Faalmoeder: - toen ik mijn zoontje van toen 3 maanden (huilbaby) in zn bed heb laten huilen en ben gaan stofzuigen omdat ik het gekrijs niet meer kon aanhoren. Het arme kind huilde na 15/20 minuten nog. - Elke ochtend als ik naar mijn werk moet en ik hem met pijn in mijn hart achterlaat. - Ongelooflijke spijt dat ik het borst voeden na 3 maanden al heb opgegeven (Hij dronk niet goed en borst voeden was voor mij verschrikkelijk pijnlijk. Anyway, van het CB mocht ik alleen nog gekolfde melk geven om zo zeker te zijn dat hij voldoende binnen kreeg. Tegen die tijd was ik zo uitgeput dat ik over ben gegaan op fles. Succesmoeder: omdat iedereen zo verschrikkelijk gek op hem is en het z'n leuk, lief, mooi jongetje vindt. En ik hem hem toch maar mooi gemaakt (ok niet helemaal alleen, met een klein beetje hulp ). En elke keer dat hij blij is me te zien.
Ik had gisternacht zo'n faalmoment waar ik me heeeeeeel schuldig over voel en me heel erg voor schaam. Ik durf het bijna niet eens op te biechten. Dochter werd rond 4:00 een aantal keren huilend wakker. Na er 5 keer uitgegaan te zijn werd ik boos op d'r omdat ze maar niet stopte met huilen 😔 Ik had d'r op schoot moeten nemen en net zo lang moeten sussen tot ze sliep. Wat voelde ik me 'vanochtend klote zeg. Ik was zoooooo moe. Ik voel me anderzijds elke avond, nadat ze slaapt, wel een succesmoeder. Ik rooi het allemaal in m'n eentje. Ik krijg geen alimentatie en haar vader heeft d'r verstoten omdat z'n tweede viool eindelijk de status 'vriendin' heeft gekregen en nu moeite heeft met het bestaan van onze dochter. Het is best wel pittig allemaal, zeker nu ze volop aan het peuterpuberen is. Dat durf ik ook best toe te geven.
Leuk topic! Faalmoeder: toen ik twee jaar geleden een depressie had en soms mijn ventje echt niet om me heen kon hebben omdat ik alleen maar kon huilen.... Gruwel! Faalmomentje van vorige week: toen ik de autodeur dicht gooide en zijn handje er tussen kwam. Brrrrr! Gelukkig alleen een blauwe plek, maar wat akelig! Succesmoeder: als ik zo trots ben op zijn meer dan gemiddelde woordenschat en taalgebruik, zijn enorm knappe koppie (goed gelukt, hihi), en als hij in het weekend 's ochtends bij ons komt liggen kletsen. En vandaag: hoe hij gefascineerd naar de paddenstoelen in het bos kan kijken. Heerlijk zulke momenten!
Faalmoeder Iedere dag omdat dl niet normaal eet, hoewel t beter gaat als een jaar geleden maar niet zoals t hoort Succesmoeder: Iedere dag als ik knuffels en kusjes krijg en tot ontdekking kom dat ze weer iets nieuws heeft geleerd
Wat een fijn topic! Ik reageer 90% van de tijd niet omdat het of al een dikke discussie is of ik geen zin heb in een discussie.. Faal: Dat ik tijdens mijn zwangerschap diep van binnen al wist dat ik geen borstvoeding ging geven. Me toch heb laten ompraten en mezelf eigenlijk gedwongen voelde om wel bv te geven.. Ik voelde zo veel druk van de maatschappij en m'n vk en ging er helemaal verkeerd in. Het mislukte, het gaf mega veel stress en ik heb zo veel spijt dat ik niet naar mezelf heb geluisterd en niet heb genoten van m'n kraamtijd.. Succes: iedere ochtend als ze wakker wordt met haar grote lach en eigenwijze karakter. Dat heb ik toch maar mooi gemaakt 😁
Wat een heerlijk topic!! Faal: Toen ik vanochtend doodmoe opstond zonder enig geduld, en zoonlief tussen de middag binnen een uur weer wakker werd en ik tot drie keer toe geprobeerd heb hem toch weer in bed te krijgen. Eigenlijk was de hele dag een grote faalpartij.. @Nahla; ik biecht het met hetzelfde rotgevoel op. Succes: Gisteren dat hij uit zich zelf kwam knuffelen en bij me kwam liggen. En dat hij na het eten bij het dansen en spelen zo enthousiast werd en zo hard moest lachen, dat hij zich op de grond liet vallen. Ons grote geluk!
Faalmoeder: dat na een week of 11 toch bleek dat onze dochter verborgen reflex had, (en ik dit al vanaf dat ze 4 weken oud was had aangegeven) niet harder ben geweest naar de artsen toe. Want wat wist ik er nou van? Het is mijn eerste kind en beetjes voeding teruggeven is normaal. En dat ik daardoor gestopt ben met bv geven. succesmoeder: als ik zie hoe vrolijk mijn lieve kleine meid is, en na een dag lekker spelen even moe maar voldaan met mama of papa wil knuffelen
Faalmoeder: p die mij geen kus wilde geven toen ik hem had weg gebracht had bij de psz Succesmoeder: p die vanmorgen helemaal tegen mij aan kwam liggen mijn hand pakte en over zijn rug wreef. "Hup kroelen mama!"
Ondanks dat ik stond te trillen op mijn benen voelde ik me vanmorgen toch een flinke succesmoeder. Tobias stikte bijna in een broodkorst en ik heb zonder te twijfelen of in paniek te raken direct mijn vinger in zijn keel gestoken en met een "hakende" beweging het brood uit zijn keel gehaald. Pas nadat het achter de rug was kwam bij mij de schrik-reactie... En op basis van dit verhaal kom ik op een nieuwe vraag: Wat was de laatste keer dat jij je heldhaftig moest gedragen?
