezelf. Maar heel eerlijk vind ik 10 euro overhouden echt belachelijk en denk ik niet dat ik dat zou doen... Hoe denk je er zelf over?
Werken loont natuurlijk niet alleen in salaris, maar ook in ervaring, geen gat in je cv e.d. Dus er is meer dan de 10 euro onder de streep. Maar, thuis zijn en je kinderen fulltime zelf verzorgen is ook fijn. Echt een persoonlijke afweging. Zelf ben ik 100% thuis.
Ik heb lang gewerkt en ben nu thuisblijfmoeder omdat mijn kinderen veel begeleiding nodig hebben. Het gaat niet alleen om salaris, maar om meer. Je wereld is klein als je thuis bent, je hebt geen intellectuele uitdaging meer en je leven wordt minder interessant. Sommige moeders kunnen daar prima mee omgaan en vinden het prettig, anderen juist niet. Maar onderschat dat stukje niet. Ik vind het fijn dat een ziek kind ofzo geen probleem is voor mij, ik hoef zelden te stressen. Bij vrienden die veel werken is dat wel lastig. Anderzijds ontwikkelt mijn vriendin zich wel meer dan ik en heeft ze bijv pensioen later, en ik dus niet. Salaris is slechts een klein deel, er is veel meer belangrijk. Denk er heel goed over na! Ik dacht het heerlijk te vinden maar het viel tegen. Ik heb er heel erg aan moeten wennen.
Ligt eraan. Wat betekent je werk voor jou? Kan je, als je stopt, weer makkelijk terugkomen in het vak? Want salaris is natuurlijk niet de enige motivatie. Werkplezier, werkervaring en bijv. Pensioenopbouw , maar ook (deels) financiële onafhankelijkheid kunnen meewegen in je beslissing.
Vergeet niet je pensioen opbouw en je hebt natuurlijk ook nog je vakantiegeld en evt. Eindejaarsuitkering.. En Kdv wordt bso na een tijdje en de psz houdt op. Als ik nog zou kunnen werken zou ik dat heel graag doen.
Ik zeg altijd werken. Maar dat is heel persoonlijk. Ik zou nooit zo afhankelijk willen zijn van mijn partner; vind kdv en psz iets toevoegen; denk ook aan pensioenopbouw; alleen maar thuis zijn is niet mijn ding; werken voegt voor mij iets toe, ik ben meer dan alleen mama en ben goed in mn werk. Maar de thuisblijfmoeders denken er weer heel anders over, dit gaat hopelijk niet ontaarden in de zoveelste discussie. Mij maakt het niet uit wat anderen vinden. Zolang iemand gelukkig is, is dat alles wat telt. Tbm's kunnen er zijn door ons, wij door hun denk ik altijd maar. Als je je werk leuk vindt, waarom stoppen? Werken draait niet alleen om geld verdienen vind ik. Als je je werk niet leuk vindt, dan zou ik voor die 10 euro ook niet gaan werken.
Ik zou blijven werken. 16 uur is ook een mooi aantal uren vind ik. Je doet even iets anders dan zorgen, bouwt pensioen op, geen gat in je cv en als de kinderen naar school gaan houd je meer over. Ik zou alleen stoppen als je je werk echt niet leuk vindt.
Intellectuele uitdagingen heb ik juist meer als ik niet werk...je wereld wordt juist groter als je niet werkt...dat geldt voor mij dus... Maar goed niet iedereen ziet dit zo omdat ze misschien als ze thuis blijven zitten ook daadwerkelijk thuis gaan zitten of zo Ts, hele moeilijke keuze voor jou want je vindt je werk wel leuk. Daarom alleen zou ik als ik jou was gewoon lekker blijven werken. Als de kinderen zo groter zijn hebben ze geen opvang meer nodig en kun je dus het geld weer gewoon zelf houden wat je verdient.
Ik zou als je voor zo weinig echt werkt stoppen met werken en vrijwilligerswerk gaan doen in de avond (en) Wat betaal je trouwens belachelijk veel opvang. Mijn dochter gaat 2 a 3 dagen naar de opvang, Flex dus ook nog duurder (ruim 8 euro per uur) en ik betaal na teruggaaf 400. Met de baby straks erbij betalen we iets meer dan 500. Dus je kan ook kijken naar een andere opvang?
