Hi dames, Tijdens mijn laatste zwangerschap heb ik ergens na de 24 wkn galstenen gekregen. De pijn aanvallen waren bizar hevig. Eerst werd er gedacht aan maagzuur maar omdat de pijn zo hevig was en ik niet kon ademen ervan en de maagzuurremmers werkte niet bedacht een slimme gynaecoloog "galstenen ". Na een echo werd dit bevestigd. Ik had meerdere kleine galstenen die voor pijn zorgde als ze door de galwegen bewogen. Na de bevalling had ik 6 wkn lang geen last meer! Normaal kreeg ik iedere week minimaal 1 aanval. Maar gisteren begon de pijn Snachts. Het zwakte wat af door paracetamol maar gisterochtend werd ik weer gek van de pijn! De huisarts is langs geweest en heeft me een prik diclofenac gegeven (geef geen bv). Daarna werd het wat rustiger maar de pijn is er nog steeds soort van zeurderig aanwezig. Ik heb wel zetpillen gekregen maar om nou telkens maar dat spul te blijven gebruiken is vast ook niet goed. Mijn urine is nu al sinds gisteren oranje bruin en had vettige ontlasting. Hoop dat het minder word Eind deze maand afspraak bij een chirurg dat rot ding gaan ze er hoogstwaarschijnlijk uitslopen. Hebben meer (aanstaande ) mama's hier last van (gehad) en hoe is het bij jullie gegaan? Liefs
mijn vriendin had het ook, ook rond de 24wk begonnen, elke week een aanval ongeveer, dit ging na de bevalling door ook heel hevig dus is zij 4 weken naar haar bevalling al geopereerd met spoed en hebben ze de galblaas weggehaald. herstel ging heel snel en weinig klachten aan over gehouden zover ik weet. sterkte hoor!
Klinkt "goed" hier is het blijkbaar niet vaak genoeg. In het ziekenhuis nemen ze me Heel erg serieus maar de huisarts doet er echt bijna laconiek over... rare vent! Ik hoop dat ik er snel vanaf ben!!
Ik had het bij mijn 3de zwangerschap ook. Begon in week 26. Exact 4 weken na mijn bevalling hebben ze via ercp 2 galstenen verwijderd. Ik verbleef met mijn dochtertje voor en na op de materniteit, want ik gaf wel borstvoeding en wilde dat ook blijven doen. Ondertussen zijn we 4 jaar verder en ik heb er nooit nog last van gehad, ook niet tijdens mijn laatste zwangerschap.
Ik heb het niet gehad tijdens de zwangerschap! maar heb wel galstenen gehad. Heb nog nooit zo een pijn gehad als daarvan! Herb dan ook in overleg met de chirurg vrij direct besloten de galblaas te laten verwijderen. Was maar goed ook want er zaten flink wat stenen in! De operatie is zeer goed verlopen. Was gelukkig een kijk operatie dus ik had maar 3 kleine gaatjes. Na 3 dagen had ik zo goed als geen pijn meer, en na een week was ik weer 95% de oude. De operatie is dus hartstikke meegevallen!
Ingreep was niet zo zwaar, want wordt via de mond gedaan, en je moet maar een 45min onder narcose. Het lastigste was de borstvoeding (kolven en zo), maar dat heb jij niet. Maar herstel was dus ook zeer vlot. Ik moest een nacht in observatie blijven ivm napijn of bloeding. Maar buiten een schorre keel en grote honger (ik kreeg enkel soep en beschuit na de ingreep) had ik nergens last van. Volgende ochtend mocht ik naar huis, en op de gang wenste iedereen me proficiat "en veel geluk met de baby" Ze dachten dat ik gewoon een pasbevallen moeder was... Ik zag ook al flink geel (oogwit), en mijn urine was cola. Na de ingreep was dat in no time weer goed. Nooit meer zulke pijn gehad (bevallen is niets vergeleken met galkolieken), hoewel mijn galblaas er nog zit. De dokter zei dat verwijderen er wellicht ook nog wel zou van moeten komen, maar tot nu toe niet nodig gebleken.