Even mijn verhaal van me afschrijven, misschien kan ik gewoon slecht tegen slaaptekort of we hebben het gewoon slecht getroffen met de situatie. 27 Februari is mijn zoontje geboren ik gaf/geef borstvoeding. Slapen was overdag 45 minuten, uurtje wakker, 45 minuten. S'nachts elke 1.5 a 2 uur gewoon normaal voor een pasgeboren baby. Naarmate hij ouder word werd het slapen steeds slechter overdag maar 3x 10-45 minuten grote drama voordat hij eindelijk sliep, aan de borst, wiegen, auto rijden was het enige wat hielp. S'nachts elke 45 minuten wakker elke nacht keer op keer soms 1.5 uur. Wij w(o)onen(de) aan een drukke dijk met daar tegenover de kroeg. Het is een oud dijkhuis wat overal kraakt de link was al gauw gelegd dat het aan het huis lag. We hadden geen tuin en ik moest steeds continue de trap af als ik met hem naar buiten wilde, waar gelijk opstakel twee kwam een opstap zo hoog waar de kinderwagen niet overheen kon. Dus eerst kinderwagen eruit toen pas baby erin. Gelukkig hadden wij de mogelijkheid om te verhuizen en in deze dagen gaat dit ook gebeuren we zijn hard bezig! Sinds 4 weken slaap ik bij mijn ouders het oude huis was absoluut geen optie meer. Dag 1 sliep hij al beter rukken van twee uur en sinds een paar weken slaapt hij overdag zelfs 2 uur in 1x! Soms 2x 2 uur! Toch blijven die nachten me slopen.. Het zijn goede nachten van 3a 4 uur slaap speentje drinken daar teken ik voor! Maar af en toe zit er ook nog een slechte nacht bij en volgens mij krijgt hij nu tandjes. Na al die maanden slecht slapen zit ik er gewoon doorheen de ik heb wallen tot de grond en ben snel op mijn teentjes getrapt. En tuurlijk ik heb ook wel is een nachtje doorgeslapen (wel borstvoeding) en mijn man en ouders helpen ontzettend goed maar toch ik word elke dag als een zombie wakker. Ik voel me ook een vreselijke moeder op dit moment heb ik geen echt "thuis" het is heerlijk bij mijn ouders maar mijn zoontje heeft nooit geweten wat zijn echte thuis is (ja bij mijn ouders) en binnenkort krijgt hij weer een ander huis voor zijn kiezen maar dit keer wel een definitieve. Ik wil niet zeuren laatst zei ik tegen een vriendin dat ik er gewoon doorheen zat toen zei zij dat iedereen zich wel is klote voelde dan zal ik me wel aanstellen denk ik.. Borstvoeding de put is leeg hoe vaak ik ook aanleg er komt niks meer uit mijn zoontje heeft tekort en moet nu KV ik probeer nog Sochtends en s'avonds te geven maar dat zal vast ook wel snel over zijn. En daar baal ik van mijn mooie momenten met mijn zoontje wilde ik toch tot minimaal een jaar volhouden. Ons momentje en niemand die dat begrijpt behalve mijn moeder en man. Het is fijn om ff van me af te schrijven lucht op!
Wat heb je veel voor je kiezen gehad met dat slechte slapen! Ik kan me heel goed voorstellen dat je er doorheen zit! Fijn dat je nu iets beter kan slapen, maar het is inderdaad slopend. Ik was ook de eerste 3 jaar ( kids schelen 20 maanden dus toen de oudste iets doorsliep kwam nummer 2 ) door en door moe. Wat betreft je zoontje die niet weet wat zn thuis is, mijn ervaring is dat als er liefde, (mama), vertrouwen en een vertrouwd bedje is, het echt niet uit maakt waar je kindje is. Hier hebben we ook 2x verhuisd in een jaar tijd en ik dacht het zal wel weer drama worden maar vanaf dag 1 waren beide kids hier zo thuis dat het gelijk goed ging! Ik wens jullie dat ook toe! Je borstvoeding is op? Wat vervelend! Komt je cyclus soms weer op gang? Tussen de 4-6 maanden zijn regeltijden en dan is het flink werken voor je productie, als je alles op alles wilt zetten zou je advies in kunnen roepen van Borstvoedingorganisatie La Leche League | LLL startpagina maar daar zou ik wel haast achter zetten als je nog wilt blijven voeden. Als je langzaam op bent en rust vind in kunst voeding is dat natuurlijk helemaal goed, maar zo te lezen ben je er nog niet klaar mee?
