Goedemorgen meiden, Wat ben ik even in de war zeg.. Toch wel met tranen en een brok in mn keel wil ik dit even van me afschrijven, of het oplucht? Nee.. Maar wil het toch even kwijt. Deze ronde was ronde 7 voor ons. En ik heb werkelijk waar, hele tijd gehad, nu is het raak. Kort na de eisprong kreeg ik last van krampjes, steekjes, ik voelde me anders, temperatuurdip gehad ( al wil dat niets zeggen). Ik heb vanaf 3 dpo ms krampjes gehad maar niets zette door, en ik had echt een innerlijk gevoel dat het zo was. Vanmorgen was mn temp dus weer gezakt.. Morgen nod.. Dus ja, kom maar weer dan. Voel me stiekem heel erg verdrietig.. Wat heeft me lichaam me onwijs voor de gek gehouden. Het gebruik van ovu testen en tempen geeft met nu het gevoel van, waarom nog?? We maken het zowiezo extra gezellig rond die periode, heb een regelmatige cyclus sinds kort en weet dus wanneer mn ei is. Ik vraag me af, wat ik nog meer kan doen. Soms bekruipt me het gevoel, wat als het nou niet lukt? Heel erg.. Ik weet het. Maar vraag me toch af waarom het nog niet wilt lukken. Sorry voor de dames die al veel langer bezig zijn dan mij.. Wil zo ook niet denken en ik ben heel nuchter begonnen in maart. Maar ik voel dat deze 7e ronde er even enorm inhakt. Voor het eerst Meiden die hetzelfde voelen? In ieder geval thanks voor het lezen. Liefs
He meid.... Wat verradelijk kan dat zijn he, alles wat je voelt. Heel herkenbaar, en t gevoel dat je niet meer op je eigen lijf kan vertrouwen. Idd relativeren... Tempen en testen zijn puur om je ei te vinden en 1 nadeel ervan, vind ik, is dat mijn hoop alleen maar groter wordt ervan, maar ook de teleurstelling misschien. Waarom ga je niet lekker een maandje zonder misschien geeft het eventjes wat meer rust. Zoals je zegt lekker genieten met je man.. En verwen jezelf lekker even extra.. saunatje, massage...? Dat verdien je Balen mag en ff lekker hier neerzetten zijn we ook allemaal voor toch!!! Liefs
Even een digi - knuffel voor jou! Ik herken je gevoelens helemaal! Je wilt zo graag er wat invloed op hebben...maar meer als dit kun je niet! Probeer vertrouwen te houden (en ja ik weet hoe ontzettend moeilijk dat is) en eventueel voor de toekomst te denken: er zijn tegenwoordig zoveel dingen de ze kunnen in het ziekenhuis! Maar zo ver is het gelukkig niet! Geef je lijf nog een paar rondes de kans! Sterkte!
Hoi Star87 Ik baal ook met je mee Wij zijn bezig met een tweede en zit nu in ronde 6. Mijn vorige menstruatie was ik 11 dagen overtijd en op de 12de dag kwamen de rode duivels aanzetten ik dacht ook dat het deze ronde echt raak was maar helaas Maar je mag best balen hoor is helemaal niets ergs aan! Je lichaam kan je soms zo voor de gek houden helemaal als je het zo graag wilt. Lekker hier je verhaal kwijt kunnen en ervaringen delen is waar dit voor is toch! Dikke knuf voor jou.
Herkenbaar hoor. Dat er meiden zijn die veel langer bezig zijn doet niets af aan je eigen frustratie en verdriet. Voor iedereen die zo graag wilt is elke maand dat het niet lukt er al een te veel. Ik denk dan ook dat de meeste meiden weleens met de vraag hebben rondgelopen 'wat als het niet lukt?'. Niets om je er over te schamen of weg te moeten stoppen. Ik heb dat gevoel ook heel sterk iedere keer dat de ongesteldheid dan toch komt. Vooral na mijn miskraam denk ik steeds 'ik was er zó dichtbij, wanneer mag ik weer?'. Ik laat dat gevoel gewoon over me heen komen maar probeer er niet in te blijven hangen, werkt voor mij het beste. Lekker balen dus, daar is helemaal niets mis mee! Hoop voor je dat je binnenkort een mooie positieve test in handen krijgt!
