Dit komt meestal door verwaarlozing. Als je een baby lang laat huilen gaat deze uiteindelijk in de overleefstand. Dus houdt hij zich stil om te voorkomen dat roofdieren hem kunnen vinden. Tja weet die baby veel dat er helemaal geen roofdieren meer zijn. Die baby's hebben niet geleerd om zelf te slapen of zichzelf te 'vermaken' oid. Die hebben geleerd dat er niemand is die hun komt redden zijn op hun instinct aangewezen ( en dat instinct is niet mee ge-evolutioneerd).
Hier ben ik het mee eens. Ik vind het erg vervelend dat iedereen altijd een oordeel heeft. Dit zorgt er dan weer voor dat ik ga twijfelen of juist onzeker wordt. Elk kind is anders en mijn kind is niet gelijk ' raar' omdat hij met een jaar nog niet doorslaapt. Ik durf het bijna niet meer te zeggen dat hij niet door slaapt. Alle kindjes in mijn omgeving slapen al maanden door en hoor je nooit. Dan krijg ik vaak de bovengenoemde tips over laten huilen, geen fles geven etc. Als ik dit zo lees, is hij echt niet de enige. Ik hoop en ga er vanuit dat er vanzelf een tijd komt dat hij echt gaat doorslapen
Hier ook een lastige slaper hoor. (had ook een topic geopend hierover). Onze zoon wordt 's nachts ook 1x of 2x wakker en vaak is het de borst, maar kan hem soms ook troosten en weer neerleggen. Nu is het vaak dat hij wakker wordt van de jeuk op z'n hoofd. Overdag gaat het nu wat beter met inslapen, maar ook soms is het dan brullen en dan is het geen honger. Ik ben wel een voorstander om zelfstandig te laten slapen, maar dan wel zonder huilen. Ze huilen niet voor niets, dus ik troost hem ook altijd als het huilen erger wordt. 's Nachts wacht ik altijd even af; bij jengelen ga ik er niet meteen naartoe. Lees graag verder mee naar andere ervaringen
Mijn dochter slaapt ook niet door. Eigenlijk nooit gedaan. Ze gaat heel lief slapen altijd en kan haar vaak ook meteen weer terugleggen in de nacht. Soms niet dan mag ze bij ons, ze mag van ons ook soms nog een fles snachts (erg klein en lang veel voedingen gehad), ze heeft ook een periode gehad dat ze van 22 tot 23 30 wakker was. Maar altijd maar korte periodes. Nu wordt ze 1 keer wakker snachts. Soms alleen aai nodig, soms fles maar daarna gelijk weer slapen. Ze is nu 1 jaar. Ik geloof niet dat het door ouders komt. Baby's maken zoveel door binnen korte tijd dat ik denk dat er ALTIJD een oorzaak is....tandjes, dorst/honger tijdens groei of ontwikkelingspurt, verwerking, ziekte, verandering van ritme enz enz.
Oooh het is eigenlijk heel zielig wat je omschrijft maar hier moest ik toch zo om lachen! En inderdaad, wat iemandanders al zei: waarom moet je eigenlijk sturen? Na dit alles gelezen te hebben weet ik toch wel zeker dat ik niet gek ben dat ik op mijn kleine meisje reageer snachts. Dat het cb ook de pot op kan met "ze MOET nu toch echt wel doorslapen etc." Ik volg haar gewoon...net als wat ik altijd al gedaan heb en daarmee... BASTA! Haahaha
Overdrijven? Cookies op Trouw.nl Deze kinderen slapen vast en zeker door. Als het erop aan komt heb je het als ouders wel degelijk zelf in de hand. De vraag is uiteraard of je het wil. Op deze manier natuurlijk niet.
Ik gooi even een bommetje (zonder oordeel): ik vind het wel frappant dat velen het 'laten huilen' NOOIT een goede optie vinden als het om slapen gaat, terwijl 'men' het wel aanmoedigt een krijsend kind in de supermarkt gewoon te negeren, op de grond te laten liggen en doen alsof je verder gaat met je boodschappen. Zou je ze dan ook niet liefdevol moeten troosten omdat ze geen snoep mogen? Erbij gaan zitten en wachten tot ze meelopen? Ik begrijp wel dat het niet willen of kunnen slapen hele andere oorzaken kan hebben dat een driftbui in de supermarkt, maar mijn peuter krijgt toch soms echt dezelfde driftbui als ze op bed moet... En nog maar even voor de zekerheid; nee, ik laat mijn baby niet huilen in bed en mijn peuter ook niet als ze ziek is, of verdrietig of bang.
Ik denk dat het in sommige gevallen WEL aan de ouders ligt en in andere gevallen juist NIET. Soms hoor ik verhalen van ouders die alleen doen wat ze willen en wanneer het hen uitkomt, terwijl ze al van een professioneel persoon te horen hebben gekregen dat ze meer structuur (ritme/regelmaat) moesten aanbrengen. Dit hebben ze een maandje gedaan en toen ging het slapen vele malen beter. Weer gestopt en nu gaat het slapen slecht. Bij beide kindjes. En zo zijn er natuurlijk nog wel meer voorbeelden te benoemen. Maar ik zie ook de andere kant, waarbij het (in mijn ogen) niet aan de ouders ligt. Elk kindje is anders en elke ouder is anders. Je kan niet zeggen als kind niet doorslaapt is het de schuld van de ouders. Beide jongens sliepen vroeg door. Betekend dit dat wij er nooit uit hoeven? Tuurlijk wel. Vannacht bedacht de jongste ook dat hij halverwege de nacht klaar was met slapen. De oudste heeft ook nachtmerries etc. Maar het is niet dagelijks. Ik vind huilen zonder dat je weet wat er is of een woede-aanval een groot verschil. Bij een woede-aanval of een driftbui, zeg ik veel plezier. Maar bij pijn of als ik het niet weet? dan zal ik troosten.
Ik weet uiteraard dat het bestaat. Maar door dit te vermelden als reactie op ouders die hun kind wat laten huilen 's nachts, zet je die ouders meteen wel in een mooi rijtje van verwaarlozing.
Nee hoor, ik laat mijn zoontje ook wel eens huilen 's nachts. Ik geef alleen aan dat als je je kind structureel negeert hij vanzelf gaat doorslapen. Dus als je je kind niet structureel negeert, het dus je eigen schuld is dat je kind niet doorslaapt. Ik ben er persoonlijk niet zo kapot van dat het mijn eigen schuld is dat mijn zoontje niet vanaf dag 1 doorsliep.