niet doorslapen, eigen schuld van ouders?

Wat bij ons toen zo was (en dat is al een tijdje geleden zoals mijn banner laat zien) is dat onze zoon iets huilde in zijn (half)slaap. Daarop reageerde ik waardoor hij dus echt wakker werd en voeding wilde.

Toen ik dat door had (en dat duurde even) bleef ik altijd 2 tot 5 minuten afwachten. Zette het huilen door dan ging ik er heen (vaak was hij dan ook echt wakker) zwakte het weer af wist ik dat het door het dromen kwam.

 

Ik ben met 22 mnd op mijn initiatief gestopt met nachtvoeden. Ze kwam toen nog 1x. Rond de leeftijd van jouw dochter....pff was het ook zo vaak. Ik denk dat het weer recht trekt. Maar je kunt het natuurlijk ook liefdevol sturen zoals je laatst hebt gedaan.

 

5-6 keer is inderdaad wel normaal hoor, maar wel vreselijk vermoeiend en soms heel irritant. Bij ons hielp samenslapen daar echt goed bij, maar goed, dat is ook iets wat je maar net moet willen.
Door de geborgenheid viel hij vaak weer in slaap tegen mij aan. Na verloop van tijd werd ik daarvan niet eens meer wakker.

 

Als het erop aan komt is het wel de schuld van de ouders. Ik heb wel verhalen gehoord van ouders die hun kind ergens neerlegden waar ze niet gehoord werden.

Wij hebben toen we merkten dat hij geen honger meer had geen voeding meer gegeven, maar op andere manieren geprobeerd te troosten. Soms lukt het wel en soms niet. Doorslapen doet hij nu 5 van de 7 nachten in de week.

 

Ik denk het niet. Ik ken ouders die hun kind nooit laten huilen en echt een perfecte slaper hebben, kindje slaapt 12 uur aan een stuk. Zelf laat ik ook niet huilen, maar word ik meerdere keren per nacht wakker. En ik ken ouders die hun kindje vanaf begin af aan laten huilen en dat nog regelmatig 'moeten' doen (zo zeggen ze dat zelf). Dus nee, ik geloof er niet in. Kindjes gaan doorslapen wanneer ze er aan toe zijn.

 

Ik heb ook wel eens gehoord van Oostblok kindertehuizen waar baby's helemaal niet meer huilen... Dus ja, als je wil kan je je kind helemaal stil maken.

 

Ik vind dit altijd een lastige. Ik hoor en merk meestal echt aan mijn zoon of hij honger heeft , gewoon aan het mopperen is snachts of echt overstuur is en dus ergens last van heeft.

Soms wordt hij wakker namelijk , loopt te mopperen en beetje te jengelen, ik loop dan naar hem toe en troost hem even. Meestal slaapt die dan ook gelijk weer veder. Soms moet ik nog een keer bij hem terug komen. Ik laat hem daarna even zijn gang gaan : lees een minuut of 5/6. Hij huilt dan absoluut niet maar loopt wel te piepen. Eigenlijk in alle gevallen slaapt die dan zelf in.

Als hij honger heeft krijgt hij een fles melk in de nacht. Zelfs nu nog. Ik hoor het echt aan hem , en merk het ook aan hem. Dit komt alleen de laatste 3/4 maanden niet meer voor.

Als hij echt overstuur is neem ik hem uit bed , loop even een rondje door zijn kamertje of even naar beneden slokje water. Hij heeft nogal de neiging om er in te blijven hangen namelijk. Ik laat hem dan ook absoluut niet huilen. Ik blijf bij hem tot hij echt slaapt ; soms 10 minuten maar vaker echt een half uur soms nog langer. Ook neem ik hem wel eens mee naar ons bed. Hij kan niet bij ons slapen , is een draai kont en vind zijn plekje niet maar wordt dan wel rustig en als k hem dan na een half uurtje in zijn eigen bedje leg slaapt die als een roosje. Eigenlijk tot nu toe altijd was er achteraf ook iets aan de hand ; tandjes , waterpokken die die kreeg , flink verkouden etc.

