@Johanna: wat ontzettend heftig zeg! Misschien geeft mijn verhaal je hoop, alhoewel ik natuurlijk geen kindje ben verloren. @iedereen: vanwege een midweekje Center Parcs zonder wfi (vonden we echt te duur, 25 voor 4 dagen) heb ik een tijd niet kunnen reageren, maar vanaf nu probeer ik weer mee te lezen. Merk alleen wel dat ik er soms gewoon geen tijd en zin voor/in heb, heb het erg druk met mijn dochter, huishouden en werk. Mijn gezin is alles voor me en wil niet mijn vrije tijd ook nog steeds achter de laptop doorbrengen. Hoop dat jullie dat begrijpen. Maar dat wil niet zeggen dat ik niet aan jullie denk en met jullie meeleef hoor! Ik ga mijn best doen om weer mee te lezen, hopelijk gaat dat lukken! Ik ben nu sinds dinsdag bezig met de progynova en heb volgende maandag de echo en als het goed is de dag erna mijn eisprong, althans dat denkt mijn lichaam dan. Dan een paar dagen later de terugplaatsing en dan weer die zenuwslopende wachtweken en hopen op een goede afloop.
@johanna: bijna 16 maanden .... wat moet je daar nou over zeggen. Kan me haast geen voorstelling maken van het verdriet dat dit verlies gebracht moet hebben. Ik ben dus wel onder behandeling bij die arts in dusseldorf. Het is inderdaad een dure onderneming, maar wij houden ons maar steeds voor dat een eventueel adoptie proces (want ik was niet eeuwig miskramen blijven hebben) nog veel duurder zou zijn geweest. Je zou je verhaal in ieder geval bij hem kunnen neerleggen en het basis onderzoek & ana waarden laten testen. Dat zal zo'n 750 kosten maar dan weet je wel meer en heeft er een heel deskundig iemand naar gekeken. Heel veel sterkte!
Bumbaa, fijn dat alles goed gaat en wat gaat dat snel zeg, alweer een half jaar oud! Johanna, heel veel sterkte! Wat vreselijk wat je meegemaakt hebt. Susanne, wat spannend bijna een tp! Die wachtweken erna zijn echt verschrikkelijk, maar hopelijk wordt je daarna beloond met een prachtige test.
@Nijntje: dat hoop ik ook, zou zo fantastisch zijn. Maar het zal vast niet zo snel gaan, dat is echt te mooi om waar te zijn.
@Johanna, wat verschrikkelijk verhaal zeg. Dat lijkt me echt het ergste wat je ooit kan meemaken. En wat oneerlijk dat je miskramen blijft hebben. En wellicht is Gent een idee om naar toe te gaan. Mijn verzekering dekte er wel wat een en ander. @ eef, dikke knuff voor jou ik ga hard duimen dat je ook gauw in het andere forum komt. Hoe gaat het nu met je? @suus, spannend zeg hoop dat er een mooie terug plaatsing kan komen!
Johanna, ik had niet begrepen dat jullie je zoontje nog zo lang bij jullie hebben mogen houden. Wat een verdrietig verhaal hebben jullie. Ik hoop dat er snel een positief verhaal bij mag komen! Nijntje, hoe gaat het met jou? Weet je al wat het wordt ? Susannelilian, laat maar weten dan wanneer we precies duimen moeten gaan draaien! En je weet maar nooit, soms kan het toch gewoon ook wel in 1x raak zijn? Hopefor2, veel gehuild vorige week en vrijdag avond echt even helemaal ingestort. Dat heeft me wel weer goed gedaan. Blijkbaar heb ik dat toch echt elke keer even nodig, na iedere miskraam. Vervolgens de moed weer bij elkaar geraapt. Het ging moeizaam dit weekend, maar uiteindelijk hebben we toch ons mannetje en hoe meer miskramen, hoe meer ik me (zo mogelijk) besef dat we gewoon een wondertje hebben. De gyn zaterdag heeft me toch wel weer aan het denken en zoeken gezet. Volgens haar toch grote kans dat het elke keer mis zit met de chromosomen. Dat kan blijkbaar, ookal zijn onze chromosomen goed. Ze had het dus over dat onderzoek naar het zaad van mijn man, maar ik heb al gelezen dat het meestal aan het eitje ligt van de vrouw (als het zaadje tot aan het eitje is gekomen, is hij toch vaak wel in orde). Dat is dus moeilijk te onderzoeken. Maar dat betekent dus dat we gewoon door moeten blijven gaan tot we op een goed eitje vallen. Dat klinkt ook zo logisch, want de zwangerschap van mijn zoontje was zo perfect dat ik me moeilijk kan voorstellen dat mijn probleem immunitair is of iets dergelijks. Wel eng, want want nou als mijn lichaam een keer niet het embryo afstoot en we er bij 3 of 5 maanden pas achter komen dat het een trisomie heeft ? En hoeveel goede eitjes heb ik nog? Heb ik er eigenlijk nog wel? En zo maal ik nog even verder....
Heb ik ook steeds gehad hoor eef. Je moet daar echt even doorheen en rouwen. En dan kun je weer verder! Ik heb mezelf ook echt een tijd zielig gevonden. En later dacht ik pff wat heb ik daar nou weer aan. Hup schop onder mn kont en verder kijken. Heb je wel eens nagedacht over acupunctuur?