Heel herkenbaar, wat rot voor je. Houd jezelf voor dat het echt een keer beter gaat! Mijn dochter maakte op die leeftijd ook zulke nachten, ze is nu net 1 en eigenlijk slaapt ze nog erg slecht. Dit komt ook door oorklachten. Heeft je zoontje heeft nergens last van? Kan het zijn dat hij 's nachts vaak aan de borst wil omdat je productie terug loopt? Dan is het regelen en gaat het weer over. Mocht je toch nog graag borstvoeding willen blijven geven, kan je je productie echt nog opkrikken hoor. Vaak aanleggen en tussendoor kolven kan wonderen doen. Maar als je een fles geven geen ramp vindt, is dat ook prima natuurlijk. Zet 'm op, het gaat vast snel beter!
Niemand kan tegen slaapgebrek hoor, echt niet alleen jij! En je stelt je beslist niet aan! Goed uitgeruste mensen moeten een verhaal als het jouwe niet bagatelliseren, dat is gewoon niet netjes... Overweeg serieus flesvoeding, ik snap dat je borstvoeden fijn vindt maar het kost je veel energie, je lichaam kan het eigenlijk al niet eens meer opbrengen. En met het geven van de fles pak je je mannetje ook lekker bij je. Laat je helpen door je ouders en je man, dan kun je weer een beetje op krachten komen. Als je niet meer zo moe bent zie je het allemaal weer veel zonniger in. Hoe zit het trouwens met je eigen voeding, krijg je wel genoeg vitamines e.d.? Je lichaam geeft voorrang aan het produceren van de melk, dus jij zelf kunt wel eens tekorten opbouwen, daar knap je ook niet van op.
Normaal ben ik niet zo van mensen vertellen wat ze moeten doen, maar in jouw geval is het even nodig. Je moet echt ophouden met jezelf schuldig voelen. Je doet juist alles wat je kan! Je gaat verhuizen, je woont tijdelijk op een rustige andere plek en je geeft je kindje borstvoeding terwijl je al geen energie hebt voor jezelf. Wees eens lief voor jezelf en ga bedenken wat jij belangrijk vindt als moeder. Wil je per se borstvoeding geven, richt je dan daarop en laat al het andere even voor wat het is. Wil je een beter humeur, zorg dan dat je sommige van je taken aan iemand anders kan overdragen, bijvoorbeeld door een flesje te geven. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Je kan ook één flesje geven en voor de rest borstvoeding. Buiten je voedingskwestie waar je nu even mee zit zou ik me voor de rest geen zorgen maken hoor, daar is geen reden voor!
Wat betreft de borstvoeding,ik lees in een eerder schema dat je overdag maar 3 x een voeding geeft. Is daar een reden voor, zo weinig? Dan is het eigenlijk in de lijn der verwachting dat je kindje dat in de nacht gaat inhalen. Overdag 5/6 voeden is geen garantie dat het in de nacht rustig is, maar het verhoogt de kansen wel. Verder eens met het grootste deel van de adviezen. Probeer overdag even te gaan liggen, als baby slaapt. Een uurtje pakken helpt je weer even de dag door. Vraag je ouders of vrienden om hulp. Ga er zelf echt op tijd in! Als je om 20.30 in je bed ligt, kan je toch een paar uurtjes slaap pakken. Gezond eten is ook belangrijk. Als bovenstaande allemaal goed gaat, is borstvoeding geven geen probleem. Verander je verder niets, dan blijf je je vermoeid voelen. Goed voor jezelf zorgen, heel belangrijk! Maar goed, je zegt al afgebouwd te hebben?
Pff, dat je de bv nog zolang volgehouden hebt! Vind ik echt knap hoor. Ik geef inmiddels flesvoeding en heb 2 maanden bv gegeven. Ik vond die overstap ook heel moeilijk, maar het luchtte zo op dat die verplichting er niet meer was (ik kolfde fulltime en dit kostte zoveel energie!) Ik kan je geruststellen, want iedere ochtend heb ik met mijn dochter, als ze de papfles krijgt, even 'ons' momentje. Haar eerste echte woordje is mam (en mamamamama, ze weet niet wanneer ze moet stoppen, haha). Als ze het moeilijk heeft, wil ze het liefst naar mij toe, papa is de 2e optie. Tuurlijk, je gelooft het pas als je het zelf zo meemaakt, maar als ik je zo hoor, ga je eindelijk ritme krijgen. Lekker je leven op de rit. Beginnen aan een nieuw huis. Laat je vriend de avondfles geven, zodat jij lekker op tijd naar bed kan en een eventuele nachtvoeding op kan vangen. En als je het even niet meer ziet zitten, kijk naar de lach van je baby, luister naar het mooie liedje op de radio, kijk naar die bloem die zo prachtig in bloei staat... het geeft je hoop en de volgende dag is er één die hopelijk weer mooier is. Succes!
