Ik ben nu 14 weken zwanger van de 2e, mijn zoon is nu 6. En ik vind het zo veel spannender dan bij mijn eerste zwangerschap! Ik zit nu echt met smart te wachten totdat ik de baby ga voelen, dan heb je toch even wat meer zekerheid. Vraag me steeds af of alles wel oke is! Ik kan me niet herinneren dat ik dat ook zo bij mijn zoon had. Hebben jullie dat ook?
Herkenbaar!! Ik ben nu 6 weken zwanger van de tweede en ik voel me heeeel anders dan de eerste keer. Daar wordt ik ook zo onzeker van! De eerste keer liet ik het meer over me heen komen ofzo.
Juist andersom! Nu weet ik meer wat op me af komt dus ik ben er veel meer ontspannen onder. Daarnaast gaat bewust zwanger zijn een stuk moeilijker als je een dreumes hebt.
Absoluut herkenbaar en helaas is bij de tweede zwangerschap Mn angst ook waarheid geworden. Je bent zoveel bewuster Hoe kwetsbaar zn kleintje is.
hier ook herkenbaar hoor, maar ik denk hoe krom ook dat je nu nog beter beseft dan ooit wat er gebeurt in je buik, wat er komen gaat en welke gevoelens dat met zich meebrengt.
Ik denk idd ook dat ik bij de eerste het over me heen liet komen, ik werkte toen ook nog fulltime, misschien minder tijd om er over na te denken ofzo, plus dat je ook niet wist wat je te wachten stonden. Nu heb ik echt zo iets: laat je voelen!! Die onzekerheid nu nog, bah!
Nee andersom hier. Hij de eerste ben ik echt non stop gestrest en zenuwachtig geweest. Achteraf echt zo onnodig en zonde geweest ben gewoon vergeten te genieten het grootste stuk. Mezelf voorgenomen bij de tweede te genieten en dat is voor het grootste deel gelukt.
Herkenbaar, zwanger van de 2e en de 37 weken gepasseerd en knijp m enorm voor de bevalling. Bij de eerste liet ik het allemaal maar over me heen komen, was allemaal nog nieuw en nu is het afwachten tot de bevalling begint en weet ik ongeveer wat komen gaat.
Nou, dát idd ook, die bevalling! bij de 1e hele geen idee wat te wachten staat, ja... Pijn.... Maar nú weet je dat je hééél vééél pijn gaat krijgen!
Eerste ging mis. Tweede goed. Derde mis. Vierde is vandaag geboren. Dus nee, bij mij zijn de even zwangerschappen statistisch gezien de meest relaxte
Ik snap helemaal wat je bedoeld, ik ben nu bijna 10 wk zwanger van de 2e en mijn dochter is ook 6. Ik trek me elk pijntje elk krampje aan, terwijl ik dat bij de eerste echt niet had.... Vind het nu allemaal al te lang duren en dan moet ik nog 30 wkn. Hahaha Wel leuk om ook iemand hier te vinden waarbij de 1e al 6 is. Mag ik brutaal zijn en vragen of dit een bewuste keuze is geweest voor jullie? Dan bedoel ik het leeftijdsverschil
Herkenbaar. Ik ben me veel bewuster wat er allemaal mis kan gaan en zou echt blij zijn als ik de baby begin te voelen en als we de 20 weken echo hebben gehad.
Ik ben een doomdenker. En bij de eerste had ik alle tijd om na te denken over wat er allemaal mis kan gaan. In week 6 ofzo zag ik ergens het woord total rupture voorbij komen. Nou ik heb een week slecht geslapen Ik was vooral heel onzeker. Kon ik wel voor een kind zorgen. Kon ik de bevalling wel aan enz. Nu in mijn tweede zwangerschap voel ik me zekerder. Waardoor ik wel zo nu en dan momentjes heb dat ik er van geniet. Bij de eerste had ik ook geen idee wat het met je zou doen als je je eigen kind in je handen houd. Echo's en het idee van zwanger zijn was zo abstract. Nu voel ik zo veel meer liefde omdat ik een beetje weet wat er komen gaat. Wat betreft bevallen zie ik nu nog niet zo veel tegen de pijn op. Ik zie eerlijk gezegd het meeste op tegen mijn bed op klossen en het aan me zitten tijdens de bevalling. Het enige minpuntje vind ik de vermoeidheid terwijl er nog een baby alle energie opeist. Die sinds deze week in zijn pubertijd ofzo is beland. Maarja voor spullen enzo heb je in ieder geval nog de bezorgservice ^^
Dit kindje heeft een andere vader. Mijn ex en ik zijn uit elkaar gegaan toen F. 10 maanden oud was. Inmiddels gelukkig met een nieuwe man, waar dit wondertje uit is ontstaan. Toen ik begon aan aan kinderen, wilde ik er graag 2 kort op elkaar, Maarja, als je geen man meer hebt........ Plus dat ik , tot nu toe, best wel veel voordelen zie in het leeftijd verschil. Maar we gaan het zien! En jullie?
haha nou precies voor dat knijp ik m, maar probeer mnzelf voor te houden dat alle zwangere vrouwen er door heen moeten dus ik ook. Probeer er nuchter in te staan.
Ik zie totaal niet tegen de bevalling op. Hoop alleen dat ik niet weer pas met 41+5 weken mag gaan bevallen. Dit kindje mag wel iets eerder komen en zou het wel leuk vinden als 1 van de verloskundigen van de praktijk de bevalling mag begeleiden. Met onze dochter ben ik ingeleid en kreeg ik dus totaal onbekenden aan het bed. Vond ik wel een beetje jammer, maar ja weinig andere keuze op dat moment.
Ohh dat is minder, maar wel mooi dat jullie nu nog een 2e krijgen. Mijn man had eigenlijk heel lang zoiets van 1 is genoeg, maaar na heel lang praten en zeuren van mijn kant en dochterlief is hij toch overstag gegaan. En wat jij zegt ik zie de voordelen van het leeftijds verschil ook wel nu.
Hey grappig we zijn even lang zwanger hier ook van de tweede. En voel me net zo Ik vind het deze keer zo spannend.