Ik zou het lekker laten gaan. Ze is er maar 1 dag in de week toch...dat worden superleuke herinneringen voor je dochter. Maar net als mijn voorganger kijk ik er vanaf een andere kant naar. Jullie hebben opa nog. Mijn kinderen hebben nog 1 opa, die kijkt niet naar ze om. Mijn beide ouders en mijn schoonmoeder zijn al overleden. Mijn kinderen hebben straks helemaal geen herinnering aan spelen en knuffelen met een opa of oma. Mijn dochter heeft hoogstens een herinnering aan een doodzieke oma en haar begrafenis
De opa klinkt als een hele leuke opa, maar als een minder goede oppas en een minder leuke schoonvader. Ik denk dat je dochter echt niet slechter wordt van zo'n opa, maar jij stoort je duidelijk aan de manier waarop het gaat. Waarom maak je de situatie zo veel lastiger door te blijven eten en daarna nog gezellig te willen doen met elkaar? Dat hoeft toch niet? Je kan je dochter ook gewoon ophalen voor of na het eten. Een andere keer nodig je ze weer uit voor een gezellige avond als je dochter op bed ligt. Dan kan je gelijk het oppassen evalueren.
Dit. Ik ben wel een super zielige mama dan hahah. Zodra papa, de 3 opa's (hij heeft er 6), tantes en ooms binnen stappen is mama niet belangrijk meer.. Ik kan dan doen wat ik wil maar hij ziet mij echt niet meer staan. Soms is dit jammer, maar dat is jammer ( en pech) voor mij. Ik ben oprecht super blij dat hij het zo fijn heeft bij andere ipv alleen met mama ( of papa)
Ik herken je verhaal een (heel klein) beetje. Mijn schoonouders zijn ook wel eens een beetje overenthousiast. Onze kinderen zijn daar 1 dag in de week, dochter haar eerste twee jaar twee dagen per week (ik werk nu wat minder). De dag dat ze daar zijn, zijn ze er echt 200% voor de kinderen. Het is echt u roept, wij draaien. Wil je filmpje zien, oke gaan we filmpje zien. Boekje lezen? Gaan we boekje lezen. Wil je banaan? Oke. Hoef je niet meer na twee happen? Geeft niet. Oh wil je wel druiven? Hier is een schaaltje druiven. Hoef je niet meer? Oke. Wel een koekje bij de thee? Ja tuurlijk een koekje. Wil je naar buiten? Goed gaan we naar buiten. Het heeft twee kanten. Kinderen vinden het daar fantastisch en ik ga met een goed gevoel weg want ik weet dat er super op ze gelet wordt en dat ze niks te kort komen. Alleen heb ik de volgende dag wel eens strijd met de oudste omdat ik niet als een entertainmentteam direct opspring om vanalles te gaan doen en ze bij mij wel eerst het ene op moet eten voor ze wat nieuws krijgt. Moet wel zeggen dat dat nu niet meer zo is, denk dat ze nu wat beter onderscheid kan maken tussen regels en gewoontes thuis en ergens anders. Dingen gaan wel eens anders daar dan thuis, moest daar wel aan wennen. Mijn moeder wil namelijk juist alles graag hetzelfde doen als wij en vraagt regelmatig welke regels wij hebben tav eten en tv kijken bijvoorbeeld. Ook doet mijn moeder ondertussen ook wel huishoudelijke klusjes en dan moeten de kinderen zichzelf even vermaken. Mijn schoonouders geven gelukkig bijna nooit snoep ofzo ach en verder gebeurt er eigenlijk ook,niet iets waar ik het totaal niet mee eens ben. Bij jullie gaat het ook maar om 1 dag. Je moet natuurlijk ook wel dankbaar zijn dat ze het willen doen he? Het is toch een verantwoordelijkheid en belasting en ze doen het waarschijnlijk uit goede wil. Sterkte, probeer het voor jezelf wat los te laten, wordt het gemakkelijker van! En als je het gevoel hebt dat je te weinig tijd met je kind hebt, overweeg dan minder te gaan werken. Ze zijn zo maar groot...