Ik merk meestal in de avond wat voor nacht het wordt. Slaapt hij gelijk goed in en blijft hij ook slapen , slaapt hij meestal goed door. Is die voor 22 uur meerdere keren wakker dan is het bal de hele nacht.

of het echt aan de ouders ligt , of kindjes doorslapen of niet. Nee ik denk het van niet. Hoevaak zie je niet in een gezin dat ze een hele goede slaper hebben en een hele slechte. Terwijl ze de zelfde opvoeding hebben zeg maar.

 

Qua overdrijven kan dat wel tellen. Van te veel water drinken ga je ook dood.

 

Ik ben er van overtuigd dat jij als ouder het beste weet wat goed is voor jouw kleintje.

Mijn meiske (14 mnd) kreeg tot vorige maand nog bv maar ik heb het natuurlijk laten aflopen. Niet cold turkey maar minder aanbieden. Ik had er meer moeite mee dan zij. Dit deed ik ook in de nachten. Heel stevig knuffelen, en een alternatief bieden voor de borst (water/soepstengel). De kleine was het er mee eens en ging toen ook beter slapen.

Zelf ben ik niet van het laten huilen, tenzij ze een act opvoert. Maar ik heb een limiet van 15 minuten. Mijn meiske weet donders goed wat ze doet en wat ze moet doen om te krijgen wat ze wil. Daar verbaas ik me dagelijks over.

 

Onze oudste sliep door met 15 maanden tot die tijd huilde hij bijna de hele nacht, ik was 20 weken zwanger van de tweede en toen hebben we een groot bed aangeschaft zodat ik lekker bij hem kon liggen en beter kon troosten, eenmaal in het grote bed wou hij dit juist niet meer, bij hem was het grote bed dus een uitkomst hij sliep opeens door

De tweede sliep door tot 1,5 jaar en daarna niet meer, bij drie jaar bleek ze keel neus en oor ontstekingen te hebben, ze is nu 5 en nog regelmatig ziek ondanks dat haar neus en keel amandelen verwijderd zijn en ze buisjes heeft gehad ( nieuwe buisjes gaat niet omdat door de buisjes de trommelvliezen verder open zijn gaan scheuren )

Onze jongste sliep slecht met 8 maanden, we zagen nooit geen loopoor en hadden niet de indruk dat ze pijn had, ze jammerde en mopperde veel en op advies van de huisarts het cb en andere ouders zijn wij de slaaptraining aangegaan, maar ipv minder werd het meer, het ging harder en het jammeren werd echt letterlijk van 22.00 tot 06.00 krijsen, en dan heb je nog twee kinderen die naar school moeten de volgende dag dus na 6 weken laten jammeren mopperen en krijsen hebben we de keus gemaakt haar bij ons te nemen zodat we overdag nog wat waard zouden zijn voor de andere twee, maar ook bij ons was het schreeuwen, ze was alleen te sussen als je naar beneden ging en haar rechtop bij je nam, dan ging ze weer slapen,
We hebben ervoor gekozen toch een verwijzing te vragen naar de kno ivm onze andere dochter, na 2 maanden mochten we komen want onze dochter was dan nog maar net 1 jaar dus er werd toch niets gedaan onder de 2 , bij deze afspraak zei de kno meteen over 3 dagen krijgt ze buisjes en gaan de neusamandelen eruit, dit is enorm ontstoken en uit de oortest blijkt dat ze zoveel vocht achter de oren heeft dat ze weinig tot niets hoort, ze kreeg buisjes en de neusamandelen gingen eruit, het heeft tot dusver geholpen dat ze iets meer sliep en dat ze ipv 8 uur per nacht wakker maar 5 uur per nacht wakker was en ze bij ons soms wel verder kon slapen.

Vanaf afgelopen juni na 8 weken lang achtereen een bloed loopoor en 3 kuurtjes in die 8 weken is ze door gaan slapen, nu slaapt ze van 21.00 tot 05.30/06.00 volgende week hebben wij een afspraak om te plannen wanneer de keel amandelen eruit gaan, die deden ze namelijk wel pas echt met 2 jaar, ze heeft nog met regelmaat keel ontsteking dus ook die moeten eruit.


