Ik heb echt een hekel gekregen aan de leeftijd 2. De hele tijd huilen om niks. Klieren en uitdagen. Is dit een fase of ben kk m'n snoepje gewoon kwijt. Deel jullie ervaringen please. Groetjes, Mariam
Hier is het de laatste weken heel onvoorspelbaar. De ene week een schatje, behulpzaam, beleefd noem maar op. Echt voorbeeldig. En zonder aanleiding heb ik opeens een paar dagen een draak in huis. Drammen, huilen, plakken en zeuren om niks. Heel gek.. Bedenk maar steeds dat er heel wat gebeurd op deze leeftijd in zijn leven en in z'n koppie. Dat helpt me wel. Gewoon wat extra aandacht en knuffels en de buien zijn weer een tijdje weg. Wel lastig dat het geen duidelijke aanleiding heeft, is zo lastig plannen nu. Weet nooit of ik met een engel of duiveltje op stap ga 😄
Hoewel het prachtig is om te zien hoe wijs ze worden en hoe ze zich vormen tot heel eigen mensjes.... word ik soms ook gillend gek van driftbuien, dwars liggen, niet luisteren, afpakken, uitdagen, grenzen opzoeken . Zwaar vermoeiend deze leeftijd... (vooral ook omdat de mijne al maanden niet meer slaapt tussen de middag, drentelt om me heen van 6:00-20:00 uur! Da's een lange dag )
Hier een tweeling van 2,5 soms dagen dat ik echt gek word constant scheidsrechter spelen andere dagen toch nog genieten. Ik vind het erg moeilijk welke straf ik moet geven als ze bijten (echt door) trekken duwen, slaan enz hoe doen jullie dit? Ik hoop voor je dat je je snoepie gauw weer terug krijgt fases houden we maar voor hoelang?
Ja hoor. Hier is ze van een dreumes naar een draakje veranderd. Daarnaast staat ze zo'n 4x per nacht aan ons bed.
hihi niet om je de moed in de schoenen te laten zinken, maar ik vond 2 nog heilig vergeleken bij 3 jaar......... Het enige voordeel van 3 is dat ze meer snappen en beter praten, dus je kan ook meer van ze vragen/eisen en iets korter door de bocht die driftbuien bijsturen. Geniet van de gezellige momentjes! En accepteren dat die rotbuien er helaas ook bij horen...
Ik heb ook een hekel aan de leeftijd 2 tot 4... Mijn dochter begint nu eindelijk wat minder te zeuren maar ze kan er evengoed nog wat van. Sterkte ermee!
Pffff.... wij hebben gisteren ook de eerste peuterbui gehad, jongste is ruim 2,5. Wow, dit was ik niet van hem gewend, haha. Nou hoop ik dat hij het voorlopig wel weer even uit zijn hoofd laat, want hij was ook niet gewend dat mama boos op hem kon worden. Ik geloof dat we het uiteindelijk allebei niet zo leuk vonden....
Tussen 2 en 4 heb ik hier regelmatig gedacht 'waar ben ik aan begonnen! Nu na zijn vierde verjaardag een compleet ander kind. Dus er is hoop maar het duurt gewoon wat langer Sterkte
Hahaha hier ook een een heeeeeeeeeele grote drama queen. Zodra ze slaapt piepen m'n oren gewoon van de stilte. De moed zakte gewoon in mijn schoenen toen ik las dat deze fase nog 2 jaar duurt. Ik snap nu ook waarom ze pas na hun 4e welkom zijn op school
Hier net zo! Laatste tijd gaat het wel weer lekker, maar dat zal ik meteen afkloppen, want zodra je dat denkt, slaat het humeur om
Hier ook 2 die het erg goed kunnen die driftbuien. Ik merk dat ik er Steeds makkelijker in word. Ben je boos en denk je te moeten gaan driften oké prima ga je gang maar en kom maar weer als je rustig bent. De jongste heeft er de laatste week een handje van om al een driftbui te krijgen als iets niet meteen lukt, tja dan maak je het je wel heel moeilijk. Kan daar dan ook wel om lachen want dan is ie zo aan het mopperen en steeds kijken of ik er in trap. Ik geniet maar van de leuke momenten want die zijn er ook genoeg en dan zal de periode vanzelf wel weer overgaan. De oudste is gelukkig al een stuk rustiger geworden. Het scheelt echt een hoop als ze zich goed verstaanbaar en duidelijk kunnen maken.
Aiden was er ook goed in, in driftbuien met alles erop en eraan. Sinds zijn 4e verjaardag gaat het stukken beter en hebben we onze lieve zoon weer terug. En nu zit Finley er middenin . Alles is NEE NEE NEE! En als je dan toch iets doet wat hij niet wil, dan volgt me er toch driftbui! Voorbeeld: we brengen altijd samen Aiden de klas in. Vervolgens weigert Finley in alle talen het klaslokaal weer te verlaten. NEE! Het gevolg is dat ik met een driftige peuter de school weer verlaat . Gisteravond wilde hij niet weer uit bad en volgde er een hysterische boze huilpartij toen ik hem er toch uithaalde. Als we naar school lopen om Aiden op te halen, blijft hij constant stilstaan, omdat hij niet verder wil lopen. Finley, wil je doorlopen? NEE! :x
Ik heb dan mazzel denk ik, want hier valt het erg mee. Als ze erg vervelend is, is ze 9 van de 10 keer gewoon moe en gaat ze lekker slapen. Maar ik reken mezelf niet rijk hoor, voorlopig is ze nog geen 4. 😜