Dit is wel een puntje waar je op je strepen mag staan! Dat doe ik ook.. He opa allemaal leuk maar eerst moet zoontje eten, daarna het even laten zakken en daarna mag je weer je gang gaan. (Overigens maar 2x hoeven doen hoor daarna begreep hij het wel)
Lieve opa! Maak duidelijk hoe jij het wilt qua opvoeden en probeer verder te genieten dat ze het nog zo leuk kan hebben met opa! Wij (ouders)zijn er altijd voor de kinderen. Opa's/oma's enz maar een dag in de week bijv. Of minder en soms meer. Onze kleine gaat lachend naar kdv/oppassers en geen oog voor mama/papa meer! Heerlijk want ze heeft het goed daar. Als we haar ophalen komt er een grote lach en nemen we haar mee, blijven we langer bij de oppassers (familie) dan heeft ze pas oog voor ons als we thuis zijn. ik ben trots op mijn kleine meid hoe ze met alles omgaat en niet zo aan papa en mama hangt. Wij hebben trouwens wel duidelijk verteld wat wij van hun verwachten qua voeding en slapen etc. En de rest vullen ze zelf in. Tot nu toe heb ik elke dag na me werk een vrolijk voldaan meisje thuis. Ik moet wel zeggen ze is bijna 5 maanden.
Ik zou daar niet elke week gaan eten als je na je werk nog even quality time met je dochter wil. Dan zie je ook meteen een stuk minder waar je je aan kan irriteren. Zou lekker met haar naar huis gaan als je klaar bent met werken en een keer op een rustigere dag in het weekend ofzo voor de gezelligheid komen eten. In de rest van het verhaal lees ik vooral een hoop afgunst en het lijkt mij vooral erg fijn voor je dochter dat ze zo'n lieve, betrokken opa heeft.
Hier schijnt opa dat wat minder te begrijpen want hebben het al meerdere keren aangegeven. Het is nog minder dan 1x per week dus het is niet vaak. Het is alleen voor mij zo'n ontzettende irritatiefactor geworden. Misschien spelen de zwangerschapshormonen ook mee . Ik zou gewoon graag zien dat als ik binnen kom dat het net een tandje minder is. Maar goed blijkbaar hoef ik dat niet te verwachten. Maar dan moeten zij ook inderdaad niet raar staan te kijken als ik gelijk vertrek. Meestal eten we mee omdat we die dag allebei geen tijd hebben om te koken. Maar als ik eens alleen ben en haar kom halen ga ik dat niet meer doen. Lekker gelijk naar huis. Ik ben blijkbaar een moeilijke schoondochter .
Je bent een schoondochter die veel van haar kind houd ! En graag tijd wilt met je dochter na een werkdag.
Misschien is het dan idd wel een optie om niet te blijven eten. Even thuis pasta maken is toch zo gebeurd? Of de avond van tevoren bijvoorbeeld een ovenschotel maken.
Ja sorry hier ook een moeder die het fantastisch vind als zoontje het naar zijn zin heeft bij opa en oma. Ik kan daar zelf enorm van genieten en ik laat hem dan ook met een heel goed gevoel achter 1 x in de week. Mijn ouders zijn helemaal gek op hem en hij komt dan ook helemaal versleten thuis savonds. Toen hij wat jonger was maakte ik me ook weleens druk om kleine dingen, maar nu hij wat ouder is totaal niet meer. Als hij het maar naar zijn zin heeft en als het dan niet helemaal zo gaat als thuis dan kan me dat weinig interesseren. Ook ik werk trouwens fulltime en ik geniet dan weer van het in bad doen en naar bed brengen. Probeer je er niet te druk om te maken. De dingen die je opnoemt zijn puur uit liefde. EN dan eet hij een keer wat minder, dan geef je hem in de avond thuis nog wat extra, zoveel moeite is dat toch niet? Probeer het los te laten.
Hoi, Sorry maar ik vind dat je je echt aanstelt. Kind en opa zijn blijkbaar zo blij met elkaar! Mijn schoonouders passen 2 x per week op en die doen ook wel eens iets waar ik het eigenlijk niet mee eens ben,maar het zijn zulke lieve fijne mensen dat ik echt niet ga muggeziften omdat hij eigenlijk teveel ranja drinkt of zoiets Laat het een beetje gaan,dan is het veel relaxter. Jij bent de moeder,je kind houdt het meest van jou!