Heel herkenbaar hoor! Op het moment dat je samen besluit voor een kindje te gaan, wil je dit het liefst meteen en lijkt het bijna onmogelijk om het los te laten. Ik dacht deze maand, het zou best eens raak kunnen zijn, maar vanochtend toch ongesteld geworden. Waar ik mij aan vast houdt is dat ik een mooie regelmatige cyclus heb. Misschien moet jij dat ook doen, even geen ovulatietesten etc, dat legt er zoveel druk op. En bij een regelmatige cyclus ook niet direct nodig. Heel veel succes, en probeer energie te halen uit de leuke kleine dingen. Geniet van het weekend!
Ook ik kan me aansluiten, het is herkenbaar. Toevallig zei ik gisteren nog tegen mijn man; 'ik merk dat ik heel ongeduldig raak' en 'ik ben zo bang dat er iets mis is en het nooit lukt'. Hij zegt dan dat het normaal is dat het niet de eerste maand(en) lukt en het 'voor ons nog wel komt'. Ik wéét dat ik zo moet denken, en dat het misschien ook wel waar is. Maar het gevoel wat je als vrouw besluipt na een tijdje.. tsja, niet tof! Ik zit nu op het spreekwoordelijke 'wachtbankje'; 2 oktober mijn NOD. Die twee weken vind ik misschien nog wel het ergste, door het gevoel te hebben dat je niets kunt doen in die weken. Maar ik probeer net zoals anderen te denken; het komt wel, niet opgeven.. dit gebeurt iedereen en er zijn miljoenen vrouwen die elk jaar zwanger raken op de wereld.. voor mij zal het dus ook nog wel komen! Tot die tijd; proberen te genieten van andere dingen!
Verraderlijk is het zeker, vooral als je denkt dat het zo is. Het tempen was ook inderdaad meer om mn ei op te sporen, omdat ik ook een cyclus ertussen heb gehad van 17 dagen. Heb mn ei nu in 2 rondes dat ik temp al 2 keer gevonden, en wil nog 1 ronde tempen om te kijken of het inderdaad steeds rond die dag is, dan stop ik ermee. Het is al heel wat, dat is ook niet bij iedereen vanzelf sprekend. Voortaan stop ik met focussen op de symptomen, dat heb ik nu wel geleerd. Doet dan alleen maar meer pijn als het niet zo is. Dankjewel voor je berichtje
Dankjewel, lief. Invloed, wat zou dat fijn zijn he. Er elke maand uithalen wat er uit te halen valt en het dan toch nog niet willen lukken is gewoon frustrerend, nu al haha. Ik kan voor andere dames altijd zo goed praten, dat je dan helemaal nog niet lang bezig bent en het echt wel goedkomt, maar als je er zelf instaat is het toch even anders. Het ziekenhuis wil ik helemaal niet aan denken, bah. Hoop dat niet te hoeven mee maken, maar ik heb gelukkig nog zeker een half jaar. We gaan er gewoon voor
Hoihoi, jeetje 11 dagen overtijd.. pff, lichamen kunnen flink een looptje met je gaan nemen. Dat moet ook erg frustrerend zijn geweest. Vind het idd erg fijn om lekker mn verhaal bij jullie kwijt te kunnen. Er is tenslotte maar 1 ding wat we hier allemaal willen
Daar heb je ook gelijk in, het doet niets aan je eigen verdriet. Maar soms denk ik wel van, ik moet nog helemaal niet klagen, in de hoop dat ik me dan iets beter ga voelen haha. Het is gewoon even enorm klote. Ik vind het beangstigend om zo te moeten denken hoor, ''wat als het niet lukt''. Want zo ver zijn wij helemaal niet om zo te denken. Gelukkig kan ik mezelf weer oppakken en op naar de nieuwe ronde.
Het kan idd niet snel genoeg gaan, maar dit is niet voor iedereen weggelegd helaas. Ik ben ook vanochtend ongesteld geworden. Je hebt gelijk, ik ben blij met mijn stabiele cyclus, dat is nu denk de 3e ronde dat ik er vanuit kan gaan dat ik 27/28 dagen heb. Ei op dag 14 of 15 al 3 keer en een lf van 13 moet me daar maar aan vasthouden, dat is niet vanzelfsprekend inderdaad. Ik denk dat ik nog wel even ga tempen net voor en na de eisprong om te kijken of deze is geweest, ik weet mijn basale temp dus hoef geen hele ronde te tempen. Dat hij de aankomende anderhalve week rond de 36,5 ligt geloof ik nu wel. Thanks voor je berichtje!!