@Hopefor2: dat hoop ik ook meis, jullie horen het wel als het zover is! @Eef: dat ga ik zeker doen, alvast bedankt! Het zou theoretisch natuurlijk kunnen, maar probeer er niet teveel van te verwachten om een nog grotere klap te voorkomen... Jij van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Wanneer heb je de eerste echo? Ben je trouwens zwanger van een tweeling? Sorry als ik het gemist heb hoor... Hoe kan het dan dat het bij de chromosomen van het kindje toch misgaat, ook al zit het bij jullie chromosomen wel goed? Het ligt inderdaad vaker aan de eitjes van de vrouw dan aan de zaadjes van de man en de eitjes is ook makkelijker wat aan te doen, dus dat is maar beter ook dan. Als je al een kindje hebt dan weet je inderdaad wel dat het wel kan en dan is het inderdaad moeilijk om te geloven dat het niet "gewoon" domme pech is geweest al die miskramen. Weet je niet hoeveel eitjes je nog hebt? Ga heel hard voor je duimen dat het toch nog goed komt, dat moet gewoon!
Suus, eef heeft net weer een miskraam gehad Ik ben zwanger en er waren misschien twee vrucht zakjes te zien.
Kan gebeuren hoor suus. Dat snapt eef vast wel. maar dacht zeg het maar even Ja maandag hebben we weer een echo. Hopelijk is er dan wat meer te zien. Ben erg benieuwd. ze had het er ook over dat het bloedverlies kan zijn. Maar tot nu toe niks te bekennen of mn lichaam lost het zelf op?!?! Dat kan ook. We gaan het beleven. Hoe was center parcs? Waar ben je heen gegaan?
@Hope: heel goed dat je het zei hoor, hopelijk vindt Eef het ook geen probleem. Jeetje zeg spannend, zou wel super zijn zeg een tweeling!
Hoi dames, wat lees ik hier trieste en nare verhalen, voor alle dames veel sterkte en kracht om dit allemaal te verwerken. Ik zou hier graag mee willen schrijven om ervaringen te delen over hoe om te gaan met meerdere miskramen. Zoals jullie in mijn handtekening kunnen zien zit ik nu in mijn vierde miskraam sinds een dik jaar. vorige week heb ik op een echo gezien dat mijn vruchtje niet meer leeft, twee weken ervoor hebben we een kloppend hartje mogen zien. Ik merk dat de optelsom van de miskramen nu emotioneel veel met me doet. Bovendien ben ik nu weer aan het wachten totdat de miskraam op gang komt. Ik vind het heel naar dat er een dood vruchtje in mijn baarmoeder zit en weet niet hoe lang ik dit psychisch kan volhouden. De vorige keer heb ik gekozen voor een curettage maar dat zie ik dit keer niet zitten. ik vond dit best ingrijpend, het ging bij mij ook niet makkelijk (gescheurde baarmoedermond) en het duurde daarna meer dan 8 weken voordat mijn menstruatie weer op gang kwam. Ik heb een doorverwijzing voor onderzoek gevraagd maar als ik hoor hoe vaak er niets uitkomt zakt de moed mij in de schoenen. Ik heb hier wel gelezen dat ik niet op moet geven en de optie Duitsland of Belgie neem ik in overweging. wat bij mij ook meespeelt, is dat ik niet de jongste meer ben. Misschien moet ik daardoor ook niet teveel willen laten uitpluizen en accepteren dat het voor mij niet meer is weggelegd. Maar dat is erg moeilijk! Nogmaals sterkte voor alle dames die het nodig hebben..
Eef, alles gaat goed en heb een blauwe banner Wanneer hoor jij of je dat onderzoek kan krijgen? Is je AMH laag, omdat je je afvraagt hoeveel (goede) eitjes je hebt? Autumn, heel veel sterkte! Zelf ben ik naar Gent gegaan, nadat er uit de onzerzoeken in NL niets uitkwam. Ben heel blij dat we die stap hebben genomen. Mocht je het willen, de wachttijd is heel lang, dus maak op tijd een afspraak!
Bedankt voor de tip Nijntje01! Mijn man wil eerst het ziekenhuis in NL afwachten en heeft overal gelezen dat er daar ook veel onderzocht wordt. bovendien heeft hij geloof ik de conclusies uit een proefschrift gelezen waarin staat dat alle aanvullende onderzoeken in bijvoorbeeld Gent te weinig resultaat bieden om echt wat uit te kunnen maken. Maar ik lees hier juist verhalen van dames die daar wel echt geholpen zijn. Mijn man zegt daarop dat je nooit kan weten of het door de behandeling kwam of dat er ' gewoon' een goede zwangerschap is ontstaan. tja, ik moet mij nog meer inlezen volgens mij. Weet je hoe lang de wachttijd ongeveer is? Bovendien moet ik nu helemaal nog niet denken aan het hele medische traject, ik vraag me zelfs af of ik er nog wel mee door wil gaan en of we niet beter onze zegeningen kunnen tellen met 1 prachtige gezonde dochter.. Het wordt steeds emotioneler voor me met elke volgende miskraam. Aan de andere kant weet ik van de vorige keren dat dit gevoel ook weer wegebt en de grote wens voor een tweede er blijft.
@Autumn: jouw verhaal lijkt wel een beetje op dat van mij. Ook ik heb vier miskramen achter de rug in relatief korte tijd. Ook ik heb al een dochter en ben al 38. Sterkte met wederom deze klap! @Hope: wat spannend zeg! Lijkt me heel leuk, maar ook wel een beetje schrikken als het echt een tweeling blijkt te zijn. Zelf ben ik afgelopen vrijdag naar een electro-acupuncturist geweest. Ze gaf aan dat mijn schildklier niet optimaal werkt en ook mijn bijnieren waren niet top. Ik heb nu druppeltjes gekregen en heb over een maand een nieuwe afspraak. Ben benieuwd!
Jeetje wat een verhalen weer zeg. Sterkte dames... Nijntje een blauwe banner! Wat leuk! Zou vandaag teruggebeld worden over de operatie. Nog niks gehoord En vreselijk ongeduldig..