Ivf/icsi

Spannende periode gaan jullie in!
Knap van je dat je eerst wat kilo's kwijt wil, inderdaad ze zegge dat het beter is

Wij hebben ivf gegaan en 2 kindjes kunnen krijgen
Het spuiten zag ik ook tegen op, maar echt waar als de eerste prik er in zit dan denk je owww
Ik heb elke dag gewoon geprikt zonder dat het zeer dee of dat ik bang was
De punctie zelf vond ik alle 2 de keren enorm mee vallen, in ons ziekenhuis kreeg je een infuus met pijnstilling
Ik heb geen pijn gevoeld.

Probeer je niet te druk te maken laat het allemaal over je heen komen
Komt goed!

In welk ziekenhuis zit je?

 

Heel veel succes Chann! Mag ik vragen hoeveel je af wilt/moet afvallen? En kun je in december gelijk beginnen of moeten er dan nog onderzoeken worden gedaan (zou ik even vragen anders: zie mijn verhaal).

Ik heb nu 2 ICSI pogingen gehad (zaad van mijn vriend is nog veel slechter, <50 zaadcellen). De eerste is na een week afgebroken (te weinig reactie). Toen baalde ik wel: een week voor niks elke dag spuiten.
De tweede poging is wel afgemaakt, maar het resultaat vond ik erg tegenvallen: maar 4 eicellen, waarvan 3 rijp en 1 daarvan bevrucht. De terugplaatsing is niet gelukt helaas.

Het prikken zag ik tegenop, maar hoe langer we op alles moesten wachten (in december wisten we dat het ICSI zou worden, maar voordat alle onderzoeken klaar waren, was het eind mei), hoe meer ik er klaar voor dacht te zijn. Het is wel een drempel die je over moet.
De eerste keer dat ik moest spuiten was ik op kamp (scouting) en had ik het geluk dat een van de andere leiding mij hielp (verpleegkundige en goede vriendin van me). Zij heeft de eerste gezet, zodat ik wist hoe het voelde. De tweede dag heb ik onder haar toezicht gedaan en viel me reuze mee. Thuis verdoof ik de huid soms met een ijsklontje, ik wil nog wel eens lang treuzelen om de naald erin te zetten en dat heb ik dan niet. Niet dat het pijn doet, meer het idee denk ik. Het naaldje voel ik niet.
Het klaarmaken van de vloeistof (Menopur moet je mengen) is in het begin even werk, maar je wordt er handig in.

De punctie vond ik tegenvallen, maar dat was vooral doordat ik slecht te prikken ben en ze 6 pogingen nodig hadden voordat het infuus eindelijk zat! Dat infuus zetten duurde langer dan de hele punctie. De punctie vond ik pijnlijk maar heel goed te doen omdat het zo voorbij is. Door de morfine was ik wel 2 dagen lichtelijk van de kaart. Na twee dagen was de buikpijn ook veel minder.
Het meest vervelende vond ik misschien wel de Utrogestan-bolletjes. Vaginale bolletjes die een hoop troep geven. Bah!

Maar de pijn vergeet je, het ongemak van het prikken neem je voor lief: ik ga vrolijk fluitend en vol goede moed weer aan een nieuwe poging beginnen!

Vandaag hoor ik het nieuwe behandelplan.

Ik zie trouwens dat we bijna tegelijk met de pil zijn gestopt! Alleen wisten wij in oktober/november door een thuistest al dat het zaad niet goed was en konden daardoor zo 'snel' beginnen.

 

Ik ben momenteel bezig met ICSI, we zijn nog aan het stimuleren. Ik heb een enorme naaldenangst. Ik heb daarom gevraagd om synarel ipv decapeptyl. Synarel is namelijk neusspray. Verder heb ik emla-zalf (verdoving) voor de gonal-F spuiten (kant en klare prikpennen), waardoor ik er echt echt niets van voel. Over de punctie kan ik je nog niets vertellen.

 

Knap dat je eerst wilt gaan afvallen Chann, veel succes!
Hier ook bezig met icsi i.v.m. verminderde zaadkwaliteit bij mijn man. Onze eerste poging moest afgebroken worden, omdat er teveel follikels bij mij groeiden. Erg balen, want al het spuiten was toen dus voor niks geweest. Na een paar weekjes mochten we weer opnieuw beginnen en ditmaal wel met mooie resultaten. Één embryo zit nu in mijn buik, heel spannend of deze blijft plakken! En we hebben geluk dat er 9 cryo's zijn ontstaan. Dus mocht het met deze niet lukken, kunnen we nog even vooruit en hoeven we niet gelijk weer een nieuw traject in.

Qua spuiten... Ik zag er echt enorm tegen op, want ik hou helemaal niet van naalden en bloed en alles wat daar mee te maken heeft. De 1e keren prikken moest ik mezelf dan ook echt overwinnen, maar gaandeweg treed er wel gewenning op gelukkig. Pijnlijk is het in principe niet, soms raak je een keer een zenuw en dat voel je wel, maar meestal ging ie er prima in. Ik had wel last van de hormonen overigens, zat daardoor niet lekker in mijn vel.
De punctie was voor mij wel pijnlijk, maar ik had alleen pillen als pijnstilling en dit hielp onvoldoende. Dus volgende keer zou ik zeker om meer pijnstilling gaan vragen. Wat ook niet mee hielp, is dat er bij mij uiteindelijk nog 26 follikels aangeprikt moesten worden. Dat is gewoon veel, en dat voel je op een gegeven moment dan ook wel. Na afloop heb ik een aantal dagen rustig aan moeten doen omdat er kans was op overstimulatie. Heb ook wel een aantal dagen nog buikpijn gehad na de punctie, maar met 26 keer prikken van binnen is dat ook niet gek natuurlijk.

IK wens je veel succes! En als je nog eens vragen zou hebben, een berichtje mag altijd.

 

Ik prik niet zelf, dat doet mijn man. En in mijn bil, dan zie ik ook niks. Bovendien vind ik dat een fijner idee dan in de buik. Ik ben net weer terug van de tweede echo, de punctie is denk ik zondag/maandag/dinsdag.

 

Mijn man vindt niks eng . Die vindt het prima om te doen hoor. Ik weet niet hoe lang de naald is, want ik heb de naald nog nooit gezien . Dat heb ik mooi weten te omzeilen. Ik heb wel eens het naaldendopje nog zelf weggegooid, en dat was heel klein, dus het zal wel meevallen.

 

Je kan de prikjes vergelijken met een insuline pen.

 

Maandag mag ik officieel testen! Maar momenteel voel ik me alsof ik ongesteld moet worden, dus mijn vertrouwen is ver te zoeken.
De naald valt mee hoor, een centimeter ongeveer. Alvast een tip voor als je er tegenop ziet: zet een muziekje erbij aan ter ontspanning. Dat deed ik altijd!