Goed initiatief bolkje! De laatste keer dat ik me echt een held voelde was denk ik toen ik zelf de neussonde van mijn dochter moest inbrengen. Jemig wat vond ik dat vreselijk eng om te doen. En alle keren dat ze stopte met ademen en dat ik moest ingrijpen. (Onze oudste is ernstig gehandicapt)
Voor mijn gevoel, toen ik vorige week een huisspin in een pot had gekregen. echt heldhaftig. Geen idee. Toen hij op de ic lag in het ziekenhuis en vertrouwen in hem had. Alles voor hem deed zonder enige moeite en heel correct met hem was en ben.
@sydneys: waar heeft jullie zoontje voor op de IC gelegen? Ik heb hier nooit iets van meegekregen eigenlijk op het forum. Heftig zeg! @Shart: ik vind dat inderdaad erg dapper, jeetje, dat lijkt me ook eng zeg!
Epilepsie wat veroorzaakt was door een hersenbloeding. Met beiden is het helemaal goed gekomen. hij gebruikt alleen 1 voetje verkeerd maar daar word in december/januari weer naar gekeken. Kan alles maar voetje is nog veel te soepel.
Heftig Sydneys! Wel fijn dat het nu zo goed gaat met je zoontje. Toen mijn dochter net kon lopen (maand of 14) stond ze bovenaan de trap tegen het traphekje geleund. Deze hadden we blijkbaar niet goed dichtgedaan, want hij rolde opeens open (we hebben er zo 1: bol.com | Lascal Kiddyguard - Traphekje Accent - Wit | Baby) Ik stond zelf in de badkamer, mijn man in de slaapkamer. Gelukkig maakt het hekje een geluid bij het opengaan, dus ik trok gelijk een sprint naar het hekje en kon dl nog net aan 1 voetje vastgrijpen. Dr hoofdje was al op de 5de tree. Iedereen was enorm geschrokken, maar wel blij met m'n snelle reflex Vanaf toen extra extra goed het hekje gecheckt!
Toen mijn zoontje een half jaar geleden van de trap viel / geduwd werd tijdens het spelen met mijn neefjes en zo met zijn kin op de plavuizen viel. Ik zag meteen dat het gehecht moest worden. Ben super koel gebleven, theedoek erop, naar de dokter gereden, stoïcijns terwijl mijn mannetje huilde en gilde tijdens het hechten.... En toen hij 's avonds in bed lag stroomden bij mij natuurlijk de tranen, haha!
Heldhaftig... hmm Hier geen hechtingen enzo bij kleine man maar wel met bovenkaak op de grond vallen en dan enorm veel bloed zien. Kind enorm huilen en ook zonder geluid. Het zag er erger uit dan wat het was. Zoontje bleek erg geschrokken hij heeft nadat hij rustig was een half uur stil bij mij op schoot tegen me aan gezeten. Dat zegt wel wat want dat doet hij al heel lang niet meer. Heldhaftig? Nee dat niet maar ik vond het wel even schrikken met al dat bloed.
Dat is ook schrikken, Maagd!!! Ik besef me net dat ik dit topic een beetje heb verwaarloosd Vorige week geen nieuwe vraag gepost.... Waar kijk je naar uit de komende tijd? En waar juist tegenop?? Ik kijk ernaar uit om straks na een fulltime cursus van 3 weken parttime te gaan werken... Hoe leuk ik de afgelopen dagen ook vond, ik mis Tobias ook wel heel erg. Niet tijdens het werken zelf, maar nu zit ik op de bank en besef me dat ik hem vandaag maar een uurtje heb gezien Waar ik tegenop kijk... Mijn verjaardag Ik word alweer 30!
Aaah bolkje knuffffff. Waar ik naar uitkijk? Euhm naar vanalles. Ik verheug me op sinterklaas en zijn verjaardag. En naar zijn verder ontwikkeling. Hij vliegt nu voorruit met praten. Kan al hele zinnen zeggen. Uitspraken verbeteren met de dag. Waar ik tegenop kijk. Naar het bezoek van de fysiotherapeute in december of januari. Hele toffe vrouw en leuk om haar nog eens te zien maar zoontje gebruikt zijn voetje nog steeds helemaal verkeerd. Ik hoop dat steunzolen genoeg gaan zijn. Beetje zenuwen voor maar die vrouw is geweldig! waarschijnlijk krijg ik deze maand weer een brief van de logopediste voor een afspraak. Echt geen zin in. Niks was goed en zoon liep heeeeeeeel ver achter volgens haar. Zoon kon haar ook niet uitstaan en was alleen maar vervelend bij elke afspraak met haar dus dat zegt genoeg. Zal toch wel weer niet goed genoeg zijn. Als dat weer zo is zoek ik een andere logopediste. Het is de manier waarop he. vriendelijke vrouw maar je komt met een rotgevoel thuis en zoontjes gedrag daar zegt me ook grnoeg
Ik kijk er erg naar uit dat zoontje steeds meer gaat praten. Hij is nu soms erg gefrustreerd dat ik hem niet begrijp, vind ik zo sneu voor hem. En natuurlijk de gezellige feestdagen die eraan komen. Heerlijk de dagen doorbrengen met veel familie! Waar ik tegenop zie: ben halverwege de zwangerschap en merk dat ik last heb van m'n hormonen, waardoor ik soms kortaf ben tegen zoontje en man en een kort lontje heb. Terwijl ze dat niet verdienen. Ook merk ik dat ik fysiek nu al wat minder wordt, waardoor ik niet alles met zoontje kan doen wat ik zou willen. Dus ik zie er tegenop dat dit de komende periode nog erger wordt...