Even klagen hoor. En hopelijk hebben jullie een oplossing. Ik houdt best van lekker eten en vind het leuk om eens wat anders te koken. Ik eet alleen geen vlees (wel kip, vis) en wordt daardoor ook als lastige eter gezien. Maar ik hecht ook belang aan gezond eten (voldoende groente, fruit, bruin brood enz). Maar ik stoor me al lange tijd aan de eet en drinkgewoontes van mijn man. Zeker met een peuter van bijna 3 en een baby. Die ik het goede voorbeeld wil geven. Maar ook dat ik het zat ben iedere keer dubbel te koken. Want op deze manier koken is helemaal niet leuk. Mijn man drinkt álleen maar cola. Dus gewoon niets anders. Dat betekend bij het opstaan al cola... Dat moet ook nog eens coca-cola zijn en is dus ook duur! Maar het gaat mij vooral om de gezondheid. Hij vind trouwens wel dat zijn dochter dan wel maar water moet drinken (ivm suikers). Hij eet bijna geen brood. Slaat ontbijt altijd over en heel vaak ook de lunch, of hij maakt een soepje warm of maakt een tosti. Qua vlees lust hij rundergehaktballen, zelfgemaakte hamburgers, worst of schnitzel. Kip lust hij ook. Qua groenten bloemkool, spinazie a la creme, of wortels of boontjes uit blik met heel veel extra zout. Maar dat is dan ook de variatie Ik kook voor mij en dochter ook altijd meer gevarieerd en veel verse groenten. Hij eet dus regelmatig pas bij het avondeten voor het eerst. En hij kan dan al een half uur later weer honger hebben en een zak chips of stukjes kaas pakken Ik probeer hem steeds op een andere manier gezonder te laten eten. Ik maak pastasaus zelf. Maar bijv gister ook tomatensoep gemaakt van tomaten en kreeg nu zelfs commentaar dat ik hem zo forceer groenten te eten. Hij at het dus ook niet op. En zelfs na een nacht slapen ben ik nog steeds geïrriteerd. Kan iemand helpen?
Tja ik denk dat het enige wat je kan doen is erover praten met hem... Je kan hem niet dwingen iets anders te eten of drinken denk ik en dat moet je ook niet willen. Ik vermoed dat dit altijd al zo geweest is? Dus tja, dat wist je.. En als dat zo is leef je er al veel langer mee... Enig idee waarom je je er nu ineens zo aan irriteert?
niet meer apart koken doe ik ook wel eens, maar dan eet hij dus niet. en gaat nog meer snoepen. En ik kook voor mezelf ook regelmatig een vleesvervanger (dochter is gek op vlees, ik eet vervanger of extra groenten). Dus dan ben ik de uitzondering. Ik heb hem ook wel vaker uitgelegd waarom ik het belangrijk vind (voor kinderen en omdat ik wil dat hij oud wordt). Maar hij vind het niet zo ongezond!
Oef, hier was ik al lang klaar mee geweest. Ik vind het ook een beetje onvolwassen gedrag van je man. Die discussies moet je naar mijn idee al voeren nog voordat er überhaupt kinderen zijn. Je kunt niet cola blijven drinken en dan van je peuter verwachten dat die alleen maar water drinkt. Tuurlijk, wel af en toe, maar niet de hele dag. Het is toch voorbeeldgedrag, je kinderen zien hun vader de hele dag cola drinken. Ik zou hem echt voor een ultimatum gaan stellen. Jij kookt, dus jij bepaalt wat er gegeten wordt. Punt. Zint het hem niet, dan gaat ie zelf maar koken. En dan wel als jij klaar bent, want jij eet met de kinderen. Ongetwijfeld gaat dit wat vuurwerk opleveren, jammer dan. Hoort erbij.
Irriteer je je eraan dat je apart moet koken? Dan gewoon niet doen. Irriteer je je eraan dat jullie gegeten hebben en hij meteen weer iets ongezonds pakt? Geen chips oid in huis halen (maar als hij t zelf koopt tja dan moet ie t zelf maar weten..) Als je je vooral zorgen over hem maakt, spreek dat dan uit. Leeft ie verder wel gezond? Beweegt ie? Is ie normaal op gewicht?
En als hij dan gaat snoepen, dan moet je zorgen dat dat dus niet in huis is. Wie doet er bij jullie de boodschappen? Uit huis bannen die rotzooi!
Klopt dit is al vanaf kinds af aan zo. Ik heb dus altijd apart gekookt. Voor we kinderen hadden was het niet zo erg. Had ik meer tijd. Ik vind het nu vooral erg omdat mijn dochter ook wil snoepen en lekker drinken wil. Ze gaat steeds slechter eten (ook gewoon de leeftijd natuurlijk). Maar ik ben zelf altijd bezig met gezond eten en afvallen. En ik wil die problemen niet voor mijn dochter.
