Dit zou ook mijn reactie zijn. Denk bijv aan sport voor je kindjes of schoolreisjes waar voor betaald moet worden etc.
Maar het gaat over de situatie van ts nu, niet over een paar jaar. Ze gaat waarschijnlijk door het werk zoeken en heeft over een paar jaar vast een baan. En als ze nu een baan krijgt en dan zwanger raakt, is ze die baan misschien wel weer kwijt over 4 jaar als haar kindje dan naar school gaat...
Ja, het gaat echt om nu, niet over een paar jaar, omdat ik wel aan het werk wil. Maar het gaat dan best over een lange periode, aangezien ik niet verwacht ergens aangenomen te worden als ik al zwanger ben... En na de bevalling ga je natuurlijk ook niet meteen werken.... Ik heb het er met mijn man over gehad, ook hij vindt dat we het niet eeuwig voor ons uit moeten schuiven... Dus we kijken het denk ik nog tot eind van het jaar aan... Tot die tijd richt ik me op werk en daarna misschien toch voor een 2e..... We gaan iig proberen iets meer te sparen, om te kijken of we dat geld kunnen missen.
Ik vind dit altijd lastige situaties. Want zeker ben je nooit van je financiële situatie. Dat kan immers altijd zomaar veranderen? Stel, je hebt het financieel prima voor elkaar, je raakt zwanger en je partner raakt tijdens je zwangerschap zijn baan kwijt. Niet ondenkbaar toch? Dan moet je het alsnog financieel met wat minder doen! En verder speelt leeftijd in mijn ogen ook wel een beetje mee. Ik weet niet hoe oud je bent? Want stel je bent 38. En je wilt eerst wachten tot je financieel het wat beter weer op orde hebt. Een baan komt wel weer, maar zwanger worden kan een vrouw maar tijdelijk. Helaas.
Heb je schulden? Dat zou pittig zijn maar inkomen blijft je leven lang een niet 100% zekere factor. Hoe we nu leven kunnen we wel 6 kindjes laten opgroeien, studeren, sporten etc etc maar dat is geen garantie dat het zo blijft.
met alle toeslagen en een enkel inkomen lukt het hier gelukkig prima. 40 euro per week aan boodschappen ongeveer en luiers hamsteren in de aanbiedingen, helpt een hoop. moet er dan wel bij zeggen dat mijn mannetje vaak wat bijklust om bijv op vakantie te kunnen gaan en verbouwingen te realiseren...
Als je perspectieven goed zijn en er voor allebei nog 'groei' in carrière wordt verwacht, zou ik er gewoon nu voor gaan als je weet dat je nu rond komt.
Ik zou het niet uitstellen! Of het moet echt uitzichtloos zijn maar volgens mij is dat niet zo. Je kan ook allebei een top baan hebben, aan kinderen beginnen, zwanger raken en dan je baan kwijtraken. Zekerheid heb je helaas nooit 100% om die rede zou ik er gewoon voor gaan! En idd gewoon zo veel mogelijk 2de hands!
Wij hebben gewacht tot onze financiële basis stabiel was. Er zit dan ook 8 jaar tussen mijn beide dochters. Ik wilde al heel snel na mijn eerste een tweede kindje maar mijn man hield het tegen. Hij had destijds geen vast contract en daardoor was het elk jaar weer spannend of hij wel werk zou hebben. Dat vond ik met 1 kind al spannend, laat staan met 2 kinderen. Je wilt je kinderen toch alles kunnen geven wat nodig is. Toen mijn man eindelijk een vast contract kreeg zijn we direct voor ons 2e kindje gegaan. Nu geniet grote zus enorm van haar kleine zusje
Dat ligt aan elke situatie is anders vind ik .... ik zou het daar voor niet laten maar dat is mijn mening !!
Alles kan omslaan maar ik vind wel dat je een verantwoordelijkheid hebt om eerst de basis op orde te krijgen voordat je bewust kiest er voor te gaan. Hoe die basis eruit ziet is voor iedereen anders. Voor mij is dat het uitzicht om de vaste lasten te kunnen betalen, een buffertje zodat er in noodsituaties geen paniek is. Tuurlijk kan er morgen ineens iets gebeuren waardoor mijn inkomsten compleet wegvallen, maar ik heb zelf dan alles in mijn macht gedaan om op eventuele noodsituaties voorbereid te zijn. Dus ik denk dat je vooral voor jezelf moet voelen of je het idee hebt dat de basis voldoende is zo Want voor iedereen zijn de voorwaarden anders.