Bedankt voor jullie reacties. Mijn zoontje wilde vanochtend niet eensmeer aan de borst hij werd boos en greep naar zijn fles toen die voor hem stond... ik heb een poosje continu zitten kolven maar dat is helemaal al frustrerend het TSR komt niet eens meer op gang en zo wel dan is het maar 20-50. Voorheen kolfde ik zo in 15 min 200 cc.Ik denk dat ik een foutje in mijn schema heb getypt. Hij kreeg eigenlijk nog 5-8 voedingen per dag. S'nachts wilde die altijd sabbelen en dat liet ik ook toe maar helaas heeft dat niet geholpen. Ik heb nu definitief besloten om er gelijk mee te stoppen. Vannacht om 3 uur heeft hij voor het laatst gedronken. Nu om half 9 heb ik nog steeds slappe borsten... Het is jammer maar als ik naar mijn zoontje kijk hij vind de flessen heerlijk en heeft tot nu toe nog niet aanleiding gegeven om bij mij te drinken. Het doet wel pijn in mij ln hart moet ik zeggen even wennen ik denk dat ik er meer moeite mee heb maar goed op fles groeit hij ook. Constant aanleggen om het weer op gang te krijgen is geen optie ik moet helaas werken dus dan zou ik moeten kolven niet effectief. Ik heb al een menstruatie gehad toen heb ik geen last gehad van melk mindering. Vandaag heeft hij alleen maar flesvoeding gehad en had gelijk goede plasluiers van die ouderwetse volle dus dat zegt eigenlijk genoeg toch? Het is beter zo bijna 7 maanden volgehouden! Wat iemand hierboven zei nee ik verzorg mij op dit moment niet goed qua eten, ik eet wel gezond maar neem er geen tijd voor. Klinkt stom maar dan ben ik net met hem in de weer en dan ineens is het 11 uur al. Nieuw huis nieuwe start beter eten en over op Fv.
Als je er vrede mee hebt dat de borstvoeding over is ( Ben je niet zwanger?? ) dan is dat goed, dan kan je nu aandacht en energie schenken aan andere dingen! Gelukkig is je knulletje blij met de fles, dat scheelt veel! Let wel op je borsten, dat je geen ontsteking krijgt oid. Hopelijk vannacht wat bijtanken, dan kan je je man eruit sturen
Volgens mij kan stress echt een enorm effect hebben op je toeschietreflex en dus op de borstvoeding. En in jouw situatie kan ik me heel goed voorstellen dat je flinke stress hebt! En je hebt toch mooi 6 maanden borstvoeding gegeven, dat is ook een hele prestatie. Je mag trots op jezelf zijn!! En gelukkig komen er weer andere mooie momenten voor in de plaats. Ook een flesje geven kan heerlijk intiem zijn
Echt heel goed dat je het zo lang hebt volgehouden. Bij mij is helaas maar drie weken gelukt en zelfs toen al voelde het alsof ik afscheid nam van het laatste dat mij en mijn kindje bond. Heel verdrietig, maar na een paar weken ging dat gevoel weg en bleek er veel meer te zijn dat mama en baby bindt Is het voor je gevoel nu je over bent op flesvoeding al beter? Of zijn er nog meer dingen die je ervan weerhouden te genieten?
Ik kan het borstvoeden toch nog niet loslaten.. ik ga proberen om heel veel aan te leggen te kolven en anders borst + fles. Lukt het niet heb ik vrede met de fles lukt het wel dan ben ik heel blij inmiddels zijn we verhuisd en hoop ik steeds beter in mijn vel te komen de tijd zal het leren
Knap hoor. Maar, lukt het niet, is het ook niet erg. Ondanks dat ik maar 2 maanden borstvoeding gaf, heeft mijn dochter een superweerstand. Ze is alleen snel verkouden, net als haar moeder Veel plezier in jullie nieuwe woning!