Sorry dit vind ik echt onzin.... Dan zou papa (of mama) dus ook niet veel koffie mogen drinken. Hier word vaak veel koffie gedronken door de dag heen, maar koffie is niet voor kleine kinderen, punt. En dan zouden papa en mama ook geen biertje meer mogen drinken? Want dat willen de kinderen dan uiteindelijk ook.... Tis toch gewoon heel simpel. Naar de kinderen toe hebben papa en mama het voor het zeggen, en sommige dingen zijn gewoon voor grote-mensen. Cola valt daar (tot een bepaalde leeftijd) ook onder..
Het is ook zijn leven, maar hij is wel het voorbeeld voor mijn kinderen. Wij doen allebei boodschappen. Net hoe het uitkomt. Dus chips, snoep enz haalt hij vaak zelf.
Maar gaan jullie dan ook in het weekend nooit gezamenlijk ontbijten? Dat is hier vrij heilig als we met zn allen thuis zijn. Verse broodjes met wat luxer beleg, een verse smoothie... En als hij niet van brood houdt, zijn er genoeg opties in de hoek van pap/muesli, eieren of desnoods een fruitsalade. Is alvast een begin. En die cola... Hij ziet toch hopelijk zelf wel een klein beetje dat dat nergens op slaat? Straks heeft hij voor zijn veertigste diabetes! Ik zou toch de regel introduceren dat cola pas na het avondeten op tafel komt. Ook als voorbeeld voor je kinderen. Heb je dorst? Daar is de kraan. En als jij degene bent die boodschappen doet, koop je dus 2 flessen voor de hele week, en hij doet het er maar mee. Heeft hij bijna een halve liter per dag, meer dan genoeg. Een paar dingen niet lusten oke. Maar dit is geen volwassen eetpatroon. Ook hier: we eten vandaag nasi/lasagne/bietjes/vul maar in. Punt. Jij kookt maar 1 keer.,
Ze krijgt ook geen cola hoor voordat daar discussie over ontstaat. Ze weet daarvan ook echt wel dat het niet voor kinderen is. Maar ik ben het er wel mee eens dat het gek is om te zeggen dat ze geen fristi mag maar water moet drinken en dan zelf wel iets lekkers pakken. Is voor mij hetzelfde om als roker te zeggen dat een ander niet mag roken.
Ik vind dat als dit altijd al zo geweest is, het meer jou probleem is dan het zijne. Er is iets veranderd waardoor jij je er blijkbaar meer aan bent gaan irriteren, maar dat wil niet zeggen dat hij nu ineens alles moet veranderen of omgooien. Je kan er met hem over praten, hem uitleggen (zonder verwijten of kritiek) wat je niet prettig vind en waarom. Zou dan idd vooral benadrukken dat je je zorgen maakt om zijn gezondheid maar ook die van jullie dochter, omdat zij misschien ook slechte eetgewoontes krijgt... Maar ja, je kan er verder niet zoveel mee denk ik.. Ineens eisen dat hij veranderd en niet meer apart koken en geen lekkers meer in huis halen om hem op die manier te dwingen tot verandering gaat heel erg averechts werken vrees ik, en vind ik persoonlijk erg kinderachtig. Als ik dan in zijn schoenen stond had ik juist de kop in de wind gegooid en elke avond bij de snackbar gaan zitten denk ik
Nee en dat vind ik dus zelf ook heel jammer. Ik ben het zo wel gewend en mis dit ook echt. Ik werk al om het weekend en hij heeft een eigen bedrijf en werkt dus ook erg veel en voetbalt ook in het weekend. We hebben dus weinig tijd voor elkaar. Wat niet erg is, maar wat die kleine momentjes wel belangrijker maakt. Vaak slaapt hij zelfs uit dan . Maar dat is een andere discussie. Ik denk door de hormonen en totaal geen tijd hebben voor mezelf nu met de baby erbij dat ik me er nu gewoon extra aan stoor.
Ik vraag me eerlijk gezegd af met wie hij getrouwd is. Met zijn vrouw of met zijn moeder. Het is zijn leven en natuurlijk kan je aangeven dat je het er niet mee eens bent, maar meer kan je niet doen in mijn ogen. Je kookt al jaren dubbel, dus ik snap echt niet wat nu ineens het probleem is.
My god.... We hebben het hier over haar man, niet over haar zoon... Serieus als ik door m'n partner ineens zo behandelt zou worden dan was het huis te klein kan je vertellen. Hij heeft het nooit anders gedaan en ineens is het fout? Wiens probleem is dat dan? Regels heb je als ouders voor je kinderen. Onderling spreek je dingen af samen. Waarom zou een moeder/vrouw in godsnaam alles te bepalen hebben over de vader/man?? Hij heeft ook nog een eigen ik...! Poeh als ik toch eens zo met m'n vriend om zou gaan... Ik hoop dan echt dat ie zich niet op z'n kop laat zitten!