Ik zou blijven werken. Je blijft in het arbeidsproces,je bouwt pensioen op en het is ook even iets anders dan de hele dag met de kinderen om je heen. Aan mij is het niet besteedt want zou echt somber worden en een heel klein wereldje want werkelijk al mijn vriendinnen werken 3 tot 4 dagen en hele dagen op school helpen vind ik ook niet heel uitdagend. Hiet ook nog veel opvangkosten maar nog een jaartje en dan gaat de jongste naar school en komen we weer aan de goede kant te zitten qua saldo. Ik zou anders de psz schrappen.
Bosi dat zou kunnen.. Voor mij is het beperkt omdat er financieel minder ruimte is en de kinderen veel tijd opeisen. Maar heb je tips? Ben wel echt benieuwd
Hartstikke offtopic hoor...sorry Maar ik begrijp echt niet dat men altijd roept dat je wereld kleiner wordt... Juist elke dag naar je werk lijkt mij je wereld kleiner maken...elke dag dezelfde plek...elke dag dezelfde mensen.... elke dag precies weten wat er gedaan moet worden en wat er gaat gebeuren...
Krijg je hier nog toeslag over of zijn dit echt de bedragen die je zelf moet ophoesten? Dan zou ik het eens proberen bij een gastouder. Ik vind de bedragen echt bizar hoog. Hoorde laatst ook al iemand die 7,50 per uur kwijt was bij een kinderdagverblijf. Daar zitten wij met onze gastouder ruim onder... Enne....de plannen zijn dat de toeslag voor kinderopvang weer flink omhoog gaan!
Op het werk vervul je een andere rol, ik ben enkel moeder. Maar dat is mijn ervaring he, en daar ben ik vast niet de enige in. Il kan miljoenen dingen bedenken die ik kan doen nu ik niet werk, maar financiën en de kinderen maken dat toch lastig. Kan moeilijk nu 3 mnd op reis gaan bijv
Ik kan niet zeggen wat jou beter zal bevallen. Maar je maakt een dijk van een denkfout volgens mij. Je houdt niet van JOUW salaris onder de streep 10 euro over. Jullie werken allebei dus zul je altijd moeten berekenen wat je van jullie BEIDER salarissen overhoudt. En zoals velen hier al zeggen: niet alleen nu, maar op de lange termijn. Denk aan mis te lopen promoties, denk aan pensioenen en denk aan je financiële onafhankelijkheid en wat dat betekent bij een eventueel ziek worden, overlijden of anderszins uit je leven verdwijnen van je partner.
Wat ik zou doen? Ten eerste anders rekenen De opvang is er niet alleen om te zorgen dat jij kunt werken, maar ook omdat je man kan werken. Dan ziet het er al een stuk beter uit
Ik weet niet wat jij dan voor baan in gedachten hebt maar ik ken maar weinig banen waarbij iedere dag hetzelfde is haha Ik werk zelf in een gezondheidscentrum en mijn dagen zijn bijzonder enerverend. Soms zou ik wensen dat ze iets voorspelbaarder zouden zijn haha
Ik denk dat je te beperkt kijkt. Vraag jezelf een aantal zaken af: - Wil je financieel volledig afhankelijk zijn van je partner? - Wat als je partner arbeidsongeschikt, ziek, werkeloos etc wordt. Hebben jullie dan mogelijkheden om dit op te vangen. Kan je bijvoorbeeld ook rondkomen van een lagere ww uitkering? - Kan jij na een periode van thuisblijven weer makkelijk terugkomen in je vakgebied? - Heb jij een 2e auto of moet je straks alles op de fiets doen. En is dat mogelijk in jouw omgeving? En bedenk dat jij straks ook pensioenopbouw mist. Je komt thuis te zitten met kleine kinderen. Dan kan je wereld erg klein worden (ook afhankelijk van waar je woont en wat de voorzieningen zijn).