En dit. Onthouden idd dat je ook zelf echt wel stomme vragen stelt, every once in a while. We zijn mensen, geen superwezens.
Nee hoor, ik besef me al te goed dat iedereen wel eens een vraag stelt die niet helemaal handig is. Maar het gaat om de manier waarop. Het is de toon die de muziek maakt, niet zo zeer de vraag op zichzelf. Je hoort vaak wel waar het vandaan komt en dat maakt dat een vraag pijn doet. Dus als je per ongeluk een knullige vraag stelt, maar de intentie is goed, dan kan het pijn doen, maar dan snapt de gene aan wie je het vraagt beslist waar het vandaan komt. Als je naar de bekende weg vraagt met een vraag waarop je weet dat het antwoord pijnlijk is, dan vind ik dat echt een beetje raar. Dom zelfs. Egocentrisch zelfs.
Joh mensen zijn gewoon onnozel soms. Ik zat laatst met mijn zoontje, die we na een lang traject gekregen hebben, te kijken naar de zwemles van mijn dochter. Zit even te babbelen met een moeder naast me over de kinderen. Zegt ze ineens. Ik ben zo blij dat ik twee meisjes heb. Een jongen was ook wel oke geweest, maar dit vond ze veel leuker. Zit je dan met je mooie jongen. Ik voelde mij er niet door beledigd, eerder verbaasd dat iemand zo onwetend zo'n domme opmerking kan plaatsen tegen een vreemde. Je kent totaal de achtergrond niet. Wel erg pijn deed de opmerking van een collega met zelf vijf kinderen dat hij één kind maar zo zielig vond. Dat was geen gezin. Toen zaten we net voor de MMM voor de tweede. Maar ook daar denk ik dat het totale onwetendheid was.
Ik vind beide opmerkingen echt misplaatst. Al had je je zoon zonder problemen gekregen, dan ga je nog niet zeggen dat jouw situatie beter is. En dat van die collega is ook erg ondoordacht.
Maar misschien ben ik juist wel te veel bezig met wat ik aan andere mensen vraag. En dan raakt het je gewoon heel erg als je mensen dingen aan anderen hoort vragen die echt niet kunnen. En dan heb ik het nu niet over de vraag die mij gisteren gesteld werd.
Wat dacht je van: waarom heb je geen kinderen? Ik zeg keihard gewoon de waarheid. Vorige week ook weer,ach het is toch zo leuk!,zie iemand. Ik zei dat ik dat meteen geloofde maar helaas geen kinderen kan krijgen.
Ach klaproos, dat vind ik dus zo ondoordacht van die mensen. Je weet gewoon dat er ongewild kinderloze stellen zijn en je weet dat er vanaf een bepaalde leeftijd een wens voor kinderen kan zijn. Sterkte hoor!
Maar dat bedoel ik dus met van die vragen die zomaar gesteld worden. Waarom wordt er niet wat meer afgetast. Je kunt ook vragen aan iemand of hij/zij kinderen wil. Die vraag doet evenveel pijn, maar ik zou dat beter kunnen accepteren. En ik vind ook dat je niet alles hoeft te vragen.
Weet ik. Ik word ook niet boos op degene die dat vraagt hoor. Maar ik vind het moeilijk om daar op te reageren. Ik heb niet altijd zin om er eerlijk antwoord op te geven, maar als ik gewoon "goed" antwoord, voel ik me echt heel rot. Dat maakt de vraag toch pijnlijk. En dan vooral bij kennissen, of familie die ik twee keer per jaar zie ofzo. De mensen die dicht bij me staan, vragen het ook en dan is het niet pijnlijk.
Waarom is dat een domme opmerking? Die vrouw zegt gewoon dat zij liever meisjes heeft. Dat mag toch? Ze zei toch niet dat jouw zoon stom was? Sommige mensen zoeken overal te veel achter. Soms is het toch ook maar gewoon small talk? Je zit naast iemand, wilt een babbeltje doen, en je zegt het eerste wat in je opkomt. Dat zijn vaak kinderen, want daar kunnen veel mensen over meepraten. Helaas zijn dat ook onderwerpen waar sommigen soms overgevoelig aan zijn, maar dat kan je toch niet weten?