Lief van je man dat hij dat zegt, dat legt er geen druk op. De mijne legt er ook geen druk op en zegt ook gewoon van, het komt wel en we zien wel wanneer. met een knipoogje van hopelijk niet te lang, haha. Wil het hem alleen zo graag geven Wachtbankje is vreselijk he.. je kunt dan niks meer doen, heb dan ook enorm veel respect voor meiden die een bizar lange cyclus hebben. Je hebt gelijk, het komt wel. Je moet alleen geen soort van deadline voor jezelf maken, dan gaat het tegen staan. Wat komt dat komt en als het komt, huilen we ook, maar dan van geluk!
Hoi herkenbaar hoor hier was het ook dat baal moment wij zitten nu in ronde 12 en was 5dagen overtijd had echt even verwacht dat het raak zou zijn maar helaas weer niks hopelijk is het deze ronde wel raak wordt nu wel een beetje ongeduldig. Heel veel succes met de volgende ronde hopelijk heb je een mooie positieve test aan het einde ervan
Leef echt met je mee, zit nu in precies dezelfde situatie! Ook 7e ronde en t voelt nu echt alsof ik elk moment ongesteld kan worden.. Denk soms zelfs "Gaat t nooit lukken"?? Vooral als ik hoor dat sommige al zwanger raken na een paar rondes. Maar je bent niet de enige dus voel je niet alleen! We hopen op t beste, alles heeft zn tijd. T zal ons vast wel gegunt zijn.
Je mag best af en toe balen vooral als die verrekte rode duivels komen waar je totaal niet op zit te wachten, maar houd moed, het komt echt goed. Maar snap dat je nu ff lkkr wilt af reageren
Lieve reacties van jullie, doet me echt goed. Soms is het gewoon moeilijk dat je dit nou net niet in de hand hebt. Maar we moeten erop vertrouwen dat het wel komt. Gek dat ik me er vandaag zo rottig onder voel, ik had t van te voren niet gedacht dat het me zo zou raken omdat ik er heel open in sta. Toch wel haha. Minimuis; omdat je nu de 12e ronde in gaat, is dat dan ook zo dat jullie al naar t zhuis gaan of zijn geweest? Of kijk je het dan nog even aan? Moederwensje; dankjewel! Het gaat ons gewoon lukken, 7 maanden is nog niks eigenlijk, maar elke maand is nu te lang he. Jij hebt ook een mooie cyclus! En sommige zijn idd na een paar rondes zwanger, die zijn heel gezegend. Thanks 15augistus, ben blij dat het er even uit is Het mooiste is dat ik van te voren alle krampjes voel, en tijdens de ongi niks. Gelukkig heb ik er nooit last van en t moment van ongi is ook vaak wel een "opluchting" in de zin van geen twijfels meer, begrijp me niet verkeerd haha. Weer een nieuwe kans, zo zien we het maar.
Ongesteld worden is ook rot! Ik kreeg zelf rond die tijd ook het gevoel 'wat als?'. Helaas had ik gelijk maar je ziet hier ook vaak zat dat het gelukt is in ronde 9, 10, 11... Probeer hoop te houden, het komt heus goed. En nu even genieten van een wijntje, biefstukje, flinke reep chocola.
Jeetje logan, jij hebt al veel moeten doorstaan lees ik. Poeh, petje af. Ronde 38 alweer.. Waarom klaag ik???? Zie dat je eerst eeg bent gestuurd omdat alles in orde was, hebben ze niets voor je gedaan dan? En erna constatering pcos? Had je wel gewoon normale eisprongen of niet? Ik heb respect voor mensen zoals jij.. Wat lijkt me dat moeilijk zeg. Wat word er als reden gegeven dat het maar niet wilt lukken als alles oke is bij beiden? Liefs
Jij mag ook klagen hoor. Ik weet ook nog hoe dat voelt, en ik klaagde toen ook. Ja, we zijn na een jaar via de huisarts naar het ziekenhuis bij ons in de stad geweest. Hun hebben alle onderzoeken gedaan, en na een jaar gezegd dat ze geen oorzaak konden vinden. Ondertussen werden mijn cyclussen steeds rommeliger en heb ik een second opion aangevraagd. Hier is gelijk pcos ontdekt en nu dus gestart in de MMM. Als alles oke is bij beiden dan heb je geen reden.