Ik ben niet tegen laten mopperen, maar dan moet je echt heel zeker weten dat er verder niets is, ik heb zo een spijt dat wij haar 6 weken gelaten hebben, ze had gewoon pijn, had papa of mama nodig en ik heb haar gewoon gelaten,

Hoewel ik er dus niet tegen ben.... Ben ik er ook geen voorstander meer van en pakken wij het nu heel anders aan

 

Er is wel verschil in (weer ) gaan slapen en doorslapen.
Ouders die tot weet ik hoe laat 's avonds bezig zijn om hun kind in slaap te krijgen, ja die doen dat wel een beetje zelf. Schuld vind ik niet een passend woord want niemand doet dat voor de grap of expres, maar je kunt wel dingen anders aanpakken waardoor kinderen leren op een redelijke tijd gewoon te gaan slapen.
Kinderen die 's nachts wakker worden is een lastige. Weet er zelf alles van. Onze dochter sliep door met 3 mnd en heeft tot 2,5 jaar altijd heel goed geslapen, op een kortdurende fase rond 9/10 mnd na.
Maar nu ongeveer al een jaar lang wordt ze vaak wakker, droomt veel en is daardoor overstuur 's nachts, ook wel nachtangstaanvallen en soms ook echte dromen. Ze slaapt wel bij ons dan, maar soms ook zo weer een week lang in haar eigen bed de hele nacht door. Nu is ze erg verkouden dus slaapt ze onrustig, wordt weer wakker etc.
Hoe je daar 's nachts mee omgaat is een keuze.

Wakker worden heb je geen invloed op mi en je kind ook niet. Weer gaan slapen wel en de manier waarop je dat aanpakt. Bij ieder kind werkt weer een andere aanpak misschien. Misschien ook wel een aanpak die niet zo bij je opvoedingsideeen past, dat is dan de keuze of je toch die aanpak kiest of de consequenties aanvaard.

Dus niet doorslapen is volgens mij nooit iemands schuld. Niet willen gaan slapen of weer gaan slapen heb je wel invloed op.

 

Leg mij dan maar eens uit hoe jij een kind laat slapen dat niet wil slapen (en graag zonder laten te huilen).

 

Ik vind het een hele typische manier van denken dat er een schuldige moet zijn. Niet doorslapen is soms best vervelend maar een kind doet dat heus niet om de ouders te pesten. Daarbij is het ook gewoon een mensje, geen robot. Persoonlijk houd ik niet zo van de manier van denken dat je een kind aan moet pakken met allerlei technieken en methodes om het zo snel mogelijk in het gareel te krijgen. Vooral de opmerkingen als: 'je wordt gemanipuleerd!' en 'niet verwennen hoor!' schieten bij mij nogal in het verkeerde keelgat, zeker wanneer het om hele kleine baby's gaat.

Mijn dochter is nu 15 maanden. Ze slaapt soms wel door, maar soms ook hele periodes niet. Het wakker worden kan heel veel verschillende redenen hebben: verkouden, honger, dorst, tandjes, echt even wakker zijn, en nog veel meer dingen die ze nog niet kan zeggen. Tegenwoordig spring ik echt niet meer bij elke kik uit bed omdat ze ook wel eens na twee huiltjes weer in slaap valt. Wordt ze wakker dan gaat er altijd een van ons naar haar toe. Lukt het dan niet meteen om weer verder te slapen dan mag ze lekker bij ons liggen. Nachtvoeding, slokje water of geknuffeld worden: het mag van ons allemaal. Ongetwijfeld volgens veel mensen helemaal fout. Toch slaapt ze ook vaak genoeg door en we hebben geen enkel probleem om haar 's avonds in slaap te krijgen. Ik ga er echt van uit dat ze op een gegeven moment heus wel zelf door gaat slapen en in haar eigen bed blijft liggen. Tot die tijd is het af en toe loodzwaar. Wat mij betreft hoort dat ook gewoon bij het hebben van een jong kind. Ik verwacht niet van haar dat ze doorslaapt, dat scheelt denk ik ook wel. Soms lijkt het wel of andere mensen er meer 'last' van hebben dat ze niet doorslaapt dan wijzelf, als ik af ga op de opmerkingen die we soms krijgen.

