Vorige week heeft mijn man aangegeven te willen scheiden. Nou kwam dat niet helemaal als een verrassing. De laatste 7 maanden heeft hij twijfel aangegeven en hebben we relatietherapie geprobeerd. Aan de ene kant ben ik intens verdrietig, aan de andere kant ook wel opgelucht, omdat ik eindelijk duidelijkheid heb. Om alles maakt hij nu ruzie. Ook als de kindjes huilen, want dan komt het vast doordat ik ze aan het huilen heb gemaakt. Waar ik ruimte vraag om dit allemaal te incasseren wil hij constant thuis zijn wat voor heel veel spanningen zorgt. Ik kan nu nergens heen met mijn kindjes. ( hij kan bij zijn ouders terecht)We hebben een koophuis, ik heb geen baan( wel actief zoekende) en inkomen dus het is best spannend allemaal. Ik sta sinds april pas ingeschreven en denk dat ik geen urgentie krijg voordat dit huis verkocht is. Nu wil hij opeens een papa dag en thuiswerken. Terwijl dat eerder (op mijn verzoek) niet mogelijk was. Ik wil hem alle ruimte geven met de kindjes maar wil zover als dat kan ook de rust en regelmaat voor hun bewaren. Ik heb vanochtend met een vriendinnetje gesproken die vanuit haar werk(jeugdzorg) me wat goede tips heeft gegeven. Misschien hebben jullie ook nog praktische tips voor me?
Het is natuurlijk ook nog zijn huis. Is het niet mogelijk dat hij dir pappadag krijgt en jij die dag dan wat voor jezelf gaat doen. Solliciteren bijvoorbeeld. Als je straks werk hebt is het toch heerlijk als pappa een dag op kan passen? Probeer alles in harmonie te regelen zodat de kindjes er niet de dupe van worden. Heel veel sterkte de komende tijd.
Oh maar dat begrijp ik ook dat het ook zijn thuis is. maar op elkaars lip zitten heeft nu niet zon goede uitwerking Daarom ben ik afgelopen weekend ook weggegaan om hem die ruimte te geven. Andersom lijkt dat wat moeilijker te zijn. Ik heb ook geen problemen met een papadag,maar dan wel graag in overleg. Buiten dat ziet het er naar uit dat hij naar het Westen gaat verhuizen en ik in het Oosten blijf. Het is allemaal nog erg vers en dus gevoelig. Ik vraag me af hoe anderen dat in het begin deden? En op wat voor een termijn kwam er wat regelmaat in de chaos? Juist voor de kinderen probeer ik dit in goede banen te leiden.
In het begin is er veel onduidelijkheid. Probeer zoveel mogelijk te praten over de wensen. En laat elkaar idd even met rust. Hij de kinderen, dan ga je zelf even wg nachtje ofzo. Is voor de kinderen ook beter! Mijn ex zit bij z'n ouders, omdat ik niet met 2 kinderen ergens zomaar heen kan. Hij komt om t weekend in ons huis zitten. Ik ga dan ook weg. Kinderen in eigen huis, met hun eigen spullen en tijd voor de kinderen! En ik.. Heb nu ook rust! De eerste keren zijn niet fijn. Maar als je ze zoveel hebt, is 2 dgn vrij erg fijn!
Moeilijk hoor! Helaas geen tips voor je. Sterkte ermee! Ik zit momenteel in dezelfde situatie die vooraf ging aan jouw scheiding. Dinsdag eerste therapie sessie. Het heeft jullie niet geholpen de therapie?
Nee therapie heeft hier niet geholpen. maar dat komt ook omdat hij zich totaal niet heeft ingezet daarvoor. We zijn op een gegeven moment op zijn verzoek gewisseld van therapeut. Bij haar hadden we zeker progressie kunnen maken maar dan werd er inzet van hem verwacht en dat vond hij de moeite niet meer waard. Vandaag ben ik jarig.. wat een rukdag Hij had allerlei dure cadeautjes gekocht die de kindjes mochten geven. Lief hoor maar waarom nu opeens wel? Daarnaast voel ik me zo verdrietig en mn kindjes ook. Net zaten ze huilend hun vader op te bellen die niet opnam. Dat breekt mijn hart. Het idee dat we moeten verhuizen en dat hij niet meer bij ons wil/kan zijn doet ze (en mij ook) zo veel verdriet.
Ohh wat stom van hem! Hij had er gewoon geen zin meer in dus... Ik heb ook echt heel erg het gevoel dat hij het alleen doet zodat hij tegen iedereen kan zeggen dat hij zijn best gedaan heeft. Naar he! Ik was gisteren jarig, ons zoontje werd vorige week 2 jaar. Super gezellig op deze manier. Alsnog gefeliciteerd ik kon zelfs drie zoenen op mijn buik schrijven! Lijkt me extra moeilijk dat je kids zich er ook echt bewust van zijn.
Dat gevoel heb ik ook. Alles voor de buitenwereld... Mijn zoon was 2 weken geleden jarig.. een paar dagen na zijn verjaardag wilde mn ex niet meer. Slechte timing. Morgen zouden we 13 jaar samen zijn...
Heel slechte timing! Hier kwam het een week voor de verjaardag van ons zoontje. En dan maar gezellig blijven doen. Ook nog geen twee weken daarvoor een miskraam gehad omdat we een tweede wilden. Zie je niet echt aankomen! 13 jaar is echt lang ook wij bijna 9.
nee ik gun het ook niemand. Maar het is gewoon fijn je verhaal kwijt te kunnen en dat je begrepen wordt.
Zo lastig ook om nog samen in een huis te zitten enz dan he. Hier gaat het nu nog wel goed, maar als we echt uit elkaar gaan wil ik zsm apart wonen hoor! Hoop voor je dat het een beetje snel wil lukken.
Heel veel sterkte meid!!! EN toch gefeliciteerd met je verjaardag. Jullie komen er wel.( kindjes en jij) Al snap ik dat je daar nu niet op zit te wachten.
Dank je wel. Ik weet dat het nu moeilijk is maar dat het makkelijker zal worden. @ Vie ons huis moet eerst verkocht worden. Daarnaast sta ik nog maar sinds kort ingeschreven dus vrees dat het vinden van een woning pas gaat lukken met urgentie als het huis verkocht is. Ik zou ook graag zo snel mogelijk alles scheiden zodat ik echt door kan maar jammer genoeg gaat dat niet zo snel.
Ja echt vervelend! Hoe gaat die relatietherapie eigenlijk in zijn werk? Weet niet zo goed wat ik ervan moet verwachten.
In gesprek gaan en proberen elkaar echt te horen. Luisteren, vertellen en je hart openen. (Dit laatste kan mijn ex niet) Ik kwam soms vaak heel boos uit zon sessie. Kreeg zoveel verwijten.