Die vrouw zegt dat toch juist wel? Niet direct over haar zoon, maar wel over haar gezinssamenstelling. Ik vind dat als je aan small talk doet, je het vooral over onderwerpen buiten iemands leven moet hebben. Een gevoelige snaar is gewoon snel geraakt. Praat dan over het weer of over de zwemles waar je bent of over het gras wat maar niet groeit in dit weer of dat je zo'n zin hebt om te bbq'en of whatever. Gaan pronken met je eigen situatie terwijl degene tegen wie je het hebt dat niet heeft, vind ik ondoordacht.
Die moeder die aangehaald wordt, zegt helemaal niet dat haar situatie beter is. Dat maak jij er nu van. En dat zegt dan een hoop over hoe jij interpreteert. Die moeder zegt alleen maar wat zij graag wilde. Niets meer of minder.
Dit. Iedereen staat anders in het leven. Ik heb een kennis die 2 dagen werkt en mij pasgeleden luidkeels zat te vertellen hoe stom en harteloos ze het wel niet vond als moeders méér dan 2 dagen werkten. Dat je dan echt je kind iets aandeed ongeveer. Het was inderdaad niet op een manier van dit is mijn mening maar op een manier dat iemand anders echt verschrikkelijk was als je dat deed. Ook raar want ze weet dat ik 4 dagen werk. Ik heb dat ook gewoon geantwoord en gezegd dat ik er geen problemen mee heb. Overigens voelde zij zich toen vervelend en bood 10 keer haar excuses aan. Was ze even vergeten Mensen weten vaak niet waar je pijn mogelijk zit dus waarom zou je het ze kwalijk nemen?
Vind je? Zij zegt toch letterlijk dat het o.k. was als ze een jongetje had gehad, maar dat ze blij is dat ze twee meiden heeft. Dat ze dat zoveel leuker vindt. Daarmee zeg je toch: wat jij hebt, daar zou ik minder blij mee zijn. Ik zie niet in hoe je dat anders zou moeten interpreteren.
Maar blijkbaar voelde zij dus heel goed aan dat dit niet echt een juiste opmerking was. Waarschijnlijk zal zij haar mening volgende keer anders ventileren of eerst even aftasten hoe de vork in de steel zit bij andere aanwezigen.
Ja ZIJ dus. Ze zegt niet dat JIJ dat minder leuk moet vinden. ZIJ zou teleurgesteld zijn geweest als zij twee meiden had gehad.
Maar daar gaat het nu juist om. Zij zou teleurgesteld zijn als ze een jongen en een meisje zou hebben. En vervolgens gaat ze zoiets tegen iemand zeggen die een jongen en een meisje heeft. Ik mag er dan toch vanuit gaan dat zij wel kan invoelen dat er een kans bestaat die persoon er misschien wel hetzelfde over denkt en dat dat dan dus pijn doet.
Ja klopt, omdat ik er iets van zei natuurlijk. Ik bedoel meer te zeggen dat degene waar jij mee gepraat hebt waarschijnlijk niet bewust is geweest van het feit dat het voor jou pijnlijk kon zijn. Zij heeft waarschijnlijk haar mening op wat zij zou vinden geventileerd maar vergat dat het voor jou misschien ook wel een pijnlijk onderwerp zou zijn. Jij hebt hier niet op geantwoord dat je de vraag niet leuk vond dus zij zal de volgende keer ook weer dezelfde vraag stellen. Ik snap overigens wel dat het je raakt hoor als je ergens het ook wel jammer vindt. (zonder dat je niet blij bent met deze situatie he!)Ik kan nog wel wat voorbeelden noemen wat ik moeilijke vragen vindt maar dat is ook voornamelijk omdat ik er zelf ''last'' van heb.