Hier bijna hetzelfde verhaal! Alleen hadden wij een flinke studieschuld die we vorig jaar december eindelijk helemaal hebben afgelost. Toen zijn we voor een tweede gegaan en gelukkig heel gauw zwanger! Hier dus ook ruim 8,5 jaar tussen beiden dochters straks maar ik ben heel blij dat we hebben gekozen om eerst orde op zaken te brengen en hebben daar keihard voor gewerkt. Geeft rust in het gezin want financiële zorgen zijn hele vervelende zorgen...
Wanneer ik om me heen kijk, is het standaard om eerst de financieen op orde te hebben (of althans voor de buitenwereld doen alsof ) en dan pas voor een kindje te gaan. Mijn man en ik hebben veel dingen anders aangepakt in ons leven dan gebruikelijk was en dat is goed uitgepakt, omdat we wisten dat het goed zou komen. Wij hebben onze kinderen gekregen tijdens respectievelijk mijn studie (dochter* en zoon) en zijn studie (jongste zoon). Het was sappelen, we leefden van stufi en stufilening en hebben lang bij mijn ouders ingewoond (groot huis en zij vonden het onze keuze of we kinderen wilden of niet en hebben ontzettend genoten van hun kleinkinderen zien opgroeien). Mijn man is vorig jaar afgestudeerd, een paar maanden later had hij al een vast contract, een goed betaalde, leidinggevende functie en kochten we een mooi, ruim koophuis. Nu de kinderen groter zijn, is er tijd voor mij om aan mijn eigen bedrijf te werken en het salaris van mijn man blijft snel stijgen (hij is programmeur en heeft een specifieke specialisatie die niet veel mensen kunnen), dus voor ons heeft het goed uitgepakt. En toch heb ik daar niet al teveel rekening mee gehouden: ik had een kinderwens en die was/is heel sterk. Mijn kinderen droegen dan soms wel wat goedkopere of tweedehands kleding, maar ze zagen er altijd leuk en verzorgd uit en kwamen om in het speelgoed. Dat we ons nu meer kunnen veroorloven, betekent niet dat we dat ook doen. Ik vind het nog steeds een leuke sport om mooie (merk)kleding te kopen op een rommelmarkt en speelgoed uit de kringloop is ook een succes (mijn jongens slopen toch alles in een uur tijd, dus dan maar liever iets van een paar euro dat al gebruikt is, dan een duur apparaat). Je kunt het leven met een kind zo duur maken als je zelf wil, zo gebruikte ik een tijd lang wasbare luiers, gaf ik lang borstvoeding, kregen we veel spullen vanuit ons netwerk (die mensen blij dat ze ervan af zijn, wij blij met nieuwe spullen voor onze zoons). Bovendien vind ik het fijn om spullen tweedehands te kopen, omdat dit in het kader van milieuvervuiling en consuminderen beter is. Ik vind dus zeker dat je het niet zou moeten laten om je financiele situatie. Maar kijk wel goed naar je stabiliteit, kun je het aan om minder uit te geven en ben je creatief genoeg om er toch iets leuks van te maken? Ga er dan gewoon voor
Ik denk dat het vangnet wat jullie hadden door bij ouders in te kunnen wonen wel cruciaal is in het verhaal, hier zou dat absoluut geen optie zijn. Hadden jullie het financieel ook kunnen redden zonder dat? Want ik denk dat de rest van je verhaal zeker klopt, kind hoeft echt niet alles nieuw, daar zit het geluk niet in, maar als je niet bij je ouder in kunt wonen of iig hun hulp hebt om op te passen tijdens studies bijv. dan is het denk ik wel een heel ander verhaal.
Keuzes he..... EIgenlijk is het enige wat mij nog enigzins een terughudend gevoel geeft is juist dat het weer 4 jaar naar een kinderdagverblijf zou moeten gaan... Hier financieel alles op orde, maar druk met eigen bedrijf waar we beiden heel hard noodzakelijk zijn. Alle kinderen gaan naar school, en opa's en oma's zijn geen optie. Ik heb het zo NIET op kinderdagverblijven......... pffff wil ze het liefst veilig in moeders schootje houden, maar ik kan nu gewoon niet wegvallen, we zijn zo lekker bezig en echt goede stappen aan het maken. Maar zo zie je maar.... aan alle kanten hangt een andere kant. Met de juiste instelling kom je al een heel eind. Succes met je beslissing en wens je heel veel geluk en succes!
Fijn om te lezen dat zoveel van jullie in een zelfde situatie zitten of gezeten hebben. Gezien onze situatie neigen we er wel na om niet eindeloos te wachten tot ik een baan gevonden heb. Helemaal nu ik mogelijk een cyste op mijn eierstok heb (Is vanmorgen onderzocht, over paar dagen uitslag). Ben nu natuurlijk als de dood dat er iets ernstigs uitkomt... Besef me dan ook des te meer dat een kindje krijgen niet vanzelfsprekend is..... Dus we wachten de uitslag af en afhankelijk daarvan kijken we verder.