Een hoop afgunst... Vind ik erg negatief en zo zie en voel ik het zelf niet. Ik heb het idee dat ze over mijn grenzen heen denderen en dat dat allemaal prima is want dat mogen opa's en oma's ofzo. (Vind ik niet dus) Nogmaals een stapje terug doen als wij thuis komen zou fijn zijn want dat geeft ons ook even een momentje. Das wel zo fijn. Misschien minder een ding als je 2 of 3 dagen werkt maar voor mij wel met 5 dagen. En ik ben zeker niet jaloers op opa dat hij zijn kleindochter dusdanig verwend heeft dat ze niet 10 zelf kan spelen
Maar als jij een moment met je dochter wilt na een dag werken, wat natuurlijk heel normaal is, dan ga je toch gewoon naar huis?
Ik twijfel ook niet aan of ze van me houd. Tandje minder vanuit de opa kant zou ik fijn vinden. Ik vind 100% aandacht heel de dag inclusief tijdens het eten etc evht belachelijk. Er kan niet eens een normaal gesprek gevoerd worden tijdens het eten, continu focus op haar. Maar dst zal dan aanstelleritus zijn Beetje rekening houden met elkaar zou ik fijner vinden. Ik doe dat ook al veel met hen. Maar goed.
Ik denk wel dat je er rekening mee moet houden dat, ook als ze een stapje terug doen als jij komt, ze nog steeds op opa gericht zal zijn en zijn aandacht zal gaan opzoeken. Om heel eerlijk te zijn, ik vind het altijd wel prettig dat ik na mijn werk nog even bij kan komen met een kopje koffie en mijn ouders entertainen Maar nogmaals, je kunt ook gewoon thuis gaan eten, misschien geeft dat je meer rust.
Ik mis haar erg als ik gaan werken ben. Ben (duidelijk) ook een control freak en vind het moeilijk alles een hele dag uit handen te geven. Gelukkig kan ik haar 70% vd tijd bij papa achter laten en lekker naar huis komen. Ik weet nu in ieder geval dat ik enigszins een outcast ben
Ik denk dat je in gesprek moet gaan met je schoonouders. Kaart dat van het eten aan. Misschien zien ze het gewoon niet door alle liefde die ze voelen voor je kleine. Een kleinkind opvoeden is heel iets anders dan je eigen kinderen opvoeden. Opa's en oma's zitten in een andere fase van het leven. En als het daarna nog niet naar je zin is moet je misschien overwegen om toch andere oppas te zoeken (kdv, go). Daar heerst een ander pedagogisch beleid. Mijn ouders passen ook op mijn dochter en hebben misschien nog meer aandacht te geven dan dat ik het kan als ik alleen ben met haar. Ik weet niet of je je schoonouders een vergoeding geeft voor het oppassen. Zonder vergoeding is het best een gunst die ze verlenen. Niet iedereen heeft die luxe. Het was laatst in het nieuws dat het voor grootouders best zwaar is om op de kleinkinderen op te passen. Ga met ze in gesprek, maar ik denk dat je van grootouder niet dezelfde verwachtingen mag hebben als professionals.
Ik snap het wel een beetje hoor, maar ze zijn er gewoon zo gek mee. Nu noemde ik net mijn schoonouders maar mijn moeder is net zo erg als je schoonvader Totaal gefocust op kleinzoon,kan er geen gesprek mee voeren dan. Zelfs met verjaardagen zit ze niet met ons te kletsen maar alleen met kleinzoon bezig. Ik laat haar maar het is haar eerste kleinkind (en denk ook dat er niet meer bijkomt) En ze straalt weer nadat mijn broer een aantal jaren geleden is overleden.
Geen vergoeding hier. Maar het is wel een vaste dag maar maar 1,5 dag in de 2 a 3 weken dus echt niet veel. En naar de opvang gaat ze ook, 4 dagen in de 2 a 3 weken. Beetje raar schema hebben we door het werk van mijn man. Kortom ze is het meeste thuis.