Hmmm.... dat zelfvertrouwen van die dames is anders meestal ver te zoeken hoor! Dat hoor je dan vaak in die emo-gesprekjes die Gordon dan met ze voert om erachter te komen waarom ze zich zo kleden. Zit juist vaak heel veel onzekerheid en verdriet onder en die kleding en houding zijn alleen maar een masker om dat alles te verbergen. Ik ken ook mensen bij wie hun bijzondere of anders dan gemiddelde uiterlijk wel heel passend is bij hun innerlijk, maar dat zijn naar mijn mening eerder uitzonderingen.
Op zich niet. Het enige dat ik zou willen is meer uitgaansgelegenheden waar je gewoon lekker wat aan kunt vrijen met je partner zonder dat het meteen een parenclub is.
Ts: ik had ook zo'n opvoeding. Ik ben inmiddels helemaal los. Ik draag wat ik leuk vind en volgens de definitie die jij geeft is dat absoluut ordinair. Altijd hakken, heksenlaarsjes, comfortabele broek of rokken in alle maten, leren rok/broek als ik daar zin in heb, hippie achtig kleding, henna in mijn haar en een te laag decolleté gaat zeker niet per ongeluk. Op mijn werk ben ik iets voorzichtiger maar ik ga gewoon mijn gang waarom niet? Hebben mijn ouders niets meer over te zegen.
Lijkt me heerlijk om in een tijgerprinterig huispak boodschappen te doen. Peukie in mijn mond en palmboom op mn hoofd met fluor wokkel. En als iemand raar kijkt dat je gelijk een grote mond geeft in een heerlijk rotterdams accent...hahahaha. Alle driften eruit. Zo ben ik dus in het dagelijks leven niet, maar lijkt me wel wat voor een dagje.
Haha ik heb wel mijn eigen definitie van ordinair. Ik draag buitenshuis altijd een lange jurk met hoofddoek, maar daar onder de meest horrific combinaties hahaha. Haagse Anita de tweede met vol tijgerprint pak eronder, skinnyjeans met mooi truitje, soms zelfs een trainingsbroek, mijn sportkleding omdat het zo lekker zit. Lekker hoor, en niemand die het ziet hehe..
Haha neuhhhh, geen behoefte aan geloof ik. Ik voel me zelf al bijna "ellendig" als ik kleren aan heb die eigenlijk niet zo bij me passen qua kleur enzo haha.