Net als kruipen, lopen en praten komt het doorslapen ook vast wel, maar gewoon als een kindje daar aan toe is. Gek genoeg vinden we dat allemaal voor die eerste dingen heel normaal maar als het om slapen gaat moet het allemaal maar getraind en geleerd worden.

 

Dit dus
Laten huilen en slaaptrainen, ik zou het echt niet doen. Je kind heeft je nodig snachts dus lekker toegeven. Hier tot 1 jaar ook nachtvoedingen gehad. Op een gegeven moment ging ze wel heel veel huilen en en niet meer terug slapen na de nachtvoedingen en toen bleek ze al heel lang oorontsteking te hebben. Toen zijn er buisjes geplaatst en werd het een stuk rustiger. Vanaf een jaar ongeveer ging ze vanzelf doorslapen. Ze ging ook beter eten. Ben nu 24 weken zwanger en ze slaapt praktisch altijd klokje rond behalve in moeilijke tandjes fases ed. Erg fijn. Maar ik weet ook dat alles een fase is dus ook doorslapen. Onze dochter heeft in de moeilijke fases (6/7/8 maanden) ook veel bij ons in bed gelegen. Soms mis ik dat wel eens, zo'n slapend mupke.

 

Dat hangt af van de leeftijd van het kind en de reden dat het niet wil slapen.
Zoals ik schreef, denk ik dat niet elke aanpak voor elk kind geschikt is. De ene kun je het beste even laten huilen, de andere wordt alleen maar meer en meer overstuur.
Bij het ene kind is bij je in bed nemen misschien de oplossing, bij een ander kind moet je misschien meer doorpakken en streng zijn. Ik oordeel niet, ik zeg niet wat goed of fout is, ik zeg alleen dat je de juiste aanpak bij jouw kind moet zoeken en misschien is dat niet altijd jouw ideale aanpak.
Laten huilen en streng zijn past niet bij een jonge baby, maar soms wel bij een eigenwijze peuter.
En soms heeft die peuter ook even een stukje veiligheid nodig.
Onze dochter van 3 sliep vannacht ook bij ons. Als ze 's nachts wakker wordt hebben we twee opties. Of ze komt bij ons en in de meeste gevallen slapen we allemaal lekker verder tot de volgende ochtend, of we willen perse dat ze in haar eigen bed slaapt en hebben een strijd van een uurtje ofzo. Dochter is erg verkouden en had daar erg last van vannacht, dus mocht ze bij ons. Werd nog regelmatig wakker en wilde niet slapen maar tv kijken. Dan zijn we wel even stren en krijgt ze een keuze. Slapen bij ons, maar dan stil zijn of slapen in haar eigen bed.
Soms wil ze 's avonds niet slapen zonder aanwijsbare reden. Wat de reden ook moge zijn, op dat moment is het toch in haar belang dat ze vlot gaat slapen omdat ze de volgende dag ook weer een beetje fit moet zijn. Dan zijn we dus wel eens even streng. Meestal is de strijd bij haar in een paar minuten over en valt ze in slaap omdat ze eigenlijk ook heel moe was.

Ik kijk dus naar de situatie en naar het kind.

Ik weet niet hoe oud jouw kind is en wanneer het precies niet wil slapen, dus daar kan ik weinig over zeggen...

 

Oh, mijn kinderen zijn inmiddels al wat ouder, maar met name mijn oudste, nu 8, heeft nooit willen slapen. Streng zijn prima, maar slaap kun je niet afdwingen.

Mijn middelste slaapt gelukkig probleemloos.

De jongst slaapt bij ons in bed, dat is voor ons de oplossing geweest.

Laten huilen/mopperen/krijzen is voor ons nooit een optie geweest.

 

Schuld van ons ouders denk het niet.

Heb ook behoorlijk lang met een kind gezeten dat in de nacht spookte. Na vier jaar werd het beter!.
Mijn oudste is ook vaak in de avond wakker geweest even plassen drinken maar sliep wel beter door.

Het komt wanneer het komt. Je kunt het niet sturen wel als ze iets ouder zijn dan kun je beter vertellen wat je van je kind verwacht en het ook beter uit leggen. Dat was hier na vier jaar. Zeker 3.5 jaar onderbroken nachten gehad.

 

dit